بیماری دریچهای قلب عبارت است از عارضه بیماریهایی که دریچههای قلب را از شکل میاندازند یا تخریب میکنند. قلب 4 دریچه دارد. دریچههای دولتی (میترال) و سهلتی (تریکوسپید) که دریچههای اصلی قلب به شمار میروند و کنترل جریان خون به درون بطنها را به عهده دارند. دریچههای آئورت و ریوی نیز کنترل جریان خون به خارج از قلب را به عهده دارند. عملکرد درست دریچهها برای کارآمدی قلب به عنوان یک پمپ اهمیت حیاتی دارد.
خستگی، ضعف و منگی یا غش، درد قفسه سینه، تنگی تنفس، که گاهی فرد را از خواب بیدار میکند، از علائم بیماری دریچهای قلب است. و گاهی هم بدون علامت میباشد. احتقان ریه، نامنظمیهای ضرباهنگ قلب، وجود صداهای غیرطبیعی در قلب که پزشک به کمک گوشی میتواند آنها را بشنود، و بالا یا پایین بودن فشارخون از علائم دیگر بیماری هستند. عفونت دریچهها و نارسایی احتقانی قلب از عوارض احتمالی بیماری است.
بیماری دریچهای قلب اساساً به دو نوع تقسیم میشود:
تنگ شدن دریچه که جلوی جریان طبیعی خون را میگیرد، یا گشاد شدن
دریچه که باعث برگشت خون به عقب و به درون قلب میشود. اختلال
دریچهای ممکن است ارثی باشد یا توسط مواردی از قبیل تب روماتیسمی، عارضهای از گلودرد استرپتوککی، آترواسکلروز (تصلب شرایین)، بالا بودن فشارخون، نقایص مادرزادی قلب، آندوکاردیت و تزریق موادمخدر در رگ و ندرتاً سیفلیس بوجود آید.
سن
بالای 60 سال، سابقه خانوادگی بیماری دریچهای قلب، حاملگی، خستگی
یا کار زیاد و نشانگان مارفان جزو عوامل افزایش دهنده خطر بروز
بیماری هستند.
بررسیهای تشخیصی ممکن است شامل آزمایش خون، نوار قلب، اکوکاردیوگرافی، عکسبرداری از قلب و ریهها با اشعه ایکس، و آنژیوگرافی و وارد کردن کاتتر به قلب باشد.
.:: This Template By : web93.ir ::.