اطلاعات عمومی

محققان تحقیقات زیادی در مورد زمان های متفاوت بارداری انجام داده اند و نتیجه اینکه بالاترین نقطه و اوج توانایی باروری در زنان در ۲۴ سالگی است.تمامی خانم ها در هنگام تولد بالاترین میزان تخمک ها را جهت باروری دارند. یعنی در حدود یک میلیون تخمک. اما وقتی به سن بلوغ می رسند این میزان به حدود ۳۰۰ هزار عدد می رسد و مسئله اینجاست که از این تعداد فقط در حدود ۳۰۰ تخمک در دوره فعالیت تخمدانها آزاد می شود و امکان باروری می یابد.هم چنان که سن افزایش می یابد تخمدانها هم پیرتر می شوند و تخمکها آمادگی کمتری برای باروری خواهند داشت.

به همین دلیل است که امکان بروز مشکلات و اختلالات کروموزومی و ناهنجاری های ژنتیکی مانند سندروم داون در سنین پایین تر به مراتب کمتر از سنین بالا می باشد.در عین حال احتمال بروز سقط جنین نیز در سنین بالا بیشتر است. این احتمال در زنانی که بین ۲۰ تا ۲۴ سال سن دارند احتمال سقط جنین ۱۰ درصد است در حالی که این رقم در زنان ۳۵ تا ۳۹ ساله ۱۸ درصد و زنان ۴۰ تا ۴۴ ساله به ۳۴ درصد می رسد.در عین حال در دهه بیست سالگی احتمال ابتلا به انواع مشکلات رحم و اندومتر به مراتب کمتر است و بیماری های مقاربتی نیز در این سنین کمتر ایجاد می شود.از طرف دیگر در دهه بیست سالگی بدن از نظر فیزیکی سالم تر است و فرد مبتلا به بیماری ها و ناراحتی های گوناگون نمی باشد. از این رو احتمال زایمان زودتر از موعد و تولد نوزاد نارس در سن کمتر از ۳۶ سال پایین می باشد.لازم به ذکر است که بررسی ها نشان داده اینکه شما در اوایل دهه بیست سالگی اقدام به بارداری نمایید یا در اواخر آن تغییر چندانی نمی کند و تفاوت باروری در این محدوده سنی ناچیز و قابل چشم پوشی است.در ضمن نکته قابل ملاحظه این است که فقط بارداری مهم نیست و پس از زایمان مراقبت های مربوط به نوزاد و اینکه مادر بتواند با بیداریهای کودک بیدار بماند و با خوابیدنهای او استراحت نماید در دهه بیست سالگی راحت تر است و پس از آن از نظر بدنی و فیزیکی فشار بیشتری را متحمل می شود.به عقیده بسیاری از متخصصان سن ۲۵سالگی بهترین سن برای فرزند اول است.

زیرا هم مادر سن مناسبی دارد و هم اینکه در بازیها و مراحل گوناگون رشدی کودک بهتر می تواند در کنارش باشد.علاوه بر وضعیت جسمی افراد در دهه بیست سالگی از نظر ذهنی و عاطفی نیز انعطاف پذیری بیشتری دارند و ظرفیت بیشتری برای تحمل و پذیرش مسئولیت ها و تعهدات مربوط به فرزندان دارند.از طرف دیگر مادر شدن در این دهه امکان تحصیل و آموزش دیدن را به شما می دهد. می توانید در این زمان فرزنددار شوید و سپس دوباره به جامعه و پرداختن به شغل و کارهای مورد علاقه برگردید. در صورتی که در سنین بالاتر اگر کار و حرفه خود را به جهت مسئولیتهای مادری رها کنید جذب دوباره بازار کار به مراتب سخت تر خواهد بود.به همین دلیل از نظر بسیاری از مشاوران اقتصادی بارداری در این برهه از نظر مالی و اقتصادی نیز لطمه خاصی به خانواده نمی زند.یعنی مادرانی که در سنین بالاتر اقدام به بچه دار شدن می کنند فرصتهای بسیاری را از نظر موفقیتهای اجتماعی و شغلی از دست می دهند.اما از طرف مقابل فرزند داشتن در سنین کم نیز به دلیل تجربه کم والدین سختی هایی دارد و والدین به دلیل توجه زیاد به فرزند ممکن است از توجه کافی به یکدیگر غافل شوند.

این امر در بسیاری موارد در مادران جوان منجر به افسردگی های پس از زایمان می شود و در پدران جوان نیز ناراحتی های ناشی از کمبود توجه همسرشان مشکل ساز است.در بسیاری از موارد که ازدواجها در سنین پایین انجام می گیرد و زوجین خیلی زود تصمیم به بچه دارشدن می گیرند مشکلات زیادی به دلیل عدم آمادگی ها و تفاهمات لازم جهت پذیرش مسئولیتهای جدید ایجاد می شود.

بررسی ها نشان داده فرزندان زنانی که در سنین بین ۱۵ تا ۲۴ متولد شده اند از نظر رفتاری مشکلات بیشتری دارند و آن هم بیشتر به دلیل فقدان مهارتهای تربیتی لازم در مادران خیلی جوان است.ارزیابی وضعیت والدینی که در دهه ۳۰-۲۰ و ۴۰ خود فرزنددار شده اند نشانگر ویژگیهای رفتاری و تربیتی متفاوت در این فرزندان است.لازم به ذکر است که شما در هر سیکل عادت ماهیانه فقط تا ۲۵ درصد شانس بارداری خواهید داشت و بدین ترتیب یعنی در اوایل دهه بیست سالگی در سال در حدود۹۸ درصد و در اواخر این دوران در حدود ۸۴درصد شانس برای بارداری خواهید داشت

.در این دهه فقط ۷درصد از خانم ها دچار ناباروری می شوند و ۶ درصد نهایتا بچه دار نمی شوند. اما در دهه۴۰ سالگی احتمال اینکه افراد هرگز نتوانند بچه دار شوند تا ۶۴ درصد هم می رسد.این مسئله در مورد خانم های دهه ۴۰سالی که سقط جنین دارند ۳برابر افرادی است که در دهه بیست سالگی هستند و در مورد ۴۵سالگی به بالا باز هم افزایش می یابد.در ضمن در مورد ابتلای کودک به سندروم داوان در دهه بیست سالگی مادر احتمال یک به ۱۲۹۵ است و در دهه ۳۰ یک در ۷۵۹ می باشد.با توجه به موارد فوق توصیه می کنیم که در هر سنی حتی در دهه بیست سالگی اگر قصد بچه دار شدن دارید حتما قبل از هرچیز با پزشک متخصص مشورت نمایید تا از جنبه های گوناگون از آمادگی شما برای این موضوع اطمینان حاصل کرده و موارد مورد نیاز را به اطلاعتان برساند.

آيا ناتوانی جنسی، بخشي طبيعي از فرآيند سالمندي مردان است؟

امروزه متوسط سن زندگي در بسياري از كشورها در حال افزايش است و طبيعتا پژوهشگران هم بيش از پيش به تحقيقات دوران سالمندي روي مي آورند. تا همين اواخر، پژوهش در زمينه سالمندي عمدتا به بيماري هايي مانند بيماري هاي قلبي، زوال عقلاني، آرتريت، مشكلات پروستات، و مانند اين ها محدود مي شد اما اخيرا پژوهشگران افق هاي بررسي هاي خود را گسترش داده اند و به مسايل ديگري هم پرداخته اند. مساله فعاليت جنسي در دوران سالمندي يكي از همين موارد است.

فعاليت جنسي در هر سني بخشي غريزي و خودكار از رفتار انساني است اما زيست شناسي زمينه ساز اين رفتار بسيار پيچيده است.

براي بسياري از مردان با افزايش سن، تمايل به فعاليت جنسي تغيير مي كند. اين روند معمولا تدريجي است و در ميانسالي آغاز مي شود. اغلب مردان، كاهش پاسخ دهي جنسي را با افزايش سن تجربه مي كنند. گرچه مردان سالم همچنان مي توانند در سنين بالا بچه دار شوند، اما كارايي توليد مثلي آن ها كمتر از مردان جوان است.

تغييرات هورموني با افزايش سن

جنسيت مساله اي پيچيده است و دانشمندان همه ي عوامل دخيل در كاركرد جنسي در مردان جوان را نمي دانند، چه برسد به عوامل مسوول تغييراتي كه در طول سالمندي سالم رخ مي دهد.

با اين حال هنوز روشن نيست كه هورمون ها، اعصاب و عروق خوني همگي در طول زمان تغيير مي كنند يا نه؟

در يك مرد، متوسط ميزان تستوسترون تا يك درصد در هر سال در بالاي 40 سال افت مي كند اما سالمندترين مردان هنوز آن قدر تستوسترون دارند كه كاركرد جنسي داشته باشند. تستوسترون براي ايجاد برانگيختگي جنسي روي بخشي از مغز به نام "لوكوس كورولئوس" عمل مي كند و سلول هاي عصبي در اين بخش مغز با افزايش سن كمتر به هورمون ها پاسخ مي دهند.

ميزان استراديول، يك هورمون جنسي عمدتا زنانه، نيز با افزايش سن كاهش مي يابد. در مقابل ميزان يك هورمون زنانه به نام پرولاكتين، با افزايش سن بالا مي رود.

تغييرات ناشي از بيماري

در مرداني كه سالم باقي مي مانند، همه اين تغييرات به كاهش تدريجي و جزيي در فعاليت جسمي مي انجامد اما در برخي از مردان، اين تغييرات ناگهاني و كامل است. 

از آن جايي كه ناتواني جنسي در مردان سالمند بسيار شايع است، بسياري اين عارضه را بخشي طبيعي از پيري تلقي مي كنند، در حالي كه اين گونه نيست. بر عكس، ناتواني جنسي در مردان بيانگر تاثير بيماري هاي مزمني است كه به طور فزاينده اي با افزايش سن شايع مي شوند. مهم ترين اين بيماري ها، تصلب شرايين و فشارخون بالا هستند كه بر رگ هاي خوني اثر مي گذارند و ديابت كه هم بر رگ هاي خوني و هم بر اعصاب تاثير دارد.

به علاوه استرس، افسردگي و اضطراب در مورد كاركرد كافي جنسي، ممكن است فعاليت جنسي را در هر سني كاهش دهد. تعارض هاي زناشويي، عدم ارتباط درست، فنون نادرست جنسي و يكنواختي و ملال هم ممكن است اثري مشابه داشته باشد.

بسياري از اين مشكلات با افزايش سن شايع تر مي شوند.

از طرفي بايد به داروهايي كه بسياري از مردان سالمندتر مصرف مي كنند، توجه كرد. داروهاي فراواني ممكن است با كاركرد جنسي، تداخل كنند ؛ از جمله داروهايي كه براي درمان فشارخون بالا، بيماري قلبي، اضطراب و افسردگي به كار مي روند.

چگونه اين مشكل را حل كنيم؟

به بازار آمدن داروهاي درمان كننده ناتواني جنسي مردان مانند وياگرا باعث بهبودي قابل توجهي در فعاليت جنسي مردان در سنين بالا و سلامت رواني و روابط آنها شده است. اما مردان سالمند دچار اختلال كاركرد جنسي بايد هميشه با پزشك شان براي شناسايي عوامل زمينه ساز مشكل شان مشورت كنند.

پيشگيري از درمان مهم تر است

اگرچه درمان مي تواند اختلال كاركرد جنسي در مردان را برطرف كند، در اين مورد هم پيشگيري بهترين دارو است.

يك بررسي در دانشگاه هاروارد روي بيش از 30 هزار مرد در سنين ميان 53 تا 95 سالگي بر توانايي ترك سيگار، انجام منظم ورزش، كنترل كردن وزن، و اجتناب از الكل در پيشگيري از اختلال جنسي در مردان تاكيد دارد.

انتظاراتي كه مردان در سنين بالا بايد داشته باشند

سبك زندگي سالم، بهترين راه براي حفظ فعاليت جنسي در سنين بالا است. در حال حاضر بهترين راه براي حفظ توانايي هاي جنسي، حفظ سلامت است: رژيم غذايي مناسب، ورزش منظم و عادات بهداشتي درست موثرترين راه ها براي كاهش خطر بيماري هاي مزمن و نياز يافتن به داروهايي است كه ممكن است فعاليت جنسي را در مردان سالمند مختل كنند.

ترجمه: بهار خراساني با كمي تخليص

آسیب شناسی حساسیت بیش از حد در زندگی زناشویی

شاید به جرات بتوان گفت، اکثر زنان و مردانی که در حال تجربه زندگی مشترک هستند، نسبت به همسر خود حساسیتهای ویژه ای دارند. برای مثال آنان بهترینهای دنیا را برای همسرشان می خواهند، دوست دارند ساعات طولانی در کنار هم باشند، صحبتهای خصوصی را با هم در میان بگذارند و عمیق ترین و خالص ترین عواطف را نثار هم کنند و صد البته تمایل دارند که در این روابط تنها خودشان دو نفر سهیم باشند و نفر سومی وجود نداشته باشد. این مساله کاملاً طبیعی است و در اصطلاح نوعی حساسیت زناشویی قلمداد می شود که بطور قطع باعث حفظ هر چه بیشتر ارتباطات مثبت زن و شوهر می گردد چرا که باعث می شود هر یک از طرفین، احساس کند که برای همسرش قابل اهمیت و ارزش است و نقش اول را در زندگی او ایفا می کند. اما گاهی اوقات این حساسیت زناشویی بیش از حد شدید و حتی غیرمنطقی و مخرب به نظر می رسد و در اینجاست که دیگر نمی توان اصطلاح «حساسیت زناشویی» را نام برد چرا که رابطه زن و مرد وارد ابعاد بیمار گونه گشته است و یکی از طرفین (چه زن و چه مرد، که البته این مشکل در مردان بسیار فراگیرتر است) قصد دارد همسرش را منحصر به خود کرده و حتی حقوق طبیعی او را نایده می گیرد.

در اینجا اصطلاحی که متخصصان و روان شناسان برای این مشکل عنوان می کنند «حسادت جنسی» است. البته در ابتدای امر شاید به نظر شما برسد که این رفتارهای خشک و غیرمنطقی همان سوءظن (پارانوید) است؛ اما ما باید عنوان کنیم که سوءظن، مشکلی است که فرد در ارتباط با همگان دارد و فرد مبتلا به آن ممکن است نسبت به تمام کسانی که با او در ارتباط هستند دچار این بد بینی گردد. اما «حسادت جنسی» مشکلی است که تنها در قبال همسر ظاهر شده و باعث می شود فرد مبتلا، شریک زندگی اش را به خاطر این مشکل بسیار تحت فشار و سختی قرار دهد. اگر کمی توجه کنید خواهید فهمید که حسادت جنسی تداعی کننده مفهوم شکاک بودن در زندگی زناشویی است که در گذشته و در فرهنگ عامیانه مردم از این اصطلاح استفاده می شد اما اصطلاح"حسادت جنسی" کلمه ای است که در متون روانشناسی به کار می رود و جایگزین اصطلاح "شکاک بودن" شده است ولی در اصل تداعی کننده همان معناست.

در ادامه لازم به ذکر است که تمام افکار و باورهایی که فرد مبتلا در ذهن دارد، واقعیت نداشته و تنها ساخته و پرداخته ذهن بیش از حد، حساس اوست.

حسادت جنسی چیست؟

همه ی ما در زندگی روزمره حسادت را تجربه کرده ایم. با اینکه احساس «حسادت» یک تجربه مشترک میان همه ی انسانهاست؛ اما دلیل و واکنش هر یک از ما، در مقابل این احساس کاملاً متفاوت است.

مطابق با تعاریف روان شناسان بالینی، حسادت جنسی یک واکنش پیچیده است که در برابر احساس تهدید و یا ترس از، از دست دادن و یا فقدان یک رابطه ارزشمند ایجاد می شود، پیچیدگی این واکنش به این علت است که دارای سه مولفه هیجانی، فکری و رفتاری است.

مولفه هیجانی – احساس رنج، خشم، عصبانیت، غم و اندوه، حسادت بردن، ترس، سوگ.

مولفه فکری (شناختی) -  رنجش، سرزنش خود، رقابت و چشم و هم چشمی با همتایان، نگرانی در مورد تصویر بدنی خود، احساس ترحم و دلسوزی نسبت به خود

مولفه رفتاری – ضعف بدن، لرزش و تعریق، پرسش دائمی در مورد خود و تلاش برای کسب اطمینان، واکنشهای پرخاشگرانه و توام با عصبانیت.

چگونه حساسیت از عشق میان همسران حفاظت می کند؟

در روابط زناشویی که حساسیت در حد مطلوب و مناسب وجود دارد، طرفین یکدیگر را همانطور که هستند پذیرفته و به احساسات هم احترام می گذارند و تمام تلاش زوجین در این جهت است که به استقلال عاطفی و روابط اجتماعی، کاری و خانوادگی همسر خود ارزش داده و مانع از آن نگردند. این حساسیتهای زناشویی (ارزش قائل شدن به علائق و خواسته های همسر) تا حد زیادی باعث قوی تر شدن و حتی هیجانی تر شدن روابط زناشویی می شود و بنابراین می تواند یک نیروی محرک مثبت در زندگی زناشویی به شمار رود. اما زمانیکه این احساس شدت یافته و جنبه غیرطبیعی و بیمارگونه به خود می گیرد، داستان کاملاً متفاوت می شود.

چگونه حساسیت بیش از حد به عشق شما آسیب می زند؟

گاهی اوقات حساسیت زناشویی وقتی از حالت طبیعی خارج شده و تبدیل به حسادت جنسی می شود، باعث می گردد که روابط زناشویی طرفین دچار مشکل شد. و از طرف دیگر مناسبات اجتماعی طرفین نیز دچار مشکل گردد. برای مثال هنگامی که یک زن در محیطی مشغول به کار است که بیشتر همکاران او، مرد هستند و بطور طبیعی ارتباطات کاری و اجتماعی این خانم با مردان افزایش می یابد. حال اگر این خانم در ارتباطات اجتماعی خود حریم ها را به خوبی رعایت کند و حدوحدود خود و همکارانش را به خوبی بشناسد، مسلماً روابط اجتماعی وی بلااشکال است. اما گاه مشاهده می شود که شوهران این دسته از زنان به علت موقعیت کاری همسرشان، آنها را بسیار تحت فشار قرار میدهند و مقررات بسیار سخت و دست و پاگیری مانند ممنوعیت گفتگو با همکاران، عدم تماس تلفنی کاری و... را وضع میکند.

البته تصور نکنید که تنها برخی زنان شاغل دچار اینگونه مشکلات می گردند، نه، این طور نیست. در برخی مواقع زنانی که چنین همسرانی دارند حتی خانه دار هستند و شاید به نوعی از طرف همسرشان در خانه حبس شوند و اجازه هیچگونه تماس تلفنی، باز کردن درب منزل، برقراری رابطه دوستی یا فامیلی با آشنایان را نداشته باشند.

اینگونه واکنشهای بیمارگونه، آسیب بسیار جدی به روابط زناشویی وارد می آورد و در بسیاری از موارد باعث گسیخته شدن روابط زناشویی و طلاق می گردد.

نکته قابل توجه در مورد حسادت جنسی این است که عمدتاً این مشکل در مردان مشاهده می شود. البته زنان نیز مبتلا به این نوع مشکل می گردند اما شدت و فراوان آن کمتر است. مردی که دچار این مشکل است عموماً از مشکل خود مطلع است و واکنش او نسبت به این عارضه یا توام با سرزنش و مواخذه خود و یا تصدیق و تایید رفتار نادرستش است اگر شما دچار این مشکل هستید...

اگر شما جز آن دسته از افرادی هستید، که این مشکل شما را آزار میدهد باید بدانید که حسادت جنسی یک بیماری است و البته درمان آن کار سختی است و باید بدانید که اقدام برای دریافت خدمات مشاوره، بسیار مؤثر و مفید خواهد بود. اگر شما جز آن دسته افرادی هستید که سعی در پوشاندن مشکل خود دارید، در اولین گام باید بدانید که این مساله را به عنوان بیماری بپذیرید.

چه کارهایی می توانیم برای خود انجام دهیم؟

با واقعیت مواجه شوید

بهتر است سعی کنید نسبت به تمام رویدادها یا شرایطی که دید منفی و تهدید کننده ای دارید، خوشبین گشته و باورهای شناختی خود را تغییر دهید. برای حصول به این مرحله، هرگاه احساس تهدید کردید از خودتان بپرسید: چه شواهدی برای وجود خطر در این رابطه وجود دارد؟ چه دلایل منطقی داری که ارتباطات اجتماعی همسرت دچار مشکل است؟

به چه دلیل تلفن همراه همسرت را دائما ًچک می کنی؟ آیا واقعاً این رفتار من، وضعیت را خراب تر نمی کند؟

از گفتگوهای درونی (ذهنی) مثبت استفاده کنید

زمانی که این احساس در وجود شما شروع می شود، به خاطر آورید که همسرتان شما را دوست دارد و به عنوان یک زن

ایرانی و مسلمان بیشترین احترام و اهمیت را به رابطه خانوادگی و زناشویی میدهد. با خودتان مرور کنید که فرد دوست داشتنی هستید و هیچ دلیلی برای توجه کردن به این افکار ندارید.

از همسر خود کسب اطمینان کنید

یکی از بهترین روشهایی که می تواند برای درمان این مشکل به شما کمک کند، این است که از همسرتان کسب اطمینان کنید. مطمئن شوید که بیش از حد بهانه جویی و عیب جویی از همسرتان نکرده و او را تحت فشار قرار نمی دهید. در غیر اینصورت برای حل این مشکل از او نیز کمک بگیرید.

زندگی با همسری که دچار حسادت جنسی است

زندگی کردن با همسری که گاه ممکن است شما را از حقوق اولیه انسانی تان (مانند تماس تلفنی با اقوام و آشنایان، بیرون رفتن به تنهایی و خرید کردن و...) محروم کند، بسیارسخت و عذاب آور است. در ادامه توصیه هایی به همسران این دسته از افراد ارائه می گردد:

این مشکل را از منظری دیگر مشاهده کنید

به خاطر داشته باشید که حسادت جنسی یک نشانه عشق و علاقه همسرتان به شماست. اگر همسرتان به رابطه با شما اهمیتی نمی داد، هیچگاه این مشکلات ایجاد نمی شد. به جای اینکه در مقابل بیماری همسرتان واکنش دفاعی نشان دهید سعی کنید او را درک کرده و از او حمایت کنید.

مراقب رفتارهای خود باشید

اگر مشاهده میکنید که همسرتان نسبت به برخی از رفتارها (مانند صحبت کردن با مردان یا زنان غریبه، صحبتهای تلفنی با همکاران جنس مخالف در منزل، بیرون رفتن از منزل به تنهایی (البته برای خانمها)  و...حساسیتهای ویژه ای دارد، قبل از اینکه مشکلاتتان بیشتر شود، از بروز این رفتارها خودداری کنید.

به همسرتان اطمینان دهید

در هر فرصتی که بدست می آورید به همسرتان عنوان کنید که چقدر او را دوست دارید و چرا او را برای زندگی مشترک انتخاب کرده اید؟ استفاده منظم از این روش و اطمینان دهی دائم به همسر، و همچنین صحبت کردن در مورد آینده خوبی که در انتظار زندگی مشترکتان خواهد بود، همگی باعث بهبود رابطه شما با همسرتان می شود.

کمکهای تخصصی بیشتر

به طور قطع حساسیت زناشویی و توجه دائم زوجین نسبت به یکدیگر امری طبیعی است و باعث با طراوات نگهداشتن ارتباطات زناشویی میان زوجین می گردد. اما زمانیکه این مساله از حد طبیعی خود خارج می گردد، باعث صدمات جدی به ارتباطات زناشویی می شود. اگر یادداشت اخیر را مطالعه کرده و راهبردهای آن را به کار بردید، اما ملاحظه کردید که هنوز زندگی زناشویی تان دچار مشکلات بسیاری است، توصیه می شود که حتماً از کمکهای تخصصی مشاوران بهره گیرید.

در زير، نکته هايي براي دخترخانم هايي که قصد ازدواج دارند، ارائه شده که لازم است در دوران اوليه ي آشنايي با همسر آينده شان به آن ها توجه و دقت کافي داشته باشند. باعجله و بدون آگاهي عمل کردن، موجب يک عمر پشيماني خواهد شد. به توصيه هاي زير که به شما در شناخت مرد مناسب زندگي تان کمک مي کند، توجه کافي داشته باشيد:
قبل از درگيري عاطفي، سؤال هاي خود را مطرح کنيد
قبل از اين که درگير مسائل عاطفي با مردي شويد، اطمينان حاصل کنيد که با فرد مناسب يا نامناسبي طرف هستيد! در اولين ملاقات هاست که شما بايد سؤال هايي از همسر آينده ي خود بپرسيد تا بتوانيد تصميم بگيريد که آيا بايد درگير مسائل عاطفي بيش تري بشويد يا خير؟!

قبل از اين که با او ازدواج کنيد و به قلب شما راه يابد، بايد او را مورد ارزيابي و سنجش قراردهيد. هرچه اطلاعات بيش تري در مورد نامزدتان داشته باشيد، بهتر مي توانيد قضاوت کنيد که آيا او شريک زندگي مناسبي است يا خير!

به منظور مطمئن شدن از اين که نامزدتان، مناسب شماست يا نه، مي توانيد در زمينه هاي زير از او سؤال کنيد:
- وضعيت خانواده و کيفيت روابط خانوادگي
- روابط عاطفي گذشته و دليل هاي به هم خوردن آن ها
- درس هاي آموخته شده از تجربه هاي زندگي
- اخلاقيات، ارزش ها و ديدگاه هاي اخلاقي
- ديدگاه هاي عاطفي، تعهد و روابط
- فلسفه ي مذهبي يا روحي
- هدف هاي حرفه اي، شخصي و...


با احساسات خود صادق باشيد
به طور کلي، ارتباطي موفق است که هميشه داراي صداقت و اساس و پايه باشد. وقتي که شما در روابط تان با ديگران، در ابراز احساسات خود صادق نباشيد، آن روابط به هم ريخته، نامطبوع و پيچيده خواهد شد.

در زير به چند ويژگي صداقت احساسي اشاره مي شود:
وقتي با کسي که او را دوست داريد، صادقانه صحبت مي کنيد، هر دوي تان احساس مي کنيد که به يکديگر نزديک شده ايد. صداقت، هم چون پلي ميان قلب شما و قلب فرد مقابل تان مي باشد. گويي صداقت، دري را به روي قلب شما باز مي کند بنابراين او مي تواند خود واقعي شما را احساس کند. اگر از نظر عاطفي با مردي که شما را دوست دارد صادق نباشيد، روابط تان سطحي خواهد بود و هرگز اين روابط به طور جدي عميق تر نمي شود. هرچه از لحاظ عاطفي صادقانه تر برخورد کنيد، به همان اندازه، صميميت بيش تري را تجربه خواهيد کرد و احتمال بيش تري دارد که شما با يکديگر، آينده اي بهتر را خلق کنيد. صداقت احساسي، به وجودآورنده ي صميميت مي باشد.

صداقت احساسي شما، سبب مي شود نامزدتان به خود اجازه دهد، احساساتش را بيان کند. وقتي با مردي از نظر عاطفي صادق هستيد، موجب مي شود او هم از نظر عاطفي با شما صادق باشد، او احساس امنيت بيش تري کند و ب تواند احساسات قلبي اش را بيان کند. اگر نامزدتان احساس کند که شما احساسات خود را بيان نمي کنيد، او نيز در برابر خودش، سپر محافظتي قرارمي دهد. زماني که احساسات خود را ابراز مي کنيد، همسرتان به شما اعتماد مي کند و ديوارهاي محافظ احساساتش فرومي ريزند. مرد صادقي که مناسب شماست، هميشه به شما به خاطر صداقت در ابراز احساسات تان، احترام مي گذارد.

هويت و شخصيت نامزدتان
هويت، يکي از ضروري ترين مشخصه هاي همسر دائمي شماست. بنابراين در جست وجوي مردي با هويت مناسب باشيد. هويت، خميرمايه ي دروني شخص است. هر چيزي که درون فرد را بيان کند و ارزش هاي زندگي او، اخلاق و رفتارش را نشان دهد، جزو هويت او مي باشد. رفتار نامزدتان نسبت به خود، شما و بعد از ازدواج، رفتارش با فرزندان، نشان دهنده ي هويت اوست در حالي که شخصيت، روشي است که شخص، خودِ بيروني اش را به جهان اطراف نشان مي دهد؛ روشي که او، ظاهرش را بيان مي کند.

امکان دارد هويت در ظاهر، به اندازه ي شخصيت، قابل رؤيت نباشد اما درواقع انعکاسي حقيقي تر از باطن شخص مي باشد. اگر هويت و شخصيت را يک کيک در نظر بگيريم، «شخصيت» قسمت رويه ي کيک و «هويت» مواد تشکيل دهنده ي کيک مي باشد.

در انتخاب مرد مناسب تان، به دو نکته ي زير توجه کنيد:
- به جاي اين که روي ويژگي هاي شخصيتي او تکيه کنيد، هويت او را بشناسيد.
- به جاي اين که هدف تان، پيمان زناشويي باشد، مطمئن شويد که او هويت مناسبي دارد. (به دنبال پيمان زناشويي بودن، چشم شما را به روي هويت او مي بندد)

چند مشخصه ي هويتي که بايد در مرد ايده آل خود جست وجو کنيد، عبارتند از:

- تعهد نسبت به رشد و پيشرفت در انسانيت: شما نبايد او را تهديد به رشد و پيشرفت کنيد، بگذاريد خودش اين عمل را انجام دهد.

- صداقت عاطفي: يک ارتباط صميمي، شريک بودن در همه چيز، به خصوص در احساسات است. او بايد مردي باشد که احساساتش را نسبت به شما بيان کند.

- صداقت: درستي، صداقت و وفاداري، از عوامل ضروري يک رابطه ي سالم هستند. بدانيد تا زماني که شما به او احساس امنيت مي دهيد، با شما، خودش و ديگران صادق است.

- رشد فکري و مسؤوليت پذيري: از نظر فکري، رشد کرده و مسؤوليت پذير باشد و آن چه را که مي گويد و مي خواهد در زندگي انجام دهد، جامه ي عمل بپوشاند.
- اعتمادبه نفس بالا: نسبت به خودش، احساس خوبي داشته باشد. از خودش و محيط زندگي اش به خوبي مراقبت کند و خودش را به اندازه ي شما دوست داشته باشد.
- نگرش مثبت نسبت به زندگي: مردي با هويت مناسب، خوبي هاي دنيا را در شما و خودش مي بيند و هنگامي که شما با او هستيد، احساس خوبي در مورد زندگي خواهيد داشت.
شخصيت مرد مناسب تان، به اندازه ي هويت او اهميت ندارد. علاقه به ظاهر يک مرد، مهم است اما نه اين که تنها ظاهر را درنظر بگيريد. شما بايد او را بيش تر به خاطر باطنش دوست داشته باشيد.

ايفاي مسؤوليت خانوادگي، ايثار، سعه ي صدر، سياست، عقل صبر عفو و علم مي خواهد. رياست خانه مواظبت از خانواده است که «رئيس القوم خادمُهُم ـ رئيس يک قوم يا جمعيتي خدمتگزار آن است».
در فرازهاي پيش آمد که چون زنان در انجام وظايف خويش کوتاهي کردند آنها را «موعظه» کنيد و گفتيم بهترين راه براي تأثير موعظه مهرباني، عطوفت و ملايمت است. قرآن شريف در باره ي «لقمان» مي فرمايد:
«و إذ قال لُقمانُ لِإبنه و هُو يَعظُهُ يا بُنيّ لا تُشرک بالله إنّ الشّرک لَظُلمٌ عظيمٌ (1)
«لقمان در مقام موعظه ي فرزندش گفت: اي پسرک من، به خدا شرک نياور که همانا شرک گناه بزرگي است.»
در اين آيه «لقمان» در مقام موعظه کردن، با تلطّف و عطوفت سخن مي گويد، و فرزندش را با مهرباني پند مي دهد. و سپس گفته ي خويش را بر پايه ي استدلال استوار مي کند. زيرا، تندي و پرخاش کردن نه تنها امکان تأثير موعظه را ازبين مي برد، بلکه سبب گستاخي و تجرّي مي شود.
استفاده از روايات در «موعظه»
براي موعظه ي خانواده استفاده از روايات اهل بيت، خاصه رواياتي که با آن موضوع خاص، تناسب بيشتري داشته باشد، بسيار ثمربخش است. مثلاً گفته مي شود: در روايات آمده است؛ «زني که در مقابل همسرش زبان درازي کند، زبانش در صف محشر آنقدر کشيده مي شود که روز قيامت اهل محشر اين زبان را پايمال مي کنند». يا «رسول گرامي (صلي الله عليه و آله وسلم) در شب معراج، در دوزخ زناني را ديدند که از زبانهايشان آويزان شده بودند، هنگامي که علت آن را از جبرائيل سؤال کردند، جبرائيل گفت اينها زناني هستند که در مقابل شوهرشان زبان درازي کرده اند».
البته، بيان اين احاديث و موارد بايد جنبه موعظه داشته و در کمال عطوفت باشد، و هرگز با تندي و سوء خلق موعظه نکنيم که در اين صورت نه تنها اثر مطلوب ندارد، بلکه اثر سوء خواهد گذاشت.
منشأ اختلاف زن و مرد
بايد توجه داشت که معمولاً ناسازگاري ها تقصير طرفين است، و چنين نيست که تنها زن مقصر باشد و يا مرد و عمدتاً منشأ ناسازگاري ها و اختلاف ها خودخواهي و عدم «سعه ي صدر» است. بطوري که اگر جامعه اي «سعه ي صدر» داشته باشد و خودخواهي ها را از خود دور کند نزاعها هم برطرف مي شود، بلکه اساساً مشکل و ناسازگاري پيش نمي آيد. بديهي است که هيچگاه توافق اخلاقي کامل ميان دو نفر، از جمله زن و مرد حاصل نمي شود. زيرا، اين توافق تنها در ميان انبياء و اولياي الهي متصوّر است که ارواحشان متحد است و همگي تسليم محض امر باري تعالي هستند. از اين رو، نبايد انتظار داشت که در يک خانواده زن و مرد در تمام جزئيات با هم توافق داشته باشند، اختلاف يک امر طبيعي است، و نبايد روابط خانوادگي را تحت تأثير قرار دهد و کانون خانواده را متزلزل کند.
چاره ي اختلاف سليقه در خانواده، داشتن «سعه ي صدر» است. يعني زن، و مرد هنگام روبرو شدن با اختلافات و مشکلات از تندي کردن و داد و فرياد بپرهيزند، عاقلانه و با آرامش ريشه ي اختلاف و مشکل را پيدا کنند و سپس در انديشه ي چاره جويي برآيند. پس از برطرف
شدن مشکل، منصفانه خداي را شاهد بگيرند که در بروز مشکل کداميک نقش اساسي داشته است.
انعطاف مرد
مردانگي اقتضا مي کند که اگر مرد در بروز اختلاف مقصّر بوده است اقرار کند و با کمال شهامت عذرخواهي نمايد. چه اگر مقصر باشد ولي زير بار نرود و اشتباه خود را نپذيرد، هرگز نمي تواند به موعظه ي زن بپردازد و موعظه اش بي اثر خواهد بود. در اينجا خود بيشتر محتاج موعظه و نصيحت است. اين حالت حکم به ناحق دادن است. در اين باره استاد بزرگوار ما، رهبر عظيم الشأن انقلاب، مي فرمودند: ضرب المثل «حرف مرد يکي است» که در ميان مردم رواج دارد، نادرست است. مرد کسي است که وقتي مرتکب اشتباهي شود اقرار کند. زيرا ما معصوم نيستيم، مسلماً اشتباهات بسياري داريم و لازم است که به اشتباه خود اقرار کنيم.
بنابراين، انسان بايد قابل انعطاف باشد. تنها کسي مي تواند در زندگي اجتماعي موفق باشد که خوي نرم و انعطاف پذيري داشته باشد، در غير اين صورت انسان مستبد و مطرود جامعه خواهد شد. از جمله نشانه هاي مروّت و مردانگي در آن است که در نزاع و اختلاف حق را به صاحبش دهيم. اين سخن که اگر مرد به اشتباه خويش اعتراف کند زن جسور و گستاخ مي شود و حرمت مرد مي شکند از وسوسه هاي شيطاني است زيرا همه چيز در برابر حق بي ارزش است، و بايد به آن
سر تسليم فرود آورد. امام حسن مجتبي (ع)، به «جناده» فرمودند:
«إذا اَردتَ عِزّاً بِلا عَشيره و هَيبَتاً بِلا سُلطانٍ فاخرُج مِن ذُلّ معصيه الله إلي عِزّ طاعه الله عَزّوجلّ (2)»
«اگر کسي بخواهد عزيز شود بدون اينکه عشيره اي داشته باشد، بر دلها حکومت کند و با هيبت و حرمت باشد بدون اين که سلطنت کند، بايد لباس خواري گناه را از تن برکند و لباس عزت بندگي الهي را بر تن نمايد.»
«إنّ الّذين آمنوا و عَملوالصّالحات سَيجعلُ لهُم الرّحمن وِدّاً (3)»
«آنان که به خدا ايمان آوردند و نيکوکار شدند، خداوند رحمان آنها را محبوب مي کند.»
گذشت و خطاپوشي
از ديگر صفاتي که مرد و زن در کانون خانواده بايد داشته باشند، گذشت و خطاپوشي است.
اين خصلت نيکو در سيده ي ائمه ي معصومين و انبياي الهي (عليهم السلام) جلوه ي تام دارد. آن بزرگواران بسيار با گذشت و خطا پوشند.
روزي شخصي از اهل شام به مدينه آمد، چشمش به امام حسن (عليه السلام) افتاد، او را نمي شناخت. وقتي از هويت او پرسيد و او را شناخت تحت تأثير تبليغات سويي که دشمنان اهل بيت عصمت پراکنده بودند حضرت را «قُربه إلي الله!!» دشنام گفت، بعد از آنکه
عقده ي دل خود را گشود و ناسزا و فحش بسيار داد، امام حسن (عليه السلام) بدون اين که خشمناک شوند و اظهار ناراحتي نمايند، نگاهي پر مهر و عاطفه به آن مرد انداختند، چند آيه قرآن را، مبني بر حسن خلق داشتن تلاوت فرمودند و افزودند: «ما براي هر نوع خدمت و کمک به تو آماده هستيم».
سپس، از او پرسيدند: «آيا اهل شام هستي؟» جواب داد: «آري». آنگاه فرمودند: «من با اين گونه برخورد و خلق و خوي آشنايي ديرين دارم و سرچشمه ي آن را نيک مي دانم. تو در شهر ما غريبي اگر احتياجي داري آماده ايم تا به تو کمک دهيم، و در خانه ي خود از تو پذيرايي کنيم، تو را بپوشانيم و به تو پول دهيم». مرد شامي که منتظر عکس العمل شديدي بود و تصور چنين گذشت و عفوي را نداشت چنان منقلب شد که گفت: «آرزو داشتم در آن وقت زمين شکافته مي شد و من در زمين فرو مي رفتم و اين چنين نشناخته و نسنجيده گستاخي نمي کردم. تا آن ساعت کسي در روي زمين از حسن بن علي و پدرش (سلام الله عليهما) برايم مبغوض تر نبود، ولي از آن هنگام به بعد کسي نزد من از او و پدرش محبوب تر نيست».
نمونه اي ديگر از روايات
از امام صادق (ع) روايت شده است که فرمودند:
«اَلعفوُ عِند القُدره مِن سُنن المُرسلين و المُتّقين (4)»
«عفو کردن در حال قدرت از سنتهاي رسولان خدا و انسانهاي پرهيزکار است.»
و امير مؤمنان علي (ع) در باره عفو فرموده است:
«هنگامي که قدرت داريد عفو کنيد، همانا شکر کردن قدرتي که خداوند به شما عطا فرموده عفو است (5)» گذشت حضرت يوسف (ع) از گناه برادرانش و زليخا، سرمشقي براي روندگان راه اولياي خدا است. پيامبر خدا از آن ظلم عظيمي که برادرانش در حق او کردند، در اوج عزت و قدرت با بزرگواري و جوانمردي گذشت کرد و به آنان گفت: شما مرا عزيز مصر کرديد. پس از چهل سال که پدر را ملاقات کرد به او گفت: «شيطان ميان من و برادرانم فساد کرد.»
از جرم زليخا، نيز، گذشت و 9 سال زندان را به هيچ انگاشت.
بنابراين، بايد از گذشت و خطاپوشي پيامبران و پيشوايان دين (عليهم السلام) درس عبرت آموزيم و خود را از مصاديق آيه ي شريفه قرار دهيم که فرمود:
«واليَعفُوا وليَصفحُوا ألا تُحبّون أن يَغفر اللهُ لکُم واللهُ غفورٌ رّحيم (6)»
اهل ايمان بايد گذشت داشته باشند و گناه ديگران را ناديده بگيرند. مگر دوست نداريد که خدا هم از گناهان شما درگذرد؟ البته، خدا بسيار آمرزنده و مهربان است.
آثار گذشت
اگر انسان در محيط خانواده يا جامعه اشتباهات کوچک را ناديده پندارد و گذشت کند، اثر مناسبي در آن محيط دارد، و صفا و صميميت را در پي خواهد داشت. مهمتر اينکه اين امر باعث مي شود که پروردگار عالم در روز قيامت از بديها و خطاهاي انسان چشم بپوشد و او را ببخشايد.
وجود عفو و گذشت يقيناً کانون خانواده را با حرارت نگاه مي دارد موجب بخشش گناهان مي شود. پس هر گاه با اشتباهات و خطاي يکديگر روبرو شديد، بايد شعله هاي پرفروغ رأفت و عفو از قلبهاي شما زبانه بکشد و خطاها را بسوزاند، تا بذر عشق و محبت و گذشت در کانون گرم خانواده تان جوانه بزند و در سايه ي عفو و رحمت زندگي گرم و سراسر شور و حال و معنويت داشته باشيد.
نقش تفاهم در زندگي
شيريني و لذت و معنويت خانواده رهين تفاهم است. اگر تفاهم باشد استحکام و تثبيت نظام خانواده حتمي است.
«احمد حنبل» يکي از پيشوايان اهل سنت، در کتاب معروف خود «مُسند» از قول عايشه چنين گويد:
«روزي رسول خدا (صلي الله عليه و آله و سلم) در خانه ي من بودند «صفيه» (7) از غذايي که پخته بود براي حضرت فرستاد. چون کنيزک
حامل غذا را ديدم، لرزه بر اندامم افتاد و از خود بيخود شدم، ناگاه ظرف غذا از دست او گرفتم و دور انداختم. سپس، چشمهاي رسول خدا (صلي الله عليه و آله وسلم) را ديدم که به من خيره شده بود، آثار خشم و نفرت از رفتار خويش را در سيمايش به خوبي مشاهده کردم. از خشم رسول خدا (صلي الله عليه و آله وسلم) به حضرتش پناه بردم و گفتم اميدوارم که مرا نفرين نکني.»
پيامبر (ص) فرمودند: عايشه، توبه کن.
عايشه گفت: «چگونه اين عملم را جبران کنم».
حضرت فرمودند: غذايي مانند غذاي «صفيّه» و ظرفي مثل ظرف او تهيه کن و برايش بفرست (8).
در اين مورد و نمونه هاي ديگر نيز پيامبر خدا (صلي الله عليه و آله وسلم) با بزرگواري و سعه ي صدر همواره سعي مي کردند که با برخوردي عاطفي و معقول مشکلات را برطرف کنند، و با تکيه به فرموده ي قرآن همواره آنان را نصيحت مي کردند.
ما نيز در پيروي از پيامبر عاليقدر خود هنگام ديدن اشتباهات، لغزشها را ناديده بگيريم و در صورت لزوم کاملاً مؤدبانه و با لحني که نشان دهنده ي موعظه و دلسوزي است تذکر بدهيم و اختلاف و اشتباه را با داد و فرياد و کتک کاري و بدزباني چاره جويي نکنيم. با تمسّک به روايات و سيره ي اهل بيت عصمت و طهارت (عليهم السلام) همديگر را
موعظه کنيم، از زندگي سراسر پند آن بزرگواران درس بگيريم و سخنان گهربار آنان را بازگو کنيم.
چند روايت ديگر
با اين که پيشتر به نمونه اي از احاديثي که در اين موضوع مورد استناد واقع مي شود اشاره رفت، اما به دليل اهميت مطالب به ذکر چند نمونه ي ديگر، نيز مي پردازيم:
معصوم (عليه السلام) مي فرمايند: «بهترين زنان شما زني است که هر گاه همسرش را خشمناک کرد و مورد عضب وي قرار گرفت و يا اين که هر گاه بر همسرش غضبي کرد، به او بگويد: دست من در دست توست و تسليم محض تو هستم (9)»
و باز فرموده اند: «اگر زني بخوابد در حالي که شوهرش از دست او راضي نباشد، ملائکه ي خدا تا صبح او را لعن مي کنند»
اگر مرد بتواند اين گونه روايات را با تبسم و تسلط بر اعصاب و طمأنينه و آرامش براي همسر خود بخواند بسيار اثر بخش است.
خوش خلقي
اگر مرد در بروز اختلافات و مشکلات مقصر هم نباشد اما حق ندارد که با همسر خود با زشتي و تندي برخورد کند. مرد وزن حق ندارند کانون گرم خانواده ،اولين مدرسه ي تعليم و تربيت فرزندان، را سرد
کنند. در تاريخ اسلام مي خوانيم يکي از اصحاب رسول خدا (صلي الله عليه و آله وسلم)از دنيا رفت، حضرت در مراسم تدفين او شرکت کردند و به دست حضرتش به خاک سپرده شد، مادرش با جسد مي گفت: براي تو گريه نمي کنم، چرا گريه کنم؟ در حالي که به دست پيامبر (صلي الله عليه و آله وسلم) به خاک سپرده شدي، و حتماً سعادتمندي. وقتي مادر او از سر قبر رفت پيغمبر خدا (صلي الله عليه و آله وسلم) رو به اصحاب کردند و فرمودند: قبر چنان فشاري به او داد که استخوانهاي سينه اش در هم شکست. اصحاب عرض کردند: يا رسول الله او که آدم خوبي بود؟
حضرت فرمودند: آري، اما درخانه بداخلاق بود.
اگر انسان بر اعصابش تسلط داشته باشد و خشم خود را فرو پوشد و سعه ي صدر داشته باشد، هم مشکلات خانوادگي او برطرف مي شود و هم در شب اول قبر راحتي دارد، و خداوند تبارک و تعالي روز قيامت از او خواهد گذشت.
حسن نيت داشتن
مسئله ي قابل اهميت ديگر اين است که انسان درجامعه و در خانواده نبايد منفي باشد. بايد با حسن نيت مسايل را بنگرد.
زيرا، منفي بافي براي انسان ايجاد عقده، خودخوري، غيبت و شايعه پراکني مي کند. آدمهاي منفي باف روز قيامت به شکل مگس وارد صف محشر مي شودن، چون در دنيا بسان مگسان در پي آلودگي و عيب و نقص و اشتباهند.
از اين رو، هميشه خوبيهاي دوستان و همکاران، مخصوصاً خانواده ي خود را بايد در نظر داشته باشيم و از نقاط ضعف چشم بپوشيم.
حضرت عيسي (عليه السلام) روزي با عده اي از اصحاب از محلي مي گذشتند.درراه به بُزي که به مرداري تبديل شده بود برخوردند، هر يک از اصحاب زبان گشودند، و يکي از معايب آن را بگفتند، اما حضرت عيسي (عليه السلام) فرمودند:اين مردار عجب دندانهاي سفيدي دارد!
رفتار پيامبر خدا به ما مي آموزد که هميشه در پي يافتن عيوب ديگران نباشيم، که چه بسا در پيکر مرداري نيز نقطه ي مثبتي يافت مي شود.
پي نوشت :
1-سوره ي لقمان، آيه ي13.
2-مستدرک الوسايل، ج 11، ص 258، باب 18.
3-سوره ي مريم، آيه 96 .
4-بحارالانوار ج 68، ص 423.
5-سفينه البحار، جلد 2، صفحه ي 208.
6-سوره ي نور، آيه 22.
7-نام يکي از زنان پيامبر اکرم (صلي الله عليه و آله وسلم) است.
8-مسند احمد بن حنبل، جلد 6، صفحه ي 272.
9-بحارالانوار جلد 103، باب اصناف النساء.

همانطور كه می دانیم زنان و مردان دارای تفاوت های بسیاری هستند و آگاهی ازاین تفاوت ها در بهبود روابط بسیار مؤثر است. همچون آهن ربا، تفاوت های افراد می تواند باعث جذب آنان به یكدیگر شود. با بالا رفتن درك و آگاهی می توانیم به این تفاوت ها احترام بگذاریم و توجه خاصی داشته باشیم.

تفاوت های بین مردان و زنان حقیقتاً می توانند مكمل یكدیگر باشند و به هر یک از طرفین فرصتی دهند تا به تعادل برسند. اگر ما روحیه كاملاً پرخاشگری داشته باشیم جذب فردی می شویم كه آرام تر و خونسردتر از ما باشد. با ارتباط برقرار كردن با فرد آرام و خونسرد، ما به طور ناخودآگاه با خصوصیات و كیفیت های این گروه آشنا می شویم.

در واقع تفاوت های بین افراد باعث می شود آنان به سوی یكدیگر جذب شوند و این همان احساسی است كه ما آن را عشق تعبیر می كنیم. معمولاً دختران جوان دوست دارند فردی را شریك زندگی خود انتخاب كنند كه فاقد خصوصیات بـَدِ خودشان باشد.

تفاوت های بین افراد، بُعد دیگری را نیز ایجاد می كند؛ بدین معنا كه وقتی زن و شوهری تفاوت های بین یكدیگر را بپذیرند و سعی در تغییر یكدیگر نداشته باشند، در این صورت شباهت ها و همانندی های بسیاری را نیز در دیگری درك می كنند. گرچه هر كدام از ما منحصر به فرد هستیم ولی در بیشتر جنبه ها به هم شباهت داریم. این تضاد ما را به یك حقیقت شگفت انگیز در روابط رهنمون می كند. به عبارت دیگر شریك زندگی شما تركیبی از تفاوت ها و تشابهات مكمل است. زن و شوهرهای واقعاً عاشق، مفهوم این تركیب را بسیار خوب می دانند.نمونه های ذیل گفته های این افراد است:

ما با یكدیگر بسیار فرق داریم ولی آنچه كه ما را به یكدیگر پیوند می زند این است كه هر دوی ما خیلی احساساتی هستیم.

ما در بسیاری جنبه ها با یكدیگر تفاوت داریم. من طلوع آفتاب را دوست دارم ولی همسرم از غروب آفتاب خوشش می آید. او رؤیایی است ولی من واقع بین هستم. او از هر حادثه ای نگران نمی شود ولی من دائماً نگران هستم. با این وجود ما در بسیاری جنبه ها یكی هستیم. به طوری كه حرف و عملمان در زندگی یكی است و انگار دارای یك طول موج می باشیم.

گاهی اوقات من عاشق همسرم هستم و گاهی اوقات از او خسته می شوم. وقتی عاشق او نیستم به این خاطر است كه در آن لحظه توانایی ابراز عشق و محبت به او را ندارم. در این مواقع احساس خوبی ندارم زیرا می دانم برای بهبود رابطه و داشتن یك زندگی خوب باید با هم باشیم و یكدیگر را حمایت كنیم.

بیشتر مشكلات ما كاملاً متفاوت از یكدیگر است، ولی شباهت ما در این است كه هر دوی ما مشكلات زیادی داریم. ما یاد گرفته ایم برای غلبه بر مشكلات به یكدیگر كمك كنیم بدون آنكه به دیگری احساس بی ارزشی دست دهد. فكر می كنم اگر همسرم انسان كاملی بود و مشكلی نداشت احساس من طور دیگری بود به طوری كه می خواستم همیشه او را شكست دهم.

مدت دو سال از زندگی ما بسیار عاشقانه گذشت. بعد از مدتی آتش عشق و محبت ما فروكش كرد. حالت رمانتیك زندگی از بین رفت. وقتی یك روز صبح از خواب بلند شدم احساس كردم ما دو انسان متفاوت از یكدیگر با شباهت های بسیار كم هستیم. بسیار غصه خوردم و از زندگی مأیوس شدم ولی بعد از مدتی فهمیدم كه این عشق واقعی نیست.عشق واقعی یعنی تقسیم احساسات و درك ناراحتی هایمان. من عاشق یك شخص واقعی شدم تا عاشق شخصیتی كه می خواستم از او بسازم.

در همه این مثال ها عشق در طی زمان با پذیرش و درك از یكدیگر توسعه و رشد پیدا كرد. با این روش هدف از عشق هماهنگ كردن تفاوت های بین زن و شوهر و ساختن یك رابطه مثبت و پایدار است.

شاید بسیاری از خانواده های امروزی با عشق واقعی بسیار فاصله داشته باشند. بسیاری از زوجین دوست دارند همسرشان را تغییر دهند و خصوصیات و رفتار او را همانند ایده آل خود بسازند. در نزد چنین فردی این تغییر وفاداری به همسر نامیده می شود و خود یك عشق واقعی است. تجربه ثابت كرده است كه انسان با تغییر اساسی رفتار و باورهایش صرفاً برای ایجاد یك رابطه خوب با طرف مقابلش به تعادل نمی رسد و بالاخره این عدم تعادل در مواردی خود را نشان می دهد و در زندگی زناشویی تأثیر خود را خواهد گذاشت.

عشق واقعی و عشقی كه امروزه تمام روان شناسان مسائل خانواده متفق القول بر آن صحه می گذارندپذیرش و احترام به تفاوت طرف مقابل است. مطمئن باشید اگر تمام كره زمین را نیز بگردید همسری كه در تمام جنبه ها همانند شما باشد پیدا نخواهید كرد. تنها با پذیرش تفاوت های همسرتان خواهید توانست در ساختن یك زندگی خوب قدم های مثبتی بردارید.