اطلاعات عمومی
مطالب آموزشی و سرگرمی برای همه...
+ ۱۳۸۹/۰۷/۲۹
گاهی برخی از افراد ساختار پاهایشان به گونه ای است که برایشان حسابی دردسر ساز می شود. هنوز علت اصلی و مشخصی برای بروز اختلال در ظاهر پاها مشخص نشده است و تنها در برخی از موارد نادر، نرمی استخوان شدید می تواند دلیلی برای ابتلا به این نوع اختلال باشد ولی این مشکل، علت اصلی برای این موضوع محسوب نمی شود.
امتیاز خبر: 92 از 100 تعداد رای دهندگان 7322
ماهنامه همشهری تندرستی: وقتی کودک هستیم و اولین قدم هایمان را بر می داریم، همه نزدیکان، ما را تشویق می کنند و راه رفتن، یک پیروزی در آن دوران محسوب می شود. بزرگ تر هم که می شویم برای رفتن به مدرسه و دانشگاه و هزار و یک موفقیت دیرگ دائما از پاهایمان استفاده می کنیم.
با افزایش سن، باز هم راه رفتن ادامه دارد. با این حساب پاها یکی از بخش های مهم بدن محسوب می شود که دائما در حال حرکت کردن هستند. شاید خیلی کم پیش بیاید که والدینمان یا خودمان توجهی به ساختار پاهایمان داشته باشیم. گاهی برخی از افراد ساختار پاهایشان به گونه ای است که برایشان حسابی دردسر ساز می شود.
پای ایکس (X) و پای پرانتزی، عارضه های دردسرسازی هستند که باید درمان شوند. نظرات «دکتر علی ترکمان» متخصص ارتوپدی و آسیب های ورزشی، فلوشیپ زانو و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران را در این مورد با هم می خوانیم.
پاها چگونه رشد می کنند؟
زمانی که نوزادی به دنیا می آید، در ابتدا پاهای او حالت پرانتزی دارد و به تدریج و در حدود دوسالگی این حالت از بین می رود. از حدود و سالگی به بعد، پاها شکل ایکس (X) به خود می گیرند. به تدریج با نزدیک شدن به سن حدود چهار سالگی این حالت کم می شود و در سن حدود نه سالگی، حالت ایکس بودن پا از بین می رود و کم کم پاها شکل طبیعی به خود می گیرند و صاف می شوند، اما در برخی از افراد شکل پاها به حالت طبیعی بر نمی گردد که این مسئله می تواند مشکلاتی را برای فرد به وجود بیاورد.
نگاه دقیق به شکل پاها
برای بررسی وضعیت پاها، کودک باید در حالی که پاهای خود را جفت کرده است، بایستد و فرد دیگری در رو به روی او قرار بگیرد. چنانچه بین قوزک داخلی پاها در زمان ایستادن به صورتی که پاها جفت شده اند، حدود 10 تا 15 سانتی متر فاصله باشد، کودک به تغییر شکل پای ایکس مبتلاست. همچنین در صورتی که فاصله بین دو زانو زیاد باشد (بیش از 10 سانتی متر)، در چنین شرایطی پای کودک، دچار عارضه «پای پرانتزی» شدید است. چنانچه کودک به هرکدام از این اختلال ها مبتلا باشد، والدین باید برای بررسی بیشتر، فرزندشان را نزد پزشک متخصص ارتوپدی ببرند.
چرا پاها صاف نیست؟
هنوز علت اصلی و مشخصی برای بروز اختلال در ظاهر پاها مشخص نشده است و تنها در برخی از موارد نادر، نرمی استخوان شدید می تواند دلیلی برای ابتلا به این نوع اختلال باشد ولی این مشکل، علت اصلی برای این موضوع محسوب نمی شود.
آدم های ایکس و پرانتزی!
افرادی که دارای پاهای ایکس هستند، معمولا انعطاف پذیری زیادی در مفاصل پاهایشان وجود دارد. همچنین این دسته از افراد، کف پای صافی دارند، ضمن اینکه قوز پشت، یکی دیگر از ویژگی های این دسته از افراد محسوب می شود. افتادگی شانه هم می تواند از دیگر علائم ابتلا به عارضه پای ایکس باشد. این دسته از افراد در راه رفتن و نشستن دچار مشکل می شوند. افرادی که پای پرانتزی دارند، معمولا این ویژگی ها در آن ها دیده نمی شود.
درمان ضروری است؟
شاید این سوال که «آیا باید حتما درمان در کودکان انجام شود یا نه؟» ذهن والدینی را که بچه های آن ها به پای پرانتزی یا ایکس مبتلا هستند، حسابی درگیر کرده باشد. در جواب به این سوال باید گفت که اگر مشکل شدید یا حتی خفیف هم باشد، باید حتما کودک را نزد پزشک متخصص ارتوپدی برای درمان برد.
زمانی که کودک زیر ده سال، در حال رشد بوده و تغییر شکل در پاها خفیف باشد، در چنین شرایطی باید تحت نظر متخصص ارتوپدی قرار بگیرد و هر چند وقت یک بار معاینه انجام شود. چنین کاری به این دلیل انجام می شود که میزان پیشرفت یا کاهش مشکل مورد بررسی قرار بگیرد. درمان در سنین زیر ده سال با استفاده از کفش مخصوص و زانوبند انجام می شود. این درمان هم برای پای پرانتزی و هم برای پای ایکس در نظر گرفته می شود.
درمان در سن بالاتر
بعد از سن ده سالگی، درمان متفاوت خواهدبود. چون استفاده از زانوبند برای کودک در سن بالا چندان راحت نیست، به همین دلیل ممکن است پزشک متخصص ارتوپدی، جراحی را برای کودک در سن بالاتر در نظر بگیرد. البته موارد نادری هم وجود دارند که طی آن ها پاهای کودک به درمان های معمول (زانوبند و کفش) جواب نمی دهد و پزشک در چنین شرایطی جراحی را برای کودک توصیه می کند.
برای درمان، پزشک در حدود سن شانزده تا هجده سالگی، یک طرف صفحه رشد استخوان را به شیوه ای خاص می بندد تا مشکل پا با این شیوه، اصلاح شود. اگر فرد دچار عارضه در این سنین، مشکل خود را برطرف نکند، درمان را باید در سن بالاتر دنبال کند. درمان را تا سنین حدود پنجاه تا شصت سالگی نیز می توان انجام داد ولی هرچه سن فرد کمتر باشد، درمان راحت تر است. عمل جراحی که در سن بالاتر انجام می شود، روی خود استخوان خواهدبود و بعد از جراحی ممکن است در استخوان پا، پلاتین کار گذاشته شود تا استخوان بتواند جوش بخورد.
ترس از عمل جراحی
ترس از عمل جراحی
خیلی از والدین از اینکه فرزندشان در سن کم زیر تیغ جراحی برود، می ترسند و به همین دلیل به نوعی مانع از درمان فرزندشان می شوند. در حالی که عمل جراحی بستن صفحه رشد استخوان، یک عمل ساده است و در صورتی که پزشک متخصص ارتوپدی، چنین عمل جراحی ای را ضروری بداند، نباید مانع آن شد. چون درمان برای فرد در سن بالا با مشکلات بیشتری همراه است.
خستگی بی پایان
افرادی که دارای پای ایکس یا پرانتزی هستند، علاوه بر اینکه در سن بالا احتمال ابتلا به آرتروز شدید در آن ها بالاست، در سن پایین تر نیز مشکلاتی دارند. افرادی که پاهای آن ها پرانتزی است عضلات بیرون ساق پا و ران آن ها دائما دچار کشش می شود. به همین دلیل این دسته از افراد، همیشه از درد و خستگی در این نواحی در رنج هستند. افرادی که پای آن ها حالت ایکس دارد نیز با مشکلاتی مواجه می شوند این دست از افراد به دلیل حالت پایشان، دچار احساس درد و خستگی دائمی در ناحیه داخل ساق پا و رانشان خواهندشد.
افرادی که پای آن ها حالت ایکس دارد، به دلیل برخورد زانوها به یکدیگر، نمی توانند به راحتی بودند یا با سرعت راه بروند. دردها و ناراحتی های جدی در افرادی که پای آن ها پرانتزی و ایکس است از حدود سی سالگی به بعد بروز می کند و پیش از رسیدن به این سن، درد و ناراحتی کمی را احساس می کنند. گاهی همین مسئله باعث می شود که افراد برای درمان خیلی دیر مراجعه کنند، درست زمانی که زانوهایشان دچار خوردگی و ساییدگی شدید شده است.
حرکات اصلاحی چثدر موثر است؟
شاید خیلی از افراد تصور کنند که می توان پای ایکس و پرانتزی را با حرکات اصلاحی درمان کرد، در حالی که حرکات اصلاحی نمی تواند درمان اصلی پای ایکس یا پرانتزی باشد. حرکات اصلاحی تنها می تواند به رفع خستگی عضلانی که دائما تحت فشار قرار می گیرند، کمک کند.
محدودیت برای ورزش؟
بسیاری از والدین نگران این موضوع هستند که ورزش باعث تشدید مشکلات پای پرانتزی یا پای ایکس فرزندشان می شود. این نگرانی والدین بی مورد است و ورزش تاثیری بر تشدید وضعیت کودک نخواهدداشت. تنها آن دسته از کودکانی که دچار پای ایکس هستند، ممکن است به دلیل ساختار پایشان و برخورد زانوها به یکدیگر تمایل چندانی به دویدن نداشته باشند.
مچ کج داری؟
خیلی از افراد تصور می کنند که پای ایکس یا پرانتزی می تواند باعث فشار به ستون فقرات می شود، در حالی که ارتباط چندانی بین ستون فقرات و این مشکلات وجود ندارد. افرادی که پای ایکس دارند، معمولا با مشکل تغییر شکل در مچ پا مواجه می شوند، به همین دلیل علاوه بر درمان های اصلی، برای آن ها کفی طبی هم تجویز می شود تا مچ پا و کف پای صاف آن ها باعث بروز مشکل نشود.
درمان زودتر، عوارض کمتر
ابتلا به پای پرانتزی، شایع تر از پای ایکس است و خانم ها نسبت به آقایان، معمولا بیشتر به این مشکل مبتلا می شوند. پای پرانتزی و افزایش وزن، می تواند باعث آرتروز و ساییدگی شدید در استخوان زانو شود. به عبارت روشن تر، افراد مبتلا به پای ایکس دچار ساییدگی و خوردگی در قسمت بیرونی زانو می شوند و در عارضه پای پرانتزی قسمت داخلی زانو، دچار خوردگی و ساییدگی خواهدشد. در نتیجه، درمان هر دو عارضه، پیش از آسیب رسیدن به زانوها ضروری است.
برخی از افراد برای زیبایی اندام خود، اقدام به درمان این عارضه می کنند ولی هدف اصلی درمان در چنین شرایطی، پیشگیری از آرتروز و ساییدگی شدید زانو در سنین بالاست.
+ ۱۳۸۹/۰۷/۲۹
در قدیم پدرها بسیار مقتدر بودند و رابطه عاطفی با فرزندانشان برقرار نمیکردند و نقششان در خانه نانآور خانواده بود، اما این تصویر قدیمی از پدرها با تغییراتی که در فضای فرهنگی جامعه ایجاد شده، دیگر پذیرفتهشده نیست زیرا درحالحاضر مادران نیز نانآور خانواده هستند و نقش عاطفی پدر با فرزندش میتواند در موفقیتهای او در عرصههای مختلف بسیار موثر باشد.
امتیاز خبر: 92 از 100 تعداد رای دهندگان 6933
هفته نامه سلامت - دکتر آذر متین*: سالهاست که بحرانهای اقتصادی در ایران و جهان و عدم ثبات اقتصادی در گوشهوکنار دنیا و از جمله در جامعه خودمان، باعث شده بسیاری از مردان به یک شغل اکتفا نکنند یا مجبور شوند ساعات بیشتری اضافه کاری کنند تا بتوانند از پس مخارج خانواده برآیند.
چنین شرایط اقتصادیای علاوه بر پدران، مادران را نیز جزو نانآوران خانواده قرار داده و باعث شده بسیاری از همسران همپای یکدیگر کار کنند تا بتوانند زندگی خوبی برای خود و فرزندانشان فراهم کنند.
این قضیه تبعات زیادی دارد که یکی از مهمترین آنها این است که نقش پدر در خانواده کمرنگ میشود و نمیتواند نقش فعالی در تربیت فرزندان داشته باشد.
البته برخی پدران نیز با وجود اینکه وضعیت شغلیشان مناسبتر است و وقت آزاد بیشتری دارند، باز هم تصور میکنند تربیت بچهها برعهده مادر است و نقش فعالی در تربیت بچهها ایفا نمیکنند. آنچه در ادامه این یادداشت به آن اشاره خواهم کرد، نکتههای مهمی در خصوص اهمیت نقش پدران در امر خطیر فرزندپروری است:
1. در قدیم پدرها بسیار مقتدر بودند و رابطه عاطفی با فرزندانشان برقرار نمیکردند و نقششان در خانه نانآور خانواده بود، اما این تصویر قدیمی از پدرها با تغییراتی که در فضای فرهنگی جامعه ایجاد شده، دیگر پذیرفتهشده نیست زیرا درحالحاضر مادران نیز نانآور خانواده هستند و نقش عاطفی پدر با فرزندش میتواند در موفقیتهای او در عرصههای مختلف بسیار موثر باشد.
در یک تحقیق بینالمللی ثابت شده توانایی تغییر در محیطهای سخت در کودکانی که رابطه خوبی با پدرانشان داشتند، بیشتر ایجاد شده است. در حقیقت، پدر نسبت به مادر بیشتر میتواند توانایی انطباق با شرایط دشوار را به بچهها یاد بدهد و ویژگیهای مردانه همیشه باید از سوی پدران به بچهها آموزش داده شود...
2. کودکانی که پدر ندارند، اعتماد بهنفسشان بالا نیست و حمایت و تکیهگاهی برای رشد شخصیتشان ندارند، اما در مقابل کودکانی که پدرشان حضور موثری دارد، انگار دارای یک الگوی مقتدر هستند و ابراز وجود در بچههایی که نقش پدرشان پررنگ است، بیشتر از سایر بچههاست.
3. پسرها در ویژگیهای شخصیتیشان مثل قاطعیت، هدفگذاری برای زندگی، انتخاب شغل و مهارت دوستی، پدرشان را الگو قرار میدهند. در مقابل دخترها بیشتر به حمایت عاطفی پدر نیاز دارند و نوع روابط دخترها با پدرشان در ارتباط با جنس مخالف و در آینده در ارتباط با همسر، خودش را نشان میدهد.
در حقیقت، دخترانی که در خانه مورد حمایت عاطفی پدر واقع شدهاند در ارتباط با جنس مخالف دچار تصمیمهای لحظهای و احساسی نمیشوند که علت آن هم این است که از نظر عاطفی اقناع شدهاند.
4. پدر واقعی باید چه ویژگیهایی داشته باشد؟ جواب این سوال بسیاری از دغدغههای پدرانه را برطرف میکند. پدر واقعی نه سلطهگر است و نه زورگو. بسیاری از پدران وقتی در خانه حضور دارند مدام به بچهها زور میگویند یا آنها را سرزنش و شخصیتشان را تخریب میکنند.
باید بدانیم پدر نباید زورگو و مستبد باشد، بلکه بسیار اهمیت دارد که قاطع باشد و مهمتر اینکه مهارتهای فرزندپروری را بلد باشد تا بتواند به فرزندانش کمک کند.
5. «چون از تو بزرگترم، پس باید به حرفم گوش کنی.»، «چون من پدر تو هستم، پس هر چی میگم درست است.» این جملات یک پیام مشخص را القا میکند؛ برقراری رابطه و تربیت بچهها از بالا به پایین. چنین رفتاری باعث میشود بچهها از والدینشان فاصله بگیرند و دیگر نمیتوانند با آنها ارتباط موثری داشته باشند.
در واقع، باید برای آموزش به بچهها خود را همسطح آنها در نظر گرفت. اگر مشکلی ایجاد شده باید با فضای مشارکتی و همدلانه بین والدین و بچهها، راهحل درست را پیدا کرد. بهطور مثال فرض کنید دختر شما در مدرسه دچار مشکل شده، راهحل درست این است که بگویید: «موضوع چیه؟ چی کار کردی که بچهها با تو دوست نمیشن؟ تو دلت میخواد چه اتفاقی بیفته؟ به نظرت کارت درست بود؟ قبلا که یک دوست خوب داشتی چی کار میکردی؟ به نظرت چی کار میشه کرد؟» اگر راهحلی نداشت میتوانید به او بگویید: «میتوانی این راه را انتخاب کنی.»
6. شاید بگویید با شرایط سخت کاری و مشکلات اقتصادی چطور میتوان روابط موثری با بچهها برقرار کرد؟ کار سختی نیست، فقط کافی است پدر همدلی باشید؛ یعنی در همان زمان کوتاهی که در منزل هستید برای کودکتان وقت بگذارید و با او بازی و اوقاتی را خلق کنید که او دوست دارد. اگر خیلی خسته هستید به فرزندتان بگویید: «بیا کنارم بشین با هم فیلم ببینیم یا اینکه دوست دارم کنارم بشینی.» حتی وقتی میخواهید میوه بخورید، بگویید: «بیا باهم میوه بخوریم یا دوست دارم با تو برم خرید کنم یا قدم بزنم.» بیان این جملات به بچهها در عین حال که اطمینان خاطر به آنها میدهد، خستگی شما را هم کم میکند.
7. معمولا زمانی که همسران آگاهانه تصمیم میگیرند بچهدار شوند، بعد از به دنیا آمدن بچه برای بسیاری از اتفاقات زندگی برنامهریزی میکنند و عاشقانه او را دوست دارند، اما اگر عکس این قضیه اتفاق بیفتد و زن و شوهری ناخواسته بچهدار شوند یا اینکه آگاهیشان نسبت به مهارتهای فرزندپروری پایین باشد، ممکن است رفتارشان تفاوت کند و این اتفاق بسیار بد خواهد بود.
گاهی برخی والدین به روانشناس مراجعه و ادعا میکنند فرزندشان را دوست ندارند و زمانی که علت را میپرسیم میگویند: «فکر میکردیم باید بچهدار شویم وگرنه علاقهای به بزرگ کردن بچه نداشتیم.» در حالی که پدر یا مادری که فرزندش را دوست داشته باشد در اوج خستگی هم وقتی فرزندش را میبیند، تمام خستگیهایش از بین میرود، بنابراین والدین باید با آگاهی کامل و با برنامهریزی صاحب فرزند شوند.
8. زمانی که پدر نقش موثری در خانه ایفا نمیکند، تمام مسوولیتهای بچهها برعهده مادر خانواده میافتد و مادر همیشه احساس افسردگی، خستگی و عصبی بودن دارد و تصور میکند در خانه مظلوم واقع شده است. همین مساله باعث میشود مادر نیز نتواند وظایف مادری خود را به خوبی انجام دهد و روابط موثری با بچهها نخواهد داشت، بنابراین پدرها حتما باید 3-2 ساعت در روز کنار بچهها باشند تا مادر نیز بتواند برای خودش وقت بگذارد و به کارهای موردعلاقهاش بپردازد. در غیر این صورت مادر همیشه خسته است و از نظر روانی و جسمی توان لازم را برای نقش موثر مادری و فرزندی نخواهد داشت.
+ ۱۳۸۹/۰۷/۲۹
از آنجا که رویش دندان یک فرایند فیزیولوژیک طبیعی است ارتباط با تب و اختلالات سیستمیک قابل توجیه نیست هر تب بیش از 101 ° F ارتباطی با دندان درآوردن ندارد.
امتیاز خبر: 92 از 100 تعداد رای دهندگان 6914
وبسایت رژیم سلامتی: یکی از رایج ترین اشتباهات پدر و مادر و (پدربزرگ و مادربزرگ) این است که دندان در آوردن کودک را مقصر برای همه چیز، از جمله مشکلات خواب، تب، تحریک پذیری، اسهال و بسیاری از شرایط می دانند اما آنها تا چه حد درست است؟ اول از همه، اجازه دهید ما اصول اولیه آغاز دندان کودک را روشن کنیم.
دندان در آوردن چیست؟
دندان در آوردن کودک یک فرایند رشد طبیعی در نوزاد است که به موجب آن دندانهای شیری شروع به ظهور در لثه می کند این روند عموماً بدون درد است و یا ممکن است درد کمی بر روی لثه باشد به ویژه هنگامی که دندان های آسیا شروع به درآمدن کنند.
دندان در آوردن کودک یک فرایند رشد طبیعی در نوزاد است که به موجب آن دندانهای شیری شروع به ظهور در لثه می کند این روند عموماً بدون درد است و یا ممکن است درد کمی بر روی لثه باشد به ویژه هنگامی که دندان های آسیا شروع به درآمدن کنند.
چه هنگامی دندان های کودک شروع به درآمدن می کنند؟
سن دندان در آوردن از کودک به کودک متفاوت است اما اولین دندان کودک معمولاً در حدود سن 6 ماهگی نمایان می شود برخی از نوزادان ممکن است آنها را قبل از آن، در 3 ماهگی و یا برخی از آنها تا اولین سالگرد تولد خود در نیاوردند.
علائم و نشانه های دندان درآوردن چیست؟
دندان در آوردن است به طور کلی با ناراحتی لثه و فک همراه است دندان در زیر سطح بافت لثه حرکت می کند این منطقه ممکن است کمی قرمز و متورم به نظر برسد گاهی اوقات یک منطقه پر از مایع شبیه به یک "تاول خون" ممکن است بر روی دندان در حال درآمدن دیده شود برخی از دندان ها ممکن است زمانی که در حال در آمدن هستند حساس تر از دیگران باشند دندان آسیا ممکن است به علت سطح بزرگتر خود سبب ناراحتی بیشتر شود علائمی که با دندان درآوردن رخ می دهد عبارتند از:
- لثه در محل دندان قرمز و متورم است.
- یاوه سرایی کردن بیش از حد معمول در اکثر نوزادان است.
- برخی از نوزادان ممکن است ایرادگیر شوند.
- در برخی نیز ممکن است افزایش خفیفی در درجه حرارت بدن (کمتر از 101 درجه فارنهایت) یا 38.3 درجه سانتیگراد رخ دهد.
- سرازیر شدن آب از دهان.
- بی قراری و یا کاهش خواب به علت ناراحتی لثه.
- امتناع از خوردن مواد غذایی به دلیل درد در منطقه لثه.
- ایراد گیری که می آید و می رود.
- دست به دهان آوردن.
- بثورات خفیف در اطراف دهان به علت سوزش پوست، ثانویه به سرازیر شدن آب بیش از حد.
- مالش گونه یا منطقه گوش به عنوان یک نتیجه از درد راجعه در طول درآمدن دندان آسیا.
چه علائمی با دندان درآوردن ایجاد نمی شود؟
- تب: از آنجا که رویش دندان یک فرایند فیزیولوژیک طبیعی است ارتباط با تب و اختلالات سیستمیک قابل توجیه نیست هر تب بیش از 101 ° F ارتباطی با دندان درآوردن ندارد.
- راش.بیقراری مشخص شده.
- اسهال.
- علائم سرماخوردگی.
- آبریزش بینی و سرفه.
- ایراد گیری طولانی مدت.
- دیگر بیماری های جدی مانند تشنج، عفونت گوش، عفونت دستگاه تنفسی و حتی مرگ به اشتباه به رویش دندان نسبت داده شده است.
آیا دندان درآوردن باعث تب در کودکان می شود؟
بسیاری هنوز هم عقیده دارند که یک کودک می تواند در هنگام درآوردن دندان (حتی ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی!) تب کند اما نتایج حاصل از پژوهش های پزشکی که به خوبی انجام داده اند نشان داده اند که درجه حرارت بیش از 101 درجه فارنهایت با دندان درآوردن در ارتباط نیست اگر تب در این دوره وجود داشته باشد آن یک تصادف محض است و باید با چیز دیگری ایجاد شود.
بسیاری هنوز هم عقیده دارند که یک کودک می تواند در هنگام درآوردن دندان (حتی ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی!) تب کند اما نتایج حاصل از پژوهش های پزشکی که به خوبی انجام داده اند نشان داده اند که درجه حرارت بیش از 101 درجه فارنهایت با دندان درآوردن در ارتباط نیست اگر تب در این دوره وجود داشته باشد آن یک تصادف محض است و باید با چیز دیگری ایجاد شود.
با این حال اگر شما دمای بدن کودک درحال درآوردن دندان را با کودکی که در حال دندان درآوردن نیست مقایسه کنید ممکن است درجه حرارت او کمی بالا باشد اما این افزایش به اندازه کافی مهم نیست که تب نامیده شود پس چرا بسیاری از نوزادان هنگام درآوردن دندان کمی تب دارند؟ اغلب دندان ها بین 4 تا 15 ماه و در طول این مدت نمایان می شوند و نوزادان فعال تر و متحرک می شوند آنها یاد می گیرند بخزند و راه بروند آنها اغلب بلافاصله در معرض یک طیف وسیع تری از عفونت قرار می گیرند دست زدن به اشیاء و قرار دادن آنها در دهان خود یک چیز مشترک است که انجام می دهند این است که هنگامی که کودک شما شروع به کاوش در اطراف می کند این کار یک راه عالی برای گرفتن یک ویروس است که ممکن است پس از آن به تب منجر شود.
چگونه درد دندان درآوردن کودک خود را مدیریت کنیم؟
- برای کمک به مدیریت دندان درآوردن کودک خود از این چند راه حل در دندان درآوردن استفاده کنید
- سعی کنید زمانی که کودک درد دارد برای حمایت در دسترس باشید.
- ناراحتی کودک خود را با ارائه چیزی سرد برای جویدن (مانند یک لیف حمام مرطوب و یا پستانک سرد یا حلقه دندان درآوردن) کاهش دهید حلقه دندان درآوردن باید به لباس کودک باشد نه در اطراف گردن او زیرا ممکن گره خورده و باعث خفگی کودک شود.
- سعی کنید از اشیاء منجمد که ممکن است سبب یخ زدگی شود استفاده نکنید.
- هیچ غذای سختی مانند هویج خام به کودک خود ندهید ممکن است باعث خفگی شود.
- سعی نکنید به کودک خود بیسکویت دندان درآوردن بدهید زیرا ممکن است حاوی مقدار زیادی قند باشد.
- هنگام دندان درآوردن لثه کودک خود را با انگشت تمیز، ماساژ دهید زیرا به ظهور و خروج دندان از شکاف کمک کند.
- استامینوفن یا قرص می تواند به تخفیف درد و ناراحتی مداوم دندان درآوردن کمک کند اما با دکتر خود قبل از ارائه هر گونه درمان مشورت کنید.
- ژل بدون نسخه، دندان درآوردن که شامل ضد درد موضعی است می تواند به کاهش درد کمک کند اما باید با احتیاط و تنها با نظر یک دکتر استفاده شوند.
- التهاب لثه قبل از فوران کامل از تاج دندان ممکن است سبب درد موقت شود اما معمولاً در عرض چند روز فرو خواهد نشست لازم نیست تا پوشش لثه روی دندان برای کمک به پدیدار شدن دندان حذف شود.
چه هنگامی که باید یک دکتر مراجعه کنید؟
اگر کودک شما تب (بالای 101 ° F در درجه حرارت)، اسهال، استفراغ و سایر مسایل مهمی مانند تشنج دارد باه یک دکتر مراجعه نمایید.
اگر کودک شما تب (بالای 101 ° F در درجه حرارت)، اسهال، استفراغ و سایر مسایل مهمی مانند تشنج دارد باه یک دکتر مراجعه نمایید.
+ ۱۳۸۹/۰۷/۲۹
تجربیات و خاطرات کودک در رشد و پرورش او نقشی حیاتی ایفا می کند، به همین دلیل پدر و مادرها باید این خاطرات را با روشهای آموزشی ساده همراه کنند تا فرزندشان مهارتهای اولیه زندگی را بیاموزد.
امتیاز خبر: 92 از 100 تعداد رای دهندگان 9182
نی نی سایت: تجربیات و خاطرات کودک در رشد و پرورش او نقشی حیاتی ایفا می کند، به همین دلیل پدر و مادرها باید این خاطرات را با روشهای آموزشی ساده همراه کنند تا فرزندشان مهارتهای اولیه زندگی را بیاموزد.
آیا کودک شما، لحظات خاص، اسباب بازی مخصوص یا اولین گردش و پیاده روی مثل رفتن به باغ وحش را بعدها به خاطر میآورد؟ در حالی که نوزاد بعدها در زندگیاش قادر به یادآوری آن خاطرات نیست، اما تجربیات میتوانند در رشد و پرورش او نقش حیاتی ایفا کنند. خاطرات و تجربیات برای یادگیری، حکم آجرهای ساختمان سازی را دارند.
حافظه یک نوزاد به خوبی حافظه یک انسان بالغ عمل نمیکند. او قادر نیست تا یک اتفاق را در ذهن خود یادآوری کند. بنابراین زمانی که تجربه ای را به رسمیت بشناسد نسبت به آن احساس راحتی و آشنایی میکند اما در عین حال عضلات کوچک حافظه او از زمان تولد همچنان سخت به کار خود مشغول هستند. در ابتدا، او به حافظه حال و در جریان خود تکیه میکند. همان حافظهای که مسئولیت آن عبارت است از به خاطر سپردن مهارتهای مکیدن، بلعیدن، ایجاد سروصدا و حتی غلتیدن و راه رفتن. تا هفته 6 او به حافظه معنایی یا دانش عمومی کلمات دست مییابد.
این حافظه به او کمک میکند تا صدای مادرو پدرش را که والدین او هستند و نه صدای غریبهها را تشخیص دهد. این حافظه به او کمک میکند تا بیاموزد که غذاهای خاص طعم خوشمزهتری دارند و غذاهای دیگر این طعم را ندارند و در نهایت این حافظه به او کمک میکند تا اسم خودش را بشناسد و معنای کلمات را درک کند.
مهارتهای مربوط به حافظه به شکل طبیعی رشد میکنند. اما راههایی وجود دارد که به رشد و تقویت حافظه کودک از همان دوران نوزادی کمک میکند:
تازه نگه داشتن
زمانی که کودک شما چیزی را برای اولین بار تجربه میکند، آن تجربه فضایی از مغز که وظیفهاش ذخیره کردن و یادآوری خاطرات است تحریک میشود. همچنین باعث میشود تا مغز او در بین سلولهای عصب خود، شبکه ارتباطی جدیدی را شکل بدهد.
هرچقدر اتصالات عصبی کودک شما بیشتر باشد، راههای بیشتری برای بدست آوردن اطلاعات خواهد داشت (این جریان کودک را باهوش میکند). لمس کردن شکم او بهوسیله یک پر، نشان دادن اینکه چگونه اسباب بازیهای حمام را در وان آب فشار دهد و بازی کردن و غلتیدن در چمنها، همه راههایی هستند که به مرتبط شدن این وقایع در مغز او کمک میکنند. همچنین مهم است تا به او اجازه دهید که بعضی از وظایف را خودش انجام دهد. مثل کنترل کردن لِگوهای خانه سازی که مدام در حال لغزیدن هستند.
تکرار، تکرار، تکرار
تکرار، تکرار، تکرار
مغز روی تنظیم برخی از ارتباطات حاضر شکل گرفته است، و این روند نیاز به تکرار دارد، درست شبیه به زمانی که شما یک فیلم را برای دومین بار تماشا کرده و جزئیاتی را که ممکن است متوجه آنها نشده باشید مرور میکنید. حافظه نوزادان در اثر تکرار، قویتر و عمیقتر پرورش مییابد. چیزها را بارها و بارها تکرار کنید. مانند خواندن یک آهنگ، انجام دادن بازی مورد علاقه او قبل چرت کوتاه روزانه یا رفتن به پیادهروی بعد از نهار. اینها باعث تقویت ارتباطات موجود میشوند درحالی که ارتباط و اتصال جدید دیگری در حال شکلگیری است.
از کلمات استفاده کنید
کودکانی که والدینشان بیشتر با آنها صحبت میکنند دامنه لغات بزرگتری دارند و زودتر شروع به صحبت میکنند، چون آنها بیشتر لغاتی را که میشنوند در ذهن خود ذخیره میکنند. هنگامی که کودک در 4 تا 6 ماهگی صداها و کلمات نامفهوم را میگوید، با لبخند زدن، ارتباط چشمی و تکرار صداهایی که تولید میکند به او بپیوندید و صبر کنید تا فرزندتان پاسخ شما را بدهد. این راه به کودکتان کمک میکند تا در بین مکالمه نوبت را رعایت کند، بشنود، به خاطر بسپارد و در یک زمان صداهای کمی را تکرار کند.
کتاب بخوانید
برای او کتاب بخوانید. کتاب خواندن معنای کلمات را به او میآموزد. به عنوان مثال، کتابهای شعر حیوانات که دارای صداهای حیوانات و تکرار آنها هستند یکی از راههای متفاوت است. تصاویر کتابها حافظه کودک را تیز میکند. شما میتوانید فعالیتهای روزانه خود را برای کودکتان توضیح دهید. برای مثال، به او بگویید:« بیا این کفشها رو امتحان کنیم یا من دانههای گرم شن رو زیر پاهایم احساس میکنم». در حقیقت با ین کار به کودک خود کمک میکنید تا خودش را برای گفتن اولین کلمه یا حرف آماده کند.
لحن تلفظ
هنگامی که اطلاعات با یک ملودی خارج میشوند کودک آن را راحتتر یاد میگیرد و به ذهن میسپارد. در واقع ریتم و الگوی آهنگ، یادآوری و حفظ مسائل و موضوعات را راحتتر میکند. برای مثال، کلمات ریتم دار و آهنگین به کودکان در پیشبینی آنچه در ادامه میآید کمک میکند.
به همین دلیل آنها بین ترانهها و خواندن، ادای حیوان یا شی خاصی را تقلید میکنند. شما میتوانید برای آنها ترانهسازی کنید. مثلا تصویر مادربزرگ و پدربزرگ را به او نشان دهید و با شعر و ریتم به آنها بگویید که «مادربزرگ مهربون/ شما رو خیلی دوست داره» یا ترانه «یک روز یه آقا خرگوشه» را با آهنگ و ادا برای او اجرا کنید. آهنگ به آنها کمک میکنند تا بهتر و بیشتر با محتوا آشنا شده و بار بعد که آن را میخوانید او آنها را تقلید کند.
لبخند بزنید
احتمال بیشتری وجود دارد که کودک شما تجربیاتی را به خاطر بیاورد که با احساس مثبت همراه بوده اند. در مطالعات اخیری که صورت گرفته است، دو دسته از کودکان با یکدیگر مقایسه شدند. کودکانی که اشکال هندسی را به همراه یک چهره خندان و صدای مهربان دیدند، تصاویر این اشکال بهتر در ذهن آنها باقی ماند تا کودکانی که همان اشکال را به همراه یک چهره عصبانی و صدای خشمگین دیدند.
به نظر میرسد احساسات مثبت، توجه و حس انگیزش کودک را بالا میبرد. بنابراین زمانی که با کودک خود بازی میکنید، درباره یک پرنده در افق صحبت میکنید یا با او قدم میزنید، لبخند بزنید تا به فهم بهتر و درک او در دستیابی به اطلاعات جدید کمک کرده باشید.
+ ۱۳۸۹/۰۷/۲۷
زندگی در جامعه پیچیده امروزی نیازمند تربیت کودکانی است که قادر باشند با تکیه بر تفکر و اندیشه بر مسائل پیرامون خویش چشم انداز روشنی کسب کنند و اطلاعات لازم را درمورد زندگی خویش جمع آوری و ترکیب کنند و با یک داوری خوب، آن ها را ارزیابی و تحلیل کنند.
امتیاز خبر: 92 از 100 تعداد رای دهندگان 6621
ماهنامه همشهری تندرستی - عطیه رضایی، روان شناس بالینی: هرچه می بیند می پرسد «این چیه؟» و در جواب هر چه به او گفته می شود، جواب می دهد «چرا؟» این تصویر و این اتفاق برای پدر و مادرها کاملا آشناست. کودکان دائم از چرایی و چگونگی هر پدیده و هر اتفاقی می پرسند. گاهی اوقات آن قدر تکرار می کنند که حسابی والدینشان را خسته می کنند. اما یادتان نرود اگر می خواهید فرزندتان در آینده یک متفکر و اندیشمند شود این سوال ها را جدی بگیرید و برای پاسخ دادن به آن ها وقت بگذارید.
زندگی در جامعه پیچیده امروزی نیازمند تربیت کودکانی است که قادر باشند با تکیه بر تفکر و اندیشه بر مسائل پیرامون خویش چشم انداز روشنی کسب کنند و اطلاعات لازم را درمورد زندگی خویش جمع آوری و ترکیب کنند و با یک داوری خوب، آن ها را ارزیابی و تحلیل کنند.
استدلال کنند و به ارزیابی مشکلات بپردازند. در این مطلب به موضوع تفکر انتقادی و چگونگی آموزش آن به کودکان پرداخته ایم و وظایف والدینی را که می خواهند فرزندانشان متفکر باشند، با هم مرور خواهیم کرد.
آموزش تفکر انتقادی که یکی از مهارت های زندگی است از دوران کودکی بسیار مهم است چرا که فرد را قادر می سازد تا اطلاعات دریافتی را از همان کودکی ارزیابی کند و خطرات عمل بر پایه یک فرض غلط را به حداقل برساند.
نقص در آموزش این مهارت از کودکی می تواند باعث صدمه، مسمومیت ذهنی، عدم پذیرش یا خرابکاری هایی شود که ممکن است فرد را با خطرات مهلکی رو به رو سازد.
تفکر انتقادی در کنار شیوه تفکر خلاق، پیش نیاز سایر مهارت های زندگی از جمله حل مسئله، تصمیم گیری، ارتباط موثر و روابط سازنده را تشکیل می دهد.
فردی که توانایی تفکر انتقادی را از همان کودکی آموزش نبیند، نمی تواند راه حل های متعدد برای مسائل را ارزیابی و بهترین شیوه را انتخاب کند و با شکست های متعدد رو به رو خواهدشد.
درواقع تفکر انتقادی و تفکر خلاق هر دو منجر به نوآوری و خلق ایده های جدید می گردد و فرد را قادر می سازد تا ایده ها و راه حل های موجود را ارزیابی کرده و بهترین آن ها را انتخاب کند.
چه مواردی مانع از رشد تفکر انتقادی در فرزندان می شود؟
برای آن که در فرزندانی با روحیه تفکر انتقادی و حتی خلاقانه داشته باشیم در گام نخست نیاز است آسیب هایی که در این مسیر ما و فرزندانمان را دچار همان ابتدای تولد بینش، طرز تفکر و روش های حل مسئله خود را تنظیم کرده اند. فراگیری تفکر انتقادی شامل گسترش فرایندهای فکری از طریق فکر کردن به ورای آنچه در حال حاضر اتفاق می افتد است.
نوع آموزش این تفکر
یکی از مشکلات دشوار در آموزش تفکر انتقادی، چگونگی کمک به کودکان در فاصله گرفتن از عقاید و ارزش های خود است، تا از این طریق قادر باشند انواع دیگر فکرکردن را یادبگیرند.
رشد تدریجی مهارت ها
والدین باید همراه کودکان به تمرین تفکر انتقادی بپردازند و با کارهای ساده ای چون شناختن محیط اطراف و یادگیری پرسش مناسب شروع کنند، سپس می توانند به مهارت های پیچیده تری چون شناخت فرضیات و ایجاد و نقد مباحث بپردازند. فراگیری تفکر انتقادی همانند رشد دیگر توانایی های فرد است و باید برای تسلط بیشتر پیوسته در سطوح پیچیده آن را تمرین کرد.
عدم وجود اعتماد و حمایت والدین:
در آموزش هرمسئله ای حمایت و تشویق به اندازه یاددادن آن مسئله اهمیت دارد. والدین باید اعتقادداشته باشند که می توانند فرزندانی خلاق تربیت کنند و در این مورد صبر داشته باشند.
صرفا یک پاسخ صحیح وجود دارد
زمان یاددادن مهارت تفکر انتقادی نباید فرض بر این باشد که تنها یک پاسخ صحیح وجود دارد، چرا که این فرض باعث ایجاد مانع ذهنی شده و پرورش مهارت انتقادی را در کودک کاهش می دهد.
تبعیت از قواعد از پیش تعیین شده
یکی از موانع تفکر انتقادی، اندیشیدن در قالب های خاص و ترس از رها کردن این قالب های ثابت و قراردادی است و برای اینکه این مانع ذهنی بشکند باید به کودکان آموختی که گاه برای حل مسئله باید چارچوب های ثابت و حاکم را شکست و از آن ها خارج شد. همچنین باید به والدین و مربیان آموخت که هرگونه تبعیت نکردن دانش آموز و فرزند از چهارچوب ها خطرناک نیست و نباید بی دلیل مانع از خلاقیت نوجوانان در تفکر و عمل شد.
تفکر منفی
منفی گرایی و انتقاد و بهانه جویی، تمسخر و تحقیر موانع ذهنی هستند که آثار تخریبی مضاعفی دارند؛ بنابراین باید به کودکان آموخت که به افکار نقادانه ارزش بگذارند. در این مانع والدین به عنوان اولین الگوهای تفکر فرزندان نقش مهی ایفا می کنند. اگر والدین خود برای افکار خلاقانه و نقادانه ارزش قائل نباشد، بعید است که بتوان این تفکر را در فرزندان پرورش داد.
پرهیز از خطر یا ترس از شکست
عدم خطرپذیری زمانی خود را بروز می دهد که ما به عنوان والدین بیش از حد قانونگرا، ایرادگیر یا نگران باشیم. این عدم خطرپذیری مانعی است در برابر افکار نو و جدید و مانع پرورش تفکر نقادانه در کودک.
پرهیز از تجربه موقعیت های تازه
ابهام بخش جدایی ناپذیر زندگی است. موقعیت های مبهم ممکن است به سوءتفاهم و تناقض های جدی منجر شود و بنابراین سعی داریم که از آنها پرهیز کنیم. باید به کودکانمان بیاموزیم که برای رفع یک موقعیت مبهم از زوایای مختلف به آن بنگرند و به ذهن خود اجازه دهند که درباره آن ابهام بیندیشد و راه حل مناسبی برگزیند.
فرزندان ما باید یاد بگیرند که نمی توان در زندگی بر هیچ چیزی تسلط پیدا کرد. پس برای مواجهه با هر مسئله ای در زندگی بهتر است این توانایی را بیابند که آن را تجزیه و تحلیل کنند تا تصمیم گیری مناسبی داشته باشند یعنی تفکر نقادانه داشته باشند.
چرا خانواده مهم ترین منبع تربیت تفکر نقادانه در کودک محسوب می شود؟
والدین در پرورش تفکر انتقادی در کودک و نوجوان دارای نقش مهمی هستند. آموزش تفکر انتقادی از همان ابتدای کودکی باعث می شود تا فرزندان در مواجهه با مسائل زندگی خود این مهارت را تمرین و تکرار کنند و در بزرگسالی از آن بهره مند شوند. درواقع تفکر انتقادی باید از همان کودکی در کانون خانواده به کودک آموزش داده شود و این تفکر در دوران ابتدایی در مدرسه کامل می شود. بنابراین حضور والدین در جلسه هایی که این مهارت را آموزش ببینند و به فرزند خود یاد بدهند نکته ضروری و مهمی است.
تفکر انتقادی چه کاربردی در زندگی فرزندان ما دارد؟
در شرایطی که کودکان و نوجوانان در معرض انواع کانال ها، تبلیغات و شبکه های مجازی هستند نیاز به ابزاری دارند که با آن درستی و نادرستی اطلاعات را ارزیابی کنند. به همین دلیل آموزش این مهارت یک نیاز ضروری تلقی می شود.
• مهارت تفکر انتقادی این قدرت را به فرزند شما می دهد که بتواند از میان اطلاعات و پیشنهادهای فراوانی که به او می شود، پیشنهادهای سالم را از ناسالم تشخیص دهد.
• مهارت تفکر انتقادی به فرزندتان این امکان را می دهد که اطلاعات اساسی را برای یک تصمیم گیری صحیح انجام دهد.
• این مهارت به فرزند شما کمک می کند تا واقعیت ها را بیابد و خود را به حدس و گمان محدود نکند.
• مهارت تفکر نقادانه به فرزند شما فرصت می دهد تا اعمال و رفتارهای خود را پیش بینی کند. یعنی قبل از اینکه عملی را انجام دهد در مورد پیامدهای رفتاری آن فکر کند و کمتر اشتباه کند و دچار مشکل شود.
• مهارت تفکر انتقادی از آسیب های روانی، اجتماعی مانند بزهکاری، بی بند و باری، اعتیاد، فرار از منزل، فرار از مدرسه، خشونت، بی توجهی به قوانین و مقررات پیشگیری کند.
چند توصیه برای تقویت تفکر نقادانه در کودکان
به فرزند خود آموزش دهید به دقت به آنچه اتفاق افتاده، یا آنچه از آن ها خواسته شده توجه کنند. به کودک تان یاد دهید یک موضوع را از جنبه های مختلف بررسی کند. به او آموزش دهید بر روی آنچه که برای او مهم و باارزش است تمرکز کند. اگر چیزی برای فرزندتان مبهم و نامشخص است، بپرسد تا برایش مشخص شود.
فرزندتان باید یاد بگیرد با فکر باز به پدیده ها نگاه کند. همراه با فرزندتان به ارزیابی پدیده ها و اتفاق ها بپردازید و با طرح چراهای متعدد به نقد پدیده ها بپردازید. به فرزندتان کمک کنید به دنبال دلایل، مدارک و شواهد تایید کننده یا ردکننده پدیده ها، عقاید و احتمال ها باشد.
به کودک تان یاد بدهید در تفکر انعطاف نشان دهد گاهی رسیدن به یک نتیجه مشخص غیرممکن و یا مشکل است و توافق بر سر یک قرارداد، راه حل نهایی است. فرزندتان را راهنمایی کنید پس از بررسی تمام جوانب، تصمیم بگیرد و عمل کند. در این روزها که با هجوم اطلاعات مختلف مواجه هستیم؛ یکی از مهم ترین وظایف والدین، آماده سازی فرزندانشان برای برخورد و انتخاب اطلاعات مفید محسوب می شود.
چند ایده ساده برای پرورش کودکان متفکر و نقاد
آموزش پرسشگری از همان کودکی مهم ترین مسئله در تشویق کودکان به پرورش مهارت تفکر انتقادی است. پرسشگری توانمندی ذهنی کودکان را افزایش می دهد و یادگیری را برای آن ها مفرح و مهیج می گرداند. از طریق پرسش کردن، کودکان نقش فعال بیشتری در تفکر نقادانه و استدلال پیدا می کند.
1- کودکان را به پرسش کردن تشوبق کنید و آن ها را تشویق کنید تا پرسش های بیشتری بپرسند.
2- همواره به پرسش ها کودکانتان با اشتیاق پاسخ دهید.
3- از کودکانتان پرسش هایی بپرسید که می دانید آن ها جوابشان را می دانند. اجازه دهید آن ها احساس کنند که خودشان جواب را یافته اند.
4- تفاوت بین پرسش هایی که حافظه را تحریک می کنند مانند چه، کدام، کجا و پرسش هایی که تفکر را تحریک می کنند مانند چرا، چه اتفاقی می افتد اگر، را همواره به یاد داشته باشید.
5- کودکان را راهنمایی کنید تا خودشان جواب را بیابند. جواب را به آن ها نگویید زیرا دادن جواب به آن ها فرآیند تفکر را متوقف می سازد.
6- فضای یادگیری را برای ایده های که آن ها می دهند باز بگذارید. اجازه دهید تا آن ها از تجربه ایده های جدید راحت باشند و از خطا کردن، نترسند.
7- جواب اشتباه را به عنوان یک فرصت یادگیری تلقی کنید. هرگز کودک خود را به خاطر جواب اشتباه سرزنش نکنید.
8- برای آموزش این مهارت صبر داشته باشید. ممکن است گاهی فرایند تفکر طولانی شود اما پاداش این صبرکردن پرورش کودکی است که در بزرگ سالی تبدیل به انسان متفکری خواهدشد.
9- به فرزندتان دفترچه یادداشتی بدهید که به همراه داشته باشید تا اگر سوال خوبی به ذهنش رسید آن را یادداشت کنید.
10- از کودکانتان بخواهید تا افکارشان را بلند بیان کنند تا روش فکر کردن و نحوه یادگیری آن ها را بهتر بفهمید.
11- به عقاید کودکانتان احترام بگذارید و اجازه دهید آن ها عقاید خودشان را داشته باشند.
12- کودکانتان را تشویق کنید تا قبل از نتیجه گیری نهایی، حداکثر اطلاعات ممکن را جمع آوری کنند.
13- به کودکانتان وقت محدودی برای تلویزیون دیدن و بازی های رایانه ای بدهید زیرا خلاقیت آن ها را از بین می برد.
14- اهمیت زمانی که در کنار هم هستید را بدانید و از این با هم بودن لذت می برید را هیچگاه فراموش نکنید زیرا این فضایی است که یادگیری دائم را برای کودکانتان فراهم می کند.
درباره وبلاگ
کافه فان / Cafefun.ir
سایت اطلاعات عمومی و دانستنی ها
سایت اطلاعات عمومی و دانستنی ها
موضوعات
- دانلود خلاصه کتاب و جزوه
- پوست، مو و زیبایی
- قبل و بعد ازدواج
- مراحل ازدواج
- برنامه های اندروید
- تنظیم خانواده
- دانستنیهای زنان
- خواص گیاهان و میوه ها
- داستان های کوتاه
- تعبیر خواب
- نکات خانه داری
- سخنان بزرگان
- تاریخ
- آشپزی خانواده سبز
- دوست یابی
- لینک های داغ
- دانستنیهای دختران
- بیوگرافی بازیگران و ..
- روانشناسی
- انواع فال
- اس ام اس جدید
- پزشکی و سلامت
- برای زوج های جوان
- دانلود 102 کتاب
- سخنان دکتر شریعتی
- کتاب های دکتر شریعتی
- شاعران معاصر ایرانی
- آرشیو نقد ادبی
- آموزش یوگا
- مشاهیر ایران و جهان
- روانشناسی کودک
- طنز
- مذهبی
- تکنولوژی و فن آوری
- تحقیق و پروژه های دانشجویی
- مقالات و پایان نامه معماری
- بانک احادیث
- رمان های معروف دنیا
- اشعار عاشقانه
- عکس های عاشقانه
- گالری عکس
- قرآن و ادعیه
- مقالات ماه محرم
- دانستنی ها..
- دانستنی های پزشکی
- دکوراسیون داخلی منزل
- نوشته های کوتاه و قشنگ
- خنده بازار
- شعر طنز
- اعتیاد و مواد مخدر
- اتومبیل ایرانی و خارجی
- اطلاعات علمی
- آموزش و ترفندهای کامپیوتر
- ورزش و تحرک
- کد آهنگ پیشواز ایرانسل
- مقالات مهندسی برق
- مقالات رشته حقوق
- غذاهای دریایی
- غذاهای گوشتی
- امیرالمومین علی (ع)
- دانلود نرم افزارهای اندروید
- قالب وبلاگ
- طنز پ نه پ .. جدید
آرشیو مطالب
- بهمن ۱۳۹۸
- دی ۱۳۹۸
- آذر ۱۳۹۸
- فروردین ۱۳۹۸
- بهمن ۱۳۹۷
- آذر ۱۳۹۷
- آبان ۱۳۹۷
- مهر ۱۳۹۷
- شهریور ۱۳۹۷
- مرداد ۱۳۹۷
- تیر ۱۳۹۷
- خرداد ۱۳۹۷
- اردیبهشت ۱۳۹۷
- فروردین ۱۳۹۷
- اسفند ۱۳۹۶
- آذر ۱۳۹۶
- آبان ۱۳۹۶
- دی ۱۳۹۵
- اسفند ۱۳۹۴
- آذر ۱۳۹۴
- مهر ۱۳۹۴
- تیر ۱۳۹۴
- اسفند ۱۳۹۲
- آذر ۱۳۹۲
- آبان ۱۳۹۲
- مهر ۱۳۹۲
- شهریور ۱۳۹۲
- مرداد ۱۳۹۲
- تیر ۱۳۹۲
- خرداد ۱۳۹۲
- اردیبهشت ۱۳۹۲
- بهمن ۱۳۹۱
- دی ۱۳۹۱
- آبان ۱۳۹۱
- مهر ۱۳۹۱
- شهریور ۱۳۹۱
- آرشيو
تبليغات
.:: This Template By : web93.ir ::.