جفت بافتي است كه جنين را از طريق بند ناف تغذيه مي كند. در بيشتر حاملگي
ها جفت در نيمه فوقاني رحم قرار دارد اما در بعضي موارد جفت در قسمت تحتاني
رحم قرار مي گيرد و دهانه رحم كه محل خروج جنين است را بطور كامل و يا
ناقص مسدود مي كند.اين حالت قرار گيري جفت را جفت سرراهي مي گويند. در شكل
زير شما مي توانيد سه شكل جفت طبيعي ,جفت سرراهي كامل و ناقص را مشاهده
كنيد
تشخيص محل جفت توسط سونوگرافي انجام مي شود.
اگر جفت در نيمه اول حاملگي در قسمت تحتاني قرار داشت زياد جاي نگراني نيست
در بيشتر موارد بهمراه بزرگ شدن رحم جفت به سمت بالا كشيده مي شود. بهتر
است در هفته هاي 32 تا34 يكبار ديگر سونو گرافي انجام شود تا محل دقيق جفت
معلوم شودفقط نيم تا يك درصد موارد جفت در قسمت پايين باقي مي ماند.
مشكلاتي كه بهمراه جفت سرراهي ايجاد مي شود:
1. خونريزي از واژن:
اين نوع خونريزي در سه ماهه آخر حاملگي اتفاق مي افتد و معمولا بدون درد
است .علت خونريزي آن است که چون در سه ماهه سوم دهانه رحم شروع به تغيير
مي كند جفت قادر به كشش نيست و دچار خونريزي مي شود
2. پوزيشن نامناسب جنين هم نشانه جفت سرراهي است
**جفت سراهي به خودي خود باعث آسيب به جنين نمي شود
ولي گاهي خونريزي هاي شديد مادر منجر به عوارض بعدي شده و گاهي پزشك مجبور
است جنين را زودتر از موقع بدنيا بياورد.اگر جفت سرراهي در سه ماهه سوم به
طور كامل دهانه رحم را مسدود كند بهتر است مادر تا آخر بارداري در
بيمارستان بماند و تنها راه بدنيا آمدن كودك هم سزارين است.
همچنين فعاليتهاي فيزيكي و نزديكي با وجود جفت سراهي ممنوع است.
در سه ماهه سوم:
اگر مادر خونريزي داشته باشد دو تشخيص محتمل است:
1. جفت سرراهي
2. كندگي جفت
كه بايد مادر سريع به بيمارستان منتقل شود.
در موارد با جفت سرراهي
اگر جنين بعد از 37 هفته باشد سزارين انجام مي شود
واگر قبل از 37 باشد و خونريزي شديد باشد براي رشد ريه جنین ,مادر
كورتيكواستروييد دريافت مي كند و بعد سزارين انجام مي شود ولي اگر خونريزي
قطع شود و حال مادر و جنين خوب باشد مي توان تا 37 هفته صبر كرد.
**سرکلاژ یا دوختن دهانه رحم نقشی در حل مشکل جفت سرراهی ندارد.
ريسك فاكتور ها براي جفت سرراهي:
1. سابقه قبلي جفت سراهي
2.چند قلويي
3.سابقه سزارين قبلي
4.سابقه جراحي رحم
5.مصرف سيگار و كوكائين