اطلاعات عمومی

نیما:

قرآن : تنها آنهایی که خدا گفته است حرام است حرام می باشد.

استمنا حرام نیست، چون قرآن منشا اسلام درباره اش نگفته، همچنین انسان هایی که حرام میکنن کسی نیستن که از قرآن پیروی میکنن آنها مشرکند و در قانون گذاری خود را شریکه خدا میدانند، و تنها گناهی که بخشیده نمیشود شرک است.

خداوند به همه شما فرصت تفکر درباره کلمه پروردگار بدهد.

پاسخ:

آقا نیما ، دوست وهابی من.

اولا ما شیعه ها علاوه بر قرآن به سنت و حدیث پیامبر و اهل بیت ایشان فدایشان شوم هم اعتقاد داریم و در احادیث بسیاری حرمت این مساله آمده است.

ثانیا اطلاعات شما نسبت به قرآن خیلی ضعیف است. چرا که مساله خودارضایی در قرآن کریم هم آمده است . در سوره مومنون آیه 7 آمده است‌: فَمَنِ ابْتَغَى وَرَاء ذَلِکَ فَأُوْلَئِکَ هُمُ الْعَادُونَ . یعنی هر کس فراتر از نکاح حلال ، عملی را انجام دهد ، ستمکار و متجاوز است .

هر چند قبلا هم احادیثی را در این مورد ذکر کرده بودم اما به دلیل اهمیت موضوع یک بار دیگر هم آن را تکرار می کنم ، تا این شبهه برای دوستان عزیز رفع شود و گمان نکنند که من نعوذ بالله به عنوان شریک خداوند ، مشغول قانونگذاری هستم .

در اینجا دو حدیث می آورم که حدیث دوم به بسیاری از سوالات پاسخ می دهد:

1.      عَنِ الْعَلَاءِ بْنِ رَزِینٍ عَنْ رَجُلٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ( علیه السَّلام ) قَالَ سَأَلْتُهُ عَنِ الْخَضْخَضَةِ ؟ 
فَقَالَ : " هِیَ مِنَ الْفَوَاحِشِ ... "

از امام صادق درباره استمناء پرسیده شد ، فرمودند : از فواحش است .

واژه فواحش اشاره به این آیات قرآن کریم دارد که می فرمایند:

... وَلاَ تَقْرَبُواْ الْفَوَاحِشَ مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَمَا بَطَنَ ... ذَلِکُمْ وَصَّاکُمْ بِهِ لَعَلَّکُمْ تَعْقِلُونَ [أنعام : 151] یعنی چه آشکارا و چه در پنهان مرتکب فواحش نشوید... .

قُلْ إِنَّمَا حَرَّمَ رَبِّیَ الْفَوَاحِشَ مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَمَا بَطَنَ وَالإِثْمَ وَالْبَغْیَ بِغَیْرِ الْحَقِّ وَأَن تُشْرِکُواْ بِاللّهِ مَا لَمْ یُنَزِّلْ بِهِ سُلْطَاناً وَأَن تَقُولُواْ عَلَى اللّهِ مَا لاَ تَعْلَمُونَ [أعراف : 33]

یعنی بگو : پروردگار من فواحش را حرام کرد چه علنی باشد و چه پنهانی و ....

وَالَّذِینَ یَجْتَنِبُونَ کَبَائِرَ الْإِثْمِ وَالْفَوَاحِشَ ...[شورى : 37]

الَّذِینَ یَجْتَنِبُونَ کَبَائِرَ الْإِثْمِ وَالْفَوَاحِشَ إِلَّا اللَّمَمَ ...فَلَا تُزَکُّوا أَنفُسَکُمْ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ اتَّقَى [نجم : 32] . این آیه آخری خیلی جالب است. در انتها می گوید خودتان را تبرئه نکنید. خدا می داند که چه کسی اهل پرهیزکاری هست و چه کسی نیست.

اکنون حدیث دوم را هم با هم می خوانیم:

2. أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ عِیسَى فِی نَوَادِرِهِ ، عَنْ أَبِیهِ قَالَ سُئِلَ الصَّادِقُ ( علیه السَّلام ) عَنِ الْخَضْخَضَةِ ؟
فَقَالَ : " إِثْمٌ عَظِیمٌ قَدْ نَهَى اللَّهُ عَنْهُ فِی کِتَابِهِ و فَاعِلُهُ کَنَاکِحِ نَفْسِهِ ، و لَوْ عَلِمْتَ بِمَا یَفْعَلُهُ مَا أَکَلْتَ مَعَهُ " .
فَقَالَ السَّائِلُ : فَبَیِّنْ لِی یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ مِنْ کِتَابِ اللَّهِ فِیهِ .
فَقَالَ : " قَوْلُ اللَّهِ : { فَمَنِ ابْتَغَى وَرَاء ذَلِکَ فَأُوْلَئِکَ هُمُ الْعَادُونَ } و هُوَ مِمَّا ورَاءَ ذَلِکَ " .
فَقَالَ الرَّجُلُ أَیُّمَا أَکْبَرُ الزِّنَا أَوْ هِیَ .
فَقَالَ : " هُوَ ذَنْبٌ عَظِیمٌ ، قَدْ قَالَ الْقَائِلُ بَعْضُ الذَّنْبِ أَهْوَنُ مِنْ بَعْضٍ ، و الذُّنُوبُ کُلُّهَا عَظِیمٌ عِنْدَ اللَّهِ لِأَنَّهَا مَعَاصِیَ ، و أَنَّ اللَّهَ لَا یُحِبُّ مِنَ الْعِبَادِ الْعِصْیَانَ ، و قَدْ نَهَانَا اللَّهُ عَنْ ذَلِکَ لِأَنَّهَا مِنْ عَمَلِ الشَّیْطَانِ ، و قَدْ قَالَ لا تَعْبُدُوا الشَّیْطانَ : { إِنَّ الشَّیْطَانَ لَکُمْ عَدُوٌّ فَاتَّخِذُوهُ عَدُوًّا إِنَّمَا یَدْعُو حِزْبَهُ لِیَکُونُوا مِنْ أَصْحَابِ السَّعِیرِ"

در این روایت امام صادق علیه السلام می فرمایند : فاعل این عمل گناهی عظیم صورت داده و گویا با خود نکاح کرده و اگر میدانستی که او در واقع چه میکند ، هیچگاه با وی هم غذا نمیشدی .سائل می پرسد یابن رسول الله از قرآن برایم بگو !فرمودند: خداوند میفرماید : { فَمَنِ ابْتَغَى وَرَاء ذَلِکَ فَأُوْلَئِکَ هُمُ الْعَادُونَ } کسی که غیر از نکاح عملی صورت دهد متجاوز است. و استمناء غیراز نکاح است.
سائل میپرسد : استمناء بدتر است یا زنا؟
حضرت فرمودند: استمناء گناهی عظیم است چه بسا گوینده ای بگوید بعضی از گناهان خفیفتر از گناهان دیگر است ولی گناهها همه در نزد خدا بزرگند چرا که عصیان خدا شمرده می شوند . و خداوند از بندگان خود گناه را دوست نمی دارد و ما را از گناه نهی کرده چرا که از عمل شیطان است و خدا فرموده : شیطان را عبادت نکنید { إِنَّ الشَّیْطَانَ لَکُمْ عَدُوٌّ فَاتَّخِذُوهُ عَدُوًّا إِنَّمَا یَدْعُو حِزْبَهُ لِیَکُونُوا مِنْ أَصْحَابِ السَّعِیرِ.