اطلاعات عمومی

سفارش‌هايي بـراي عروس و دامـادها

ازدواج آسماني

پيامبر(ص) به دخترش فرمودند: دخترم حق تعالي در حق علي(ع) هفت خصلت مرا عطا كرده است: او اول كسي است كه با من از قبر بيرون مي‌آيد، اول كسي است كه با من بر صراط مي‌ايستد و خطاب مي‌كند به آتش جهنم كه اين را بگير و آن را بگذار، اول كسي است كه با من جامه مي‌پوشد، اول كسي است كه با من در جانب راست عرش مي‌ايستد، اول كسي است كه با من در بهشت را مي‌زند، اول كسي است كه با من در درجات عليين ساكن مي‌شود و اول كسي است كه با من از شراب بهشت مي‌نوشد.

فاطمه‌جان! اگر علي(ع) در دنيا مالي ندارد، در آخرت عظمت و جلال دارد، سينه او مملو از علم الهي است و خداوند عالم، او را به صفت و هيأت حضرت آدم(ع) آفريده است. با دستان بلند خود، دشمنان خدا و دشمنان مرا به قتل مي‌رساند و حق تعالي به بركت او دين مرا غالب خواهد كرد و از صلب او دو جوان بهشتي متولد مي‌شوند كه عرش الهي آنان را تا قيامت زينت خود قرار مي‌دهد. دختر رسول خدا(ص) كه از سخنان پدر سخت در سكوت عميق فرو رفت، آثار شعف و خشنودي از رخساره‌اش آشكار شد و گفت: «جز علي(ع)، كسي را براي ازدواج اختيار نمي‌كنم!»

ادامه دارد

چـرا اصـرار بـر 14 سكـه

اينكه مي‌بينيد ما گفتيم 14 سكه بيشتر را عقد نمي‌كنيم، نه براي اين است كه چهارده سكه بيشتر اشكالي در ازدواج ايجاد مي‌كند. خير. چهارده هزار سكه هم باشد، ازدواج اشكالي ندارد. فرقي ندارد. اين براي اين است كه آن جنبه معنوي ازدواج، غلبه پيدا كند بر جنبه مادي. مثل يك تجارت و معامله نباشد. داد و ستد مادي نباشد. اگر تشريفات را كم كرديد، جنبه معنوي تقويت خواهد شد.(خطبه عقد يك زوج - 26دي 72)

 مهريه هر چه كمتر باشد، به طبيعت ازدواج نزديك‌تر است، چون طبيعت ازدواج معامله كه نيست، خريد و فروش كه نيست، اجاره دادن كه نيست، زندگي دو انسان است. اين ارتباطي به مسائل مالي ندارد. ولي شارع مقدس يك مهريه‌اي را معين كرده كه بايد يك چيزي باشد. اما نبايد سنگين باشد.

بايد عادي باشد جوري باشد كه همه بتوانند انجام دهند.(خطبه عقد 18 مرداد 74)

 در ازدواج، آنچه كه اتفاق مي‌افتد، يك حادثه و پيوند انساني است، نه يك معامله پولي و مالي، اگرچه يك مالي هم در بين هست در شرع مقدس اسلام، آن مال جنبه نمادين دارد. جنبه رمزي دارد. خريد و فروش و بده بستان نيست.(5 فروردين 71)

مهرم حلال،جانم خلاص

 گاهي اوقات مرد آنچنان است كه زن هر چقدر هم مهريه داشته باشد مي‌گويد: مهرم حلال، جانم خلاص. مهريه كه كسي را خوشبخت نمي‌كند... بلكه روش شرعي، انسان‌ها را خوشبخت مي‌كند. محبت هم به اين چيزها بستگي ندارد. هر چقدر كه پول در اين طور مسائل كمتر باشد، عنصر مادي بيرون بشود، عنصر انساني تقويت مي‌شود و محبت بيشتر مي‌شود.(خطبه عقد دهم ارديبهشت 75)

 بعضي‌ها خيال مي‌كنند مهريه سنگين به حفظ پيوند زناشويي كمك مي‌كند. اين خطاست. اشتباه است. اگر خداي ناكرده اين زن و شوهر نااهل باشند، مهريه سنگين هيچ معجزه‌اي نمي‌تواند بكند.(خطبه عقد 11 مرداد 75)

 بعضي از خانواده‌هاي طرف عروس مي‌گويند كه ما مهريه آنقدر بالا نمي‌خواهيم ولي خانواده داماد براي پز دادن و تفاخر مي‌گويند، نه نمي‌شود! چند ميليون يا فلان قدر. خب اينها همه دوري از اسلام است. هيچ كس با مهريه بالا خوشبخت نشد. اينهايي كه خيال مي‌كنند اگر مهريه نباشد ازدواج دخترشان متزلزل خواهد شد، اينها اشتباه مي‌كنند. ازدواج اگر چنانچه با محبت بود، با وضعيت درست بود، بي‌مهريه هم متزلزل نمي‌شود. ولي اگر چنانچه بر مبناي خباثت و زرنگي و كلاهبرداري و فريب و اين چيزها بود، مهريه هر چقدر هم كه زياد باشد، مرد بدجنس زورگو، كاري خواهد كرد كه بتواند از زير بار اين مهريه هم فرار كند.(خطبه عقد 4 آذر 75)

 بعضي‌ها مي‌گويند ما مهريه را سنگين مي‌كنيم براي اينكه مانع طلاق بشويم. اين خيلي خطاي بزرگي است. هيچ مهريه سنگيني مانع از طلاق نمي‌شود و نشده است. آن چيزي كه مانع طلاق مي‌شود، اخلاق و رفتار و رعايت موازين اسـلامي است.(خطبـه عقـد 2 آذر 73)

چشم و هم‌چشمي و معضل جهيزيه

 خانواده‌ها روي چشم و هم‌چشمي، جهيزيه را براي خودشان يك معضل مي‌كنند. بعد كه اين معضل را خودشان به يك نحوي تحمل كردند، تازه نوبت ديگران است كه رنج اين معضل را ببرند. براي خاطر اينكه وقتي شما در جهيزيه دخترتان اين همه وسايل درست كرديد، بعد كساني كه ديدند، تكليف آنها چيست؟ اين چشم و هم‌چشمي‌ها، آخر به كجا خواهد رسيد؟ اين همان مشكلاتي است كه درست خواهد شد. اسلام مي‌خواهد اينها نباشد.(خطبه عقد 16 خرداد 73)

 بعضي‌ها سعي مي‌كنند كه براي جهيزيه بزنند روي دست همه قوم و خويش‌ها و همسايه‌ها و دوست و آشناها كه اين هم اشتباه است... بايد نگاه كنيد، ببينيد كه چه چيزي درست است؟ چه چيزي حق است و آن را انجام بدهيد. چه چيزي حق است؟ يك خانواده دو نفره يك وسايلي لازم دارند كه زندگي ساده‌اي داشته باشند. (خطبه عقد سوم آبان 79)

 انواع و اقسام ريخت و پاش‌ها، زياده‌روي‌ها، كارهاي اشتباه، جهيزيه‌هاي سنگين. همه جور چيزي را حتما بايد بخرند، بياورند توي جهيزيه بگذارند، كه اقلا يك چيز بيشتر از آن دختر خاله‌اش، يا نمي‌دانم خواهرش، يا آن همسايه‌شان يا آن همكلاسي‌شان داشته باشد. اينها از آن اشتباهات بسيار موذي و آزاردهنده است، براي خود انسان و براي مردم.

خيلي از دخترها نمي‌توانند به خانه بخت بروند، خيلي از پسرها نمي‌توانند ازدواج كنند، به خاطر همين چيزها. به خاطر همين گرفتاري‌ها. اگر ازدواج آسان بود، اگر مردم آنقدر سخت‌گيري نكرده بودند، بعضي‌ها اگر مهريه‌شان سنگين نبود، اگر اين جهيزيه‌هاي جاهلانه نبود و پدر و مادرها به خيال خودشان براي اينكه مبادا دل دخترشان بشكند، خودشان را به آب و آتش نمي‌زدند، اين گرفتاري‌ها براي خيلي از خانواده‌ها پيش نمي‌آمد.(خطبه عقد اول اسفند 71)

 از اول، بعضي‌ها، همه‌ي ريز و درشت لازم و غير لازم را براي دخترشان به عنوان جهيزيه فراهم مي‌كنند كه مبادا از دختر فلاني، از نمي‌دانم دختر عمويش، يا از خواهرش يا از جاريش مثلا، كمتر باشد. اينها درست نيست. اين كارها اشتباه است. اسباب زحمت شماست. آن هم زحمتي كه هيچ اجري پيش خدا ندارد و مايه تشكر هم نمي‌شود.(خطبه عقد 20 آذر 78)