همونطور که
در 2 تصویر بالا ملاحظه می کنید، این یک هارد کامپیوتر با
فضای ذخیره 5 مگابایت مربوط به سال 1956 میلادی (55 سال پیش) هست
که با پیشرفت های روزافزون اخیر، اصلا با هاردهای 500 گیگابایتی که
در حال حاضر رایج است قابل مقایسه نیست. اون هارد 5 مگابایتی با
اون همه ابهت و عظمت و البته قیمت زیاد و تشکیلات خاص برای حمل و
نقلش، و هاردهای ظرفیت بالای فعلی هم که براحتی در جیب یا یک کیف
دستی جا می شوند ...
اما آنچه مهم است اطلاعاتیست که بر روی هارد کامپیوترتان دارید و
این موضوع بهانه ای شد تا در مورد حفظ این اطلاعات توصیه هایی را
خدمت شما دوستان
پرشین
استار مطرح کنیم.
لذا چنانچه اطلاعات و مطالب مهمی در حافظه کامپیوتر خود ذخیره کرده
اید و قصد دارید از این اطلاعات مهم، پشتیبان تهیه کنید و یا حافظه
سیستم شما نسبتا پر شده است، زمان آن رسیده که یک هارد اکسترنال
تهیه کنید و اطلاعات کامپیوتر خود را به صورت دسته بندی شده در
فصای این هارد ذخیره کنید. در ادامه ایمیل اطلاعات لازم برای خرید
هارد اکسترنال را در اختیار شما عزیزان قرار خواهیم داد:
- چرا به حافظه اکسترنال نیاز دارید
اطلاعات مهم در کامپیوتر شما ممکن است از دست بروند. بنابراین اگر
این اطلاعات برای شما با اهمیت هستند و تنها یک نسخه از آنها را در
حافظه کامپیوتر خود ذخیره کرده اید، به شما توصیه می کنیم یک نسخه
پشتیبان از این اطلاعات روی یک هارد اکسترنال تهیه کنید. علاوه بر
این اگر سیستم شما پر از اطلاعات، عکس ها و آهنگ هایی است که قصد
ندارید آنها را پاک کنید، بهتر است به فکر تهیه یک هارد اکسترنال
باشید تا بتوانید به همه این اطلاعات به صورت یکجا، دسترسی داشته
باشید.
- انواع حافظه خارجی
دو نوع درایو ذخیره سازی اطلاعات وجود دارد. اول Solid-State
Drives یا اصطلاحا SSD و دوم Hard Disk Drive یا اصطلاحا HDD
SSD ها بسیار سریع هستند ولی نسبت به HDD ها گرانتر می باشند. برای
خرید SSD در حجم بالا باید حدودا 4 برابر HDD هزینه کنید. SDD ها
همچنین امن تر هستند. اگر مقاومت هارد برای شما مهم است می توانید
از مدل های قوی و ضد ضربه استفاده کنید. این درایو ها معمولا دارای
پوشش بیرونی می باشند که مقاومت دستگاه را بیشتر می کنند. حافظه
های SSD برخلاف HDD ها هیچ قسمت مکانیکی ندارند و کمتر از HDD ها
آسیب پذیرند. اگر دیسک سخت اکسترنال HDD داشته باشید و هنگام
خواندن و یا نوشتن اطلاعات به آن ضربه وارد کنید به احتمال بالای
90 درصد دیسک سخت اکسترنال شما آسیب خواهد دید. در عوض HDD ها
ارزان می باشند و در ظرفیت های بالای 500GB و تا حجم 1TB و 2TB (هر
ترابایت 1024GB است) و بالاتر موجود می باشند.
- انواع مختلف هارددیسک های اکسترنال
پیش از دسته بندی درایو های HDD اکسترنال لازم است بدانید که درون
درایوهای اکسترنال یک HDD وجود دارد و در واقع هارد اکسترنال از یک
HDD معمولی بعلاوه یک مدار ساده مبدل SATA به USB تشکیل شده است که
در یک کیس جذاب قرار گرفته اند. درایو های سخت اکسترال (HDD
External) دو دسته می باشند: دیسک سخت های اکسترنال بدون آداپتور
که اصطلاحا به آنها هارد دیسک های اکسترنال پاسپورتی گفته می شود.
- دیسک سخت های اکسترنال با آداپتور
درایو های اکسترال پاسپورتی، سبک تر، کوچک تر و کندتر از درایو های
اکسترال با آداپتور می باشند. برق مورد نیاز این درایوها از طریق
پورت USB تامین می گردد و سرعت HDD داخلی آنها نیز معمولا 5400 دور
در ثانیه است. در داخل این درایو های اکسترنال یک HDD نوت بوک قرار
دارد. این درایو وزن و ابعاد کوچکتری داشته و به راحتی قابل حمل می
باشد. قیمت درایو های اکسترال پاسپورتی تقریبا دو برابر درایو های
اکسترنال بزرگ یا آداپتوری است. اما درایو های اکسترال با آداپتور
وزن سنگین تر و ابعاد بزرگتر و سرعت بیشتر دارند. درون درایو های
اکسترنال با آداپتور معمولا یک HDD معمولی ( HDD کامپیوترهای
رومیزی) با سرعت 7200 دور در ثانیه استفاده می شود.
- چه ظرفیتی برای شما مناسب تر است؟
این مورد بستگی به ظرفیت اطلاعاتی دارد که قصد دارید در حافظه
ذخیره سازی خارجی نگه دارید. اگر بیشتر اطلاعات شما، فایل های Word
و اطلاعات اینچنینی هستند که حجم زیادی ندارند، می توانید هارد 250
یا 320 گیگابایتی تهیه کنید و اگر بیشتر فایل های شما را موزیک و
عکس و فیلم تشکیل می دهند، می توانید هارد 500 گیگابایتی ، 1 و یا
2 ترابایتی تهیه کنید. قیمت هارد اکسترنال 500 گیگابایتی با توجه
به برند و کیفیت، بین 70 تا 100 هزار تومان و قیمت 1 ترابایتی
حدودا دو برابر است.
- امنیت درایو
بعضی از درایوها دقیقا مشابه یک مخزن عمل می کنند. یعنی تنها
اطلاعات شما را درون خود نگه می دارند. ولی درایو هایی نیز وجود
دارند که امنیت و امکانات بیشتری مانند بازیابی راحت فایل ها و یا
تهیه نسخه پشتیبان به صورت اتوماتیک فراهم می کنند. این امکانات
ممکن است برای شما هزینه بردار باشند و قیمت درایو را بالا ببرد.
بنابراین کاملا بستگی به نیاز و اهمیت امنیت اطلاعات شما دارد.
- سرعت
زمانی که سرعت نوشتن و خواندن از درایو برای شما اهمیت دارد، باید
به پورت های دستگاه توجه کنید. بیشتر درایور ها از USB 2.0 یا
eSATA پشتیبانی می کنند ولی پورت USB 3.0 هنوز کاملا جا نیافتاده و
ممکن است همه درایو ها از آن پشتیبانی نکنند. در هر حال وجود USB
3.0 در درایو یک مزیت بزرگ است. دستگاه های MAC از eSATA پشتیبانی
نمی کنند.
اگر از Mac استفاده می کنید، به قابلیت اتصال درایو از طریق
FireWire نیز توجه کنید. سرعت eSATA از USB 2.0 بیشتر است. ولی
معمولا نیاز به یک منبع انرژی خارجی دارد بنابراین برای استفاده از
این پورت برای جا به جایی فایل های بزرگ مانند فیلم های HD، معمولا
باید از درایوهای اکسترنال با آداپتور استفاده کنید.
- قابلیت اتصال به شبکه
اگر تصمیم ندارید از از این درایو در یک شبکه خانگی یا اداری
استفاده کنید، نیازی به بررسی قابلیت شبکه در درایو خود ندارید.
ولی اگر قرار است از این درایو در شبکه خانگی یا شبکه کوچک اداری
خود استفاده کنید باید قابلیت Network-Attached Storage یا اصطلاحا
NAS را بررسی کنید. این درایو ها مانند هارد های اکسترنال بزرگی می
باشند که می توانند به طور اتوماتیک از چند کامپیوتر نسخه پشتیبان
تهیه کنند و یا کامپیوترهای موجود در شبکه برروی آنها اطلاعات
بنویسند و یا بخوانند.
این درایو ها از HDDهای معمولی گران تر می باشند. گاهی اوقات قیمت
این هارد ها بر اساس تعداد کامپیوتری که می توانید به آنها متصل
کنید و ظرفیت آنها، خیلی زیاد می شوند. این درایو ها در یک شبکه،
ابزار بسیار مفیدی می باشند.
- توصیه نهایی
تهیه Backup از اطلاعاتتان بر روی یک هارد اکسترنال خیلی راحت تر
از این است که با صرف هزینه گزاف، از شرکت های خدماتی بخواهید
اطلاعات شما را بازیابی کنند. ضمن اینکه هیچ ضمانت حتمی برای
بازگشتن اطلاعات شما وجود ندارد.
هرساله در لاس وگاس آمریکا نمایشگاه جدید ترین دستگاههای الکترونیکی و خودرو ها در معرض دید عموم مردم قرار می گیرد.
به گزارش برترین ها،
مردم زیادی در این نمایشگاه برای مشاهده مدرن ترین فناوری ها در این
نمایشگاه جمع می شوند. معمولا پنجاه هزار نفر از این نمایشگاه بازدید می
کنند.
در این نمایشگاه، تعداد زیادی از لپ تاپ ها، گوشی های هوشمند و خودرو های ارزشمند و عجیب به نمایش گذاشته می شود.
گله شیرها و یک بعدازظهر خانوادگی

مایکل نیکولز،
عکاس مشهور طبیعت با استفاده از روباتهای هدایتشونده از دور، نمایی بینظیر و
طبیعی را از یک گله شیر ثبت کرده که بعدازظهری را در پارک ملی سرنگتی سپری میکنند.
نیکولز در پروژهای به سفارش نشنالجئوگرافیک قصد دارد با استفاده از مجموعهای
عظیم از دوربینهای ثابت و مستقر بر روباتهای هدایتپذیر از دور، زندگی شیرهای
آفریقایی را به تصویر بکشد.
یکی از چهار
توله ببر سفید در پارک حیاتوحش استاکنبروک واقع در شلاسهولت-استاکنبروک آلمان با
جناب عکاس بازی میکند. این توله ببرهای نادر در اواسط بهمن گذشته متولد شدهاند.
مسوولان پارک
سرنگتی در هادنهاگن آلمان که به تازگی صاحب سه توله شیر سفید شدهاند، آنها را در
برابر دوربین عکاسان به نمایش درآوردهاند. شیرهای سفید از نادرترین گونه شیرهای
آفریقایی هستند.







بحث انتخاب یک لپ تاپ مناسب و خوش قیمت همیشه دغدغه ی ذهنی هر کسی است که قصد خرید آن را دارد.اگر شما قصد خرید یک لپ تاپ را داشته باشید اولین موردی که ذهن شما را به سمت خود می کشد نام برند آن است.و شروع به پرسش از مغازه داران و یا آشنایان خود می کنید.و معمولا در جواب به شما محصولات سونی را معرفی می کنند.تجربه نشان داده است که اکثرا نام سونی را به کیفیت می شناسند.و این در مورد لپ تاپ هم صدق می کند.اما واقعا لپ تاپ های سونی فقط دارادی کیفیت و کارایی خوب هستند؟خیر.اتفاقا بر عکس.این باور غلطی است که در بین مغازه داران و عده ای از مردم جا افتاده است.لپ تاپ های سونی خوب هستند اما نه آنقدری که در بازار باب شده است.اگر تجربه ی خرید لپ تاپ را داشته باشید حتما با قیمت بالای محصولات سونی هم آشنایی دارید.دقیقا مانند دیگر محصولات سونی لپ تاپ های این شرکت هم نسبت به کارایی از قیمت بالایی برخوردار هستند.اشتباه برداشت نکنید!ما مشکلی با محصولات سونی نداریم.بلکه سونی یکی از قدرتهای دنیای الکترونیک است.ما به جای سونی یک برند دیگر را در رنج قیمت متوسط و عمکرد فوق العاده به شما معرفی می کنیم که کاملا توسط ما با یک لپ تاپ سونی با همان مشخصات تست شده است.به جز سونی به دیگر برند ها هم اعتماد کنید!
MSI CX640
اگر به دنبال یک لپ تاپ با قیمت مناسب و عمکرد عالی میگردید CX640 شرکت MSI یکی از بهترین گزینه های انتخابی است.اگر اطلاع داشته باشید MSI سالهاست که دربخش تولید سخت افزار فعالیت می کند و محصولاتش در بازار از کیفیت بسیار بالایی بر خوردار هستند.مانند Asus و Gigabyte که تولید کننده ی سخت افزار و همچنین لپ تاپ هستند MSI هم از سال ۲۰۰۶ به بعد به جمع تولید کنندگان لپ تاپ پبوست.و به دلیل تجربه ی بسیار در ساخت سخت افزار،لپ تاپ های تولیدی این شرکت هم مانند دیگر محصولات تخصصی از کیفیت بالایی بهرمند شده است.
CX640 یک لپ تاپ زیبا و قدرتمند است که در دو مدل Core i3 و Core i5 داخل بازار موجود می باشد.ما به طور کامل CX640 را تست کرده ایم و عملکردش را در شرایط مختلف عالی بیان میکنیم.اما قبل از هرچیز نگاهی به طراحیCX640 بیاندازید.
اکثرا به دنبال نوت بوک و لپ تاپی می باشند که دارای ضخامت و وزنی کم باشد.CX640 یکی از لپ تاپ های سبک بازار به شمار می آید.
اما کمی در مورد سخت افزار CX640:
پردازنده مرکزی (CPU): پردازنده نوت بوکهای CX640 از جدیدترین نسل پردازنده های ساخته شده توسط کمپانی Intel است که از خانواده معماری جدید SandyBridge (پل شنی) میباشد (Core i5-2430). این معماری نسبت به معماری قبلی (Arrandale) پیشرفته تر شده است و مهمترین نکته آن این است که پردازنده گرافیکی نیز در داخل هسته پردازنده ادغام شده است. دمای کاری پردازنده مرکزی کاهش یافته و در نتیجه سرعت و راندمان بالاتری دارد. همچنین با توجه به اهمیت طول عمر باطری در نوت بوکها، این پردازنده فوق العاده کم مصرف تر شده و موجب میشود طول عمر باطری نوت بوک افزایش یابد. این پردازنده دارای ۲ هسته اصلی است که توسط تکنولوژی Hyper threading دارای چهار Thread می باشد که مجازا مانند یک پردازنده ۴ هسته ای عمل میکند. روی سطح این پردازنده حدود ۶۲۴میلیون ترانزیستور وجود دارد. سرعت پایه پردازش آن ۲٫۴GHz است که با بهره گیری از تکنولوژی Turbo Boost می تواند تا ۳GHz بالا رود (این امر موجب بهینه نمودن مصرف انرژی سیستم می شود). حافظه Cache در این پردازنده ۳MB است.
کارت گرافیک: کارت گرافیک در مدل CX640 از نوع nVIDIA Geforce GT520 با
۱ گیگابایت حافظه اختصاصی از نوع DDR3 است. این کارت گرافیکی که در اوایل
سال ۲۰۱۱ به بازار عرضه شد کیفیت تصویر و گرافیک مورد نیاز شما را تامین می
کند. برای بازی های متداول مناسب است اما نمی توان آن را گرافیکی قوی برای
بازی های سنگین در نظر داشت.
شاید برای بازی های گرافیکی فوق العاده سنگین نیاز باشد تنظیمات رزولوشن را
کمی تغییر بدهید اما حتما اجرا خواهد کرد.ما دو بازی Battlefield 3 و
Crysis 2 را به راحتی در CX640 اجرا کردیم و در زمان های طولانی به اجرای
این دو بازی پرداختیم.به شما تضمین ۱۰ ساعت اجرای سنگین ترین راندمان
گرافیکی را میدهیم و خیالتان راحت که هیچ مشکلی برای لپ تاپ پیش نخواهد
آمد.
RAM: در مدل CX640بر روی مادربورد ۲ اسلات رم وجود دارد که هر کدام می توانند تا ۴ گیگابایت را ساپورت نمایند (یعنی در مجموع ۸ گیگابایت)، در حالت پیش فرض (هنگام خرید) هر دو مدل داری ۴ گیگابات حافظه رم می باشند که معمولا یک رم ۴ گیگابایتی روی یک اسلات قرار داده شده و اسلات دیگر خالی است و کاربر درصورت نیاز می تواند یک رم ۲ یا ۴ گیگابایتی دیگر را در آن قرار دهد.
H.D.D: دراین نوت بوک معمولا از هارد دیسک های ساخته شده توسط کمپانی های قدرتمندی چون Western Digital یا Hitachi با مقدار حافظه های ۵۰۰GB یا ۶۴۰GB از نوع ۵۴۰۰ دور در دقیقه استفاده می شود. نتیجه آزمایشی که بر روی هارد Hitachi این نوت بوک انجام شد (با استفاده از برنامه HD Tune Pro) سرعت خواندن اطلاعات آن از ۸۶٫۳ تا ۸۷٫۵MB/s بود که این نتیجه بسیار خوبی است. همچنین زمان دسترسی به اطلاعات کمتر از ۱۸٫۶ میلی ثانیه بود که در سطح قابل قبولی است.
اما یکی از ویژگیهای CX640 که بسیار مهم است.امنیت:
لایه ی محافظتی اول (سخت افزاری):جهت محافظت از هارد دیسک و در نتیجه آن، حفظ اطلاعات کاربر، هارد دیسک این نوت بوک را در امن ترین مکان تعبیه نموده است. علاوه بر این چهار گوشه هارد دیسک توسط کیسه هوا گرفته شده تا در صورتی که نوت بوک به صورت ناگهانی از دستن کاربر رها شود، هارد دیسک سالم باقی مانده و امنیت اطلاعات بالاتر رود.
لایه محافظتی دوم(نرم ازفزاری):لایه انحصاری دومی که msi در این نوت بوک در نظر گرفته بازیابی و پشتیبانی از اطلاعات از طریق نرم افزار Time Stamp است. به سادگی با فشردن یک دکمه (که بصورت مخفی روی بدنه نوت بوک تعبیه شده است) تمامی اطلاعات از دست رفته قابل بازیابی خواهند بود. به این طریق که: با فشردن دکمه برای اولین بار می توانید از سیستم خود در هنگام سالم آن، در عرض ۱۰ ثانیه نسخه پشتیبان دریافت کنید. آنگاه درصورتیکه اطلاعات دچار اختلال یا مشکل شدند با فشردن کلید Time Stamp برای بار دوم می توانید در عرض ۲۰ثانیه اطلاعات را بازگردانده و بازسازی نمایید.
نمایشگر: این نوت بوک دارای یک نمایشگر عریض (۱۶:۹) و شفاف (Glossy) با اندازه ” ۱۵٫۶ اینچی می باشد که بدلیل شفاف بودن نمایشگر، کیفیت رنگ فوق العاده ای دارد و بزرگ بودن نمایشگر آن موجب راحتی کاربر می شود. پنل نمایشگر این نوت بوک ساخته شده توسط کمپانی اپسون (متغیر است) از نوع LED Backlight (نور پس زمینه LED) است و دارای رزولوشن ۷۶۸*۱۳۶۶ می باشد که اکثر نوت بوک ها دارای این رزولوشن هستند و برای کارهای معمول فوق العاده است. اگر نیاز به رزولوشن بالاتری داشتید می توانید از طریق خروجی های VGA و HDMI تصاویر با رزولوشن بالاتر را نیز به نمایشگری دیگر منتقل نمایید. توزیع روشنایی (Distribution of brightness) این نمایشگر واقعا در حد خوبی است و در نقاط مختلف نمایشگر اختلاف روشنایی به چشم نمی خورد و از خستگی چشم جلوگیری خواهد کرد. شفاف بودن این نمایشگر ممکن است کار با نوت بوک را در مکان های رو باز مخصوصا مکان هایی که در معرض تابش مستقیم آفتاب هستند را سخت نماید که این مشکل تنها مخصوص این نوت بوک نیست و در تمامی برندها با آن روبرو هستیم.
سنسور تنظیم روشنایی نمایشگر: از دیگر مزیت های این نوت بوک مجهز بودن آن به سنسور روشنایی یکپارچه نمایشگر است که این سنسور می تواند میزان روشنایی نمایشگر را بسته به شرایط محیطی که کاربر در آن با نوت بوک کار می کند تغییر دهد. این تغییر دارای ۱۵ مرحله روشنایی است. فعال یا غیر فعال نمودن این قابلیت به راحتی و به کمک کلید ترکیبی (FN+F4) امکان پذیر است. این امر نه تنها موجب راحتی کاربر می شود بلکه طول عمر باطری هم از این طریق افزایش خواهد یافت.
سروصدای سیستم(نویز):از اجزای این نوت بوک که ایجاد آلودگی صوتی می کنند می توان به فن خنک کننده آن که در زیر نوت بوک تعبیه شده است و هارددیسک آن اشاره کرد. در حالتی که سیستم کاملا بیکار است نویز سیستم مجموعا ۳۱dB (دسی بل) است. (در فضای استاندارد یک کتابخانه نویز حدود ۲۶dB است). موقعی که کار زیادی از سیستم کشیده شود و هارد دیسک به اوج فعالیت خود برسد این میزان نویز به حدود ۴۳٫۲dB می رسد که به راحتی قابل شنیدن است. اما اگر میانگین نویز این نوت بوک را بگیریم به میزان ۳۳٫۶dB می رسیم که میزان بسیار مناسبی است و می توان این نوت بوک را بدون آلودگی صوتی در محیط در نظر گرفت.
بلندگوها یا اسپیکر:اسپیکرهای این نوت بوک با استاندارد SRS ساخته شده اند که شامل دو اسپیکر استریو در قسمت بالای کیبرد به همراه لوگوی این استاندارد می باشد. کیفیت صدای این بلندگوها در حد متعادلی است و بالانس صوتی خوبی دارد، اما انتظار زیادی در بالاترین حجم صوتی از آن نمی رود و در حد خودش صدای بسیار مناسبی دارد.
همچنین، اگر با استفاده از پورت HDMI صدای سیستم را به یک سینمای خانگی منتقل نمایید از کیفیت صدای آن لذت فراوانی خواهید برد. زیرا که پردازش صوتی این نوت بوک واقعا فوق العاده است.
دمای کاری سیستم: داغ شدن نوت بوک یکی از عمده نگرانی های کاربران است. بررسی این نوت بوک نشان داده که سیستم خننک کنندگی در آن بسیار عالی عمل می کند. در زمان بیکار بودن سیستم دمای آن میانگین ۲۷درجه سانتیگراد است که میزان بسیار خوبی است. طبق آزمایشاتی که بیشتر سایت های بررسی کننده این نوت بوک نوشته اند و نموداراتی که رسم نموده اند بیشتر قسمت های بدنه این نوت بوک را با رنگ آبی مشخص کرده اند، رنگ آبی بدان معناست که دمای آن قسمت در میزانی متعادل است.
در زمانی که سیستم بیشترین فعالیتش را می کند دمای میانگین تا میزان
۳۶٫۷ درجه سانتیگراد بالا می آید. لازم است از این موضوع هم اطلاع داشته
باشید که دمای کاری پردازنده شاید تا حدود ۱۰۰درجه سانتیگراد نیز برسد اما
با استفاده از سیستم فوق العاده خوب خنک کننده این نوت بوک هیچ حرارتی به
کاربر انتقال داده نمی شود و کاربر به راحتی با نوت بوک کار میکند.
همچنین msi در این زمینه نیز تحقیق نموده و نقاطی را که کاربر با آنها در
تماس مستقیم است را خنک تر از سایر قسمت ها نموده تا کاربر بعد از کار زیاد
و متوالی با سیستم دچار خستگی زودرس نشود.
به طور خلاصه این نوت بوک(CX640) دارای ظاهری زیبا با سخت افزارهای بسیار مناسب و هماهنگ با هم، با صفحه نمایش ۱۵٫۶ اینچی که برای کارهای متعادل به اندازه کافی بزرگ است و کیفیت مناسبی دارد اما براق بودنش با اینکه کیفیت رنگ خوبی ایجاد می کند ممکن است در نور مستقیم نقطه ضعف باشد، تنظیم نور خودکار صفحه نمایش، پردازنده و کارت گرافیکی که کارهای ما را تا حد متوسط رو به بالا به خوبی انجام می دهند، اسپیکر هایی که صدای واضح و مناسبی برایمان ایجاد می کنند، امنیت اطلاعاتی که داریم، طول عمر باطری بسیار مناسب (در بیشترین فعالیت حدود یک ساعت و نیم و در حالت معمول میانگین ۵ ساعت تقریبی و متناسب با شرایط و نحوه استفاده کاربر متغیر است)، پورتهای کامل و جامع این نوت بوک و جاگیری بسیار مناسب آنها، میزان نویز و دمای قابل قبول و از همه مهمتر قیمت بسیار مناسبی که برای آن می پردازیم، همگی موجب شده تا این نوت بوک جزو پرفروش ترین ها قرار گیرد و گزینه مناسبی برای کاربران باشد.
| www.netwizard.ir | |
| CPU | Intel® Core i5-2410M 2.30Ghz 3M 5GT/S |
| Chipset | Intel® HM65 |
| LCD | LED15.6” (1366×768) |
| VGA | nVIDIA Geforce GT520M & Intel HD3000 |
| Graphics VRAM | 1GB DDR3 Dedicated |
| Memory | 4GB DDR3 up to 8GB |
| Communication | WiFi+GLAN+BT3 |
| I/O Ports | Card Reader: MMC/SD/SDHC/SDXC/MS/MS Pro/HG LAN: 10/100/1000 Wireless LAN: 802.11 b/g/n D-Sub(VGA): 1 HDMI: 1 USB 2.0 port: 2 USB 3.0 port: 2 eSATA: N/A eSATA/USB Combo: N/A Mic-in/Headphone-out: 1/1 Line-in: N/A Express Card: N/A Modem port: N/A |
| Audio | 2 Speakers |
| Webcam | 1.3 MP |
| Storage | 500 GB |
| Optical Drive | DVD-RW |
| Battery | 6 Cells |
| Dimensions | 380mm x 260mm x 27.1~34mm |
| Weight | 2.6 Kg |
نظر شما در مورد این لپ تاپ چیست؟
مصطفي صديق زير نظر دكتر صادق كيا معاون وزارت فرهنگ و هنر
در اين گفتار دربارة ورزشي گفتگو مي شود كه آن را «ورزش باستاني» يا «ورزش زورخانه» مي نامند و ايرانيان شهر نشين يا با آن آشنا هستند يا نام آن به گوششان خورده است .
ساختمان زورخانه
زورخانه جايي است كه مردان در آن ورزش مي كنند و بيشتر در كوچه پس كوچه هاي شهر ساخته شد است. بام آن به شكل گنبد و كف آن گودتر از كف كوچه است . در آن كوتاه و يك لختي است و هر كه به خواهد از آن بگذرد و داخل زورخانه بشود بايد خم شود . مي گويند در زورخانه را از اين رو كوتاه مي گيرند كه ورزشكاران و كساني كه براي تماشا به آنجا مي روند به احترام ورزش و ورزشكاران و آن مكان خم شوند. اين در به يك راهروي باريك با سقف كوتاه باز مي شود و آن راهرو به «سردم زورخانه» مي رود . درميان زورخانه گودالي هشت پهلو و گاهي شش پهلو به درازي 5 يا4 متر و پهناي 4 متر و ژرفاي 3 چارك تا يك متر كنده شده كه «گود» ناميده مي شود. در كف گود چند لايه بوته و خاشاك گذاشته و روي آن بوته و خاشاك خاك رس ريخته و هموار كرده اند. بوته و خاشاك را براي نرمي كف گود مي ريزند و هر روز روي اين كف را پيش از آن كه ورزش آغاز شود با آب «گل نم» مي زنند تا از آن گرد برنخيزد.
سراسر ديوارة گود ساروج اندود شده است و لبة آن به جاي هزارة آجري با چوب پوشانده شده است تا اگر ورزشكاران هنگام ورزش به لب گود بخورند تنشان زخمي نشود . در بالا و دور گود غرفههايي ساخته شده كه جاي نشستن تماشاچيان و گذاشتن جامة ورزشكاران و لنگ بستن تنكه پوشيدن آنان است . يكي دو غرفه از اين غرفهها نيز جايگاه افزارهاي ورزشي است .
سَرْ دَمْ
سَرْ دَمْ زورخانه در يكي از غرفه هاي چسبيده به راهروي زورخانه درست شده است و آن صُفًه اي است نيم گرد كه كَفَش از كف زورخانه يك متر تا يك و نيم متر بلندتر است . در جلوي «سَرْ دَمْ» چوب بستي است كه به آن زنگ و پوست پلنگ و زره و سپر و پر قو آويخته است . بر روي سكو زير چوب بست اجاقي كنده شده كه در آن آتش ميريزند و هرگاه اجاق نداشته باشند منقلي زير چوب بست مي گذارند و مرشد تنبك خود را با آتش اجاق يا منقل گرم مي كند تا صداي آن رساتر درآيد .
ميگويند نخستين كسي كه طرح ساختمان زورخانه را ريخت «پورياي ولي» بود. نام پورياي ولي (محمودبن ولي الدين خوارزمي) است و او در نيمة دوم سدة هفتم و نيمة نخستين سدة هشتم هجري مي زيسته است .
او پهلوان و شاعر و عارف بوده و دمي گرم و گيرا داشته است.
با لب زمزمه آرا چه خفي و چه جلي
جرگه را گرم بكن از دم پورياي ولي
افزارهاي ورزش باستاني
تخته شنا :چوبي است هموار به درازاي 70 متر و پهناي 7 و ستبري 2 سانتيمتر و گاهي كوچكتر و بزرگتر از اين اندازه هم ساخته مي شود. به زير تخته نزديك دو سر آن دو پاية زَنَخي (ذوزنقه اي) به بلندي چهار سانتيمتر ميخكوب شده است
ميل ورزش:افزاري است چوبي و كله قندي و توپر ، ته آن گرد و هموار و سر آن تخت يا گرد است و در ميان آن دستهاي به درازاي پانزده سانتيمتر فرو برده اند . وزن هر ميل از پنج كيلو تا چهل كيلو گرم است .
ميل بازي : مانند ميل ورزش است ولي دستة آن بلندتر از ميل ورزش و وزنش كمتر از آن است تا در هنگام بازي و پرتاب كردنش آسان باشد .وزن هر ميل بازي از چهار تا شش كيلو گرم بيشتر نمي شود .
سنگ:دوپاره و راست گوشه است كه از درازا با بست هاي فلزي به يكديگر چسبانيده شده و يك بر آن هلالي است ، درازاي سنگ يك متر و پهناي آن هفتاد سانتيمتر است .
در ميان سنگ سوراخي است كه در آن دستگيره اي گذاشته اند و روي آن را با نمد يا كهنه پوشانده اند تا دست ورزشكار را هنگام سنگ گرفتن زخم نكند . وزن هر دو سنگ از شصت كيلو [6] تا صد و بيست كيلو است . سنگ را در قديم ( سنگ زور) و(سنگ نعل) هم مي ناميدند زيرا به شكل نعل است .
كبـّاده:افزاري است آهني ، مانند كمان و سراسر تنة آن از آهن است و در ميانش « جا دستي » دارد . درازاي آن نزديك به صد و بيست تا صد و سي سانتيمتر است . چلة كبـّاده زنجيري است شانزده حلقه اي ـ و گاهي كمتر يا بيشتر ـ و در هر حلقه شش پولك آهني دارد و ميان آن جا دستي گذاشته شده است . وزن كباده از ده كيلو تا چهل كيلو است . گاهي نيز كبادههاي سنگينتر و سبكتر هم مي سازند و بكار ميبرند.
جامههاي ورزش باستان تُنْكه يا تُنْبان نَطعي : شلوار كوتاهي است كه ران را تا زير زانو مي پوشاند و آن را هنگام ورزش كردن و كشتي گرفتن مي پوشند. اين تنبان از يك روية چرمي يا پارچة ماهوتي ستبر و چند لاية آستر كرباسي دوخته شده است . روية آن بيشتر به رنگ آبي مايل به سبز است. |
|
كمر و نشيمنگاه و سر دو زانوي تنكه از چرم است. روي رانهاي تنكه گل و بوته هاي بزرگي ـ بيشتر بوته جقّة سركج ـ قلاب دوزي شده است . بالاي تنكه را «برج» ، پيش روي تنكه را كه زير شكم مي افتد « پيش قبض» 1، روي زانو را ( پيش كاسه) يا ( سَر كاسه) و پشت زانو را ( پَس كاسه) مي نامند. لُنْگ: همان لنگي است كه مردان در گرمابه ميبندند. در روزگار ما به جاي پوشيدن تنكه ، ورزشكاران لنگي روي « زير شلوار» خود مي بندند و در گود ميروند و بستن آن چنين است : دو سر از پهناي لنگ را در كمر گاه بر روي ناف گره مي زنند و پايين لنگ را كه آويزان است از پشت پا مي گيرند و از ميان دو پا بالا مي برند و در «پيش قبض» كه همان «گره» است فرو مي كنند. |
![]() |
![]() |
|||
|
طرح تنبان نطعي از جلو |
طرح تنبان نطعي از پشت |
گردانندگان زورخانه
مرشد : امروز در زورخانه مرشد به كسي مي گويند كه آوازي خوش دارد و هنگام ورزش روي «سَرْ دَمْ» مي نشيند و با آهنگ هاي گوناگون كه هر كدام ويژة يكي از حركات ورزشي است ضرب ميگيرد و شعرهاي رزمي كه بيشتر از شاهنامة فردوسي برگزيده مي شود مي خواند و صداي ضرب و آواز [7] خود را با حركات ورزشكاران ، هماهنگ مي كند و آنان را به ورزش بر مي انگيزد . در قديم « مرشد» يا «كهنه سوار» كسي بود كه كار آموزش ورزشكاران و پهلوانان با او بود. كهنه سوار در هنگام ورزش لنگي به دوش مي انداخت و چوبي هم كه به آن «تعليمي» مي گفتند در دست مي گرفت و در كنار گود مي نشست و باستاني كاران يا كشتيگيران را در كارهاي ورزشي و كشتي گيري راهنمايي مي كرد. كهنه سواران يا مرشدان از چابكترين و آزمودهترين پهلوانان و ورزشكاران بودند . ( گويا مرشد امروزي را «ضرب گير» مي خواندند) .
مُشتُ مالچي : كسي است كه پيش از ورزش به ورزشكاران و پهلوانان لنگ و تنكه ميدهد و پس از ورزش آنها را مشت و مال ميكند، تا كوفتگي و خستگي از تنشان بدر رود و پادويي زورخانه نيز با مشت مالچي است
مقام ورزشكاران در زورخانه
پيش كِسوَت : پيش كسوت در زورخانه به كسي مي گويند كه سالمندتر و آزموده تر از ورزشكاران ديگر باشد . پيش كسوت از همه گونه ورزشهاي باستاني و ريزه كاريهاي يكايك آنان آگاه است و مي تواند بهتر و سنگين تر از ديگران ورزشهاي باستاني را انجام دهد.
مياندار: ورزشكاري است كه در گود روبروي مرشد و ميان ورزشكاران ديگر مي ايستد و گرداندن ورزش و پيش و پس انداختن كارهاي ورزشي را به عهده مي گيرد. ورزشكاران هنگام ورزش به او نگاه و از حركات ورزشي او پيروي مي كنند. مياندار بايد مانند پيش كسوت آزموده و آگاه از همه گونه ورزش و ريزه كاريهاي يكايك آنها باشد. معمولاً پيش كسوت هر زورخانه مياندار آنجا مي شود.
پهلوان: به كسي گفته مي شود كه بسيار آزموده و چابك و كار كرده باشد و هماوردي نداشته باشد.
نوخاسته: جوان نوچهاي است كه آزمودگي يافته و پهنة كارهاي ورزشي خود را گسترش داده و براي كشتي گرفتن و ورزشهاي «تو گودي» به زورخانه هاي ديگر مي رود.
نوچه: به جوان ورزشكاري گفته مي شود كه زير نظر پهلواني، فن هاي كشتي را مي آموزد و شاگرد او به شمار مي رود. او از نظر تردستي و چابكي برگزيدهترين شاگردان آن پهلوان است.
شيوة ورزش باستاني
سنگ گرفتن: سنگ گيرنده در بالاي گود در جايي از زمين كه لنگ انداخته اند به پشت ميخوابد و سه بالش، يكي را زير سر و دوتاي ديگر را زير بازوي راست و چپ مي گذارد و دو سنگ با دو دست خود چنان مي گيرد كه سرهاي هلالي آن دو به سوي سرش باشد و پي در پي به پهلوي چپ و راست ميغلطد. هنگامي كه بر پهلوي چپ است سنگي را كه در دست دارد مستقيم چنان بالا مي برد كه بازوي خميدهاش راست شود و به همان شيوه هنگامي بر پهلوي راست است سنگي را كه در دست چپ دارد مستقيم به بالا مي برد. اين گونه سنگ گرفتن را «غلطان» مي گويند. گونة ديگر سنگ گرفتن آن است كه ورزشكار به پشت ميخوابد و پاهايش را دراز مي كند و دو سنگ را باهم پي در پي روي سينه بالا و پايين مي برد، اين سنگ گرفتن را (جُفتي) مينامند. مرشد، سنگ گرفتن ورزشكاران را تا (117) يا (114) بار مي شمارد و اگر سرگرم ضرب گرفتن براي ورزشكاران درون گود باشد، يكي از دوستان سنگ گيرنده سنگهاي او را مي شمارد. شمارة (117) و (114) ميان باستاني كاران مقدس است و مرشد يا ديگران از اين دو شماره بيشتر نمي شمارند. (117) اشاره به صدوهفده تن كمربستة مولا است و (114) اشاره به يكصدوچهارده سورة قرآن است. سنگ شمار يا مرشد پيش از سنگ گرفتن براي شور بخشيدن به سنگ گيرنده (سرنوازي) مي خواند:
هر كار كه مي كني بگو بسم اللهتا جمله گناهان تو بخشد الله
دستت كه رسد به حلقة سنگ بگو لا حُولَ وَلا قُوهَ اِلا بِالله
و سپس شمارش را چنين آغاز مي كند:
لا حُولَ وَلا قُوهَ اِلا بِالله العلي الَعظيم.
بِسِم اللهِ الـّرحمنِ الرحيم
اول خدا ـ دو نيست خدا ـ سبب ساز كل سبب يا (سيد كائنات) چاره ساز بيچارگان الله ـ پنجة خيبر گشاي علي ـ شش گوشه قبر حسين ـ امام هفتم باب الحوايج ـ قبله هشتم يا امام رضا ـ يا اما محمد تقي روحي فداه و جسمي ـ دهندة بي منت الله ـ يا امام حسن عسگري دخيل ـ جمال امام زمان صلوات. يا (جمال هشت و چهار صلوات) ـ زياده باد دين خاتم انبياء ـ اي چهارده معصوم پاك ـ نيمه كلام الله مجيد ـ شانزده گلدسته طلا ـ صد وهفده كمر بسته مولا ـ خداي هجده هزار عالم و آدم ـ بر بي صفتان روزگار لعنت ـ يا (بر نمك نشناس لعنت) ـ بيس (بيست) لعنت خدا بر ابليس ـ يك بيس (بيست و يك) آقاي قنبر عليس (علي است) ـ دوبيس مرد دو عالم عليس ـ چاربيس بيمار دشت كرب و بلا (كربلا) يا (ناز چهار ستون بدنت) ـ پنج تن زير كسا ـ شش ساق عرش مجيد يا (باقر العلوم بعد از نبي) علي است) ـ سه بيس يا علي مثلت كيس(كيست) هفت بيس يا علي موسي بن جعفر ـ هش بيس يا علي بن موسي الرضا ـ نُه بيس نوح نبي الله ـ سي ختم كلام الله ـ يك سي گرفتي ماشاءالله ـ دوسي بُرّايش ذولفقار ـ نيستي جان كُفّار ـ چارة بيچارگان خود الله ـ دادرس درماندگان خود مولا ـ يا ابوالفضل العباس دخيل ـ يا موسي بن جعفر ـ يا علي بن موسي الرضا بطلب ـ نه سي طوفان بلا ـ چهل ختم اولياء و انبياء ـ يك چل بزرگ است خدا ـ دو چل محمَّد است مُصطفا ـ سه چل عليس شير خدا ـ چار چل يا فاطمة زهرا ـ پنج چل خديجه كبرا امُ المؤمنين ـ شش چل ابراهيم خليل الله ـ هفت چل موسي كليم الله ـ هش چل عيسي روح الله ـ نه چل آدم صفي الله ـ پنجاه، هزار بار بر جمال خاتم انبياء صلوات ـ [9] ز آدم و حّوا دگر نبي الله ـ شعيب و يوسف و يعقوب ـ پس خليل الله ـ ملائكان مُقّرب ـ
دگر ز جبرائيل ـ ز حسُن يوسف ـ جمال شصت بند ديو ، علي را صلوات .
در اين هنگام مرشد براي دنبال كردن شماره و رساندن آن به (114) يا (117) از پنجاه به پايين مي شمارد بدينگونه:
نه چل آدم صفي الله ـ هش چل عيسي روح الله ـ هفت چل موسي كليم الله . . . . . . . تا به شماره يك برگردد. (17) شماره يا (14) شماره بازمانده از (117) يا (114) را دوباره از يك به بالا مي شمارد. ولي اگر مرشد از شمارة شصت به پائين شمرده باشد سه شماره يا شش شماره به يك مانده كه روي هم (117) يا (114) شماره مي شود شماره را به پايين مي رساند. البته اين اندازه شمارش در صورتي پيش مي آيد كه سنگ گيرنده به تواند (117) يا (114) بار سنگ بگيرد.
در گود هر يك از ورزشكاران به فراخور مقام خود در جايي مي ايستند. كار كُشتهترين و كار آزمودهترين و سالمندترين آنها كه پيش كسوت ديگران خواهد بود «مياندار» مي شود و ميان گود روبروي مرشد مي ايستد . ورزشكاري كه پس از او از ورزشكاران ديگر سالمندتر و آزموده تر است پاي (سَر دَم) ميايستد . اگر در ميان ورزشكاران «سيّد» ي باشد و در ورزش باستاني پختگي چندان هم نداشته باشد پاي (سَر دَم) مي ايستد و اگر شايستگي ميانداري داشت در ميان گود مي رود و ميانداري مي كند. در اين صورت پيشينهترين ورزشكار روبروي او (پاي سر دم) يا پشت او مي ايستد. ورزشكاري كه از ديگران ناآزموده تر و ناپخته تر است و به او (تازه كار) مي گويند، جايش در گود پشت سر مياندار است. ديگر ورزشكاران از بزرگ تا كوچك (از نظر آزمودگي) به ترتيب كنار گود دورادور مياندار مي ايستند.
شنا رفتن
پيش از شنا رفتن، مياندار يكي از تخته شناها را كه در غرفه اي روي هم ريخته شده است برميدارد و به دنبال او ورزشكاران يكي پس از ديگري ، تخته اي را برمي دارند و درو گود ميايستند. سپس مياندار دور گود ميگردد و به هر يك از ورزشكاران ميانداري كردن را تعارف مي كند. آنگاه از همه رخصت مي طلبد و تختهاش را در ميان گود مي گذارد و زانوان و پنجه پا در كف گود قرار مي دهد و دو لبه تخته شنا را با دست مي گيرد . گاهي مرشد يا مياندار از ورزشكاري كه آوزاي خوش و گيرا دارد درخواست مي كند كه چند بيتي به مناسبت حال و مقام بخواند و پيش از اينكه او خواندن را آغاز كند «مياندار» يا «مرشد» مي گويد: (مزد دهنش به محمد صلوات) و همه صلوات مي فرستند و با صلوات فرستادن ورزشكاران ، آوازه خوان كمي خستگي در مي كند و سرانجام آواز خود را چنين به پايان مي رساند: [10]
يا رَب بِه حَـّقِ نادَ علياً سَيَنْجَلي يا رَب بِه حَـّقِ شاه نَجَف مُرْتضي عَلي
افتادگان وادي غم را بگير دست يا مصطفي محمد و يا مرتضي علي![]() |
و آنگاه همه صلوات مي فرستند سپس مياندار دو پايش را پس مي برد و از يكديگر باز مي گذارد و به مرشد نگاه مي كند . ورزشكاران هم به پيروي از مياندار چنان مي كنند مرشد زنگ را به صدا در مي آورد و به ضرب مي زند و با هر تك ضربه محكمي كه مي كوبد ورزشكاران سينة خود را به سوي تخته شنا خم و نزديك مي كنند . گاهي در كشاكش شنا رفتن مياندار با صدايي كه از خستگي بريده به گوش مي رسد فرياد مي زند (علي بابا) و با دست به مرشد اشاره مي كند كه آهنگ ضرب را تندتر كند تا آنها شيوة شنا رفتن را عوض كنند.
![]() |
ورزشكاران چهار گونه شنا مي روند:
شناي كرسي ـ شناي دست و پا مقابل ـ شناي دو شلاقه ـ شناي پيچ.
شناي كرسي: در اين شنا ورزشكاران پس از اين كه تخته شنا را بر كف گود گذاشتند دو سر آن را مي گيرند و دو پا را در برابر آن تا آنجا كه بتوانند چنان از هم باز مي كنند كه كف پاهايشان از كف گود بلند نشود و سپس شنا مي روند.
شناي دست و پا مقابل : در اين شنا ، دو دست ورزشكار بر روي تخته به فاصلة بيست سانتي متر از هم قرار دارد و پاهاي او در امتداد تن كشيده و جفت است.
شناي دو شلاقه: شناي دو شلاقه همان شناي (دست و پا مقابل) است با اين فرق كه در آن دو بار پياپي شنا مي روند و پس از آن كمي درنگ و خستگي در مي كنند و سپس دوباره ديگر پياپي شنا مي روند. اين روش را تا پايان ورزش نگاه مي دارند.
شناي پيچ: در اين شنا مانند شناهاي ديگر دست هاي ورزشكار بر روي تخته از يكديگر باز است و او نخست در حركت اول سر خود را زير بغل چپ مي برد و تنة خود را به سوي راست مي چرخاند و در حركت دوم ، سر خود را زير بغل راست مي برد و تنه را به سوي چپ مي چرخاند و شنا را به همين روش ادامه مي دهد.
نرمش : ورزشكاران پس از شنا رفتن بر مي خيزند و بي آنكه تخته شنا را از كف گود بردارند براي در كردن خستگي نرم و آرام بدن خود را تكان ميدهند و اين حركت را نرمش مي نامند. مرشد هنگام نرمش كردن ورزشكاران آهنگي ملايم مي گيرد و اشعار را با آهنگ مخصوص نرمش مي خواند . روش نرمش هر مياندار با مياندار ديگر اندكي اختلاف دارد.
ميل گرفتن: ورزشكاران هر كدام يك جفت ميل از جايگاه ويژه ميلها كه در بالاي گود و نزديك آن است بر مي دارند و نخست مياندار به هر يك از ورزشكاران تعارف مي كند كه ميانداري بپذيرند و اگر كسي نپذيرفت، همان مياندار ميلها بر شانة خود مي گذارد و ديگران از او پيروي مي كنند وبا ضرب مرشد ميل گرفتن را آغاز مي كنند . ميل گرفتن سه گونه است: ميل سنگين ـ ميل چكشي يا (سرنوازي) ـ [11] ميل جفتي.
ميل سنگين : ورزشكاران با آهنگ ضرب و آواز مرشد آرام و سنگين يك بار ميل دست راست را روي شانه و پشت و پهلو و سينة راست مي چرخانند و ميل ديگر را پيش سينة چپ رو به بالا نگاه مي دارند، و بار ديگر ميل دست چپ را روي شانه و پشت و پهلو و سينة چپ مي چرخانند و ميل ديگر را پيش سينة راست رو به بالا نگاه مي دارند . اين كار به اين روش ادامه مي يابد.
ميل چكشي يا سرنوازي: ورزشكاران با آهنگ ضرب مرشد كه تند و با شتاب است ميل را بروي شانه ها و پشت و پهلو و سينه به تندي مي چرخانند.
ميل جفتي: نخست دو ميل را در برابر هم روي سينه نگاه مي دارند سپس پي در پي باهم به پس مي برند و بازميگردانند . ورزشكاران پس از ميل گرفتن براي در كردن خستگي دستة ميلها را در دست مي گيرند و ته آن را بر كف گود مي گذارند و ميلها را تك تك پيش و پس مي برند و مي نشينند و بلند مي شوند. اين گونه نرمش و ميل گرفتن را (خَمْ گيري) مي گويند.
پا زدن: مياندار در ميان گود مي ايستد و ورزشكاران پيرامون او گرد مي آيند. نخست پاي آرامي مي زنند كه به آن پاي (نَرْمْ) مي گويند و آن چنين است كه ورزشكار پنجه يك پا را اندكي از زمين بلند مي كند و بر روي پنجة پاي ديگر ، خود را تكان مي دهد و به آرامي پيش و پس مي رود.
ورزشكاران در زورخانه چهار جور پا مي زنند:
1ـ پاي اول (پاي چپ و راست) 2ـ پاي جنگلي 3ـ پاي تبريزي اول و دوم و پاي شوم 4ـ پاي آخر.
1ـ پاي اول: ورزشكاري روي پنجة پا مي ايستد و پايها را پي در پي به چپ و راست مي گذارد. بدين گونه كه يك بار پاي راست را در كناره بيروني پاي چپ مي گذارد و در پي آن پاي چپ را در كناره بيروني پاي راست مي گذارد و اين كار را تند و پي در پي ادامه مي دهد و در همين حال تن خود را نرم و آرام مي جنباند.
2ـ پاي جنگلي: ورزشكار روي پنجه هاي پا مي ايستد و با آواز و صداي ضرب مرشد يك بار سنگيني بدن خود را روي پنجة پاي چپ مي اندازد و پاي راست را به پيش پرتاب مي كند و بار ديگر روي پنجة پاي راست مي ايستد و پاي چپ را به پيش پرتاب مي كند. اين كار تند و پي در پي انجام مي گيرد گاهي ورزشكار ، ميان پاي جنگلي زدن (رُخصت) ميطلبد و ميان گود مي آيد و مي چرخد. در اين هنگام ورزشكاران ديگر در كنار گود مي ايستد و او را نگاه مي كنند.
3ـ پاي تبريزي .
الف ـ پاي اول: ورزشكار همآهنگ با ضرب مرشد ، هر بار بر يكي از دو پاي خود تكيه و پاي ديگر را به پيش پرتاب مي كند. در اينحركات دستها نيز ميجنبد.
ب ـ پاي دوم: پس از پاي اول ، مياندار از ميان گود با دست به مرشد اشاره مي كند و مرشد بي درنگ آهنگ ضرب [12] را تند مي كند و مياندار به شرح زير (دو پا) مي زند، يكبار پاي راست و بار ديگر پاي چپ را به پيش پرتاب مي كند و آنگاه پايها را يكي يكي كمي از زمين برميدارد و مي گذارد و در اين حال تمام بدن خود را نيز به نرمي تكان مي دهد.
ج ـ پاي سوم: پس از پاي دوم مياندار باز با دست به مرشد اشاره مي كند و مرشد آهنگ ضرب را عوض مي كند . در اين هنگام مياندار «سه پا» مانند «دو پا زدن» است با اين فرق كه ورزشكار سه پا را پشت سر هم يكي پس از ديگري پرتاب مي كند و آنگاه كمي درنگ مي كند و دوباره همين روش پا مي زند.
4ـ پاي آخر: ورزشكار روي پنجه هاي دو پا مي ايستد و با آواز مرشد تند و پشت سر هم پاها را بلند مي كند و يكي پس از ديگري به عقب مي برد و باز مي گرداند گويي دونده اي است كه در جاي خود ايستاده است و پيش نمي رود.
چرخ زدن
چرخ زدن پنج گونه است:
1ـ چرخ جنگلي 2ـ چرخ تيز 3ـ چرخ سبك و چمني 4ـ چرخ تَك پِر 5ـ چرخ تَك پِر
چرخ جنگلي: ورزشكار در ميان گود مي آيد و دستها را در امتداد شانه نگاه مي دارد و به نرمي خود را تكان مي دهد و آرام و همآهنگ با صداي ضرب مرشد، دور گود مي چرخد.
![]() |
چرخ تيز: ورزشكار درميان گود يا دور گود بسيار تند به دور خود مي چرخد . گاهي سرعت چرخ آنقدر زياد مي شود كه هيكل چرخنده را نمي توان تشخيص داد.
چرخ سبك چمني : ورزشكار در چرخ سبك و چمني نه تند و نه آرام بلكه سنگين و زيبا به درو خود مي چرخد و با چرخ دور گود را هم مي پيمايد.
چرخ تَك پِر: ورزشكار پس از يك بار بدور خود چرخيدن ، يك بار هم به هوا مي جهد و در هوا چرخي به دور خود مي زند . گاهي هم چرخنده دو دست راست را روي هم بر سينه مي گذارد و چرخ مي زند . معمولاً ورزشكار «تك پرها» را در هوا در گوشه هاي گود انجام مي دهد.
كبـّاده كشيدن: كباده را همه ورزشكاران نمي كشند و كسانيكه بخواهند بكشند پس از چرخ زدن دوتا دوتا يا تك تك از مرشد يا پيش كسوت «رُخصت» مي گيرند و هر كدام كبادهاي برميدارند و با دو دست در بالاي سر نگه مي دارند . كباده كشيدن به اين گونه است كه ورزشكار كمان كباده را با دست راست و زنجير آن را با دست چپ مي گيرد (و برخي هم از ورزشكاران برعكس) و بالاي سر در اين حالت دو بازوي او كمي تا شده است نگه مي دارد. و با ضرب و آواز مرشد ، يك بار دست راست را در امتداد شانه نگاه مي دارد و دست چپ را بر روي سر خم مي كند و مي خواباند و بار ديگر دست چپ را در امتداد شانه نگاه مي دارد ، و دست چپ را بر روي سر خم مي كند و مي خواباند و بدين گونه ورزشكار كباده كشيدن را ادامه مي دهد. او بايد به روي پنجه هاي دو پا به ايستد و با آهسته و نرم حركت دادن كباده پا به پا بشود و پيش و پس برود .
![]() |
كُشتي در گذشته پس از پايان يافتن ورزش ، كشتيگيران و پهلوانان ميان گود مي رفتند و دو به دو با هم كشتي مي گرفتند دو كشتي گير نخست (فرو مي كوبيدند2) آنگاه مرشد لنگي به [13] ميان هر دو كشتي گير پرتاب مي كرد تا دست نگه دارند كه شعر(گُل كُشتي) خوانده شود. كشتيگيران در كنار هم به پهلو، رو به قبله خم مي شدند و يك دست را بر گردن يكديگر و دست ديگر را روي زانو مي گذاشتند و مرشد شعر (گل كشتي) را مي خواند يا يكي از ورزشكاران كه آواز خوشي داشت در لبة ديوار گود مي نشست و از حاضران (رُخصت) مي طلبيد و گل كشتي را مي خواند: در معركه ها درنگ مي بايد كرد خون برجگر نهنگ مي بايد كرد پوشند يلان زره به پيكار اينجاستجايي كه برهنه جنگ مي بايدكرد |
![]() |
|
|
نمايشهاي ورزشي در ميدان ارك در برابر ناصرالدين شاه |
|
دو كشتي گير پس از اينكه مرشد يا خواننده مي گويد: خدا را سجود ، پيران را عزّت، جوانان را قدرت ، رَبُ المَشِرقين وَ رَبُ المَغـِربين فَبايّ آلاء رَبكُما تُكـّذبان ، كف گود را دست مي بوسيدند و كشتي را آغاز مي كردند. |
8ـ پهلوان لنـِدره دوز سدة سيزدهم.
9ـ پهلوان عسگر يزدي سدة سيزدهم به بعد.
10ـ پهلوان محمد مازار سدة سيزدهم به بعد .
11ـ پهلوان ابراهيم يزدي (يزدي بزرگ) سدة سيزدهم به بعد.
12ـ پهلوان شعبان سياه سدةسيزدهم به بعد.
13ـ پهلوان حاج حسن بد آفت سدة سيزدهم به بعد.
14ـ پهلوان حاج نايب رضاقلي سدة سيزدهم به بعد.
15ـ پهلوان حسين گلزار كرمانشاهي سدة سيزدهم به بعد.
16ـ پهلوان اكبر خراساني سدة سيزدهم به بعد.
17ـ پهلوان يزدي كوچك (عَبـُدل) سدة سيزدهم به بعد.
18ـ پهلوان سيد هاشم خاتم زاده سدة سيزدهم به بعد.
19ـ پهلوان اصغر نجار سدة سيزدهم به بعد.
20ـ پهلوان ميرزا باقر دراندروني سدة سيزدهم به بعد.
21ـ پهلوان علي ميرزاي همداني سدة سيزدهم به بعد.
22ـ پهلوان مهدي خان سيف الممالك سدة سيزدهم به بعد.
23ـ پهلوان صادق قُمي سدة سيزدهم به بعد.
24ـ پهلوان سيد حسن شجاعت (رّزاز) سدة سيزدهم به بعد.
25ـ پهلوان حاج محمد صادق بلور فروش سدة سيزدهم به بعد.
26ـ پهلوان سيد تقي كمل قمي سدة سيزدهم به بعد (اين پهلوان زنده است و در شهر قم زندگي مي كند).
در پايان از آقايان زير كه در كار تهيه اين گفتار نگارنده را راهنمايي نموده اند سپاسگزاري مي نمايد:
آقاي علي بلوكباشي دوست عزيز و ارجمندم ـ آقاي باقر مهديه مياندار زورخانه بانك ملي ـ آقاي علي كيانتاش گرداننده زورخانه طلاچي ـ آقاي حسين رضي زاده مدير باشگاه پولاد ـ آقاي ملك ـ آقاي منوچهر كلانتري دوست عزيزم ـ آقاي كاظم جباري مرشد زورخانه بانك ملي و گردانندة زورخانه هنر ـ آقاي محمد مختاري مرشد زورخانه طلاچي.
طرحها از : آقاي عارف اسفندياري .
عكسها از: آقايان غلامرضا ملك عراقي و مهدي ده بنه اي و كاشاني. [15]
پي نوشت:
1- ( پيش قبض) در فرهنگ آنندراج چنين معني شده است : « نام فني است از كشتي كه در آن فن براي كشتي گرفتن قبض حريف را مي گيرند ، مير نجات گويد: در كشتي به گل و سرو سمن بسته اوست پيش قبض همه در پنجة شايستة اوست »
2- فرو كوبيدن : سَر شاخ شدن.

در كتاب نوروز ، آداب و رسوم ایرانیان مطالبی در مورد نوروز باستان خواهید خواند . مطالبی در مورد آیین نوروز ، خانه تكانی ، حاجی فیروز و ...
فرمت کتاب:
PDF
تعداد صفحات:
53
حجم فایل:
0.691 مگابایت
خوان
نوروزي هفت پايه اصلي دارد كه هفت سين خوانده مي شود و چيزهايي را شامل مي
شود كه نخستين حرف آنها سين است. هر چند برخي از افراد در هفت سين بودن آن
شك كرده اند و مي پندارند كه بعد از حمله اعراب و ايجاد تغييرات ديني در
ايران ، اين سفره هم دچار دگرگوني شده است. ولي بر اساس اسناد تاريخي اين
ادعاها واقعيت ندارند.براي مثال
آنها مي گويند ايرانيان پيش از اسلام ، هفت شين داشتند و بر سر خوان نوروزي
شراب و شهد مي گذاشتند. ولي هر دوي اين واژه ها عربي هستند و ايرانيان اگر
قرار بود شراب بر سر خوان نوروزي بگذارند بايد هفت ميم مي داشتند. چون
معادل فارسي شراب ، مي است.
برخي ديگر گفته اند كه ايرانيان پيش از
اسلام به جاي هفت سين ، هفت چين داشتند و مواد خوان نوروزي را بر روي هفت
ظرف چيني مي گذاشنتد. اما گويا آنها فراموش كرده اند ، ايرانيان باستان
تماس مستقيمي با چين نداشتند و حتي در برخي از كتاب هاي قديمي واژه كينيان
را به جاي چينيان بكار برده اند كه بيشتر منظور اهالي سمرقند بوده است.
اين سفره هفت سين به ياد امشاسپندان برپا مي شود.
هفت امشاسپندانAmahraspandan :
۱-
Ohrmazd (هرمزد) اهورامزدا : به معني سرور دانا است. از آنجايي كه نزد
ايرانيان باستان هر يك از گل ها و درختان ويژه يكي از امشاسپندان (به معني
پاكان جاويدان) است پس درخت مورد (ياس زرد) كه هميشه سبز و خرم است ويژه
هرمزد بوده و يك شاخه از آنرا سر سفره نوروزي مي گذاشتند.
۲- Wahman وهومن : به معني انديشه نيك است. ياس سفيد گل ويژه بهمن ماه است پس شاخه اي از آن زينت بخش گلدان سفره نوروزي مي شد.
۳-Ardwahishtارديبهشت
: سومين روز فروردين ماه ارديبهشت (اشاوهيشته يا ارئه وهيشته)است كه به
(چم ) معني بهترين پاكي و راستي است. از آنجايي كه آتش سوزانندهء تمام
پليدي ها و روشني بخش است پس بر سر سفره نوروزي هميشه آتشداني افروخته
گذاشته مي شد. چون گل مرزنگوش ويژه ارديبهشت ماه است پس آنرا بر سر خوان
نوروزي قرار مي دادند.
۴- Shhrewar شهريور : چهارمين روز فروردين
ماه است. واژه شهريور (خشتره وئيريه) به معني شهرياري آرزو شده يا كشور
جاوداني است. اين امشاسپند نگهبان فلزات و دادگري است.
۵-
Spandarmad سپندارمزد : روز پنجم فرودين ماه سپندارمزد (اسفند) است كه به
معني عشق و فروتني پاك (پارسايي) است. اسپند نشانهء وفا و بردباري است و
بيدمشك گل ويژهء اوست.
۶- kHordad خرداد : روز ششم فروردين ماه
خورداد يا خوردات (هئوره تات) ، به معني كامل ،بي كاستي و رساست. گل سوسن
ويژه اين امشاسپند است.
۷- Amurdad امرداد : هفتمين امشاسپند امرداد
(امرتات) است. امشاسپند امرداد نگهبان گياهان است و هميشه همراه خرداد
(نگهبان آب) است. گل ويژهء آن زنبق است.
هفت سين
سبزه
نودميده : سبزه ها را به تعداد هفت يا دوازده كه شمار مقدس برج ها است ، در
قابهاي گرانبها سبز مي كردند. در كاخ پادشاهان 20 روز پيش از نوروز دوازده
ستون از خشت خام بر مي آوردند و بر روي هر يك از انها يكي از غلات را مي
كاشتند ، خوب روئيدن هر يك از آنها را به فال نيك مي گرفتند و مي گفتند كه
آن دانه در آن سال پر بار خواهد بود. در ششم نوروز آن غلات را مي چيدند و
به نشانه بركت و باروري در تالار پخش مي كردند.
خانواده ها معمولا
سه قاب از سبزه ها را به نشانه هومت ، هوخت و هورشت بر خوان مي نهادند و بر
روي آنها گندم ، جو و ارزن كه خوراك اصلي مردم بود سبز مي كردند. رنگ سبز
آنها رنگ ملي و مذهبي ايرانيان بود و خوان نوروزي را زينت مي بخشيد. سبز
شدن دانه نماد امشاسپند امرداد است. مردم بر اين باورند كه فروهر نيكان
باعث باليدن و سبز شدن دانه ها به هنگام بهار مي شود.
سمنو : از
جوانه هاي تازه رسيده گندم ساخته مي شد از آنجايي كه فروهرها باعث روئيدن
گياهان و جوانه زدن آنها مي شوند ، خوردن اين جوانه هاي بارور سبب نيرومندي
و باروري در تمام سال مي گردد.
سنجد : يكي از ميوه هايي است كه در
خوان نوروزي گذاشته مي شود. چون بوي برگ و شكوفه درخت آن محرك عشق و
دلباختگي است كه از مقدمات اصلي تولد و زايندگي است ، پس وجود آن نشانه اي
از زايش كيهاني است.
سيب : روستائيان سيب را در خمهاي وپژه اي
نگهداري مي كردند و پيش از نوروز به يكديگر هديه مي دادند. سيب با زايش هم
نسبت دارد. بدين صورت كه اغلب درويشي سيبي را از وسط نصف مي كردو نيمي از
آن را به زن و نيمه ديگر را به شوهر مي داد. بدين ترتيب مرد از عقيم بودن و
زن از نازايي رها مي شد.
سكه زرد و سفيد :نمادي از امشاسپند شهريور كه نگهبان فلزات است و بودن آن بر سر خوان موجب بركت و سرشاري در آمد انسان مي گردد.
اجزاي ديگر خوان نوروزي :
۱-
آتشدان : آتشدان كه از آتش خاندان مايه مي گرفت در همه آيين هاي مذهبي
بكار مي رفت و بايد در ميان خوان نهاده مي شد و دانه هاي مقدس اسپند به
همراه چوب هاي خوشبو در كنار آن جاي داشت.
۲- ماهروي و برسمBarsom :
ماهروي همان برسمدان است. به علت اينكه تيغه هاي نگهدارنده برسم ها شكل
هلال ماه است. از اين رو آنرا ماهروي مي نامند. شاخه هايي كوتاه از انار ،
بيد ، انجير و زيتون را به دارازاي سه بند مي برديدند و آنها را به تعداد
سه ، هفت ، دوازده يا بيست و يك بر سر خوان در ماهروي جاي مي دادند. برسم
را معمولا بر سر خوان غذا هم قرار مي دادند و نماد بركت گياهي بود. دسته اي
از آنرا پيش از خوردن غذا بدست مي گرفتند و آفرين مي خواندند. در دوره
ساسانيان براي اينكه خوان شاهان شكوه بيشتري داشته باشد اين تركه را از زر
(طلا) مي ساختند و به آنها زرين تره مي گفتند. كم كم برسم هاي فلزي به آيين
هاي ديني هم راه يافت.
۳-كتاب مقدس : چون جشن نوروز يك جشن
ملي بود هر خانواده اي مي توانست مذهبي ويژه خود را بر روي خوان نوروزي
بگذارد. در دوران ساسانيان كتاب اوستا را بر سر سفره مي گذاشتند و پيش از
فرا رسيدن سال نو قسمت فروردين يشت آنرا كه مربوط به فروهرهاي شاهان ،
پاكان ، پارسايان ، دلاوران و شهسواران است ، مي خواندند. امروزه نيز
مسمانان و كليميان قران و تورات بر سر خوان نوروزي ميگذارند.
۴-
كوزه آب : كوزه آب كه توسط دختران نو رسيده از زير آسياب ها پر مي شود با
زيتني از گردن بند بر سر خوان نوروزي قرار مي دادند. امروزه به جاي كوزه از
تنگ هاي كوچكي استفاده مي شود كه سبزي بر روي آنها سبز كرده اند و تنگ را
با روبان هايي مي آرايند.
۵- نان : نان نمادي از بركت است. در دوران
ساسانيان نان هايي را به اندازه كف دست بود ، مي پختند و آنها را كه درون
Dron مي ناميد بر سر خوان نوروزي مي گذاشتند. گاهي بر آنها آفرين مي
خواندند و آنها را بركت مي بخشيدند. امروزه ظرفي از نان يا نان سنگك بزرگي
بر روي سفره قرار مي دهند كه در آيين زناشويي هم اين كار انجام مي شود.
گاهي بر روي نان با دانه هاي كنجد « مبارك باد » مي نويسند.
در دوران
ساسانيان بر گوشه هاي خوان نوروزي مي نوشتند « افزون باد » يا « افزا باد »
كه موجب بركت خوان در همه سال مي شد. اين واژه ها را بر روي سكه هاي
ساساني نيز ضرب مي كردند تا بركت پول را افزايند.
۶- شمعدان : در دو
سوي آتشدان شمعدان هاي گرانبها يا چراغ هايي مي نهادند و آنها را مي
افروختند و اين نشاني از دنياي فروغ بي پايان بود كه جايگاه فروهران است.
نور و روشنايي در مراسم مذهبي از جايگاه ويژه اي برخوردار بود. زيرا دنياي
روشنايي قلمرو اورمزد و هر جا كه نور و آتش باشد ، اهريمن را بدان جا راهي
نيست.
۷- شير : شير تازه دوشيده شده نمادي از غذاي نوزاد كيهاني است. زيرا بر اساس اسطورهاي آفرينش انسان در گهنبار همس پت ميديم
گاه يعني در روز 365 سال آفريده شده است. بنابراين در جشن زايش ، آدميان
نيز به شير نياز دارند. شير در مراسم مذهبي مقدس شمرده مي شود و گاهي آنرا
با عصار گياه هوم در مي آميختند. پنير تازه هم كه از فرآورده هاي شير است و
داراي انديشه باروري است بر سر سفره نوروزي قرار دارد. پادشاهان ساساني در
بامداد نوروز از خرمايي كه درون كاسه شير ريخته مي شد به همراه پنير تازه
مي خورند كه بركت افزا بود.
۸- تخم مرغ : انواع سفيد و رنگين آن
بايد زينت بخش خوان نوروزي باشد. چون تخم و تخمه نمادي از نطفه و نژاد است و
در روز جشن تولد آدميان تخم مرغ تمثيلي از نطفه باروري است كه بزودي بايد
جان بگيرد تا زايش كيهاني انجام پذيرد. پوست تخم مرغ خود نمادي از آسمان و
طاق كيهان است. ميترا نيز بنابر اسطوره از تخم كيهاني بوجود آمد.
در
روستا ها رسم بر اين است كه يكي از تخم مرغها را بر روي آيينه مي گذارند و
اعتقاد دارند كه در هنگام تحويل سال وقتي كه گاو آسماني كره زمين را شاخي
به شاخ ديگر خود مي افكند ، تخم مرغ بر روي آيينه خواهد جنبيد.
۹-
آيينه : از نظر واژه شناسي از ريشه ادونك Advenakبه معني شكل و ديدار آمده
است. در نخستين روز نوروز كه انسان كيهاني بر اثر آميختن فروهر مينوي با
نيروهاي ديگر شكل مي گيرد ، بايد نماد آن در خوان نوروزي باشد تا شكل پذيري
آسان گردد. از اين رو يك آيينه را در بالاي خوان نوروزي و آيينه را در
بالاي خوان نوروزي و آيينه ديگر را زير تخم مرغ مي گذارند.
۱۰-
ماهي: اسفند ماه در برج حوت ( ماهي ) است و به هنگام نوروز برج حوت به حمل
(شتر ) تحويل مي شود ، از اين رو نمادي از آخرين ماه سال در خوان نوروزي
گذاشته مي شود. علاوه بر آن ماهي يكي از نمادهاي آناهيتا فرشته آب و باروري
است و وجود آن در سفره نوروزي باعث بركت و باروري در سال نو مي گردد.
خوردن غذاي ماهي در شب عيد هم به همين دليل است.
۱۱-انار : از مقدس ترين درختان است.
مردم به تك درخت انار نزديك زيارتگاه ها و بالاي تپه ها و كوه ها دخيل مي
بندند و تركه هاي انار را به عنوان برسم مقدس در آيين بدست مي گرفتند. شكل
غنچه و گل انار مثل آتشدان است و هميشه مقدس شمرده مي شد. پردانگي انار هم
نماد بركت و باروري است.
۱۲- گل بيدمشك : نمادي از امشاسپند سپندارمزد و گل ويژه اسفند ماه است.
۱۳-
نارنج : نمادي از گوي زمين است و هنگامي كه در ظرف آبي نهاده شود نمادي از
زمين در كيهان است. گردش آن هم بر روي آب نمودار گذشتن برجهاي دوازده گانه
و تحويل سال است.
۱۴-دانه هاي اسپند : اسفند از واژه
اوستايي Spanta به معني مقدس گرفته شده است. امروزه در خانواده ها براي دفع
چشم زخم بر روي آتش پاشيده مي شود. دانه هاي اسپند به رشته كشيده زينت بخش
خانه هاي روستايي است.
بر سر خوان نوروزي چيزهاي ديگري مثل شيريني و نقل كه نماد شيرين كامي است و آرد كه نمادي از بركت است ، گذاشته مي شود.
-----------------------------------------
منابع:
۱-كتاب جهان فروري /دكتر بهرام فره وشي
۲- جشنهای کهن ایران/دکتر پرویز رجبی
۳- نوروز تا نروز/دکتر کوروش نیکنام
.:: This Template By : web93.ir ::.