اطلاعات عمومی

چگونگی رفتار با بچه های بدخلق
این کار مثل کشیده شدن ناخن بر روی تخته سیاه بسیار آزار دهنده و غیرقابل تحمل است. به راستی چه فرزند باهوشی داریم که توانسته بهترین راه جلب توجه ما را بیابد! وقتی ما بچه بودیم، معمولاً نق نمی زدیم و بی حوصله نمی شدیم. آنقدر افراد مختلف در اطراف مان برای نوازش و توجه بودند که وابستگی افراطی به والدین نداشتیم. یاد گرفته بودیم خودمان وقت مان را پر کنیم و توقع نداشتیم پدر یا مادرمان با ما بازی کنند. آنها ما را به بیرون از خانه برای خرید یا بازی می فرستادند و ما عصرها خسته و گرسنه برمی گشتیم و بعد از صرف غذا می خوابیدیم، تا صبح، دوباره بازی را از سر بگیریم. اما حالا فرزندان ما تنهای تنهایند و ما بیشتر از والدین مان بی حوصله و سرگرم کار بیرون از منزل، رتق و فتق امور، صحبت با تلفن، گفتگوهای درونی بی پایان و بی نتیجه هستیم و تنهایی کودک محلی از اعراب ندارد!

ما وقتی به او می رسیم که تمام انرژی و حس حیات مان ته کشیده و از او می خواهیم: فقط ساکت باشد و برود فیلم یا کارتون ببیند! انواع کلاس های زبان، ژیمناستیک، شنا، موسیقی، بازی با رایانه، تماشای کارتون های سیندرلا، مرد عنکبوتی، گربه های اشرافی و... عصای دست ماست برای باز کردن آنها از سر خود و زمانی که او سعی در جلب توجه ما دارد، عجله داریم که چرا نق می زند. راستی چرا؟

نق زدن دلایل متفاوتی دارد که سرگرم بودن مادر و عدم توجه و نوازش کافی کودک یکی از مهم ترین دلایل آن است. شما باید ساعاتی از روز را بدون آنکه به کار دیگری مشغول باشید، با فرزندتان سپری کرده با او بازی و به او ابراز علاقه کنید. گاهی او را در آغوش گرفته و آرام نوازش نمایید. کودکان به نوازش های لمسی و کلامی نیاز دارند. زمان خواب حتماً موها و دست های او را آرام لمس کرده و با حوصله حرف های حمایتگرانه و عاشقانه در گوشش نجوا کنید.

گاهی اوقات خردسالان با نق زدن باج می گیرند؛ راه حل این وضعیت حذف باج دادن است:

1ـ با عوض کردن نظر خود، به کودکی که نق می زند پاداش ندهید؛ حتی اگر آن چیز را داشته باشید. وقتی می گویید نه، روی حرف تان بایستید. اگر فرزندتان در این شرایط اذیت تان می کند، اتاق را ترک کنید یا او را دراتاقش بگذارید.
2ـ با آرامش جواب اولیه خود را هر چقدر که لازم باشد، تکرار کنید تا زمانی که او دیگر نق نزند.
3ـ نه گفتن های خود را به حداقل برسانید و هر گاه که می توانید، بگوئید بله.
4ـ وقتی یک بار جواب دادید، نق زدن مکرر او را ندیده بگیرید. به او پشت کنید، سوت بزنید و یا زیر لب ترانه ای را زمزمه کنید؛ یعنی به حرف های تو گوش نمی دهم.
5ـ به او یاد دهید چگونه درخواست کند. بگذارید تفاوت بین نق زدن و صحبت طبیعی را دریابد.
6ـ به کودک یاد بدهید که چگونه توجه شما را جلب کند و بعد وقتی که به آن شکل رفتار کرد، با تحسین، رفتار او را تقویت و تثبیت کنید.
7ـ چیزی را که می خواهید از کودک بشنوید، به صورت یک مدل در آورده به او کمک کنید؛ مثلاً به او بگویید: وقتی نق می زنی حرفتو نمی فهمم. بگو «بابا لطفاً به من شکلات بده».
8ـ مراقب باشید خودتان درس نق و ناله به او ندهید مثلاً: داااد ن...زن.
9ـ وقتی نق نمی زند و با صدای معمولی حرف می زند، او را تحسین کنید: «چقدر زیبا صحبت می کنی» و حتماً درخواستش را اجابت کنید و دلیل این کار را حتماً به او بگویید: «به خاطر مؤدبانه صحبت کردن حرفتو قبول می کنم؛ خوش به حالت.»

و در آخر فرزندان ما بیش از هر زمانی تنها و نیازمند توجه، حمایت و عشق بی قید و شرط هستند آنان را دریابیم. فرصت زیادی برای لذت بردن از وجود آنان نداریم. پس از چند سال با ورود به سنین بلوغ، خواه ناخواه مستقل شده، از ما فاصله خواهند گرفت. کودکی مان را دوباره با آنان تجربه کنیم.