غسل جنابت داراى دو فایده و فلسفه مهم است:
1. طبق تحقیقات
دانشمندان، در بدن انسان دو سلسله اعصاب نباتى وجود دارد که تمام
فعالیتهاى بدن را کنترل مىکنند (اعصاب سمپاتیک و پاراسمپاتیک) این دو
رشته اعصاب در سراسر بدن انسان گستردهاند. وظیفه اعصاب سمپاتیک تند کردن و
وظیفه اعصاب پاراسمپاتیک کند کردن فعالیت دستگاههاى مختلف بدن است. گاهى
جریانهایى در بدن رخ مىدهد که این تعادل را به هم مىزند، از جمله آنها
مسئله (ارگاسم و اوج لذت جنسى) است که معمولا مقارن خروج منى صورت مىگیرد.
از جمله امورى که مىتوان اعصاب سمپاتیک را به کار وادار و تعادل از دست
رفته را تأمین کرد، تماس آب با بدن است و از آنجا که تأثیر (ارگاسم) روى
تمام اعضاى بدن به طور محسوس دیده مىشود، دستور داده شده که بعد از آمیزش
جنسى یا خروج منى، تمام بدن با آب شسته شود.
2. غسل جنابت یک دستور
اسلامى براى پاک نگه داشتن بدن و رعایت بهداشت در طول زندگى است زیرا
کسانى هستند که از نظافت خود غافل مىشوند اما این حکم اسلامى، آنها را
وادار مىکند که در فواصل مختلف خود را شست و شو دهند و بدن را پاک نگه
دارند. البته باید دانست موارد یاد شده تنها به عنوان حکمت و فلسفه غسل به
شمار مىآید و به هیچ وجه علت اصلى وجوب غسل نیست. لذا کسى که تازه بدن خود
را شسته، ولى از او منى خارج شده است، باز باید غسل را انجام دهد.(1)