الف - آداب شب زفاف که عبارت است از :
1- ابتدا عروس و داماد وضو بگیرند.
2- تکبیر گفتن در این شب ؛
برخلاف
مراسم جاهلیت - که متأسفانه عدهای در عصر ما به بعضی از آنها گرفتاراند و
شب زفاف را به بی عفتی و بی غیرتی و گناه تبدیل میگذرانند - در اسلام ،
نخستین حرکت سازنده زندگی مشترک ، با شعار «تکبیر» آغاز می گردد .
3- خواندن دو رکعت نماز ؛
خواندن
این نماز با حال خضوع و خشوع و دعای ذیل در سرنوشت عروس و داماد بسیار
مؤثر است: «اللهم ارزقنی الفتها و ودّها و رضاها بی و ارضنی بها و اجمع
بیننا باحسن اجتماعٍ و انفس ائتلاف فانّک تحب الحلال و تکره الحرام؛ خدایا
الفت و مودت و رضایت زن را نسبت به من و رضایت مرا نسبت به او، بر من
ارزانی دار و میان ما را به بهترین وجه مجتمع نما و نیکوترین الفت را به ما
عطا کن، همانا تو حلال را دوست می داری و حرام را زشت می شماری».
4- خواندن دعا و نیایش، که بعد از خواندن نماز زفاف صورت می گیرد.
5- دست گذاشتن داماد بر پیشانی عروس ؛
پس
از ورود عروس به حجله ، داماد در حالی که رو به قبله می ایستد، دست خویش
را بر پیشانی عروس بگذارد و برای خود و عروس و اولاد آیندهشان ، چنین دعا
کن: «اللهم بامانتک اخذتها و بکلماتک استحللت فرجها، فان قضیت لی منها ولدا
فاجعله مسلما سویّا ولا تجعله شرک شیطان؛ خدایا این زن را به امانت از تو
گرفتم و با کلمات تو او را حلال کردم، اگر از این زن فرزندی برای من مقرر
فرمودی او را پربرکت و پارسا قرار ده و برای شیطان در او بهرهایي قرار
مده».
ب - آداب عمومی ( مستحبات) زناشویی:
1- گرفتن وضو
2- گفتن بسم اللّه
3- در هنگام جماع تعجیل نکند و زن را برای آن آماده کند تا او هم کاملاً لذت ببرد.
4- جماع در شبهای دوشنبه، سه شنبه، پنج شنبه یا جمعه باشد.
5- هنگام جماع با زن ملاعبه و بازی کند تا او کاملاً آماده شود.
6- جماع را وقتی انجام دهد که زن میل دارد.
7-
بهتر است نزدیکی در اول شب نباشد ، بلکه ساعاتی بعد از خوردن شام باشد ،
زیرا معده پر است و نزدیکی موجب قولنج و فلج و چکیدن بول و فتق و ضعف
بینایی و برخی بیماری های دیگر می شود.
امام رضا(ع) فرمود این عمل را در
آخر شب انجام دهید. زیرا برای بدن صالح تر و مایه امید بیش تر و ذکاوت بیش
تر برای فرزند کهبه دنیا می آید ، می باشد. (سفینه البحار ، ج 1، ص 181)