زنان عرب در دورهى قبل از اسلام، نه تنها از حقوق اوليه انسانى بهرهاى
نداشتند، بلكه از هر حيوانى پستتر و زبونتر به شمار مىرفتند. با زنان و
دختران، مانند چهارپايان رفتار مىكردند و آنان را به صورت كالا در معرض
خريد و فروش قرار مىدادند.
زنده به گور كردن دختران در ميان پارهاى
از اعراب به ويژه طايفه اسد و تميم رواج داشت. اينان، به خاطر حماقت و
نادانى، دخترانشان را زنده به گور مىكردند. (1)
اين عمل جنونآميزشان
بدان خاطر بود كه مبادا دخترانشان در جنگ به اسارت دشمن درآيند و موجب ننگ و
عارشان گردند و نيز معتقد بودند، اگر دخترانشان با افراد بيگانه ازدواج
كنند، سبب ازدياد نفوسشان گشته و در نتيجه به روزيشان افزوده خواهد شد و
اين، موجب شكست اينان مىشود، ولى قرآن كريم علت اصلى كشتن فرزندان را فقر و
ندارى و تنگدستى مىداند.
«فرزندانتان را از بيم تنگدستى مكشيد. ما به آنان و به شما روزى مىرسانيم.»(2)
«فرزندانتان را از بيم ندارى و تنگدستى مكشيد. ما به شما و آنان روزى مىرسانيم.»(3)
در
اين دو آيه شريفه علت اصلى فرزندكشى بيم ندارى و گرسنگى معرفى شده است. به
هر حال، چه عامل اقتصادى و چه عوامل ديگر، هرچه باشد، سبب شدند كه زنده به
گور شدن دختران در ميان اعراب جاهلى به صورت رسم و عادت درآيد و به ديگر
قبايل سرايت كند. قرآن كريم درباره وضع زن در جاهليت و عكسالعمل مرد نسبت
به او چنين مىفرمايد: «وقتى به مردى خبر داده مىشد كه دخترى پيدا كرده،
رنگش از خشم تيره مىشد و از روى شرمندگى از انظار مردم پنهان مىگشت. سپس
يا با نهايت بىعلاقگى از دختر نوزاد، نگهدارى مىكرد و يا كودك بىگناه را
زير خاك پنهان مىنمود.» (4) نحوه دختركشى در ميان قبايل عرب، متفاوت بود.
بعضى نوزاد دختر را سر مىبريدند و بعضى ديگر از بالاى كوه پرتاب مىكردند
و گروهى نيز در آب غرق مىكردند.
پی نوشت
1 ـ الامام على صوت العداله الانسانيه، ص 7.
2 ـ و لا تقتلوا اولادكم خشيه إملاق. نحن نرزقهم و إياكم. (اسراء/ 31).
3 ـ و لا تقتلوا اولادكم من املاق. نحن نرزقكم و اياهم. (انعام/ 151).
4 ـ و اذا بشر احدهم بالانثى، ظل وجهه مسودا و هو كظيم. (نحل