اطلاعات عمومی

من یک دختری را دوست دارم . حقیقتش هوس نیست ، با این که او به من کم محلی می کند ( منظور از کم محلی برای مثال جواب ندادن پیام هایم است ) ولی من هیچ وقت علاقه ام نسبت به او کم نشده است . ته دلم یک حسی نسبت به او دارم که من خیلی او را دوست دارم. به نظر شما ، کاری که من می توانم بکنم ، چیست ؟ ایا این واقعا عشق است ؟ ان دختر ، فامیلمان است

پاسخ:

معمولا عشق های زمینی با نیاز های انسانی پیچیده است .هیچ عشقی نسبت به موضوع مادی خالص نیست. از طرفی هدف شما از احساس عاطفی چیست ؟ بر فرض به یک لباس و یا یک وسیله علاقه مند هستید. هدفتان این است که زمانی با تهیه پول این وسیله و یا لباس را برای خود تهیه کنید. در روابط انسانی مشروع و مذهبی ،احساس عشق و علاقه بدون هدف ازدواج اشکال داشته ، حتی بسیاری از روان شناسان عشق بدون صمیمت و تعهد را عشقی نابود کننده انسانیت می دانند،

 به نظر روان شناسان ازدواج هایی که بر پایه عشق و علاقه زیاد شکل می گیرد، با مشکلات بسیار مواجه می شود.

حتی اگر هدفتان ازدواج باشد، اولاً ازدواج هایی که با احساس شروع شده باشد ، به دلیل وابستگی فرد نقاط منفی و اختلافات فرهنگی و.... طرف مقابل نادیده می گیرد، توجیه می کند و اهمیت نمی دهد و سعی می کند به طور احساسی به دلیل این که طرف مقابلش را از دست ندهد، با رفتار او همسان سازی داشته. مثلا فردی که چندین سال نماز نمی خواند ،ولی به دلیل اصرار و یا محافظه کاری طرف مقابلش و با هدف جلب نظر طرف مقابل ،دست به این رفتار بزند، آیا می تواند این رفتار احساسی را تا آخر ادامه دهد ؟ با گذشت زمان و شروع زندگی و کاهش طبیعی احساس اولیه ، تمام رفتارهای احساسی هم از بین می رود و رفتارهای چندین ساله دوباره آشکار شده و باعث اختلافات زناشویی خواهید شد.

البته سخن گفتن از ازدواج در این زمان و با سنی که شما دارید، بسیار زود است.

به نظر می رسد که عشق و علاقه ریشه در مسایل غریزی و جنسی دارد که در همه انسان ها وجود داشته و طبیعی است، اما باید کنترل شود. تا زمانی که شرایط برای ازدواج فراهم نشده، نباید به دنبال این مسایل باشید که چیزی جز تشدید کردن نیازهای جنسی و افکار یا اعمال گناه آلود( مانند خودارضایی) نیست.

 با کار خود نه تنها زمینه گناه را برای خود فراهم می کنید، بلکه باعث می شوید که دختر نیز وارد رابطه گناه آلود با شما یا افراد دیگر قرار گیرد.

اینکه‌ دختر به شما بی محلی می کند، کار درستی است و باید او را تحسین کرد.

شما نیز باید سعی کنید به صورت تدریجی تصاویر و افکار ایشان را فراموش کنید . قوت و عمر گرانمایه و ارزشمند خود را به کارهای مثبت، مانند تحصیل علم صرف نمایید.

موفق باشید.