تصویری که شبکههای فارسی زبان ماهواره به خورد ملت میدهند انقدر احمقانه
است که آدم از شدت حماقتی که ته و توی آن است باورش میکند. من نمیدانم چه
صیغهای است موضوعات برنامههای شبکههایی مثل «من و تو» و «فارسی 1 »و
آن یکی مهملتر از همه «زمزمه» پخش میکنند همهاش حول و حوش «خیایت های
باسمهای»، «عشقهای احمقانه تهوعآور» و هر چه عقل و خرد را مخدوش میکند
دور میزند. من ندیدم این فرنگنشینهای تیشان فیشان کرده که گاهی به
هیبت مجری جلوی دوربینهای این شبکهها ظاهر میشوند یکبار محض رضای خدا
از پیشرفتهای اینها بگویند، از دانش و از دانشگاههای اینها از اینکه
چه جور رشد کردند اما به جای این تصویر جدی و به در خور برای مردم، تصاویر
احمقانه مغازله و معاشقه باسمهای و حال به هم زن دسته چندم امریکای جنوبی و
خیانت و عشقهای مثلثی و مربعی تو کاسه مخاطب میگذارند. راستش نه اینکه
زیادی شکاک باشم اما به شدت به این رسانهها مشکوکم به هدفشان. اگر و تنها
اگر منظورشان سرگرمی مخاطبانشان هم هست حال آن شهربازی داستان پینوکیو را
دارند که هر که واردش میشد را به خر تبدیل میکرد. چند بار دیدهاید این
رسانههای مثلا آزاد از کتابی، نویسندهای و فیلسوفی چیزی گفته باشند به
درد خور؟ چند بار دانشمندی و دانشگاهی را معرفی کردهاند؟ چند بار خردورزی
را تبلیغ کردهاند؟ چه دارند این کانالها با آن سریالهای احمقانهشان جر
عقلگریزی بیشتر؟ جز تشویق به نکبت. غرب تنها با کنار دریا رفتن این
پیشرفتها را به دست آورده؟ با خیانت؟ یا با نظم و انضباط و حاکمیت قانون و
عقل؟ این تصویر مشکوکی که این شبکههای ماهوارهای به خورد ماها میدهند
هیچ نباشند، که هست، احمقانه و تهوعآور هستند. انگار تمام آنوریها از
فرط خوشی یا تو دیسکو هستند یا کنار دریا آفتاب میگیرند و شکر خدا از
زیبایی هم همتا ندارند و همگی لاغر و گلاندام و... مخاطب ناآگاه و مسخ شده
هم گمانش این است که زندگی چیزی جز این تصاویر نیست. این شبکهها حماقت
میکارند تا حماقت درو کنند.