با مهار ذهنتان، شما تنها از پس افسردگی های مزمن یا گاه و بی گاه بر نمی آیید، بلکه می توانید تمام زندگی تان را زیر و رو کنید و یک سر و گردن از خود قدیمی تان بالاتر بروید. اگر می خواهید چنین زندگی ای را آغاز کنید، از راهنمایی های دکتر اوز کمک بگیرید. او که سال هاست کتاب هایش از پرفروش ترین کتاب های روانشناسی و سبک زندگی بوده، حتما به شما در این مسیر کمک می کند.
هوای خوابتان را داشته باشید
بی خوابی دشمن شادی است. ساعات خواب نامنظم و خواب آشفته، نه تنها در طول روز شما را خسته و بی رمق می کند، بلکه افسردگی و اضطراب را هم به یکی از مشکلات جدی زندگی تان تبدیل می کند. خواب، عمیق ترین تاثیر را روی هورمون هایتان می گذارد و باعث می شود بدنتان روی روال طبیعی قرار گیرد. بررسی ها ثابت کرده بی خوابی هم می تواند یکی از عوارض افسردگی باشد و هم یکی از عواملی باشد که شما را بیشتر به سمت افسردگی می برد. اما یاد تان نرود یک خواب آرام و شادی آور، اصول خودش را دارد؛ پس اگر می خواهید خنده از لب هایتان نرود، از این اصول پیروی کنید:
ساعات معینی را برای خوابیدن و بیدار شدن انتخاب کنید. بعد از ساعات کاری تنها 30،20 دقیقه چشم هایتان را ببندید و تاریکی شب را برای خواب اصلی تان انتخاب کنید. شب زنده داری می تواند خیلی زود شما را افسرده کند. بدون نور چراغ و دیگر عوامل مزاحم بخوابید. سعی کنید یک اتاق آرام و بدون وسایل اضافی را انتخاب کرده و حتی عامل مزاحمی مثل ساعت هایی که صدای تیک تاک بلندی دارند را هم در اتاقتان نگذارید. قبل از رسیدن زمان خواب تان، 10 دقیقه برای مشخص کردن کار های فردایتان وقت بگذارید، 10 دقیقه به پوست و ظاهرتان برسید و 10 دقیقه هم برای رسیدن به آرامش، حرکات کششی ذهن و جسم یا راه های دیگر تمرکز را امتحان کنید.
رابطه های تلگرافی را کنار بگذارید
درست است که شبکه های اجتماعی باعث می شوند بیشتر از قبل با اطرافیان تان در ارتباط باشید، اما اگر می خواهید حس و حالتان بهتر از این باشد، ارتباط های اینترنتی تان را به حاشیه برانید و با افرادی که دوست شان دارید یا دوست تان دارند، رو در رو صحبت کنید. نه اینکه از همین امروز بلکه از هر نوع ارتباط آنلاینی فاصله بگیرید. اما اجازه ندهید این ملاقات های رایانه ای، باعث شوند عزیزان تان را کمتر ببینید یا کمتر صدایشان را بشنوید. سعی کنید با دیدن کسانی که برایتان اهمیت دارند، انرژی تان را چند برابر کنید و اگر در این روزهای پرترافیک و پرکار، فرصت دیدنشان را ندارید، با یک تلفن کوتاه از حالشان باخبر شوید. یکی از جدی ترین آسیب هایی که می توانید به خود بزنید، زندگی در یک جزیره و بدون هم صحبتی با دیگران است. پس خود را از این جزیره خالی از سکنه بیرون بکشید.
قدرشناس باشید
دفترچه های خاطرات تنها برای نوشتن گلایه های شما از جهان نیستند. هرچند اگر شما احساسات منفی تان را بنویسید و بعد آن را پاره کنید و دور بریزید، می تواند کمک خوبی برای روان تان باشد. اما این بار ما می خواهیم از دفترچه ای صحبت کنیم، که قرار است با موضوعات مثبت پر شود. یک دفترچه با جلدی زیبا بردارید یا اینکه سعی کنید آن را با سلیقه خودتان زیبا کنید. سعی کنید انرژی بخش بودن این دفترچه، حتی از روی جلدش هم مشخص باشد. حالا وقت آن است که قدم های زیر را بردارید:
در پایان هر روز، 15 دقیقه برای نوشتن وقت بگذارید. این 15 دقیقه را به نوشتن در مورد تمام آدم هایی اختصاص دهید که در طول روز به شما کمک کرده اند یا در برداشتن یک قدم مثبت به شما انگیزه داده اند. حالا یک متن کوتاه از سر قدرشناسی بنویسید. می توانید یک فهرست از تمام اتفاقات و افرادی که باید از آنها قدردانی کنید بنویسید یا روی یکی، دو مورد تمرکز کنید. بعد از چند روز، به عقب بر گردید و تاثیر این قدر شناسی را روی روزهایی که گذشته ببینید. این به عقب برگشتن باعث می شود که هرگز تاثیر این آدم ها را در زندگی تان فراموش نکنید و نگذارید که کینه های ریز و درشت شادی را از شما بگیرند. این یادداشت ها به شما یادآوری می کند حتی در سخت ترین روزها، افرادی در زندگی شما وجود دارند که اجازه نمی دهند به دلیل مشکلات زندگی از هم بپاشید.
با خودتان مهربان باشید
شما هم مثل هر فرد دیگری، نقاط ضعفی دارید اما اگر می خواهید چنین موضوعاتی به ویژگی های اصلی شخصیت تان تبدیل نشوند و از شما یک فرد ضعیف نسازند، باید مسیر دیگری را امتحان کنید. به جای اینکه مداوم از خود بپرسید «چرا نمی توانم هیچ کاری را درست انجام دهم»، با واژه های مثبت با خود صحبت کنید.
روی کارهایی که «می توانید» انجام دهید تمرکز کنید و بعد از تمام کردنشان به خود بگویید «آفرین! کارت عالی بود!» پس در اولین قدم، مثبت حرف زدن با خودتان را فراموش نکنید و اگر نمی توانید از پس کاری بربیایید، زندگی تان را برای آنچه می توانید بگذرانید.
با یک تیر دو نشان بزنید
شاید فکر کنید تمام این خستگی ها و افسردگی ها در ذهن شما می گذرند اما باید بدانید آرام شدن بدنتان تاثیر خارق العاده ای روی سلامت ذهن تان دارد. پس قبل از هر کاری، به جسم تان سر و سامان دهید. ورزش هایی که تمرکز شما را بیشتر می کنند بهترین راه برای شاد کردنتان هستند. حرکات کششی ذهن و جسم (یوگا)، تای چی یا ورزش هایی از این دست، نه تنها استرس های روزمره را از شما می گیرند، بلکه بدنتان را هم سالم تر می کنند و با تزریق آرامش به بدنتان، شما را شادتر می کنند. با ورزش های سخت خود را خسته نکنید و سعی کنید با تمرین های آرام و آرامش بخش، هم بدنتان را قوی کنید و هم به ذهنتان آرامش دهید.
30 دقیقه مثبت ببینید
اینکه تمام روز به غم هایتان فکر کنید، کار سختی نیست. قدرت غم ها آنقدر زیاد است که بتواند تمام روز شما را به خود درگیر کند. اما اگر واقعا به دنبال شادی هستید، باید از هر راه باریکی برای رسیدن به آن بگذرید. به شکلی برنامه ریزی کنید که بتوانید 30 دقیقه از روز تان را بدون این فکر و خیال ها بگذرانید. در این 30 دقیقه، هیجان انگیز ترین فعالیتی که می توانید را انجام دهید. مهم نیست این زمان را به ورزش، نقاشی یا هر کار دیگری بگذرانید. مهم این است که با تمام وجود از این زمان کوتاه لذت ببرید و به هیچ چیز منفی ای فکر نکنید. اگر در تمام روز باید سخت کار کنید، به بچه ها برسید و ریخت و پاش های همسرتان را جمع کنید، در این 30 دقیقه تنها به فکر خودتان باشید و ذهنتان را از هر استرس و نگرانی ای خالی کنید.
زنده زندگی کنید
قضاوت شما در مورد خودتان، می تواند شادی تان را تضمین کند یا شما را به ناامیدترین آدم روزگار تبدیل کند. اما تنها بخش کوچکی از این قضاوت، زاده ذهن شماست. بخش اصلی آن از طریق واکنش هایی که دیگران به شما، حضورتان و رفتارهایتان می دهند، شکل می گیرد. پس برای اینکه هم خودتان نگاه بهتری نسبت به خود داشته باشید و هم دیگران برداشت مثبت تری نسبت به شما داشته باشند، راه های زیر را امتحان کنید:
صاف بایستید و یک قدم بلند بردارید. با شانه های عقب داده راه بروید و سرتان را بالا نگه دارید. با اعتماد به نفس و با نگاهی مثبت قدم بردارید. پایتان را روی زمین نکشید. بگذارید برای تک تک قدم هایی که برمی دارید، لذت ببرید. پیروز مندانه حرف بزنید. به صدای تان انرژی و شادی تزریق کنید و این انرژی را به مخاطب تان هم منتقل کنید. نشان دهید به حرف هایتان مطمئنید با صدایی حرف بزنید که نه گوش کسی را آزار دهد و نه آنقدر آهسته که شنیدنش دشوار باشد. امید را از واژه هایتان نگیرید. چه زمانی که با دیگران حرف می زنید و چه وقتی که در ذهنتان، سعی کنید از جملات و کلماتی استفاده کنید که بوی شکست و ناامیدی نمی دهند. با امید پیش بروید. با تمرکز کردن روی مشکلات، موفقیت به دست نمی آید. سعی کنید بیش از آنکه به گرفتاری هایتان فکر کنید، روی راه حل های ممکن تمرکز کنید و وقتی که نگرانی به شما هجوم می آورد، در ذهنتان تکرار کنید که برای هر مشکلی راهی وجود دارد.
شادی را بو بکشید
نمی توانیم بگوییم مشکلات در زندگی شما جایی ندارند. اما شما هم مثل تمام افراد روی زمین، با آنها روبه رو می شوید و به خاطرشان زجر می کشید. شاید نتوانیم آنها را از زندگی مان حذف کنیم ولی می توانیم بگوییم، با درس گرفتن از آنها، می توانید زندگی شادتری داشته باشید. به جای اینکه اجازه دهید سختی ها شما را از پا دربیاورند، در لحظه رو به رو شدن با آنها، به آنچه در زندگی دارید فکر کنید. به جای نابود کردن خود در آن لحظه، به این فکر کنید چه چیزهایی، واقعا در زندگی تان ارزش و اهمیت دارند و برای حفظ کردنشان چه راهی را باید بروید. یادتان نرود زندگی کوتاه است و شما برای در دست گرفتن چیزهایی که آرزو داشته اید، فرصت زیادی ندارید. پس این زمان کوتاه را برای غصه هایتان خرج نکنید.
برای بالا بردن روحیه و جوان ماندن ذهنتان، باید به فکر خورد و خوراک تان هم باشید. غذاهای تند و شکلات می توانند شما را سرزنده و جوان نگه دارند. البته قرار نیست همه این خوراکی های انرژی بخش را با هم بخورید اما می توانید این تنقلات را، در کنار یک رژیم غذایی سالم و آرامش بخش میل کنید. شکلات تلخ، 70 درصد کاکائو در خود دارد و یک نیروی کمکی برای بدنتان به حساب می آید و نمی گذارد فشار خونتان بالا برود. غذاهای تند و فلفل چیلی، نوعی مسکن قوی هستند که نمی گذارند روان شما به دلیل درد های بدنتان آسیب ببیند. پس بدون افراط در خوردن این خوراکی ها، هر روز میزان کمی از آنها را به رژیم تان راه دهید.

خودکشی هایی که در ایران اتفاق می افتد، تمام تحلیل و نظریه های کارشناسان و پژوهشگران را به هم زده است. مثلا مذهب یکی از مواردی است که باعث شده تا خودکشی در کشورهای مسلمان کمتر از سایر کشورها باشد یا تأهل از عواملی است که آمار خودکشی را در تمام کشورهای جهان پایین می آورد اما در ایران افراد متاهل بیشتر از افراد مجرد خودکشی می کنند. این عوامل باعث شده تا به گفته کارشناسان، به طور متوسط سالانه 4 هزار تا 4 هزار و 500 نفر در ایران خودکشی می کنند.
«جعفر بوالهری» رئیس انستیتوی روان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران هم می گوید: «آمار اقدام به خودکشی ها، 10 برابر بیش از خودکشی های منجر به فوت است.» همین مسئله او را به این نتیجه رسانده که پیشگیری از خودکشی باید جزو رسالت های برنامه «پزشک خانواده» قرار گیرد. بوالهری در حالی به دنبال راهی برای جلوگیری از خودکشی ایرانیان است که بسیاری به موفقیت برنامه پزشک خانواده به دلیل بی پولی به دیده تردید می نگرند.
مورد عجیب ایرانی ها!
«جعفر عطار» رئیس مرکز آموزشی، درمانی بیمارستان شهید بهشتی زنجان از اعتقادات مذهبی افراد به عنوان یکی از فاکتورهای بازدارنده و محافظت کننده فرد از خودکشی اشاره می کند و می گوید: «خودکشی یک عامل چند وجهی به شمار می رود که باید همه عوامل و فاکتورهای بازدارنده برای پیشگیری از این امر وجود داشته باشند.» البته به گفته «مجید ابهری» آسیب شناس، خودکشی در ایران کمتر از کشورهای اروپایی است اما در میان کشورهای اسلامی مقام سوم را دارد. اما کسب مقام سوم در میان کشورهای مسلمان تنها مورد عجیب جامعه ایرانی نیست. «احمدعلی نوربالا» روان پزشک و استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران هم می گوید: «در حالی که در دنیا نرخ خودکشی افراد مجرد 2 برابر افراد متاهل است، در ایران اقدام به خودکشی در افراد متاهل بیشتر از مجردهاست.» این درحالی است که به گفته او و سایر آسیب شناسان و رفتارشناسان «تاهل از عوامل حفاظتی در برابر خودکشی به حساب می آید اما پژوهش هایی که در کشور ما انجام شده نشان می دهد اختلالات روانی در افراد متاهل بیش از افراد مجرد است و این در حالی است که نهاد خانواده، نهاد آرمانی ماست اما به نظر می رسد که این نهاد خود نهادی آسیب زا شده است.»
ازدواج های اجباری:
بر اساس آمارهای نوربالا نرخ خودکشی زنان متاهل در شهرهای مازندران و آذربایجان شرقی بیش از سایر نقاط کشور بوده است. او می گوید: «این همه تبلیغ برای ازدواج و تشکیل خانواده می شود غافل از اینکه نهاد خانواده معیوب شده و باید با پیدا کردن عیوب آن، این نهاد را تقویت کرد.» به گفته این استاد دانشگاه، ازدواج های تحمیلی و اجباری هم می توانند سبب بروز پدیده خودکشی شوند و ازدواج های شتابزده که این روزها بیشتر رواج یافته، در آینده می توانند مشکلات عدیده ای را با خود به همراه داشته باشند.
ابهری هم می گوید: «از نگاه رفتار شناسی و آسیب شناسی علل خودکشی به محورهایی از جمله مشکلات عاطفی، فشارهای مالی، شکست شغلی یا تحصیلی و افسردگی ناشی از ضربات عاطفی تقسیم می شود.» او علل دیگر بروز خودکشی در بین افراد را به طور کلی شامل ضربات ناشی از اعتیاد، مصرف مواد مخدر، مواد محرک و روان گردان و همچنین الکل می داند و کمبود اعتماد به نفس، ضعف احساسی و عاطفی، عدم خود باوری، فاصله گرفتن از ارزشهای مذهبی و اخلاقی از علل اصلی در خودکشی برمی شمرد.
نقش 75 درصدی خانواده ها در خودکشی:
ابهری می گوید: « 75 درصد از کسانی که خودکشی می کنند در دوران کودکی و نوجوانی در خانواده های متلاشی و متشنج بوده اند یا پدر و مادر این افراد زندانی یا سابقه اعتیاد داشته اند.» البته هیچ کس آمار واقعی خودکشی را در کشور ندارد. این مسئله را هم نوربالا و هم ابهری تایید می کنند: «به دلیل نبود اطلاعات دقیق از آسیب های اجتماعی و اطلاع رسانی نکردن خانواده ها از خودکشی بستگانشان در این زمینه آمار دقیقی در اختیار نداریم ولی با توجه به آمارهایی که وجود دارد، خودکشی در تهران افزایش پیدا کرده است.»
هرچند این روزها خودکشی ها در تهران در صدر اخبار رسانه ها قرار گرفته است اما خودکشی در بخشی از استان های کشور به ویژه استانهای شمالی پیشینه تلخ و طولانی دارند. «خودسوزی بلوط ها» استعاره ای از خودکشی زنان استانهای غربی، به ویژه ایلام و کرمانشاه است که تا کنون هیچ راه حلی برای جلوگیری از آن پیش بینی نشده است.
ابهری درباره اهمیت چگونگی خودکشی می گوید:
« انتخاب وسیله یا روش خودکشی نشان دهنده وضع روحی و روانی فرد است، به طوری که هرچه ابزار و روش خودکشی فجیع تر باشد، فرد در شرایط روحی و روانی نامناسب تری قرار دارد که می توان به روشهایی همچون رگ زنی، سقوط از بلندی و… اشاره کرد.» بوالهری می گوید: «هر فردی که اقدام به خودکشی می کند، یک خانواده را متزلزل و هزینه های سرسام آوری را به آنان و همچنین به بیمارستان ها تحمیل می کند.»
ابهری هم با یادآوری تزلزل اراده افراد در هنگام خودکشی می گوید: «در یک گزارش میدانی از افراد نجات یافته به این نتیجه رسیده ایم که 97 درصد این افراد به محض خودکشی پشیمان شده اند که همین امر باعث شده است که خودکشی ناموفق باشد.» ابهری انگیزه زنان و دختران از خودکشی را ترساندن و انتقام ناشی از شکست در مسائل عاطفی می داند که در بسیاری از موارد با رفتارهای خود همچون خداحافظی کردن از اطرافیان یا بخشیدن وسایل شخصی به دیگران سعی می کنند که دیگران را از تصمیم خود آگاه کنند.
همچنین به گفته او شکست مالی، خیانت و اعتیاد از علل اصلی خودکشی در بین مردان است که در بسیاری از موارد این اقدام را بدون سر و صدا و جلب توجه اطرافیان انجام می دهند که باعث می شود خودکشی موفق در بین مردان سه برابر زنان باشد. ابهری اعتقاد دارد تجمل گرایی، زندگی ماشینی، رقابت های ناسالم مالی، دوری از ارزش های اخلاقی و باورهای دینی از علل اصلی افزایش آمار خودکشی در کشور شده است.
به گفته او تهران، استان های غربی کشور همچون ایلام، خوزستان و گیلان بیشترین آمار خودکشی در کشور را به خود اختصاص داده است. او می گوید: «البته علاوه بر علل رفتاری در خودکشی، وضعیت شهری، کمبود امکانات تفریحی و رفاهی صنعت و روابط اجتماعی و عاطفی و به ویژه سنت های غلط عشیره ای باعث افزایش خودکشی در بین زنان استانهای غربی در قالب خودسوزی شده است.» این روان شناس درباره آمار خودکشی در سایر شهرستان ها هم می گوید: «خراسان رضوی و زنجان کمترین آمار خودکشی را به خود اختصاص داده اند که دلیل این امر، بافت های مذهبی و فرهنگی حاکم در این شهرهاست.» ابهری می گوید: «خوشبختانه در مقایسه با کشورهای پیشرفته میزان خودکشی در کشور پایین است ولی متاسفانه در بین کشورهای اسلامی، ایران سومین کشور پس از سودان و تونس در خودکشی است».
جامعه افسرده:
کارشناسان زنگ خطر افسردگی در ایران را به صدا درآورده اند. بوالهری به شیوع بالای افسردگی در کشور اشاره می کند و می گوید: «افسردگی، تجربه همه انسان ها به شمار می رود؛ شخص با هر نوع درگیری مثلا با کارفرما، همسر و فرزندان، مبتلا به افسردگی می شود که باید به همین دلیل و به عنوان عامل مهم در اقدام به خودکشی به آن توجه داشت. » او اعتقاد دارد که از بحث بهداشت روان جامعه به طور عجیبی غفلت شده است اما باید به این مبحث به ویژه در برنامه پزشک خانواده پرداخت. او می گوید: «بیمه ها، ثروتمندترین و قدرتمندترین عامل محافظ و تامین منابع سلامت جامعه به شمار می روند؛ هیچ گاه بیمه ها، بی پول نبوده اند مگر آنکه مدیریت ضعیفی داشته اند اما متاسفانه هنوز حاضر نیستند برای مشاوره و پیشگیری از خودکشی، پولی بپردازند.»
رابطه بیمه ها و نظام پزشکی کشور هم یکی از موردهای عجیب جامعه ایرانی است. بیمه ها نه تنها بدهیهای بیمارستانها و دانشگاهها را نمی دهند، بلکه ظاهرا پولی برای پرداخت به داروخانه ها هم ندارند!

گر چه آمار سالانۀ دقیقی در دست نیست، اما می توان تخمین زد که در سال 2011 دست کم 25 هزار فیل کشته شده و جالب آن است که عمدۀ تقاضای عاج این فیلهای کشته شده از طرف بازار کالاهای مذهبی کشورهای مختلف است. از عاجهای قاچاق در کشورهای مسیحی مانند فیلیپین برای تهیه صلیب و مجسمه های حضرت مسیح و سایر قدیسین، در کشورهای بودایی مانند چین و تایلند برای تولید تعویذ و مجسمه های حکاکی شده و در برخی کشورها نیز برای ساختن مهره های مقدس استفاده می شود.



موضوع کشتار فیلها و افزایش سطح حفاظت از آنها در اجلاس اخیر IUCN نیز مطرح شد و در آن فعالان حفاظت از محیط زیست از این اتحادیه برای نجات جمعیت رو به کاهش فیلها در خواست کمک کردند. در حالی که در ده های 30 و 40 میلادی جمعیت فیل آفریقایی به حدود 5 میلیون می رسید، در حال حاضر تخمین زده می شود تنها بین 472 هزار تا 690 هزار فیل از این گونه در این قاره وجود داشته باشند. به همین دلیل نیز این گونه در فهرست گونه های آسیب پذیر IUCN قرار دارد.

در حال حاضر محیط بانانی که در پارکهای جنگلی آفریقا مسئولیت حفاظت از حیات وحش
و از جمله فیلها را بر عهده دارند عملاً با جنگ مسلحانۀ کارتلهای مافیایی
قاچاق عاج مواجه هستند و برای مواجهه با این تهدید نیازمند سرمایه گذاری،
آموزش و تجهیزات بیشتری هستند. این در حالی است که عملاٌ حقوق بسیاری از
این محیط بانها عقب افتاده است و در مناطقی خطرناک و در شرایط بسیار سخت و
نامطلوب زندگی می کنند.
بنیاد جهانی حیات وحش اخیراً کمپینی را تحت عنوان «توقف جرائم حیات وحش» به راه انداخته است که یکی از اهداف اصلی آن ارتقای آموزش و افزایش حمایت از محیط بانان است. همچنین استاندارد سازی آموزشهای محیط بانی نیازمند سرمایه گذاری عمده ای از طرف نهادهایی نظیر بانک جهانی و یا بنیاد محیط زیست جهانی برای ایجاد یک مدرسۀ آموزش محیط بانی و یا راه اندازی برنامۀ گواهینامۀ محیط بانی است.

گستاخی شکارچیان به حدی رسیده است که اتومبیلهای حامل محیط بانها را مستقیماً هدف قرار می دهند. به همین دلیل گابن یکی از کشورهایی که از جدی ترین رویکردها را در مبارزه با قاچاق عاج در پیش گرفته است اخیراً تعداد پرسنل پارک ملی خود را از 100 نفر به 500 نفر افزایش داده و قصد دارد به زودی یک شاخه نظامی 250 نفری را نیز به آنان اضافه کند.
البته همۀ جلادان فیل نمی توانند از چنگ عدالت فرار کنند، سال 2011 از لحاظ میزان ضبط محموله های عاج نیز سال منحصر به فردی بود و 14 محموله به وزن کل 24 هزار کیلوگرم در سراسر آفریقا ضبط شد. اما مشکل اینجاست که روشهای کار شکارچیان روز به روز پیچیده تر می شود. روش جدید شکارچیان برای از پا در آوردن فیلها استفاده از سم است که علاوه بر فیل، می تواند سایر حیوانات را نیز از پا در آورد. حتی در برخی مناطق آفریقا شکارچیان از هلیکوپتر برای حمل عاج فیلهای شکار شده استفاده می کنند. پیش بینی می شود اگر روند فعلی کشتار فیلها متوقف نشود، ظرف مدت 5 سال نسل فیلهای آفریقا منقرض شود.

"Dasrath Manjhi" پیرمرد هندی است که توانست بر کوه غلبه کند و راه خودش را در میان آن باز کند. او با کاری که انجام داد اسم خودش را در تاریخ هند به ثبت رساند.
او بیش از دو دهه برای راحت تر بودن اهالی روستایش تلاش کرد و با استفاده از ابزارهای بسیار ساده به جنگ با کوه رفت و راهی را در دل آن به وجود آورد تا باقی اهالی بتوانند با دنیای بیرون ارتباط داشته باشند.

فرهاد کوه کن در هند
به گفته خودش این کوه سالیان بسیار زیادی باعث شده بود تا اهالی روستا نتوانند با دنیای بیرون به خوبی ارتباط داشته باشند و برای خرید مایحتاج زندگیشان مجبور بودند دور این کوه را سفر کنند که ساعت ها زمان می برد.
او در ادامه می گوید مردم روستا تقاضای زیادی از دولت داشتند تا فکری به حال این کوه بکنند، اما آن ها توجه نداشتند و به همین علت خودم تصمیم گرفتم تا حرکتی را انجام بدهم.
این مرد توانسته است در مدت طولانی بیش از دو دهه گذرگاهی با طول 109 در عرض 9 متر را در دل این کوه ایجاد کند و به سبب همین رفت و آمد تقریبا 60 روستای آن اطراف بسیار بهتر شده است.

دانش آموزان در گذشته برای رسیدن به مدرسه باید تقریبا 8 کیلومتر پیاده روی می کردند اما با درست شدن این گذرگاه این مسیر به 3 کیلومتر کاهش پیدا کرده است.
"Dasrath Manjhi" انگیزه اصلی خودش را مرگ همسرش اعلام کره است چرا که همسرش در هنگام آوردن آب از این کوه پرت شده و بعد از مدتی مرده است. این باعث شد تا این پیرمرد به فکر باز کردن راهی در دل این کوه باشد.
او می گوید در این مدت هیچکس به او کمکی نکرده است و البته در ابتدا افراد زیادی هم او را مسخره می کردند و به نام «مرد دیوانه» صدایش می کردند، اما او دست از این کار نکشیده و راه را ایجاد کرده است.

وی گفت: کشوری مثل اسکاندیناوی 20 سال است که جمعیت آن تنها یک دندان پوسیده هم نداشتند که این امر تنها با آموزش و مراقبت صورت گرفته است.
خوشنویسان ادامه داد: اگر آموزش مداوم و حساسیت مراقبت از دندان ها به صورت مداوم در کشور صورت گیرد می توانیم آمار پوسیدگی دندان های پوسیده هر فرد را در کشور کاهش دهیم، در واقع باید حتی کسانی که دندان های ترمیم شده دارند را به خوبی نگهداری کنند.
وی عنوان کرد: اگر فردی روزی دو بار یعنی صبح و شب به طور مناسب مسواک بزند می تواند پوسیدگی دندان را از خود دور کند. در هنگام شب ترشح بزاق کم و حتی متوقف می شود و میکروب های دهان از مواد غذایی موجود در لا به لای دندان تغذیه می کنند و با تولید اسید می توانند مینای دندان را تخریب کنند.
خوشنویسان تصریح کرد: این امر برای بچه های بالا زیر سه سال در خصوص دندان های فک بالا شایع است باید توجه داشت که به هنگام شب به اندازه جمعیت کل کره زمین میکروب در دهان وجود دارد که ماندن آنها در دهان می توانند باعث ضرر زیادی به دندان ها شود، بنابراین مسواک شب از تخریب جلوگیری می کند.
رئیس اداره سلامت دهان و دندان وزارت بهداشت ادامه داد: بعد از خوردن صبحانه کاملا جریان بزاق ادامه دارد و حتی افزایش می یابد که با زدن مسواک همراه با خمیر دندان این زمینه فراهم می شود تا املاح معدنی که برای سازندگی و ترمیم دندان لازم است بر روی دندان ها قرار گیرند بنابراین مسواک صبح باعث سازندگی دندان می شود.
وی خاطرنشان کرد: حتی اگر مسواک همراه با خمیر دندان هم نباشد می تواند بسیار تاثیرگذار باشد.
به گزارش پایگاه اینترنتی “میگنا”، سطوح تستوسترون پدرها با رفتارهای پدرانه مرتبط است و عدم بروز رفتارهای پدرانه موجب افزایش سطوح تستوسترون می شود.

برای انجام این پژوهش، محققان دانشگاه نوتردام آمریکا 362 پدر و فرزند فیلیپینی را از نظر تاثیر طرز خوابیدن در یک اتاق و در کنار یکدیگر یا در اتاق های جداگانه بر سطوح تستوسترون پدر، مورد بررسی قرار دادند.
طبق نوشته مجله Plos One، طی این تحقیق، پژوهشگران دریافتند که خوابیدن هرچه نزدیکتر پدرها به فرزند و بروز رفتارهای پدرانه با کاهش چشمگیر تستوسترون پدرها مرتبط است. علاوه بر این، میزان تستوسترون کاهش یافته در این دسته از پدرها تا مدت زیادی در بدن باقی می ماند.
گردش اتوبوس اما نظرت را عوض می کند. اتوبوس می پیچد در خیابان امام رضا (علیه السلام) همه خیره میشوند به شیشه ی جلوی ماشین. دستت را آرام روی سینه می گذاری و می گویی:
السلام علیک یا علی ابن موسی الرضا (ع)
با خود میگویی دور از ادب است که زیارت را به تاخیر بیندازی به خاطر خستگی.
وارد صحن که می شوی خورشید را می بینی که کز کرده پشت گنبد. تو را نمی دانم اما من هروقت این صحنه را می بینم یاد این شعر می افتم:
شما هر آینه زیباترید از خورشید
به یک مشاهده دل می برید از خورشید
شما که ماه شب بی ستارگی منید
همیشه یک سر و گردن سرید از خورشید
سپیده دم که به دیدار صبح می آیید
چه آبروی بدی می برید از خورشید
عجب ابهتی دارد این حرم! عجب صفایی انگار وفتی وارد این حرم می شوی قلبت را می دهند دست فرشته ای تا عاشقش کند. شاید هم عاشق تر!
کفشدار پلاک کفشهایت را که می دهد می گوید: التماس دعا! می گویی محتاجیم و به یاد می آوری حاجت هایت را. و آن روزهایی را که خدا را التماس می کردی برای این زیارت. پلاک را بر می دار ی و روانه می شوی. چهار چوب در را میبوسی. چشم هایت را می گذاری روی در و می گویی: باذن الله و اذن رسوله …
احساس عجیبی داری گمان می کنی بیش از آنچه انتظار کشیده ای کسی انتظارت را کشیده است. هنوز ضریح را ندیده ای می دانی قدم بعدی را که برداری خورشیدی را می بینی که عالمتاب، زیبا، مهربان و آقا …

دمت را بر می داری. دستت را روی سینه می گذاری، نمی دانی چه بگویی احساس می کنی کسی به تو می گوید: سلام! چقدر مهربان است. لب باز میکنی: السلام علیک یا مولی الرئوف. مهربان است، مهربان!
سرت را پایین می گیری. شرمگینی و مشتاق. زبانت لال شده انگار آن همه حاجت و تمنا در این نگاه مهربان ذوب می شود هر قطره ای آب _ اما گرمتر _ از چشمانت جلایش میدهد.
ملتمسانه نگاهت را می چرخانی به اطراف. شاید کسی به یاریت بیاید. نگاهت را کتیبه سمت راست می دزدد. شعر رامیشناسی. همان شعر آشنای حافظ:
فقیر و خسته به درگاهت آمدم رحمی
که جز ولای تو أم نیست هیچ دستاویز
میگویی:
فقیر و خسته به درگاهت آمدم رحمی
بغضت می شکند. اشکهایت قبل از آنکه تصمیمی برایشان گرفته باشی جاریند. کوچکتر که بودی گاهی اینگونه گریه می کردی... اما حالاها کمتر. دستی را روی شانه ات احساس می کنی. چه دست مهربانی. دلت را می لرزاند این دستهای بر شانه. اما خانه آرامشت را نه! آرام می کند. فکر می کنی ای کاش همیشه دلت این گونه می لرزید؛ آرام...
باز جلو می روی. چه جسارتی کرده ای و چه قدر نزدیک شده ای! گمان می کنی اگر قدمی دیگر برداری می توانی در آغوش بگیریش. باز جسارت می کنی و یک قدم دیگر بر می داری. باز احساس می کنی فیض حضور را بیش از پیش. احساس می کنی سر تا پای وجودت را که گر گرفته از هرم حضور، احساس نمی کنی کسی را در آغوش گرفته باشی! احساس میکنی در آغوشت گرفته اند. گرم گرم!
خودت را می سپاری به این آغوش و سیر می گریی و با خود فکر می کنی اینجا چه قدر صاحبخانه ها مهربانند...

روش گرما درمانی، بیشتر برای تسکین دردهای مزمن و زیرساخت های عصبی به کار می رود که معمولاً با انجام این روش، فرد پس از گذشت 48 ساعت تأثیر مثبت آن را به صورت کاهش درد مشاهده می کند. با این کار، نواحی دچار اسپاسم و گرفتگی، بهبود می یابند و با کاهش التهاب، افزایش عملکرد مفاصل و از بین رفتن اثر کوفتگی روبه رو می شویم.
یکی از مزایای استفاده از گرما، جریان پیدا کردن خون در آن مناطق و قسمت های خاص بدن است. این خون رسانی، مکانیسم های احساس درد را در مغز شما دستکاری می کنند و در واقع مغز شما به جای احساس درد، متوجه حس گرما می شود.
استفاده از گرما ممکن است درد و سفتی مفصل را کاهش دهد. حمام داغ و کمپرس گرم در موارد تشدید درد و التهاب تسکین بخش است. از کیسه یخ نیز می توانید برای کاهش درد استفاده کنید.
نکته های مراقبتی
1. اگر نسبت به آب گرم و داغ خیلی حساس هستید، بهتر است میان کیف آب گرم و سطح پوست خود یک یا چند لایه حوله نرم بگذارید تا مانع آسیب یا سوختگی پوست تان شوید.
2. کیف آب گرم را حداکثر 15 تا 20 دقیقه روی محل مورد نظر بگذارید.
3. اگر هنگام گرما درمانی به هر شکل آن، روی پوست خود تغییراتی مانند تغییر غیرطبیعی رنگ یا درد و سوزش زیاد حس کردید، درمان را متوقف کنید.
4. هرگز موقع خواب از کیف آب گرم استفاده نکنید؛ زیرا ممکن است خواب تان ببرد و پوست تان بسوزد.
در چه مواردی نباید از گرمادرمانی استفاد کرد؟
• فرد دچار آسیب حاد عصبی است.
• فرد دچار زخم باز یا آسیب خارجی در پوست است.
• فرد دچار گردش خون مختل شده و معیوب است.
• فرد دچار اختلال تنظیم درجه حرارت بدن است.
• وقتی بافت بدن دچار اختلالات غیر معمول مانند توده های سرطانی است.
• روی قسمتی از پوست که دچار خون مردگی یا خونریزی است.
دکتر "بهناز بصیری" اظهار کرد: زایمان در آب فواید زیادی از جمله کاهش درد و استرس زایمان در مادر را به همراه دارد. وی بیان کرد: مطالعات ناکافی درباره فواید و عوارض احتمالی در نوزاد در این روش از زایمان باعث شده که انجمن طب کودکان آمریکا اعلام کند که فعلا این روش به عنوان یک شیوه امن و موثر برای نوزاد شناخته نشده و توصیه عمومی برای انجام این روش باید موکول به ارائه نتایج مطالعات وسیعتر شود.
بصیری تصریح کرد: در تعدادی از مطالعات کار آزمایی بالینی که به مقایسه دو روش زایمان در آب و روش مرسوم پرداخته، تفاوتی در عوارض نوزادی از جمله نیاز به بستری و مرگ نوزادی بین دو گروه مشاهده نشده است.
وی افزود: در برخی مطالعات، عوارض جدی و مهمی نظیر غرق شدگی، خفگی (آسفکسی)، کاهش سدیم خون، تشنج ادم ریوی، انسفالوپاتی هیپوکسیک ایسکمیک، پنومونی (ائرومونایی) و مرگ غیر قابل توجیه در نوزادان متولد شده به روش زایمان در آب قابل توجه بوده است.
حالا ماجرای این زوج کمی تغییر کرده و اخبار جدیدی از راه رسیده و بیانگر این موضوع هستند که شکیرا باردار شده است! و این در حالیست که هنوز معلوم نیست سرانجام این رابطه چه می شود زیرا شکیرا 35 ساله است و پیکه 25 ساله و بعید به نظر میرسد که این رابطه سرانجام خوب و خوشی داشته باشد!
تصویر زیر نیز مربوط به چند روز گذشته است که در آن شکیرا خبر باردار بودنش را به پیکه اعلام کرده است.

.:: This Template By : web93.ir ::.