دوستت دارم به اندازه ي هر جي آدم نامرد توي دنياست . . . .
ستاره ها وقتي ميشكنن ميشن شهاب
اما دلي كه ميشكنه ميشه يه سوال بي جواب . . .
خدايا به آنان كه ادعاي عاشقي تو را دارند بياموز . . .
كه بزرگترين گناه شكستن دل آدميان است ...
تو مرا مي فهمي من تورا مي خواهم و همين ساده ترين قصه ي يك انسان است
تو مرا مي خواني من تورا ناب ترين شعر زمان مي دانم
و تو هم مي داني تا ابد در دل من مي ماني
چقدر سخته كه دلت مي خواد سرتو باز به ديواري تكيه بدي كه يه بار زير آوار غرورش همه وجودت له شده . . .
دگر حس شقايق را نداري
هواي قلب عاشق را نداري
واز چشمان خونسرد تو پيداست كه شور عشق سابق را نداري
لحظه ها در پي هم مي گذرند و ميان آنها تو فقط مي ماني
لحظه اي با من باش، تا ابد در دل من مهماني
مارک تواين مي گويد: بهتر است دهان خود را ببنديد و ابله به نظر برسيد تا اينکه آن را باز کنيد و همه ترديدها را از ميان ببريد
خسته ام ...! خسته نبودنت ...! خسته از روزهايي كه بي تو شب ميشود و
شبهايي كه باز هم بي تو ميگذرد تا كه طلوعي و غروبي ديگر بيايند و باز هم
گذر زمانها كه بي تو ميگذرد ...! ميگذرد ...! ميگذرد و باز هم ميگذرد ...!
بگير از من تو اين دل يادبودي، که تنها لايق اين دل تو بودي، هزاران خواستند اين دل بگيرند، ندادم چون عزيز دل تو بودي
غربت ديرينه ام را با تو قسمت مي كنم ... تا ابد با درد و رنج خويش خلوت مي كنم
يادت در ذهنم و عشقت در قلبم و عطر مهربانيت در تمام وجودم است عزيزم محبت
را در پاکي نگاهت و صداقت را در وجود مهربانت معني کردم و بدان که
زيباترين لحظه هايم در کنار تو بودن است
اگر مي دانستي دل ترک خورده ي من با ياد چشمان باراني ات شکسته تر مي شود هيچ گاه به من پشت نمي کردي