+ ۱۳۹۱/۰۱/۰۵
ایسنا:راديو و تلويزيون و به تبع آن مخاطبان رسانه‌ ملي در سالي كه گذشت، عده‌اي از هنرمندان و پيشكسوتان خود را از دست دادند. از جمله چهره‌هاي شاخصي كه در طول سال 90 با راديو و تلويزيون براي هميشه وداع گفته و به ديار باقي شتافتند، مي‌توان به اميرهوشنگ قطعه‌اي( مدير دوبلاژ كارتون‌ محبوبي مثل «بلفي و لي‌لي‌بيت»)، حيدر صارمي (صداپيشه شخصيت راديويي جاني دالر)، اسفنديار احمديه(پدر انيميشن ايران) و رضا صفدري (تهيه‌كننده و مجري تلويزيون) اشاره كرد.

*** رضا صفدري

هنوز تعطيلات نوروزي سال گذشته به پايان نرسيده بود كه خبر درگذشت رضا صفدري به علت حمله قلبي در خبرگزاري‌ها مخابره شد. صفدري، تهيه‌كننده و مجري تلويزيون بود. او از سال 60 و در سن 17 سالگي به عنوان گزارشگر پشتيبان، وارد سيما شد. وي در سال 63 به راديو رفت و با شبكه‌هاي تهران و ايران فعاليت خود را آغاز كرد و در ادامه دوره كوتاهي در دوبله فعاليت كرد.

اجراي برنامه‌هاي «شب‌هاي تابستان»، «شب‌هاي زمستان»، «تابستان 75»، «چراغ»، «30بهار»، «صبح انقلاب» و كارگرداني سريال «باغچه مينو»، «يه شب مهتاب» و تهيه‌كنندگي ـ كارگرداني و بازي در مجموعه‌ي «بازيگر» از جمله فعاليت‌هاي وي در تلويزيون بود.

صفدري كه در كنار چند مجري ديگر، ويژه‌ برنامه تحويل سال گذشته شبكه يك را اجر كرده بود در دهم فروردين ماه سال گذشته به دليل حمله قلبي درگذشت.

*** حيدر صارمي 

حيدر صارمي كه اهالي راديو او را با صداپيشگي و كارگرداني مجموعه سريالي «جاني دالر» مي‌شناسند، مدت‌ها در بستر بيماري بود. او حتي به دليل بيماري نتوانست در مراسم افتتاحيه‌ي راديو نمايش كه از او تقدير به عمل آمده بود، شركت كند. او در اين مراسم با يك پيام صوتي، مطالبي را عنوان كرد.

صارمي در آبان‌ ماه امسال به دليل همين بيماري درگذشت. او بيش از يك سال در بستر بيماري بود تا اين كه در نهايت در 11 آبان‌ ماه امسال به دليل كهولت و ناتواني از دنيا رفت. حيدر صارمي متولد 1303 بود و فعاليت‌ هنري خود را در سال 1332 با بازي در نمايش «ريش تراش شهر سويل» در تئاتر گيلان آغاز كرد و در سال 1337 به جمع خانواده راديو پيوست. وي پس از حدود نيم قرن بازيگري در نمايش‌هاي راديويي، تلويزيوني، مديريت دوبلاژ و گويندگي در برنامه‌هاي گوناگون از جمله «صبح جمعه» راديو و برنامه‌هاي صداي شبكه باران (گيلان) و حضور در نمايش‌هاي شبانه راديو ايران به رحمت ايزدي پيوست.

از جمله نقش‌هاي ماندگار او مي‌توان به شخصيت راديويي كارآگاه «جاني دالر» اشاره كرد كه يكي از نوستالژي‌هاي به يادماندني راديو است.

*** اميرهوشنگ قطعه‌اي

اميرهوشنگ قطعه‌اي، هنرمند ديگري بود كه سال گذشته از ميان ما رفت. قطعه‌اي از دوبلورهاي پيشكسوت سينما و تلويزيون يود. او در سال 1317 در تهران متولد شد و كار دوبله را از سال 1337 و مديريت دوبلاژ را از سال 1342 آغاز كرد.

قطعه‌اي در سال گذشته به دليل بيماري ريوي در بيمارستان بستري شد و به ناچار از دوبله فاصله گرفت. او كه مديريت دوبلاژ فيلم‌هايي چون «جنگجوي درون»، «تاكسي 4»، «مرد عنكبوتي»، «جان سخت 3»، «توپ سپاه» و «اعمال شيطاني» را براي تلويزيون بر عهده داشته است، از يك سال پيش از درگذشتش به علت بيماري از حرفه دوبله كنار رفت. تا اين كه در نهايت در هجدهم دي‌ماه امسال به دليل بيماري ريوي درگذشت.

اميرهوشنگ قطعه‌اي علاوه بر سريال‌هاي تلويزيوني و فيلم‌هاي سينمايي، كارتون‌هاي محبوبي مثل «بنر سنجاب كوچولو»، «بلفي و لي لي بيت»، «دختري به نام نل» و «گوريل انگوري» را هم دوبله كرده است.


*** اسفنديار احمديه

اسفنديار احمديه را بسياري با عنوان پدر انيميشن ايران مي‌شناسند. او كه تا ماه‌هاي پاياني امسال، مشغول كارگرداني انيميشن «زال» براي تلويزيون بود، هفدهم بهمن‌ ماه امسال بر اثر بيماري خوني در تهران درگذشت.

احمديه در سال‌هاي دهه‌ي 30 موفق شد به شكل تصادفي و با ديدن فريم‌هاي متوالي يك نوار فيلم، انيميشن را به عبارتي دوباره كشف كند. احمديه در همان زمان يك انيميشن كوتاه 13 ثانيه‌اي با عنوان «ملانصرالدين» ساخت و به روند توليد انيميشن در ايران ادامه داد.

او در سال هاي اوليه دهه چهل چندين انيميشن ديگر ساخت که از آن جمله مي‌توان به «اردک حسود» و «خوشه گندم» اشاره كرد. «رستم و سهراب» و «اسفنديار» نيز از كارهاي اخير اسفنديار احمديه هستند.

استاد احمديه در سال 1384 از سوى انجمن سينمايى فيلم سازان انيميشن ايران (آسيفا ) به عنوان پايه گذار انيميشن (پويانمايى) درايران شناخته شد و در سال 1370 نيز از سوى شوراى ارزشيابى هنرمندان کل کشور نشان درجه يک هنرى را دريافت کرد.

روحشان شاد و يادشان گرامي باد

   برچسب‌ها: هنرمندان, از دست رفته, سینما, صدا و سیما
   
+ ۱۳۹۱/۰۱/۰۵
سال نود برای اهالی سینمای ایران سال خوبی بوده، علاوه بر کسب افتخاراتی مثل کسب جایزه گلدن گلوب و اسکار بعضی جوان های دوست داشتنی و محبوب سینما و تلویزیون مثل مهدی پاکدل و بهنوش بختیاری و ترانه علیدوستی هم به خانه بخت رفتند و ازدواج کردند. اما سیامک انصاری آخرین شاه داماد سال 90 است.

او هفته گذشته با زندگی مجردی خداحافظی کرد و با مجلس عروسی خانوادگی و خودمانی به جمع متاهل ها پیوست. به نظر می رسد ازدواج او در نقش مستشار در مجموعه «قهوه تلخ» خیلی به مذاق این کمدین شیرین سینما و تلویزیون و البته این روزهای تئاتر، خوش آمده و او را تشویق کرده تا بالاخره آستین ها را بالا بزند و از تنهایی درآید.

انصاری در نوروز 90 در گفت و گویی با مجله 360 اعلام کرده بود عشق زندگی اش بازی های کامپیوتری است و از زمان «آی وای اس» در دهه 60 این کاره بود و بعد با دیدن آتاری شیفته این دست بازی ها می شود اما ظاهرا بالاخره این عشق قدیمی او رقیبی جدی و سرسخت پیدا کرده. عروس خانم بخشی از این ازدواج را هم مدیون مهران مدیری است چرا که سیامک خان قصد داشته از ایران برود و مدیری مانع او می شود.

او در این باره گفته:

قبل از «پاورچین» کارهایم را کرده بودم که از ایران بروم. برادرم تازه فوت کرده بود و من اصلا شرایط روحی مناسبی نداشتم. شال و کلاه کرده بودم بروم، اما جواد رضویان با من تماس گرفت و گفت یک کاری دارد انجام می شود، پاشو بیا. باور نمی کنید؛ من همین پشت در خیابان بوسنی هرزگوین پشت لوکیشن دو ساعت تمام راه می رفتم تا خود را قانع کنم بیام داخل. آن قدر راه رفتم تا بالاخره گفتم بروم این کار را هم انجام بدهم و بعد بروم خارج. مهران مدیری گفت همین حالا پاشو برو جلوی دوربین. من گفتم می روم هفته دیگر می آیم. گفت همین حالا من 72 ساعت بعد، از لوکیشن بیرون آمدم. در حالی که از بازیگران «پاورچین» شده بود.

و این طور شد که سیامک انصاری در ایران ماند و به همکاری با مهران مدیری ادامه داد و هی کار کردند و کار کردند تا بالاخره وقفه ای که در پروژه «قهوه تلخ» افتاد به او فرصت داد تا به مسائل مهمی مثل آینده و ازدواج فکر کند. روزنامه تماشا این ازدواج فرخنده را به او و همسرش تبریک می گوید و آرزوی سعادت و خوشبختی برای آنها دارد. امیدواریم همان طور که آخرین خبرهای سالمان خبر خوش و عروسی بوده سال 91 را هم با اخبار شیرین آغاز کنیم.

  منبع : برترین ها

   برچسب‌ها: سینما, ازدواج, سیامک, انصاری
   
+ ۱۳۹۰/۱۲/۲۸
به گزارش آخرین نیوز به نقل از فارس، «مجید میرزاییان» بازیگر سینمابازیگر سینما دار فانی را وداع گفت.

«مجید میرزاییان» بازیگر سینما روز گذشته درگذشت.

این بازیگر مدت‌ها از بیماری کلیوی رنج می‌برد.

میرزاییان سال 1318 در تهران متولد شد. وی فارغ‌التحصیل هنرستان هنرهای دراماتیک است. وی بازی در سینما را از سال 1362 با «پرونده» به کارگردانی «مهدی صباغ‌زاده» شروع کرد.

میرزاییان در فیلم‌هایی چون شاه خاموش (۱۳۸۲)، لوکوموتیوران (۱۳۷۹)، خط‌ها و سایه‌ها (۱۳۷۷)، گاومیش‌ها (۱۳۷۵)، دام (۱۳۷۴)، شریک زندگی (۱۳۷۳)، پرواز از اردوگاه (۱۳۷۲)، ضربه طوفان (۱۳۷۲)، بندر مه‌آ‌لود (۱۳۷۱)، دایان باخ (۱۳۷۱)، رابطه پنهانی (۱۳۷۱)، قربانی (۱۳۷۱)، تبعیدی‌ها (۱۳۷۰)، عروس حلبچه (۱۳۶۹)، خواستگاری (۱۳۶۸)، دلار (۱۳۶۷)، حماسه دره شیلر (۱۳۶۵)، پایگاه جهنمی (۱۳۶۳)، عقاب‌ها (۱۳۶۳) و پرونده (۱۳۶۲) ایفای نقش کرده است.

   برچسب‌ها: مجید, میرزاییان, درگذشت, بازیگر
   
+ مریم میرنژاد ۱۳۹۰/۰۲/۲۱

ماجراي كشف نام هاليوود توسط خانم ويلكاكس به اين شرح است كه او در سفري با قطار به مقصد خانه‌اش در شرق كشور با زني آشنا مي‌شود كه در نزديكي‌هاي شيكاگو...

هالیوود به عنوان قطب فیلمسازی دنیا همیشه این طور پر رونق نبوده است. رونق امروز هالیوود مدیون اولین هاست. اولین ساکن غیر آمریکایی منطقه ای که امروزه آن را با نام هالیوود می شناسیم، دون توماس یورکیدیز متولد مکزیک بود که در سال 1853 خانه ای در منطقه ای ساخت که امروزه در قسمت شمال غربی هالیوود واقع شده است.

نام هالیوود توسط خانم هاروی هندرسون ویلکاکس، همسر یکی از اولین صاحبان بنگاه های معاملات ملکی منطقه در سال 1886 بر روی خانه و زمین هایش گذاشته شد. نام هالیوود آنطور که می گویند هیچ ارتباطی با بوته هایی وارداتی از انگلستان ندارد.

ماجرای کشف نام هالیوود توسط خانم ویلکاکس به این شرح است که او در سفری با قطار به مقصد خانه اش در شرق کشور با زنی آشنا می شود که در نزدیکی های شیکاگو خانه ای مخصوص تعطیلات تابستان داشته و نام آن را «هالیوود» گذاشته است.

ویلکاکس آنقدر شیفته این نام می شود که تصمیم می گیرد با کسب اجازه این نام را بر روی املاک خود بگذارد. روستای هالیوود و زمین های اطراف آن در سال 1903 به عنوان بخشی مستقل شناخته و صاحب شهرداری شدند اما در سال 1910 شهروندان آن طی رای گیری خواستار شدند که بخشی از لس آنجلس به حساب بیاند تا به این وسیله بتوانند به راحتی به منابع آبی دسترسی داشته باشند در آن زمان ساکنان هالیوود پنج هزار نفر بودند. در سال 1919 این تعداد به 35 هزار نفر و در سال 1925 به 130 هزار نفر افزایش پیدا کرد.

داگلاس فربنکس اولین کسی بود که با اجازه خانه ای واقع در جاده سامیت در سال 1919 ساکن بورلی هیلز شد. بورلی هیلز آن زمان بیشتر به کشت محصولات کشاورزی اختصاص داشت.

اولین ستاره سینمای که ساکن ساحل مالیبو شد، آنان کیو نیلسن بود که در سال 1928 وارد خانه ای در شمال رودخانه مالیبو شد. بعد از او کالا را باو، گلوریا سوانسن، رونالد کولمن و فرانک کاپرا هم به این منطقه آمدند و ظرف دو سال لقب «مستمره ی سینمایی مالیبو» برا ی آن انتخاب شد.

اولین فیلمی که در هالیود ساخته شد، فیلم در کالیفرنیای قدیمی (1910) ساخته دیوید وارک گریفیث بود. این مودرام به ماجرای رابطه بانویی اسپانیایی (ماریون لئونارد) و مردی قهرمان که بعد ها فرماندار کالیفرنیا می شود (فرانک گردندین) می پرداخت. در کالیفرنیای قدیمی ظرف دو روز طی روز های دوم و سوم فوریه 1910 فیلمبرداری شد ودر روز 10 مارس همان سال به نمایش درآمد.

ساخت اولین استودیو در هالیود در نتیجه شیر یا خط انداختن صورت گرفت. ماجرا از این قرار بود که آل کریستی، مدیر ارشد کمپانی سنتور، تصمیم گرفته بود در کالیفرنیا فیلم وسترن بسازد. مدت ها بود که او در نیوجرسی قصد اجرای این کار را داشت اما دیگر از تدارکات بیش از حد خسته شده بود.

دیوید هورسلی، مالک کمپانی، معتقد بود که فلوریدا گزینه بهتری برای انجام این کار است، اما با پیشنهاد کریستی مبنی بر شیر یا خط انداختن بر سرکالیفرنیا و فلوریدا موافقت کرد. کریستی سکه را به هوا انداخت و وقتی سکه پایین آمد، او برنده شرط شد. جستچو در کالیفرنیای جنوبی شروع شد و در نهایت کریستی خانه ای در بولوار سانست با شماره پلاک 6121 پیدا کرد که برای ساخت استودیو مناسبت به نظر می رسید و او اجاره ماهیانه آن 40 دلار بود در اکتبر 1911 آن ساختمان به استودیو تبدیل شد و نام آن را استودیوی نستور گذاشتند. در پایان سال بعد در هالیوود 15 کمپانی فیلمسازی سرگرم فعالیت بودند.

اولین فیلم ناطقی که در هالیوود ساخته شد، دارند می آیند مرا بگیرند (1926) نام داشت. در این فیلم کوتاه شیک سیل کمدین بازی می کرد. علامت معروف هالیوود در سال 1923 در تپه های هالیود با هزینه ای معادل 21 هزار دلار ساخته شد در ابتدا این علامت «هالیوود لند» بود که هر حرف آن 30 فوت عرض و 50 فوت طول داشت و از ورقه های فلزی 3 در 9 فوت ساخته شده بود.

در این قالب ها لامپ هایی قرار داده شده بود و مردی به نام آلبرت هم استخدام شده بود تا بیست و چهار ساعته در آن محل کشیک بدهد و به محض سوخته یکی از لامپ ها آن را عوض کند. این علامت در سال 1973 به عنوان یکی از آثار مشهور شهر ثبت شد. پنج سال بعد نشان اصلی با استفاده بودجه ای که جین اوتری، آلیس کوپر و هیو هفنر تامین کرده بودند، با حرف نوسازی جایگزین شد.

این کار 27 هزار دلار در ازای هر حرف خرج برداشت. بقایای نشان قبلی هم به هنک برگر فروخته شد و او نشان را قطعه قطعه کرد و هر قطعه آن را به آنهایی که دوست داشتند گوشه ای از علامت را یادگاری داشته باشند، به مبلغ 29 دلار و 95 سنت فروخت.


   برچسب‌ها: اولین ها, هالیوود, داستان, بازیگر
   
+ ۱۳۸۹/۱۲/۲۹
رامبد جوان که به خاطر ترس از رقابت با «اخراجیها3» فیلم جدیدش را از اکران نوروزی خارج کرد به تازگی ادعا کرده علاقه ای به فروش بالای فیلم ده نمکی ندارد!

شبکه ایران: به تازگی رامبد جوان بازیگر قدیمی سینما و تلویزیون که طی سالهای اخیر به کارگردانی هم علاقه نشان داده در گفتگویی از این موضوع سخن گفته که ای کاش «جدایی نادر از سیمین» آن قدر بفروشد که دیگر کسی برای تماشای «اخراجیها3» صف نبندد!

شاید اگر این اظهارنظر از سوی یک مخاطب عادی سینما بیان می شد با درنظر گرفتن وجود سلایق مختلف در میان مخاطبان می شد راحتتر با آن کنار آمد اما کسی مثل رامبد جوان که اتفاقا امسال خودش هم یک کمدی به نام «ورود آقایان ممنوع» را ساخته چرا باید چنین احساسی و دور از منطق درباره فیلمی از همکاری دیگر سخن گوید.

حتی اگر حفظ حرمت مسعود ده نمکی کارگردان فیلم را هم نادیده بگیریم سخن رامبد جوان می تواند توهینی باشد به مخاطبانی میلیونی که دو قسمت اول «اخراجیها» را به پرفروش ترین آثار تاریخ سینمای ایران تبدیل کردند و همین مخاطبان هستند که طی چند روز ابتدایی اکران «اخراجیها3» با حضور در سینما علاقه خود را به این سری نشان داده اند.

آقای رامبد جوان اگر دلتان می خواهد با نان قرض دادن به اصغر فرهادی توجه مخاطبان سینما را به خود جلب کرده و از این نمد، کلاهی بسازید ایرادی ندارد اما این مساله دلیلی بر این نیست که یک اثر هنری دیگر را فارغ از کیفیتش زیر سوال ببرید. تازه شما که این همه نسبت به کیفیت آثار حاضر در اکران نوروزی سینمای ایران حساسیت دارید چرا جرات نمی کنید درباره اثر بی کیفیت مثلا فمینیست سینمای ایران یعنی تهمینه میلانی یک کلمه حرف بزنید و این سوال را مطرح نمی کنید که کدام لابیها بودند که باعث شدند اثر درجه چندم خانم میلانی یعنی «یکی از ما دو نفر» که نه داستان مشخصی دارد، نه بازیهای خوبی و نه کارگردانی درستی وارد برنامه اکران نوروزی شود؟

آقای رامبد جوان گویا اقبال گروهی از منتقدان به «ورود آقایان ممنوع» آن قدر شما را در باد غرور فروبرده که این امتیاز را برای خود قائل باشید که راجع به هر کس و هر چیزی هر چه دلتان می خواهد بگوید اما هرگاه توانستید بر این واقعیت تلخ که به خاطر ترس از رقابت با «اخراجیها3» فیلمتان را از برنامه اکران نوروزی خارج کردید سرپوش بگذارید خواهید توانست تراوشات ذهنی غلط خود را چنین بی پروا رسانه ای کنید!

+ ۱۳۸۹/۰۸/۲۱

سالن انتظار سینما : طبق استانداردها و ضوابط طراحی سینما مصوب سازمان مدیریت و برنامه‌ریز کشور حداقل میزان سطح اشتغال سالن انتظار سینما به ازای هر نفر ۳۵/۰ متر مربع و حداقل حجم سرانه سالنهای سینما ۵/۱ متر مربع می‌باشد. تعداد صندلیهای سالن به ازای هر ۱۰۰ نفر، ۱۰ صندلی می‌باشد. در صورت داشتن اختلاف سطح سالن با بیرون حداکثر شیب راهرو ورودی ۸ درصد و عرض آن حداقل۲/۱ متر باشد. حداقل عرض ورودی سالن انتظار به ازای هر ۱۰۰ نفر ۵۶ سانتی‌متر می‌باشد.
ورودی سینما: به دلیل کار کردن سینما با مجتمع فرهنگی، ورودی با ورودی مجتمع یکی است و فقط یک در برای ورود به سالن انتظار منظور گردیده است.
گیشه بلیط‌ فروشی : گیشه در سینما باید در مکانی باشد که دید کافی بر فضای خارج سینما داشته باشد و در جایی باشد که صف مربوط به آن فراهم گردد مردم در معبر عمومی و همچنین مانع ورود و خروج مردم از سینما نباشد. در گیشه بهتر است به درون سالن انتظار باز گردد ولی این در طوری نباشد که با باز شدن آن درون گیشه مشخص گردد و سطح آن به ازای هر نفر حداقل ۳ متر مربع می‌باشد.

راهروهای سالن نمایش : عرض راهروهای سالن را بر حسب تعداد جمعیت که از آن تخلیه می‌شوند محاسبه می‌شود ولی نه به این صورت که این عرض متغیر باشد. و اینگونه در نظر می‌گیریم که از تعداد جمعیت هر ردیف که در دو طرف آن راهرو می‌باشد ۶۰ درصد آن از هر راهرو تخلیه می‌گردند. اگر عرض در خروجی سالن نمایش از عرض راهرو منتهی به آن بیشتر باشد باید حداقل فضایی برابر عرض خروجی جلوی در ورودی داشته باشد. حداکثر شیب مجاز در راهروهای سالن نمایش ۸ درصد می‌باشد و اگر شیب بیشتر باشد باید از پله در راهرو استفاده گردد که ارتفاع و عمق موثر پله باید طبق استانداردها باشد. پله‌ها و یا نقطه شروع شیب راهروهای سالن نمایش برای آگاهی تماشاگران باید با چراغ مخصوص روشن گردند. مصالح کف راهروها باید از مصالح غیر لغزنده و غیر اشتعال باشند.
صندلی تماشاگران : استانداردهای صندلی تماشاگران در جداول ضمیمه آورده شده است. جنس و مصالح به کار رفته در صندلیهای سالن نمایش باید مقاوم، قابل شستشو، غیر قابل اشتعال باشد و از نظر آکوستیکی، مقدار صدائی که آنها جذب می‌کنند نباید به وجود و یا عدم وجود تماشاچی در آنها وابسته باشد. چیدن صندلیهای سالن نمایش مانند چیدمان صندلیهای آمفی‌تئاتر می‌باشد.
ورودی‌ها و خروجی‌های سالن نمایش سینما : ورودی‌ها و خروجی‌های سالن نمایش سینما باید به گونه‌ای باشند که در معرض دید باشند و از ورود سروصدا به داخل و خارج سالن جلوگیری کنند. حداقل تعداد در خروجی سالن نمایش ۲ عدد می‌باشد و فقط در موارد خاص مانند گنجایش سالن کمتر از ۱۰۰ می‌تواند ۱ عدد باشد. لازم به ذکر است که برای خروج از سالن نمایش بهتر از که درهای سالن نمایش به طرف بیرون باز گردند و برای ورود به طرف داخل باز گردند. حداقل فاصله دو در خروجی ۵ متر می‌باشد و نباید از درهای یک لنگه استفاده نمود و باید از درهای دو لنگه استفاده گردد. درهای سالن نمایش نباید قفل داشته باشند و بهتر است دارای ثابت‌کننده‌های فشاری باشند که با یک فشار روی آنها، در ثابت گردد.
سرویسهای بهداشتی سینما : طراحی و اجرای ساختمانی قسمتهای مختلف داخل سرویسهای بهداشتی باید به گونه‌ای باشد که شستشو و گندزدائی مستمر تمامی دیوارها و کف‌های سرویس میسر گردد.
اتاق پروژکتور و ملحقات آن : اتاق پروژکتور شامل حداقل ۲ عدد پروژکتور به ابعاد ۱۰۰×۶۰ سانتی‌متر، میزهای برگردان و بازبینی فیلم به ابعاد ۸۰×۱۲۰ سانتی‌متر واتاق تقویت‌کننده‌های صدا می‌باشد. دستگاه‌هایی مانند رکتی نایر، تابلوی اصلی برق اتاق پروژکتور، و مسیرهای نور سالن و قفسه‌های فلزی مخصوص نگهداری فیلم در فضاهای مستقل قرار دارند. اتاقک کوچکی جهت نگهداری باطریهای مخصوص روشنایی ایمنی سینما و سرویس بهداشتی در جنب اتاق پروژکتور قرار دارند. ابعاد اتاق پروژکتور با توجه به ابعاد پروژکتورها، فواصل آنها از هم و از دیوارهای جانبی، و میزهای برگردان و بازبینی فیلم و دستگاههای تقویت صدا در نظر گرفته می‌شود. دیوارها و کف اتاق پروژکتور باید قابلیت ۲ ساعت مقاومت در مقابل آتش‌سوزی را داشته باشند. مصالح به کار رفته در اتاق پروژکتور جهت نازک‌کاری و آکوستیک نباید قابل احتراق باشند کف اتاق پروژکتور برای انتقال کابلهای برق و صدا باید دو جداره بوده و کفپوش آن در مقابل برق عایق باشد. وجود شیر یا کبسول آتش‌نشانی در نزدیک اتاق پروژکتور نیز توصیه می‌گردد.
پرده نمایش فیلم : نوع پرده سینما با توجه به ابعاد سالن، قدرت پروژکتور، بهره روشنایی پرده و میزان روشنایی مطلوب پرده انتخاب می‌شود. اندازه پرده با توجه به عرض سالن نمایش در قسمت جلوی آن، ارتفاع سالن، عمق سالن و در نظر گرفتن فضائی در دو طرف پرده برای رفت و آمد به پشت پرده و جمع شدن پرده محافظ تعیین می‌شود. پرده نمایش بهتر است دارای انحناء باشد: بخصوص در سالن‌های عریض، این انحناء کمانی از دایره به مرکز لنز پروژکتور و به طول فاصله لنز پروژکتور از مرکز پرده می‌باشد. اسکلت نصب پرده نمایش باید بزرگتر از پرده باشد (۳۰ سانتی‌متر) تا نصب پرده آسان‌تر گردد و اسکلت از دیوار پشت پرده باید به اندازه‌ای که برای نصب بلندگوها مورد نیاز است (۹۰ سانتی‌متر) فاصله داشته باشد. و باید اشاره نمود که بهتر است دریچه‌های هواکش و خروجی هوا یا حتی ورود هوا، پشت پرده تعبیه نگردد و اصولا سیستم‌های تاسیساتی و تهویه هوا به گونه‌ای باشند که هوا در پشت پرده چرخش نداشته باشد.


   برچسب‌ها: سینما
   

درباره وبلاگ

کافه فان / Cafefun.ir
سایت اطلاعات عمومی و دانستنی ها

موضوعات

تبليغات

.:: This Template By : web93.ir ::.

برچسب ها: اطلاعات عمومی ، آموزش ، موفقیت ، ازدواج ، دانستنی ، گیاهان دارویی ، تعبیر خواب ، خانه داری ، سخن بزرگان ، دانلود ، بازیگران ، روانشناسی ، فال ، اس ام اس جدید ، دکتر شریعتی ، شاعران ، آموزش یوگا ، کودکان ، تکنولوژی و فن آوری ، دانلود ، تحقیق ، مقاله ، پایان نامه ، احادیث ، شعر ، رمان ، عکس ، قرآن ، ادعیه ، دکوراسیون ، سرگرمی ، اعتیاد ، کامپیوتر ، ترفند ، ورزش ، کد آهنگ ، مقالات مهندسی ، طنز ، دانلود کتاب ، پزشکی ، سلامت ، برنامه اندروید ، زنان ، آشپزی ، تاریخ ، داستان کوتاه ، مدل لباس ، مدل مانتو ، مدل آرایش