بر اساس ماده 4 آئین نامه اجرایی قانون الحاق یک تبصره به ماده 1082 قانون
مدنی بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران، شاخص بهای سال 1379 را نیز اعلام کرد
و بدین ترتیب شاخص بهای کالاها و خدمات که ملاک محاسبه مهریه به نرخ روز
می باشد در 55 سال گذشته مشخص و اعلام شده است. بر اساس تبصره ماده 1082
قانون مدنی که درسال 1376 به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید و از تأیید
شورای نگهبان گذشت «چنانچه مهریه وجه رایج باشد متناسب با تغییر شاخص قیمت
سالانه زمان پرداخت نسبت به سال اجرای عقد که توسط بانک مرکزی جمهوری
اسلامی ایران تعیین می گردد محاسبه و پرداخت خواهد شد مگر اینکه زوجین در
هنگام اجرای عقد، به نحو دیگری توافق کرده باشند.»
نحوه محاسبه
مهریه به نرخ روز به این صورت است که متوسط شاخص بها در سال قبل، تقسیم بر
متوسط شاخص بها در سال وقوع عقد می شود و سپس ضرب در مهریه مندرج در
عقدنامه می گردد. در مواردی که مهریه زوجه باید از اموال بجا مانده متوفی
پرداخت شود، تاریخ فوت مبنای محاسبه مهریه خواهد بود.
به عنوان مثال اگر کسی درسال 1358 مبلغ مهریه او 70 هزار تومان بوده است و در سال جاری بخواهد پرداخت کند این گونه محاسبه می شود:
3841821 تومان = 70000 × 91/2 : 71/159
و
یا اگر در سال 1330 فرضا مهریه او 5 هزار تومان بوده است و همسر وی در سال
1379 فوت کرده باشد مبلغ مهریه او 1735978 تومان خواهد شد.
در
اینجا شاخص کل بهای کالاها و خدمات مصرفی در مناطق شهری ایران حد فاصل
سالهای 1379 ـ 1315 را جهت اطلاع خوانندگان محترم می آوریم. با این یادآوری
که این شاخص در سال 1376 برابر 100 می باشد و در سالهای اولیه، رشد کندی
داشته و حتی برخی سالها کاهش یافته است. این رشد در سالهای بعد بویژه
سالهای اخیر (از 1366 به بعد) رشد چشمگیری یافته است. ضمنا بر اساس ماده 4
آئین نامه یادشده، بانک مرکزی موظف است شاخصهای بهای مربوط به هر سال را
حداکثر تا پایان خرداد ماه تهیه و به قوه قضاییه اعلام کند. از این رو
همواره شاخص بهای سال جاری در سال بعد اعلام می گردد.