اطلاعات عمومی

راشل جوان ترین فرزند از 3 فرزند خانواده کوری بود. در منطقه المپیا از شهر واشنگتن در ایالات متحده و در یک خانواده متوسط به دنیا آمد. پس از پایان دوران دبیرستان در رشته اقتصاد به کالج ایالتی رفت و در همان شهر در کلاس های هنری شرکت کرد. راشل به مدت 3 سال هر هفته به دیدار بیماران دچار اختلال روانی می رفت و آنها را یاری می داد. پس از آن و در قالب یک فرصت مطالعاتی مستقل او از ایالات متحده به غزه در سرزمین های اشغالی سفر کرد تا در پروژه خواهر خواندگی المپیا در واشنگتن و شهر رفح در کرانه باختری سرزمین های اشغالی فعالیت کند.

پیش از ترک ایالات متحده او به پایه گذاری برنامه قلم در میان کودکان المپیا در ایالات متحده و رفح در فلسطین اشغالی پرداخت. راشل برای اعتراض به آنچه در سرزمین های اشغالی جریان داشت و همچنین در دفاع از مردم فلسطین به سرزمین های اشغالی رفت تا در یک راهپیمایی اعتراضی ضدصهیونیستی در جلوگیری از تخریب خانه های فلسطینی ها شرکت کند. پیش از حضور در راهپیمایی سال 2003 در دوران انتفاضه دوم فلسطین راشل کوری آموزش هایی را در خصوص محافظت از خود دیده بود. در 27 ژانویه 2003 او به همراه دوست دیگرش از شهر المپیا از یک ایستگاه بازرسی وارد نوار غزه شدند و پس از آن به شهر رفح رفتند.

آنجا در رفح راشل 23 ساله به عنوان یک سپر انسانی نسبت به تخریب خانه های فلسطینی اعتراض کرد. آنها چادر خود را مقابل یک خانه فلسطینی برپا کردند تا مقابل بولدوزرهای اسرائیلی بایستند و آنها را از تخریب خانه ها بازدارند. سربازان اسرائیلی ولی شبانه اقدام به شلیک به اطراف چادر آنها کردند تا بلکه راشل و دوستانش را از تصمیم خود منصرف کنند؛ او ولی مصمم تر شد. یک فلسطینی که در کسوت مترجم شفاهی فعالیت می کرد گفته است: اواخر ژانویه و فوریه اوج دیوانگی اسرائیلی ها در تخریب خانه های فلسطینی ها بود. فعالیت های انسان دوستانه راشل به نفع فلسطینی ها آنچنان شدت یافت که برخی افراطیون احتمال جاسوس بودن او را مطرح کردند. دختر 23 ساله آمریکایی ولی با تلاش های بیشتر به نفع فلسطینی های آواره و همچنین فراگیری بهتر زبان عربی در رفح سوءظن ها را برطرف کرد تا مشخص شود او تنها یک بشردوست مخالف اقدامات رژیم صهیونیستی است.

یک روز پیش از کشته شدن راشل کوری از سوی نیروهای اسرائیلی در رفح نامه ای در تیراژ وسیع در آن شهر توزیع شد که در آن پرسیده بودند که آنها برای چه به رفح آمده اند؟ این نامه تنها به منظور ناامید ساختن کوری و همراهانش در دفاع از حقوق فلسطینی ها منتشر شده بود. با انتشار این نامه زمزمه هایی در میان فلسطینی ها آغاز شد. 14 مارس 2003 راشل کوری در گفت وگو با شبکه خبری خاورمیانه گفته بود که احساس می کند روند تخریب سیستماتیک در توانایی مردم غزه و رفح برای زنده ماندن از سوی رژیم صهیونیستی شروع شده است. راشل گفته بود که اسرائیلی ها هنگام شب که فلسطینی ها در میان چادرهای خود بر ویرانه ها مشغول صرف غذا هستند به گونه ای عمل کرده اند که به نظر می رسید ماشین کشتار آنها در اطراف چادر آوارگان برپا شده است.

در ژانویه 2003 مقاله ای از یکماه آخر زندگی راشل کوری به قلم گوردن مورای منتشر شد که در آن به فعالیت های خوب راشل و دوستانش در بازسازی ویرانی های غزه و رفح پرداخته شد. بر این اساس راشل موفق شده بود کمک های خوبی از سوی کانادا برای حمایت از کارگران شهرداری در رفح جذب کند. او همچنین توانسته بود شبکه آبرسانی در رفح را که 50 درصد آن از بین رفته یا در حال نابودی بود بار دیگر احیا کند. مورای نوشته است که بارها به هنگام فعالیت های عمرانی راشل و دوستانش در شهر رفح سربازان اسرائیلی به سوی آنها شلیک کرده اند که این اقدام با اعتراض شدید کشورهای دخیل در پروژه های عمرانی راشل مواجه شده بود.

در یکی از نامه هایی که راشل از غزه برای مادرش فرستاد نوشته بود تا آنجا که من می دانم اکثریت فلسطینی ها در حال حاضر در مقاومت بدون خشونت شبیه به آنچه گاندی در هندوستان آغاز کرده بود در برابر اسرائیلی ها به سر می برند. در 16 مارس 2003 اسرائیلی ها خشمگین از مقاومت مسالمت آمیز فلسطینی ها شروع به تخریب گسترده خانه های فلسطینی ها در مرز رفح با فلسطین کردند. بهانه آنها تخریب تونل های قاچاق بود. کوری بلافاصله با یک گروه 7 نفره متشکل از 3 بریتانیایی و 3 آمریکایی اقدام به مقابله با تلاش صهیونیست ها در تخریب خانه های فلسطینی کردند. بولدوزرها با آن چنگک های خشن خانه های فلسطینی ها را تخریب می کردند. کوری به عنوان یک سپر انسانی مقابل بولدوزر اسرائیلی ایستاد ولی در میان بهت حاضران راننده بولدوزر چنگک خودرو را بر بدن او فرو کرد و راشل کوری دختر 23 ساله آمریکایی را به درون تلی از خاک فرو برد.

آخرین جمله ای که راشل کوری با صدایی ضعیف به زبان آورد این بود: "کمرم شکست"...

شورای شهر تهران که پیش تر درصدد نامگذاری خیابانی به نام او در شهرمان برآمده بود دیروز در جلسه علنی خود نامگذاری خیابان 27 در منطقه 6 تهران را با نام راشل کوری به تصویب رساند تا بدین ترتیب نام راشل در پایتخت ایران نیز همچون دیگر شهرهای جهان زنده بماند.