اطلاعات عمومی

به گزارش خبرگزاری فارس، نام “عبدالحمید ” پس از حادثه تروریستی دارزین در جاده بم ـ کرمان بر سر زبان‌ها افتاد. هم او بود که سه سال قبل با سازماندهی یک گروه ۲۰ نفره از اشرار مسلح، از سمت کوه‌های پیرسوران در استان سیستان، وارد استان کرمان شد و به منظور ناامن جلوه دادن اوضاع کشور و نشان دادن قدرت پوشالی گروهک ریگی، جنایت هولناک دارزین را مرتکب شد.

بقیه در ادامه مطلب …
عبدالحمید که پیش از این نیز در عملیات‌های مختلفی به‌ عنوان دست راست برادر جنایتکارش عبدالمالک ریگی، ایفای نقش کرده بود در ماجرای دارزین، ۱۳ نفر از هموطنانمان را کشت و به سمت مخفیگاهش در پاکستان گریخت.
اگرچه پس از این حادثه تمام اشرار متواری شده، یک به یک به دست نیروهای امنیتی و انتظامی ایران و در عملیات‌های مختلفی دستگیر شده یا به هلاکت رسیدند؛ اما این عبدالحمید بود که توانست با پشت کردن به اعضای گروه خود، به پاکستان بگریزد و بدین سان نفر اول حادثه هولناک دارزین، همچنان فراری ماند.
عبدالحمید از جمله کسانی است که به شدت تحت القائات سلفی و تندروانه برادرش عبدالماک قرار داشت و همین القائات بود که عبدالحمید ریگی در راستای تفکرات تروریستی‌اش و به دلائلی که هیچگاه بیان نشد؛ مرتکب قتل همسرش نیز شد.
او حتی برادر همسرش را نیز به اتهام مخالفت با گروهک جندا…، تحویل عبدالمالک ریگی داد تا صحنه بریده شدن سر او توسط عبدالمالک تبدیل به یکی از خشن‌ترین صحنه‌های تروریستی در دنیا شود.
عبدالحمید با دست زدن به قتل نزدیک‌ترین افراد خود، عملاً تبدیل به جنایتکاری چشم و گوش بسته شد که کاملاً تحت نفوذ برادر تروریستش، عبدالمالک قرار گرفت و تمام دستورات او را به‌صورت کامل اجرا می‌کرد.
عبدالحمید را می‌توان مشاور نظامی برادرش نیز نامید. او با استفاده از علاقه‌ای که از دوران کودکی به شرارت و اقدامات میلیتاریستی داشت و با استعدادی که در عملیات‌های گروهک ریگی همچون جنایت هولناک تاسوکی در زاهدان از خود نشان داده بود، عملاً یک مشاور خوب و مطمئن برای طراحی اقدامات تروریستی عبدالمالک بشمار می‌رفت.
عبدالحمید ریگی با وجود استعدادهای شریرانه‌ای که داشت اما به علت برخورداری از یک شخصیت نازل و بی‌تدبیر، شخصیتی بسیار پراشتباه نیز محسوب می‌شد چه اینکه او هیچگاه از نشان دادن خود به پلیس و نیروهای امنیتی پاکستان ابایی نداشت و همواره به قدرت پوشالی گروهک متبوع خویش مغرور بود.
وجود مصداق‌هایی از کم هوشی در وجود او بود که بارها باعث شده بود، عبدالحمید برادرش را در زمینه اقداماتی مثل همکاری در جابه‌جایی محموله‌های مواد مخدر و آدمکشی مورد انتقاد قرار دهد.
عبدالحمید بر طبق اعترافاتی که بعدها از وی منتشر شد؛ واقعاً در این توهم به سر می‌برد که گویا “عبدالمالک ریگی ” یک رهبر مذهبی و با اعتقادات پاک است.
او به گفته خودش عبدالمالک را کسی می‌دانست که واصل نهایی او به جنت خواهد بود اما حقیقت چیز دیگری بود و عبدالمالک نشان داد که بیش از یک فرشته‌ مرگ و واصل جهنمی هیچ چیز دیگری برای عبدالحمید نیست.
عبدالحمید ریگی سرانجام در خرداد ماه سال ۸۷، در شهر کویته پاکستان و با تلاش متهورانه سربازان گمنام امام زمان دستگیر و به داخل کشور منتقل شود.
عبدالحمید در دورانی که در زندان به سر می‌برد تبدیل به یکی از چهره‌های افشاکننده علیه جریان منحوس جندالشیطان و گروهک ریگی شد و با ابراز ندامت از جنایت گذشته خود، بارها و بارها تأکید کرد که برادرش او را فریب داده است.
عبدالحمید همچنین بارها و بارها رسماً از ارتباطات گروهک تروریستی ریگی با نهادهای جاسوسی آمریکا پرده برداشت.
او حتی در جمع خبرنگاران خارجی در محل یادمان شهدای جنایت تاسوکی نیز بر این جمله تأکید کرد که “عبدالمالک یک تروریست است و انسان‌های بیگناه را می‌کشد “.
سرانجام نمازهای مزورانه‌ای که عبدالحمید ریگی به امامت برادرش اقامه می‌کرد؛ صبح روز سوم خردادماه سال ۱۳۸۹ نتیجه‌اش را نشان داد و “عبدالحمید ریگی ” در زندان به دار مجازات آویخته شد.