
برخی زوجها با درایت و برنامه ریزی دقیق صاحب فرزند میشوند،
عده ای از زوجین هم بدون اندیشه و غیر مسئولانه، و برخی هم تصمیم میگیرند
تا هیچگاه صاحب فرزندی نشوند. صرف نظر از اینکه شما در کدام دسته جای
میگیرید، یک چیز مسلم است، و آن اینست که داشتن فرزند و پرورش آن یک شغل و
مسئولیت 24 ساعته و مادام العمر است، و البته پر هزینه و طاقت فرسا. ما در
این مقاله به چند پارامتر که به شما کمک میکند تا دریابید آیا آمادگی خوش
آمد گویی به عضو جدیدی را در خانواده ی خود دارید یا خیر، اشاره کرده ایم:
1-
آیا رابطه ای با ثبات با شریک خود دارید: آیا بچه دار شدن توانایی ترمیم و
یا تحکیم یک زندگی زناشویی ی متزلزل را دارد؟ خیر. این یک افسانه است. شما
بایستی قبل از اینکه صاحب فرزندی شوید خود و شریکتان را بخوبی بشناسید،
باید خالصانه به یکدیگر علاقه مند بوده و رابطه ی میان شما صمیمی و کاملاً
با ثبات باشد. باید آینده ی رابطه ی شما روشن، مطمئن، قابل پیش بینی و نوید
دهنده باشد.
2- آیا از توان مالی برخوردار میباشید: یک کودک با
وابستگی های مالی فراوانی به این دنیا وارد میشود، که این وابستگی ها با
گذشت زمان افزایش نیز می یابند. هزینه های نگهداری و پرورش کودک بی
شماراست، از جمله آنها میتوان به موارد زیر اشاره کرد: هزینه زایمان، هزینه
های درمانی (مراجعه به پزشک و تهیه دارو)، نیازهای تغذیه ای و پوشاک،
اسباب بازی، مدرسه و شهریه های متعدد دیگر، اوقات فراغت، دانشگاه، ازدواج
و...بنابراین لازم است تا شما از یک پشتوانه مالی، یک شغل با درآمد مکفی و
پایدار و پس انداز خوبی برخوردار باشید (برخورداری از امنیت شغلی و مالی).
3-
آیا وقت کافی در اختیار دارید: بسیار خوب، شما از لحاظ مالی تامین
میباشید. اما پول نمیتواند نیازهای احساسی و عاطفی فرزند شما را برآورده
سازد. کودک شما نیازمند حضور شماست، که هیچ چیز را نمیتوان جایگزین آن کرد،
حتی گرانقیمت ترین و مجلل ترین لباسها و اسباب بازیها را. این در مورد پدر
و مادر هر دو به یک اندازه صدق کرده و حائز اهمیت است. چنانچه مشغله کاری
زیادی دارید بهتر است از بچه دار شدن صرفنظر کنید.
4- آیا به مسایل
بالقوه ی آینده اندیشیده اید: چنانچه شما و شریکتان متعلق به دو مذهب،
فرهنگ، کشور و یا حتی طبقه ی اجتماعی ی متفاوت باشید، این تفاوتها میتواند
طی پرورش کودک زمینه ساز مشاجرات و کشمکش های فراوانی گردد. نیازی نیست شما
در مورد همه چیزهم عقیده باشید، اما ضروری است بر سر اینکه چگونه در آینده
مصالحه و سازش خواهید کرد توافق حاصل کرده باشید.
5- آیا از سلامت
کامل جسم و روان برخوردار میباشید: شما و شریکتان قبل از بارداری باید
کاملا سالم باشید. پیش از بارداری بایستی تحت یک چک آپ کامل قرار گیرید، و
وجود بیماریهای خطرناک از قبیل اچ آی وی در شما منتفی گردد. چنانچه به
دیابت و فشار خون بالا مبتلا هستید، بایستی تحت نظر متخصص زنان فرزند خود
را بدنیا آورید. همچنین انجام آزمایشات ژنتیک قبل از بارداری از اقدامات
بسیار ضروری و حیاتی است. سلامت روان شما و شریکتان نیز از اهمیت بالایی
برخوردار است.
6- آیا از دانش کافی در زمینه پرورش کودک بهره مند
میباشید: فرزند پروری یک علم است. شما بایستی از مراحل رشد و تکامل کودک،
نحوه مراقبت از کودک، و روانشناسی کودک و نوجوان آگاهی کامل داشته باشید.
شما باید بدانید چگونه با یک کودک خردسال و یا نوجوان رفتار کرده و تعامل
داشته باشید. شما بمنظور تادیب و تربیت فرزندتان باید از صلاحیت و دانش
کافی برخوردار باشید.
7- آیا شما از حمایت اجتماعی و عاطفی کافی
برخوردار هستید: پرورش کودک بدون یاری دوستان و خانواده کاری بس دشوار و
طاقت فرسا است. بنابراین مطمئن گردید از حمایت اجتماعی کافی در رابطه با
نگهداری و پرورش فرزندتان بهره مند میباشید.
8- آیا شما آمادگی
ظهور تغییرات جسمی در بدنتان را دارید: حاملگی و زایمان با اضافه وزن در
مادران همراه است (به ویژه در ناحیه شکم). این اضافه وزن ممکن است همیشگی و
یا گذرا باشد. به هر صورت برای بازگشت به وضعیت اولیه حداقل 9 ماه زمان
لازم است. بنابراین زوجهای جوان باید آمادگی پذیرش این تغییرات ظاهری را
داشته باشند.
9- آیا برای بی خوابیهای شبانه آمادگی دارید: بی
خوابی های شبانه، از هم گسیختگی در الگوهای خواب، نبود وقت کافی برای
رسیدگی به خودتان، رابطه ی جنسی کمتر، تفریح و اوقات فراغت کمتر، ازجمله
مشکلات پیش روی شماست که باید با آنها کنار آیید. هشیار باشید که بچه دار
شدن در ماههای نخست زندگی ی مشترک میتواند استرس و فشار روحی ی زیادی به
شما و شریکتان تحمیل کند. بنابراین سعی کنید تا 3 سال پس از ازدواجتان
صاحب فرزندی نشوید.
10- آیا میتوانید فرزند خود را همانگونه که هست
بپذیرد: شما باید احتمال تولد نوزادی با نقصهای جسمی و روانی را نیز مد
نظر داشته باشید ( هر چند اغلب آنها قابل پیشگیری است). ممکن است نوزاد
شما، آن طور که در رویاهایتان می پروراندید، نباشد، ممکن است از زیبایی ی
دلخواه شما برخوردار نباشد، و یا حتی ممکن است مرده متولد شود. چنانچه پسر و
یا دختر بودن کودک برایتان مهم است، بهتر است قید بچه دار شدن را بزنید،
چون ممکن است چیزی بر خلاف آرزویتان رقم بخورد.
چند توصیه دیگر:
1-
چنانچه بر مبنای دلایل غلط و غیر منطقی صاحب فرزند شوید، لذت شیرین پدر و
مادر شدن به پشیمانی و عذابی ابدی برای شما و فرزندانتان بدل خواهد شد.
2- برای آینده خود برنامه ریزی کنید و ببینید حضور فرزند در آن چه تغییراتی ایجاد میکند.
3-
فرزند با خود شادی های بسیاری به همراه می آورد، اما در عین حال چالشهای
فراوانی نیز پیش روی شما قرار میدهد. فرزند روابط، فعالیتهای روزمره، شغل،
وضعیت مالی، و سبک زندگی شما را دستخوش تغییر خواهد کرد.
4- پیش از
بچه دار شدن درباره نحوه ی پرورش کودک با شریکتان صحبت کرده و به توافقات
اصولی دست یابید. هر دوی شما در این زمینه باید از آمادگی جسمی، روحی و
مالی کافی برخوردار باشید.
5- شما و شریکتان باید قادر به فرآهم آوردن محیط و فضایی سالم، امن، مطمئن و عاری از تنش برای رشد و بالندگی فرزندتان باشید.
6-
بسیاری از مادران پس از تولد فرزندشان دچار افسردگی پس از زایمان میگرند.
از دلایل عمده آن عدم آمادگی برای مادر شدن، ناتوانی در درک حقایق زندگی،
توقعات نامعقول و عدم برنامه ریزی قبلی میباشد. به عبارت ساده تر آنها نمی
دانند چه میکنند و چه باید بکنند.
7- سطحی نیادیشید. از افرادی که
به تازگی صاحب فرزند شده اند، مشکلات مرتبط با نگهداری کودک را جویا شده و
صادقانه ببینید میتوانید از عهده آنها بر آمده و با آنها کنار آیید.