اطلاعات عمومی

منبع: سایت پزشکان بدون مرز

این فیلم‌ها  تصویر نادرستی از روابط زن و مرد نیز ارائه می‌دهند. علت این امر عدم دسترسی جوانان به بزرگسالان قابل اعتمادی است كه بتوانند آنان را راهنمایی كنند. جوانانی هستند كه هیچ چیز در مورد روابط جنسی نمی‌دانند چرا كه هیچكس در مورد این مسایل با آنان گفتگو نمی كند. فیلم‌های پورنو برای این جوانان می‌تواند نقش الگو را ایفا كند و همین مساله باعث نگرانی است.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز  ، برای اغلب جوانان، تماشای فیلم پورنو نخستین قدم‌ها به‌ سوی ارضای میل جنسی است. چنین بازنمایی روابط جنسی، چه تاثیری بر جوانان می‌گذارد؟

به گفته خانم میشلا مارزانو (Michela Marzan)، فیلسوف و جامعه‌شناس، تا سال ۲۰۰۲ سن متوسط اولین تماشای فیلم پورنو در میان نوجوانان، حدود ۱۳ سالگی بود. امروزه امكان دسترسی به تصاویر پورنوگرافی از طریق اینترنت، این سن را در میان نوجوانان باز هم پایین‌تر آورده است.

یك جوان ۲۶ ساله می‌گوید در میان اطرافیانش هیچكس را نمی‌شناسد كه دوران نوجوانی و قبل از داشتن اولین تجربه جنسی، فیلم پورنو تماشا نكرده باشد.
به اعتقاد سرژ تیسرون (Serge Tisseron)، روانپزشك و روانكاو فرانسوی، تماشای فیلمهای پورنو، امروزه روش جدیدی برای عبور از دوران نوجوانی به بزرگسالی است.

در حال حاضر حمایت بیش از حد والدین از فرزندان نوجوانشان، موجب طولانی شدن دوران نوجوانی در آنان شده است. جوانان امروزی برای اینكه بتوانند مرز مشخصی بین گذشته و آینده بكشند رفتاری از خود بروز می‌دهند كه بیش از هر چیز بر محور خشونت و سكس می‌چرخد. پورنوگرافی مرز بین خشونت و سكس است.

تماشای این تصاویر به نوجوانان امكان می‌دهد بگویند دیگر بزرگ شده‌اند، به این دلیل ساده كه تماشای این نوع تصاویر برای آنها ممنوع است و محتوایشان خاص بزرگسالان است.

تماشای فیلم‌های پورنو، كه برای نوجوانان امروزی همچون مناسكی است كه باید آنرا به جا آورد، شامل دو مرحله است.

مرحله اول وقتی است كه نوجوان فیلم پورنو را تماشا كرده و مرحله دوم زمانی است كه نوجوان در موقعیتی قرار می‌گیرد كه می‌تواند آنچه را دیده عیناً اجرا كند. خطر واقعی فیلم‌های پورنو، می‌تواند بروز این تصور غلط در نوجوان باشد كه آنچه دیده، الگوهای درست روابط جنسی در زندگی واقعی هستند.

جوان ۲۷ ساله‌ای می‌گوید اولین تجارب جنسی‌اش او را با تفاوت فاحشی بین آنچه دیده و آنچه تجربه كرده بود مواجه كرده است. او می‌افزاید، احساس سردرگمی می‌كردم چرا كه كارهایم، تاثیری كه در فیلم‌ها دیده بودم را بر زنان نمی‌گذاشت. برخلاف آنچه در فیلم‌های پورنو دیده بودم، زنانی كه با آنان همبستر می‌شدم به راحتی هنرپیشه‌های فیلم، ارضا نمی‌شدند و این موجب می‌شد تصور كنم حتماً ناتوانی و ایراد از من است.

این مرد جوان همچنین می‌گوید برای مدتها خودش را زیر‌سوال برده و اعتماد به نفسش را در زمینه روابط جنسی از دست داده بود. تنها گفتگو با دوست دخترهایش در این زمینه موجب شده در یابد كه كاملاً طبیعی است و در رابطه اش احساس امنیت كند.
به اعتقاد خانم میشلا مارزانو، عواقب ناشی از دستورالعمل‌هایی كه اینگونه فیلم‌ها برای ارضای جنسی ارائه می‌دهند، نادیده گرفتن ویژگی‌های شخصی افراد است. در این فیلم‌ها احساسات و مشخصه‌های فردی مد نظر قرار نمی‌گیرند.

خانم كلود روزیه (Claude Rozier)، پزشك و متخصص مسائل جنسی می‌گوید، مشكل اساسی فیلم‌های پورنو، مكانیكی بودن روابط جنسی در آنهاست.

این فیلم‌ها همچنین به نظر او تصویر نادرستی از روابط زن و مرد نیز ارائه می‌دهند: مردها همواره بر رابطه بین دو نفر مسلطند و آنها هستند كه قادر به ارضای زنانند، زنانی كه همیشه آماده و موافقند.

در واقع نوجوانان با تماشای فیلم‌های پورنو، بیش از اینكه در مورد چگونگی برقراری رابطه بیاموزند، مجموعه تخیلات جنسی را كه برای خودارضایی نیاز دارند غنی‌تر می‌كنند.

به اعتقاد ژرارد بونه Gérard Bonnet، روانكاو، هدف اصلی پورنوگرافی این است كه با بازنمایی روابط جنسی، به افراد لذت آنی بدهد.

فیلم پورنو، همچون راه میانبری است كه به بیننده امكان می‌دهد تا با دستچین تصاویر تحریك‌آمیزتر، بیشترین لذت جنسی را، بدون نیاز به ایجاد رابطه، كسب كند.

فیلم‌های پورنو، عاری ازاحساسات و مقدمه‌چینی‌هایی است كه برای جذب طرف مقابل لازم و ضروری است. در این فیلم‌ها رابطه جنسی بدون هیچ پیش‌درآمد، گفتگو و به ویژه بدون هیچ عشقی برقرار می‌شود.
به اعتقاد سرژ تیسرون، فیلم‌های پورنو توانایی تخیل كردن را از ببیننده سلب می‌كنند، در حالی كه خیال‌پردازی و تصورات، جای مهمی را در روابط جنسی اشغال می‌كنند.

او می‌گوید پورنوگرافی این روابط را به حد قالب‌های پیش‌ساخته پایین می‌آورد، قالب‌هایی كه مدعی‌اند همه واقعیت روابط عاشقانه انسان‌ها را بازسازی می‌كنند.

در مقابل، خانم كلود روزیه معتقد است، دختران و پسران نوجوان ممكن است در ابتدا چنین قالب‌هایی را پذیرا شوند، اما به سرعت و با همفكری اطرافیانشان به واقعیت پی می‌برند.

پذیرش یا رد آنچه در فیلم‌های پورنو می‌گذرد، كاملاً به این نكته بستگی دارد كه نوجوان بتواند یافته‌هایش را با دیگران درمیان بگذارد و تنها روبرو شدن با ایده های مخالف است كه می‌تواند او را از برداشت اولیه‌اش دور كند.

دختر هفده‌ساله‌ای كه تاكنون رابطه جنسی را تجربه نكرده و همچون اكثر نوجوانان، فیلمهای پورنو را تماشا كرده، می‌گوید برای او همه چیزكاملاً روشن است، در این فیلم‌ها هنرپیشه‌ها بازی می كنند و همه چیز بر مبنای س ك س است‌. در حالی كه لازمه یك رابطه جنسی، احساسات عاشقانه است.

برای سرژ تیسرون، نظر این دختر نشان‌دهنده چیزی است كه او به آن یقین دارد: خطر اصلی پورنوگرافی را پشت سر گذاشته‌ایم.

به نظر او، بچه ‌های امروزی خود تهیه‌كنندگانی هستند كه به طرق مختلف از تصاویری كه با استفاده از تلفن همراه یا دوربین‌های دیجیتال و فیلمبرداری می‌گیرند استفاده می‌كنند. آنها می‌دانند كه می‌توان این تصاویر را دستكاری كرد.

این روانكاو معتقد است كه جوانان كمتر آنچه را می‌بینند باور می‌كنند و به نظر او به مرور از اینگونه فیلم‌ها فاصله می‌گیرند.

یك مدد‌كار اجتماعی كه با جوانان حومه شهری كار می‌كند، چندان با آقای تیسرون موافق نیست و معتقد است كه نظریه‌اش را نمی‌شود به همه جوانان تعمیم داد.

به گفته او نوجوانانی كه وی با آنان سر و كار دارد، اینگونه فیلم‌ها را اغلب جدی می‌گیرند. او علت این امر را عدم دسترسی جوانان به بزرگسالان قابل اعتمادی می‌داند كه می توانند آنان را راهنمایی كنند. به گمان او جوانانی هستند كه هیچ چیز در مورد روابط جنسی نمی‌دانند چرا كه هیچكس در مورد این مسایل با آنان گفتگو نمی كند. فیلم‌های پورنو برای این جوانان می‌تواند نقش الگو را ایفا كند و همین مساله باعث نگرانی است.

لازمه آموزش جنسی نیز مانند دیگر مقوله‌های آموزشی، گفتگو است. گفتگو بین جوانان و بزرگسالان، تنها راه برخورد صحیح با كجروی‌ها و برداشت‌های نادرست است.