كمپانی های سازنده فقط بدنبال فروش محصول خود هستند. و از این واحد برای بزرگنمایی محصول خود استفاده می كند. اما در هنگام خرید اسپیكر باید قدرت RMS اسپیكر را به عنوان یك میزان فنی درست، برای بیان قدرت مداوم اسپیكر در نظر بگیرید. برای سیستم های اسپیكر با صدای فراگیر، یك قدرت RMS به میزان حداقل ۴۰ وات برای اسپیكر كامپیوتر مناسب است. پاسخ فركانسی(frequency response) اگر اسپیكر سیستم شما دارای رنج (گستره) فركانسی باشد كه در فركانسهای بالایی محدود باشد، (مثلاً نتواند در فركانسهای بالای ۱۶ كیلو هرتز عمل كند) شما هیچ صدای زیری(صدای فركانس بالا) كه فركانس آن بالای ۱۶ كیلو هرتز باشد را نمی شنوید. بخصوص اگر موزیك كلاسیك گوش دهید. به طور مشابه اگر اسپیكر شما نتواند در فركانسهای زیر ۵۰ هرتز عمل كند، صدای كاملاً بم را نمی تواند بخوبی آشكار كند مثل صداهایی مانند طبلها و صداهای انفجار در فیلمها.
اگر شما از یك اسپیكر ۲/۱ استفاده می كنید كه عموماً برای گوش دادن موسیقی
استفاده می شود احتیاجی به پایه اسپیكر نخواهید داشت، چون احتمال زیاد،
آنها را روی میز كامپیوتر خود قرار می دهید. اما اگر یك اسپیكر ۴/۱ یا ۵/۱
استفاده كنید، باید از قرار گرفتن اسپیكرها در جای مناسب و تعداد كافی پایه
اطمینان حاصل كنید. این موضوع، زمانی مفید واقع می شود كه بخواهید
اسپیكرها را پشت سرتان روی یك دیوار یا حتی روی پایه ای، همسطح گوشهایتان
برای شبیه سازی صدای فراگیر با كیفیت مناسب قرار دهید.
اسپیكرها با یك كنترل صدای مركزی به شما این امكان را می دهد كه صدای
اسپیكرها را بدون زحمت جابجا شدن از یك مكان تغییر دهید مثلاً همه كنترل
های صدا روی sub woofer قرار داشته باشند كه معمولاً این گونه است.
اگر شما یك اسپیكر استریو ۲/۱ دارید، تنها چیزی كه احتیاج دارید كانالهای
چپ و راست آنالوگ است. اما برای اسپیكرهای با سیستم صدای فراگیر چهار نقطه
ای باید به دنبال چهار كانال جداگانه ورودی صدا برای سیستم اسپیكر خود
باشید.
حافظه RAM (خواندنی و نوشتنی)
همان طور كه می دانید اطلاعات موقت رایانه با خاموش شدن سیستم كاملاً پاك
می شود. به این صورت كه اگر برنامه یا داده ای به رایانه داده باشید و به
هر علتی برق رایانه قطع شود، پس از روشن شدن دوباره رایانه باید برنامه و
یا اطلاعات را دوباره وارد كنید. پردازنده اطلاعات مورد نیاز خود را از
حافظه رم دریافت می كند و عملیات لازم را انجام داده و سپس نتایج را در رم
ذخیره می كند.
بنابر این این نوع حافظه خواندنی و نوشتنی است. هنگامی كه رایانه را روشن
می كنید حافظه اصلی كنترل و تست می شود. مقدار حجم تست شده روی صفحه نمایش
مشاهده می شود.
حافظه رم به دو نوع تقسیم می شود: DRAM (رم پویا یا دینامیك) و SRAM (رم استاتیك)
حافظه دی رم جهت ذخیره اطلاعات خود از خازن استفاده می كند. خازن در حالت
شارژ معادل یك است و در حالت دشارژ معادل صفر است. این حافظه باید به طور
مداوم تغذیه الكتریكی شود تا بارهای مثبت و منفی را از دست ندهد. در این
حالت در فاصله زمانی متناوب عملیات بازنویسی و تجدید اطلاعات صورت می
پذیرد.
دو نوع مدار بازنویسی وجود دارد: ۱۰بیتی كه به آن بازنویسی ۱k می گویند و ۱۱ بیتی كه به آن بازنویسی ۲k گویند.
حافظه ROM
این نوع حافظه در زمان خاموش شدن رایانه داده هایش را از دست نمی دهد.
تعدادی از حافظه مانند ROM و حافظه فلش كارتهای هوشمند در این گروه قرار می
گیرد.
سرعت حافظه
سرعت تراشه های رم با مدت زمان لازم برای دسترسی به یك بیت از اطلاعات
سنجیده می شود. این واحد با سرعت نانو ثانیه اندازه گیری می شود. توجه
داشته باشید كه سرعت حافظه های دی رم را با سرعت ساعت اندازه گیری می كنند.
سرعت تراشه های حافظه به طور عادی در محدوده ۵۰ تا ۱۲۰ نانوثانیه است. هر
چه عدد بیان شده برای سرعت كم تر باشد حافظه سریع تر است. این نوع حافظه ها
از نظر سخت افزاری به گروه های زیر تقسیم می شوند:
انواع حافظه
حافظه SRAM حافظه ای با دستیابی تصادفی ایستا می باشد كه در آغاز برای
Cache استفاده می شد. این حافظه از چندین ترانزیستور برای هر یك از سلول
های حافظه خود استفاده می نماید. این نوع حافظه قادر نیست مانند DRAM
اطلاعات را به طور پیوسته بازخوانی نماید. هر یك از سلول های حافظه مادامی
كه منبع تأمین انرژی آنها فعال باشد داده های خود را ذخیره خواهد نمود.
سرعت این نوع حافظه ها بسیار بالا می باشد.
چه میزان حافظه مورد نیاز است؟
میزان حافظه مورد نیاز بر اساس كاربردهای متفاوت گوناگون می باشد. برای
استفاده از برنامه های خاص، نرم افزارهای طراحی و انیمیشن سه بعدی برنامه
های سرگرم كننده و دستیابی به اینترنت هر یك نیاز به حافظه خاصی دارد.
در واقع افزایش حافظه به نوع استفاده از رایانه مربوط می گردد. به طور مثال
سیستم عامل ویندوز ۹۵ و یا ۹۸ حداقل به ۳۲ مگابایت حافظه نیاز دارد. سیستم
عامل ویندوز ۲۰۰۰ حداقل به ۶۴ مگابایت، سیستم عامل لینوكس حداقل به ۴
مگابایت، سیستم عامل اپل به ۱۶ مگابایت و ویندوز XP به ۶۴ مگابایت حافظه
نیاز دارد.
حافظه RAM (خواندنی و نوشتنی)
همان طور كه می دانید اطلاعات موقت رایانه با خاموش شدن سیستم كاملاً پاك
می شود. به این صورت كه اگر برنامه یا داده ای به رایانه داده باشید و به
هر علتی برق رایانه قطع شود، پس از روشن شدن دوباره رایانه باید برنامه و
یا اطلاعات را دوباره وارد كنید. پردازنده اطلاعات مورد نیاز خود را از
حافظه رم دریافت می كند و عملیات لازم را انجام داده و سپس نتایج را در رم
ذخیره می كند.
بنابر این این نوع حافظه خواندنی و نوشتنی است. هنگامی كه رایانه را روشن
می كنید حافظه اصلی كنترل و تست می شود. مقدار حجم تست شده روی صفحه نمایش
مشاهده می شود.
حافظه رم به دو نوع تقسیم می شود: DRAM (رم پویا یا دینامیك) و SRAM (رم استاتیك)
حافظه دی رم جهت ذخیره اطلاعات خود از خازن استفاده می كند. خازن در حالت
شارژ معادل یك است و در حالت دشارژ معادل صفر است. این حافظه باید به طور
مداوم تغذیه الكتریكی شود تا بارهای مثبت و منفی را از دست ندهد. در این
حالت در فاصله زمانی متناوب عملیات بازنویسی و تجدید اطلاعات صورت می
پذیرد.
دو نوع مدار بازنویسی وجود دارد: ۱۰بیتی كه به آن بازنویسی ۱k می گویند و ۱۱ بیتی كه به آن بازنویسی ۲k گویند.
حافظه ROM
این نوع حافظه در زمان خاموش شدن رایانه داده هایش را از دست نمی دهد.
تعدادی از حافظه مانند ROM و حافظه فلش كارتهای هوشمند در این گروه قرار می
گیرد.
سرعت حافظه
سرعت تراشه های رم با مدت زمان لازم برای دسترسی به یك بیت از اطلاعات
سنجیده می شود. این واحد با سرعت نانو ثانیه اندازه گیری می شود. توجه
داشته باشید كه سرعت حافظه های دی رم را با سرعت ساعت اندازه گیری می كنند.
سرعت تراشه های حافظه به طور عادی در محدوده ۵۰ تا ۱۲۰ نانوثانیه است. هر
چه عدد بیان شده برای سرعت كم تر باشد حافظه سریع تر است. این نوع حافظه ها
از نظر سخت افزاری به گروه های زیر تقسیم می شوند:
انواع حافظه
حافظه SRAM حافظه ای با دستیابی تصادفی ایستا می باشد كه در آغاز برای
Cache استفاده می شد. این حافظه از چندین ترانزیستور برای هر یك از سلول
های حافظه خود استفاده می نماید. این نوع حافظه قادر نیست مانند DRAM
اطلاعات را به طور پیوسته بازخوانی نماید. هر یك از سلول های حافظه مادامی
كه منبع تأمین انرژی آنها فعال باشد داده های خود را ذخیره خواهد نمود.
سرعت این نوع حافظه ها بسیار بالا می باشد.
چه میزان حافظه مورد نیاز است؟
میزان حافظه مورد نیاز بر اساس كاربردهای متفاوت گوناگون می باشد. برای
استفاده از برنامه های خاص، نرم افزارهای طراحی و انیمیشن سه بعدی برنامه
های سرگرم كننده و دستیابی به اینترنت هر یك نیاز به حافظه خاصی دارد.
در واقع افزایش حافظه به نوع استفاده از رایانه مربوط می گردد. به طور مثال
سیستم عامل ویندوز ۹۵ و یا ۹۸ حداقل به ۳۲ مگابایت حافظه نیاز دارد. سیستم
عامل ویندوز ۲۰۰۰ حداقل به ۶۴ مگابایت، سیستم عامل لینوكس حداقل به ۴
مگابایت، سیستم عامل اپل به ۱۶ مگابایت و ویندوز XP به ۶۴ مگابایت حافظه
نیاز دارد.
منبع تغذیه، یك دستگاه الكتریكی است كه مسئول تأمین و تنظیم جریان الكتریكی
در رایانه می باشد. این قطعه به صورت جعبه ای بزرگ و مستقل در جعبه رایانه
قرار دارد و بیشتر خرابی ها را در رایانه به وجود می آورد.
كار منبع تغذیه این است كه ولتاژ متناوب (ای سی، Alternate Current) را تبدیل به ولتاژ مستقیم (دی سی، Direct Current) می كند.
انواع منبع تغذیه
منبع تغذیه دارای ابعاد و شكل های مختلفی می باشند، كه باید با جعبه و
مادربرد نصب شده در داخل جعبه رایانه همخوانی و سازگاری داشته باشد.
بنابراین، این سه قطعه باید از یك نوع باشند. انواع این اجزاء عبارتند از:
۱- XT
۲- AT desk خوابیده یا رومیزی
۳-AT tower برجی یا ایستاده
۴- Baby AT
۵- Rectifierباریك، نقلی
۶- ATX
زمانی كه رایانه XT توسط شركت آی بی ام به بازار عرضه شد منبع تغذیه آن
شبیه منبع تغذیه های قبلی بود، درصورتی كه توان خروجی آنها دو برابر قبلی
ها بود. پس از آن زمانی كه آی بی ام رایانه AT را ساخت از یك منبع تغذیه
بزرگتر برای آن استفاده نمود كه دارای اشكال مختلفی بود. از این نوع منبع
تغذیه استقبال زیادی شد تا جایی كه هنوز نیز در سیستم های امروزی از آن
استفاده می شود.
نوع برجی یا ایستاده سیستم های AT مشابه سیستم های خوابیدهAT است. مشخصات
منبع تغذیه و مادربرد در سیستم های رومیزی با مشخصات منبع تغذیه و مادربرد
در سیستم های برجی فرقی ندارد. تنها فرق آنها كلید های برق در مكانهای
متفاوت می باشد. نوع دیگری از AT وجود دارد كه كوچكتر از نوع ایستاده می
باشد و منبع تغذیه آن نیز كوچك می باشد، كه بچه ای تی نام دارد. منبع تغذیه
جعبه های نقلی نیز از نظر مشخصات ظاهری با سایر منبع تغذیه ها تفاوت
دارند. در این نوع جعبه ها مادربردها دارای استاندارد مشخصی نیستند، اما
منبع تغذیه آنها دارای استانداردهای مشخصی است و قابل تعویض نیز می باشد.
منبع تغذیه ATX مانند منبع تغذیه نقلی می باشد، بنابراین، این دو قابل
جابجایی می باشند. نوع منبع تغذیه ATX دارای مشخصات و مزایای زیر می باشد:
۱- سیگنال های (a) روشن بودن - Power on و سیگنال های (b) توقفStandby (Soft Power) ۵ V در این نوع منبع تغذیه وجود دارد.
۲- امكان حذف گرماگیر (Heat Sink) از روی پردازنده در این نوع وجود دارد.
۳- مادربردها در این نوع حاوی قطعاتی به نام تنظیم گر (Regulator) جهت
تولید ولتاژ ۳/۳ ولتی نمی باشند به این علت كه رابط منبع تغذیه به مادربرد
،خود دارای ولتاژ ۳/۳ ولت است.
۴- تهویه به سمت داخل منبع تغذیه صورت می گیرد تا مادربرد خنك شود. این كار
خود باعث خنك شدن قطعات داخلی و تمیز شدن سطح قطعات داخلی می گردد.
۵- فیش اتصال منبع تغذیه مادربرد۲۰ پایه ای است و امكان اتصال برعكس آن وجود ندارد.
منبع تغذیه دارای ولتاژهای گوناگون با توان های مختلف می باشند مانند:
منبع تغذیه دارای ولتاژهای گوناگون با توان های مختلف می باشند مانند:
۱- ولتاژ ۵+ ولت: این نوع ولتاژ توسط تمام مادربردها، مدارها و وسایل جانبی
رایانه مورد استفاده قرار می گیرد و رنگ سیم های آنها قرمز می باشد.
۲- ولتاژ ۱۲+ ولت: موتور هارددیسك و وسایل مشابه با آن از این ولتاژ
استفاده می كنند كه در مادربردهای جدیدتر دیگر آن را به كار نمی برند.
مدارهای درگاه های سریال نیز از این ولتاژ استفاده می كنند. سیم آن نیز
معمولاً زرد رنگ است و گاهی اوقات به رنگ قرمز نیز دیده می شود.
۳- ولتاژ های ۵- و ۱۲- ولت: این دو ولتاژ در رایانه های قدیمی وجود داشت،
اما اكنون در منبع تغذیه ها نصب می شوند. این دو دارای جریانی كمتر از یك
آمپر هستند.
۴- ولتاژ ۳/۳+ ولت: پردازنده های جدید از ولتاژ ۳/۳ ولت و یا كمتر استفاده
می كنند، در صورتی كه پردازنده های قدیمی از ولتاژ ۵+ استفاده می كردند. در
پردازنده های جدید ولتاژ مورد نیاز پردازنده مستقیماً تولید می شود و
بنابراین در هزینه مصرف انرژی صرفه جویی می شود و از حرارت نیز كاسته می
شود.
۵- سیگنال های صحت ولتاژ (قدرت مطلوب): پس از روشن شدن سیستم، منبع تغذیه
به مقداری زمان احتیاج دارد تا به سطح ولتاژ مفید و مطلوب برسد و اگر سیستم
شروع به كار كند و منبع تغذیه بعد از آن به كار افتد اتفاقات بدی رخ خواهد
داد.
برای اینكه رایانه قبل از آمادگی منبع تغذیه روشن نگردد سیگنالی به نام
(Power good) درستی ولتاژ و یا قدرت مطلوب به مادربرد ارسال می شود.
تا قبل از رسیدن آن مادربرد كاری انجام نمی دهد و در صورتی كه مشكلی در برق
به وجود آید و جرقه ای تولید شود منبع تغذیه این سیگنال را قطع می كند و
مادربرد كار نخواهد كرد.
۶- سیگنال روشن بودن: در منبع تغذیه های جدید تابعی تعریف شده است كه به
وسیله نرم افزارها می توان منبع تغذیه را كنترل نمود. این سیگنال با عنوان
روشن بودن و یا تأمین قدرت (Power On) مادربرد را كنترل می كند و باعث روشن
شدن منبع تغذیه می شود.
۷- سیگنال ۵+ ولتی توقف Standby ۵ V : این ولتاژ در حالت خاموش بودن رایانه
وجود دارد، این سیگنال به صورت نرم افزاری در حالت خاموش بودن رایانه آن
را روشن می كند.
اجزاء سازنده منبع تغذیه
۱- مبدل: كه ولتاژ را تغییر می دهد.
۲- یك سو كننده: جریان متناوب را به جریان مستقیم تبدیل می كند.
۳- صافی یا پالایشگر: امواج را می گیرد.
منبع تغذیه قبل از روشن شدن رایانه چند آزمایش انجام می دهد، سپس در صورت
صحیح بودن سیستم سیگنال را به مادربرد می رساند. این حالت حفظ می شود و در
صورتی كه به هر علتی از بین برود دستگاه ریست می شود.
منبع تغذیه به دو صورت خطی و كلیدی طراحی می شود كه نوع خطی ترانس های
بزرگتر دارند و نوع كلیدی از نظر اندازه و وزن و انرژی بهتر از خطی می
باشند. منبع تغذیه های خوب یك مقاومت دارند كه از خراب شدن آن جلوگیری می
كند.
از دیگر مشخصات و اصطلاحات این مبحث میتوان به BUS اشاره كرد. واحد
پردازشگر مركزی برای ارتباط با دنیای خارج خود میتواند به حجم خاصی اطلاعات
را دریافت و یا ارسال كند...این گذرگاه را با نام باس میشناسیم و یكای ان
را مگاهرتز می نامیم.
در بررسی سی پی یو ها به اصطلاحی دیگر احتمالا برخورد كرده این با نام
Cache ( كش ). كش به حافظه ای بسیار سریع و گران قیمت گفته میشود كه همیشه
مقدار كمی از ان در سی پی یو تعبیه میشود...كار كش نگهداری اطلاعاتی برای
سی پی یو است كه در هنگام پردازش اطلاعات به انها نیاز سریع دارد.
حافظه ی كش در سه سطح وجود دارد و با حجم های مختلف. سطح اول یا L۱سطح دوم
یا L۲و سطح جدید L۳ ...معمولا كش L۱ را بر روی خود سی پی یو قرار میدهند و
به همین دلیل ان را INTERNA CACHE می نامند ولی كش L۲ بر روی بورد اصلی
(Main Board) تعبیه میشود و ان را EXTERNAL CACHE میخوانند.
مهمترین كمپانی های سازنده ی CPU عبارتند از AMD و Intel كه دو رقیب اصلی و
دیرینه هستند و دیگر تولید كننده ها را تقریبآ به كنار زده اند.
در این مقاله سعی شد به صورت بسیار فشرده اطلاعاتی كلی در مورد سی پی یو
ارایه شود...اما این مبحث بسیار پیچیده تر است...كسانی كه خواهان اطلاعات
ریزتر و دقیق تری هستند به همراز جداول حرفه ای میتوانند تا شماره های بعدی
صبر كنند...
تراشه های Celeron با محوریت هسته تراشه های پنتیوم ۴ ، طراحی و تولید شده اند .
تراشه های Celeron نسبت به تراشه های پنتیوم ۴ از حافظه Cache کمتری استفاده می نمایند . یک تراشه Celeron ممکن است دارای ۱۲۸ کیلو بایت L۲ Cache باشد . در حالی که L۲ Cache استفاده شده در تراشه های پنتیوم ۴ ، چهار برابر تراشه های Celeron است. میزان حافظه L۲ Cache تاثیر بسیار زیادی را در خصوص کارآئی سیستم بدنبال خواهد داشت .
شرکت اینتل تراشه های پنتیوم ۴ را با هدف اجراء در سرعت های بمراتب بالاتری نسبت به تراشه های Celeron طراحی و تولید نموده است . سریعترین پردازنده پنتیوم ۴ ، شصت مرتبه سریعتر از سریعترین پردازنده Celeron است.
شرکت اینتل تراشه های پنتیوم ۴ را با هدف اجراء در سرعت های بمراتب بالاتری نسبت به تراشه های Celeron طراحی و تولید نموده است . سریعترین پردازنده پنتیوم ۴ ، شصت مرتبه سریعتر از سریعترین پردازنده Celeron است.
پردازنده ها در خصوص حداکثر سرعت Bus ارائه شده دارای
محدودیت می باشند .سرعت Bus پردازنده های پنتیوم ۴ ، ۳۰ درصد بیش از
پردازنده های Celeron است.
در صورتی که دو تراشه اشاره شده را از ابعاد متفاوت با یکدیگر مقایسه
نمائیم، توقع این که این دو پردازنده با سرعت مشابه و یکسان کار نمایند ،
انتظاری بیهوده است . حجم کمتر حافظه L۲ Cache و سرعت پائین تر Bus ، تاثیر
بسیار زیادی در ارتباط با کارآئی یک کامپیوتر را بدنبال خواهد داشت . در
صورتی که قصد دارید از کامپیوتر خود به منظور ارسال نامه های الکترونیکی و
یا اینترنت ، استفاده نمائید ، پردازنده های Celeron گزینه ای مناسب می
باشند . در صورتی که از سیتستم خود به منظور انجام عملیاتی استفاده نمائید
که در آنان پارامتر سرعت، حائز اهمیت می باشد ، می توان از پردازنده های
پنتیوم ۴ با توجه به وجود ویژگی های متنوعی همچون سرعت بالای Clock ، Bus و
میزان حافظه L۲ Cache ، استفاده بعمل آورد .
برای انتقال اطلاعات خود بین دو کامپوتر از چه روشی استفاده می کنید ؟
▪ اطلاعات رو روی CD رایت میکنید ؟
▪ از حافظه های Flash برای جابجایی استفاده می کنید ؟
▪ اگر حجم اطلاعات زیاد باشه چطور ؟
در شبکه با share کردن فایل یا فولدر مورد نظر روی
کامپیوتر مبدا ، به راحتی می توانیم در کامپیوتر مقصد فایل یا فولدر مورد
نظر را از روی سرور ( یا کامپیوتر مبدا ) برداریم .
استفاده از شبکه برای دو کامپوتر از لحاظ اقتصاذی اصلا به صرفه نیست . اما
راهی وجود دارد که می توان به وسیله آن و تنها با استفاده از چند متر کابل
ناقابل دو کامپوتر را با هم شبکه کرد . و آن استفاده از کابل Cross است .
که در اینجا نحوه تهیه و استفاده از آن را توضیح می دهیم .
راحت ترین راه ممکن این است که آنرا از یکی از فروشگاه های فروش قطعات شبکه تهیه کنید !
راه دیگر این است که خودتان آن را بسازید . که در ذیل طریقه ساخت آن به طور مختصر امده است :
پس از تهیه کابل شبکه به متراژ مورد نیاز و تهیه جک RJ۴۵ ( جک کابل شبکه ) ،
دو سر کابل را لخت می کنیم . حالا باید رنگها را به ترتیب استاندارد درست
کنیم . یک طرف کابل را به طور عادی و به ترتیب :
نارنجی- سفید ، نارنجی ، سبز- سفید ، آبی ، آبی- سفید ، سبز ، قهوه ای- سفید ، قهوه ای .
و اما سمت دیگر ، اگر سمت دیگر کابل را هم مانند بالا درست کنیم ، کابل
درست شده ، یک کابل شبکه معمولی می باشد . برای اینکه کابل ، کابل Cross
شود ، سمت دیگر آنرا به ترتیب زیر درست می کنیم :
سبز- سفید ، سبز ، نارنجی- سفید ، آبی ، آبی- سفید ، نارنجی ، قهوه ای- سفید ، قهوه ای .
و هر دو سر کابل را اصطلاحا سوکت میزنیم .
حالا یک کابل Cross در اختیار داریم .
کار سخت افزاری تمام شد .
نحوه استفاده از کابل Cross ، هیچ تفاوتی با کابل
معمولی ندارد . مانند کابل های معمولی دو سر کابل را به کارتهای شبکه دو
کامپوتر وصل می کنیم .
وقتی کامپوتر ها روشن شد ، تمام شرایط برای ایجاد شبکه بین این دو فراهم
است ، پس از شبکه کردن دو کامپوتر با هم ، به راحتی می توانیم از مزایای
شبکه استفاده و اطلاعات خود را انتقال دهیم .
طریقه شبکه کردن چند کامپوتر به طور کامل در مقاله ای جداگانه توضیح داده خواهد شد .
لازم به ذکر است که این کار در شبکه های سیمی فقط برای دو کامپوتر قابل
اجراست ، ولی در شبکه های بی سیم ( Wireless ) ، تا چهار کامپوتر را می
توان با این روش شبکه کرد . که در شبکه های بی سیم به این روش add-hock
گفته می شود .
یك دوربین دیجیتال با بیش از ۱ مگا پیكسل سنسور می تواند از یك صفحه از یك كتاب یا مجله عكس بگیرد. همینطور می توان
با آن به خوبی و سریعتر از اسكنر از روزنامه ها و مقالات عكس گرفت.
همینطور در كنفرانس ها می توان از وایت برد عكس گرفت. در همه این موارد
باید دوربین شما رزولوشن بالا داشته باشد.
برای عكس گرفتن از یك پرونده باید نور یكنواخت باشد. سایه ای رویه كاغذ
نیفتاده باشد و همچنین كاغذ بدون چروكیدگی باشد. برای فراهم كردن نور كافی
از یك چراغ مطالعه استفاده كنید كه با زاویه ۴۵ درجه به كاغذ می تابد تا از
انعكاس های مزاحم جلوگیری كنید. نور كافی برای دوربین دیجیتال بسیار اهمیت
دارد اسكنر خود یك لامپ دارد كه نور كافی را برایش فراهم می كند. اگر
دوربین دیجیتال شما مود close up را دارد از این مود استفاده كنید دوربین
را تا حد امكان به موازات پرونده خود نگه دارید تا كیفیت لازم را بدست
آورید توجه داشته باشید كه بعضی از دوربین ها در مود close up به خوبی عمل
نمی كنند برای انجام تنظیمات لازم در صورت امكان از LCD دوربین استفاده
كنید.
سعی كنید صفحه كاغذ تمام چشم انداز دوربین را بپوشاند تا از تمام رزولوشن
دوربین استفاده كنید. عكاسان وایت برد ها بهتر است فلاش دوربین را خاموش
كرده و از نور اتاق یا روشنایی روز استفاده كنند. این بخاطر براق بودن سطح
وایت برد است كه انعكاس نور فلاش مانع شكل گرفتن تصویر واضح می شود. البته
نور اتاق و محل قرار گرفتن شما و انعكاس چراغ های موجود هم بسیار مهم است و
باید بهترین نقطه از اتاق را از نظر انعكاس نور انتخاب كنید.
بسیاری از افراد، بهرهوری كامپیوترها در نشتهای علمی
را دستكم میگیرند، و این صرف نظر از آن است كه كامپیوترها بخشی از
ارائهی سخنرانی باشند یا وسیلهای برای ضبط مراسم. امّا گاهی لازم است
كسانی را كه از لپتاپ خود برای كار دیگری غیر از مباحث مربوط به همایش
استفاده میكنند، منع نمایید.
در واقع برگزاری یك همایش علمی خوب در حالی كه لپتاپها حاضرین را از هم
جدا كرده، غیر ممكن مینماید. بنابراین بهتر است شركتكنندگان در چنین
همایشهایی لپتاپهای خود را به همراه نیاورند، مگر آنكه دلیل معقولی
برای همراه آوردن آن داشته باشند. (البته، این غیر از آن مواردی است كه
لازم است شركت كنندگان همایش حتماً لپتاپهای خود را به همراه داشته
باشند.)
باز هم تكرار میكنیم كه لپتاپها میتوانند جزء
لاینفك یك همایش علمی باشند. اگر لازم است كامپیوتری به برگزاری همایش كمك
كند، بهتر است یك نفر را مأمور آن نمایید. اگر قرار است یادداشتی برداشته
شود، همان یك نفر میتواند این كار را انجام داده، و سپس در پایان همایش
آنها را در اختیار سایر شركت كنندگان نیز قرار دهد.
به همین قیاس، اگر ارایهی سخنرانی همراه با نمایش نمودار و عكس باشد،
واقعاً هیچ لزومی ندارد كه از بیش از یك كامپیوتر استفاده كنید.
وقتی یك نفر را رسماً مأمور ضبط مراسم میكنید، همان یك نفر به این كار
مشغول میشود و در نتیجه دیگران میتوانند حواس خود را كاملاً معطوف به
سخنرانی كنند. قانون نانوشتهای كه در این مورد وجود دارد میگوید:“ اگر
لازم است رو در رو حرف بزنید، لپتاپها را كنار بگذارید!”
برگزاری یك همایش علمی خودمانی و نبودن منعی برای حضور لپتاپها به این معنی نیست كه آداب چنین همایشهایی را زیر پا بگذارید. اگر كامپیوترتان را به یك نشست ببرید، مؤدبانهتر آن است كه به مسؤول برگزاری آن نشست بگویید كه چرا كامپیوتر خود را همراه آوردهاید. آیا كامپیوترتان را آوردهاید كه مراسم را ضبط كند یا در هنگام ارایهی سخنرانی به نمایش دادههای آماری كمك نماید؟ اگر كسی صرفاً كامپیوتر لپتاپ خود را همراه بیاورد، بدون آنكه منظور خاصی از آن داشته باشد، ممكن است فكر كنند عقدهای است و میخواهد فقط پُز بدهد.
صرف آنكه یك لپتاپ جلوی خود گذاشتهاید، الزاماً به
این معنی نیست كه مدام باید از آن استفاده كنید. حتا اگر مشغول یادداشت
برداری هم باشید، اما سرتان را هیچ وقت از كامپیوترتان بلند نكنید، هم به
سخنران بیاحترامی كردهاید و هم به كسانی كه در اطراف شما نشستهاند (لازم
به گفتن نیست كه بعضیها آنقدر سرشان را با لپتاپ خود گرم میكنند كه
مجبور میشوند در پایان مراسم از این و آن بپرسند كه چه گذشته است!)
در كارتان اعتدال داشته باشید. از كامپیوترتان استفاده كنید امّا به مباحث و
سخنرانی هم توجه نمایید. شخصی كه در حال ایراد سخنرانی است، وقتی كسی را
میبیند كه سرش پایین است و در حال زدن كلیدهاست، حالش گرفته میشود. وقتی
چشم در چشم سخنران نمیاندازید، و فكرتان را مشغول لپتاپتان میكنید، خود
به خود حواستان پرت شده و سرنخ مطالب را از دست خواهید داد.
یك نكتهی اخلاقی دیگر:
با كامپیوتر خود همانطور رفتار كنید كه با گوشی همراه خود در سالن سینما و
یا تئاتر میكنید. اگر تصمیم دارید كه كامپیوتر خود را همراه ببرید، چند
دقیقه از وقت خود را صرف از كارانداختن سرو صداهای آن بكنید؛ چرا كه ممكن
است حواس دیگران را پرت كرده و موجب مزاحمت آنها شود.
دوستی نقل میكرد كه در یكی از همایشهای برگزارشده در فرنگ، از همهی شركتكنندگان خواستند كه لپتاپهای خود را همراه نیاورند. به محض اعلام این درخواست، همه سر به شورش برداشتند! منظور این نیست كه به دوران گچ و تخته و چرتكه بازگردیم، بلكه منظورمان آن است كه بگوییم آیه از آسمان نازل نشده كه حتماً باید در همایشها لپتاپمان را با خود ببریم. اگر فكر میكنید وجود لپتاپها بیش از آن كه كمككننده باشند، مانع میتراشند، بهتر است كلاً آنها را از ورود به همایش منع كنید. یك بار امتحان كنید و ببینید آیا بهرهوری و تأثیر آن همایش بیشتر میشود یا نه.
اگر تشخیص دادید كه مشكلات همایش ناشی از لپتاپهاست-
بیتوجهی، بحثهای نامربوط و امثالهم- ممكن است تقصیر خودِ این كامپیوترها
نباشد. به جای آن، نگاهی به سازو كار همایشِ خود بیندازید. شاید معلوم شود
كه استفادهی غلط از لپتاپ صرفاً ناشی از یك مشكل بزرگتر است.
در بسیاری از همایشها، یك سری مشكلات ساختاری وجود دارد- كه منجر به
استفاده از لپتاپها در آنها میگردد. گاهی اوقات سازمانها برحسب عادت و
نه نیاز به برگزاری همایشهای آنچنانی اقدام میكنند. اگر همایش خوب
برنامهریزی شده باشد و خوب هم برگزار گردد، احتمال آنكه شركتكنندگاناش
بخواهند با یك دست چند هندوانه بردارند، خیلی بعید خواهد بود.
696 . راه اندازی ماشین های گفتگو با مشكل روبرو می باشد .
697 . Partial response looping با مشكل روبرو می باشد .
698 . پاسخ نام كلیدی در فایل INF . دستگاه ، در فرمت مورد نظر نمی باشد .
699 . پاسخ دستگاه باعث سر ریزی بافر شده است .
700 . فرمان متصل به فایل INF . دستگاه بیش از حد طولانی می باشد .
701 . دستگاه به یك میزان BPS پشتیبانی نشده توسط گرداننده com تغییر می یابد .
702 . پاسخ دستگاه دریافت می گردد زمانی كه هیچكس انتظار ندارد .
703 . در فعالیت كنونی مشكلی ایجاد شده است .
704 . شماره اشتباه callback .
705 . مشكل invalid auth state .
706 . Invalid auth state دچار مشكل می باشد .
707 . علامت خطایاب . x. 25
708 . اعتبار حساب تمام شده است .
709 . تغییر پسورد روی دامین با مشكل روبرو می باشد .
710 . در زمان ارتباط با مودم شما خطاهای سری یش از حد اشباع شده مشاهده می گردد.
711 . Rasman initialization صورت نمی گیرد گزارش عملكرد را چك كنید
712 . درگاه Biplex در حال اجرا می باشد . چند ثانیه منتظر شوید و مجددا شماره بگیرید .
713 . مسیرهای ISDN فعال در خط اصلی قطع می باشد .
714 . كانال های ISDN كافی برای ایجاد تماس تلفنی در دسترس نمی باشند .
715 . به دلیل كیفیت ضعیف خط تلفن خطاهای فراوانی رخ می دهد .
716 . پیكر بندی remote access IP غیر قابل استفاده می باشد .
717 . آدرسهای IP در static pool remote access IP وجود ندارد .
718 . مهلت بر قراری تماس PPP پایان پذیرفته است .
719 . PPP توسط دستگاه راه دور پایان می یابد .
720 . پروتكل های كنترلppp پیكر بندی نشده اند .
721 . همتای PPP پاسخ نمی دهد .
722 . بسته PPPبی اعتبار می باشد .
723 . شماره تلفن از جمله پیشوند و پسوند بیش از حد طولا نی می باشد .
724 . پروتكل IPXنمی تواند بر روی درگاه dial -out نماید زیرا كامپیوتر یك مسیر گردان IPX می باشد .
725 . IPX نمی تواند روی port (درگاه) dial - in شود زیرا مسیر گردان IPX نصب نشده است .
726 . پروتكل IPX نمی تواند برای dial - out ، روی بیش از یك درگاه در یك زمان استفاده شود .
727 . نمی توان به فایل TCPCFG . DLL دست یافت .
728 . نمی تواند آداپتور IP متصل به remote access را پیدا كند .
729 . SLIP استفاده نمی شود مگر اینكه پروتكل IP نصب شود .
730 . ثبت كامپیوتر كامل نمی باشد .
برای این کار شما به کمک
CD Writer و نرم افزار Nero Burning Rom یک فایل بک آپ ازتمام فایلهای ویندوز با پسوند exe می سازید به نحوی که بعدا میتوانید به سرعت با اجرای فایل exe ویندوزی آماده کار خلق نمایید.
1. قبل از هر چیز باید یک ویندوز مرتب بهمراه تمامی نرم افزارهای مفید تهیه
کنید (نرم افزارهای اضافی رو رفع نصب کنید و اونهایی رو هم که ندارین نصب
کنید، همه درایورها رو نصب کنین، با ضد ویروس بروز شده سیستم رو چک کنید و
خلاصه یک حالی به سیستم بدین)
نکته1: ویندوز شما بایستی روی درایو C نصب شده باشد و برنامه های همراهش هم روی همین درایو نصب شده باشند (در غیر اینصورت کار خیلی پیچیده میشه)
2. همه فایلها و شاخه های ریشه اصلی درایو C رو از حالت مخفی خارج کنید
نکته2: اگر دو ویندوز بر روی سیستم دارید بهتر است بقیه عملیات را از روی ویندوزی که بر روی C نصب نشده دنبال کنید (من خودم از یک ویندوز کمکی برای ادامه کار استفاده کردم و در مورد لزوم استفاده از اون هم مطمئن نیستم، اگه کسی بدون ویندوز کمکی موفق شد به من هم خبر بده)
3. نرم افزار Nero Burning Rom را اجرا کنید
4. از منوی file یا recorder گزینه Burn HD Backup... رو انتخاب کنید
5. حالا پارتیشن 1 و یا همون درایو C رو به عنوان نشانی مبدا انتخاب کنید
6. در صفحه بعدی دکمه Write را بزنید تا سی دی ویندوز ۳سوت خلق شود
و اما نحوه استفاده از سی دی ویندوز ۳سوت :
1: درایو C را فرمت کنید.
2: در خط فرمان DOS فایل nrestore.exe رو از سی دی ویندوز ۳سوت اجرا کنید
3. زبان دلخواه را انتخاب کنید
4. مقصد کپی را درایو C قرار دهید (در غیر اینصورت ویندوز ۳سوت کار نخواهد کرد)
5. و در آخر Restart
نکته 3: ویندوز ۳سوتی که شما ساخته اید، در دیگر کامپیوترها نیز قابل استفاده است با این قید که در آنها بایستی سخت افزارهای جدید شناسایی و نصب شوند که این کار حدود 5 الی 10 دقیقه زمان میبره
.:: This Template By : web93.ir ::.