با توجّه به این که از نظر
اسلام، امر ازدواج، بسیار مقدّس و ارزشمند است و ترغیب فراوانى نسبت به آن
شده است، براى مراحل مختلف این کار، آداب، دعاها و نمازهایى در روایات بیان
شده است تا جنبه معنوى و روحانى آن حفظ شود و آلوده به انواع گناهان
نگردد.
از جمله امورى که در مسأله ازدواج دستور داده شده است، نماز و دعا براى شب
«زفاف» است:
اَللّهُمَّ ارْزُقْنى اِلْفَها وَ وُدَّها وَ رِضاها، وَاَرْضِنى بِها، وَاجْمَعْ بَیْنَنا بِاَحْسَنِ
خدایا روزیم کن الفت و دوستى و رضایتش را و مرا از او راضى کن و گردآور میان ما به بهترین
اجْتِماع، وَانَسِ ائْتِلاف، فَاِنَّکَ تُحِبُّ الْحَلالَ، وَ تَکرَهُ الْحَرامَ.(1)
گردآوردن و مأنوس ترین سازش که تو دوست دارى حلال را و ناخوش دارى حرام را.
1. کافى، جلد 5، صفحه 500، حدیث 1.
دعای دوم:
اَللّهُمَّ بِاَمانَتِکَ اَخَذْتُها، وَبِکَلِماتِکَ اسْتَحْلَلْتُها، فَاِنْ قَضَیْتَ لى مِنْها وَلَداً،
خدایا به امانت تو او را گرفتم و به کلمات تو حلالش کردم پس اگر از او فرزندى نصیبم کردى
فَاجْعَلْهُ مُبارَکاً تَقِیّاً مِنْ شیعَةِ آلِ مُحَمَّد، وَلاتَجْعَلْ لِلشَّیْطانِ فیهِ شِرْکاً
او را مبارک و با تقوا و از شیعیان آل محمّد قرار ده و براى شیطان در او شرکت
وَلانَصیباً.(1)
و نصیبى قرار مده.
یادآورى:
متأسّفانه افراد ناآگاه شب زفاف را که پایه زندگى خانوادگى در آن گذارده
مى شود چنان آلوده به گناه مى سازند که خیر و برکت را از آن خانواده دور
مى کنند. سزاوار است اهل ایمان از امر به معروف و نهى از منکر توأم با ادب و
احترام خوددارى نکنند.
1. همان مدرک، حدیث 2.