به گزارش آخرین نیوز، روزنامه اعتماد نوشت:
بعد از انتخابات ریاستجمهوری سال 88 و بازداشت عدهیی از فعالان سیاسی و
مطبوعاتی و صدور حكم عدهیی از آنها، بحث استفاده از مرخصی زندانیان
تاكنون بارها در محافل سیاسی و حقوقی مطرح بوده و اینكه چرا برخی از
زندانیان نتوانستند تاكنون از مرخصی استفاده كنند مورد سوال واقع میشد.
هفته گذشته اسماعیلی، رییس سازمان
زندانها در گفتوگو با مهر مرخصی را حق یك زندانی ندانست، بلكه امتیازی
قلمداد كرد كه زندانی بر اساس برخی ضوابط از آن برخوردار میشود.
در حوادث بعد از انتخابات عدهیی از
محكومین كه اكنون دوران حبس خود را میگذرانند در چندین نوبت به مرخصی
آمدند و برخی دیگر تاكنون نتوانستند از این امتیازی كه مورد تاكید مقامات
قضایی است استفاده كنند.
سال گذشته آیتالله احمد جنتی در
خطبههای نماز جمعه (21 آبان) به مرخصیهای ارایه شده به برخی از زندانیان
حوادث پس از انتخابات اشاره كرده و گفته بود: «بدون جهت به زندانیان
مرخصی داده میشود كه مشاهده شده برخی از آنها از مرز خارج شدهاند و
نباید تصور شود با گرفتن یك وثیقه صد میلیونی این افراد به زندان
بازمیگردند، چرا كه تجربه این كار وجود داشته است. برخی از این افراد كه
به آنها مرخصی داده شده است و فرار نكردهاند با یكدیگر جلسه میگذارند و
برنامهریزی میكنند كه باید این موضوع جدی گرفته شود و به این زندانیان
مرخصی داده نشود چرا كه مرخصی دادن به این زندانیان همچون مرخصی دادن به
سارق است.» سخنان آیتالله جنتی در همان مقطع البته با واكنش برخی
شخصیتهای سیاسی و حتی نمایندگان مجلس روبرو شد.
حجتالاسلام غلامحسین محسنیاژهیی، دادستان كل كشور در گفتوگو با
«اعتماد» درباره چگونگی استفاده از مرخصی، سخنان رییس سازمان زندانها را
تایید میكند و میگوید: مرخصی حق زندانی نیست بلكه امتیازی است كه به
زندانی داده میشود. افرادی كه پس از انتخابات دستگیر شدهاند مرخصی
داشتهاند مگر اینكه شرایط آنها در بعد از محكومیتشان موجب شد كه از
مرخصی استفاده نكنند.
وی افزود: «هركدام كه شرایط خلافی بعد
از محكومیتشان نداشته باشند (یعنی اگر بعد از محكومیتشان خلاف دیگری
انجام نداده باشند) از مرخصی استفاده كردهاند.»
در آییننامه اجرایی سازمان زندانها و
اقدامات تامینی و تربیتی كشور مصوب بیستم آذرماه 84 در تعریف زندان آمده
است: «زندان محلی است كه در آن محكومانی كه حكم آنان قطعی شده است با
معرفی مقامات قضایی صلاحیتدار قضایی و قانونی برای مدت معین یا بهطور
دایم برای تحمل كیفر، با هدف حرفه آموزی، بازپروری و بازسازگاری نگهداری
میشوند.»
از دیرباز صاحبنظران حقوق درباره هدف
از اعمال مجازاتها از جمله مجازات حبس، نظرات مختلفی را مطرح كردهاند:
از دوران اولیه تكوین حقوق كیفری كه هدف از مجازات صرفا انتقامگیری و
تشفی خاطر قربانی بود تا ترساندن و ارعاب جامعه و مردم و تا نظریات عدالت
محور درباره مجازات. از سوی دیگر به اعتقاد برخی حقوقدانان هر زندانی
میتواند بر اساس مقررات و ضوابط تعیین شده از مرخصی برخوردار شود. فصل
سوم از بخش سوم آییننامه اجرایی سازمان زندانها و اقدامات تامینی و
تربیتی كشور مصوب 20 آذر 84 به موضوع مرخصی زندانیان و نحوه و شرایط اعطای
آن میپردازد. ماده 216 به صراحت شرایط بهرهمندی از مرخصی را اینگونه
تشریح میكند: «در مواردی كه محكوم پس از تحمل حداقل یك ماه از محكومیت
حبس با توجه به نوع جرم ارتكابی و میزان محكومیت از شخصیت، اخلاق و رفتار
مناسبی برخوردار باشد شورای طبقهبندی میتواند پس از اخذ تامین مناسب
حداكثر پنج روز در هر ماه بهطور پیوسته به وی مرخصی اعطا كند.»به موجب
این ماده هر زندانی میتواند بعد از گذراندن یك ماه از محكومیت خود، هر
ماه، پنج روز به مرخصی برود. تبصره یك همین ماده مقرر میكند اگر مسوولان
موافقت كنند، زندانی میتواند حتی قبل از سپری شدن این یك ماه به مرخصی
برود.
در دو سال گذشته اگرچه برخی از
زندانیان حوادث بعد از انتخابات از مرخصی استفاده كردند ولی خانواده
عدهیی دیگر از این زندانیان
مرخصی-زندانیان-بعد از-انتخابات