مادرش از
تبار ملوانان بود و پدرش به فلسفه و عرفان علاقه داشت. او در مدرسه آموختن
زبان فرانسه و لاتين را آغاز كرد و در پانزدهسالگي تصميم گرفت زبان عربي
را ياد بگيرد. معلم زبان عربي او آموزشش را محدود به زبان نكرد و سعي كرد
كه آنه را بافرهنگ اسلامي و عربي آشنا كند. او هر هفته سه كتاب درباره
تاريخ، ادبيات، تمدن و دين مطالعه ميكرد که در شانزده سالگي ديپلم گرفت و
كمي پس از آن جنگ جهاني دوم شروع شد. شيمل در رشته شيمي و فيزيك ثبتنام
كرد ولي همزمان در كلاسهاي تاريخ هنر اسلامي نيز شركت ميكرد. او در
دانشگاه به سفارش معلمش درس فارسي، تركي و عثماني را شروع كرد و تصميم
گرفت كه رساله خود را در خصوص متون اسلامي و عربي بنويسد. او رسالهاش با
عنوان «خليفه و قاضي در مصر در اواخر قرون وسطي» نوشت.شيمل تا پايان جنگ
جهاني در وزارت امور خارجه به عنوان مترجم كار ميكرد. او در نوزده سالگي
در رشته مطالعات اسلامي موفق به اخذ درجه دكترا از دانشگاه برلين شد و در
23 سالگي استاديار دانشگاه ماربورگ شد. سال 1951 در تاريخ اديان دكترايش
را گرفت و سال بعد به تركيه رفت تا در خصوص نسخههاي خطي در كتابخانههاي
استانبول تحقيق كند. در اين سفر به او پيشنهاد شد كه كرسي تاريخ اديان را
كه سال قبل در آنكارا بنيان نهاده شده بود، بپذيرد.او سال 1955 در آنكارا
كتاب مقدماتي تاريخ اديان را نوشت. شيمل در تركيه خاطرات بسياري داشت و به
موفقيتهاي زيادي دست پيدا كرد. او مهارت بالايي در اكثر زبانهاي زنده
اسلامي دارد. در سال 1963 او مجله «فكر و فن» را به زبان عربي در آلمان
منتشر كرد و مديريت مركز بينالمللي تاريخ اديان را به عهده گرفت. در ميان
پژوهشگران جهان بهخصوص آنان كه در عرصههاي ديني، فرهنگي و عرفاني
تحقيقاتي انجام دادهاند زندگي علمي و مطالعاتي آنهماري شيمل ميتواند
يكي از برجستهترينها باشد. شيمل بدون ترديد يكي از مظاهر اصيل معاني
عرفاني است. چرا كه او با توانايي و نبوغ فوقالعادهاش از درون فرهنگ و
انديشه اروپايي به حوزه پژوهش در فرهنگ و تمدن اسلامي پيوست و هرگز با
دوگانهانديشي روبهرو نشد. در دورهاي كه ناآشنايي يا كماطلاعي از فرهنگ
اسلامي باعث بروز برخي تبليغات منفي، پيشداوريها و سوءتفاهمها شده است
آثار ارزشمند و تلاشهاي علمي آنهماري شيمل ميتواند چراغي روشن در مقابل
ديدگان پژوهشگران قرار دهد و زمينهساز تفاهم بين اسلام و غرب باشد. اين
بانوي فرهيخته از جواني باتحمل دشواريهاي فراوان در راه شناسايي فرهنگ و
تمدن اسلامي قدم گذاشت و در پژوهشهاي خود تلاش كرد با برطرف كردن موانع
فهم معارف ديني مانند سادهنگري، تعصب و خرافات، خواننده را به
انديشههاي ناب اسلامي راهنمايي كند. او بر اين اعتقاد بود كه گوهر و اصل
اسلام در عرفان نهفته است و انسان را به رستگاري و يكتاپرستي ميرساند. او
موفق شد در آثارش كه نتيجه سفرهاي متعدد و مطالعات گسترده و تحقيقات
بيشمارش بودند، فرهنگ ناب و اصيل و انديشههاي ارجمند اسلامي را به خوبي
معرفي كند. به همين دليل آثار او به عنوان مرجع معتبري در اسلامشناسي
محسوب ميشود. شيمل در راه معرفي اسلام و قرآن از هيچ تلاشي فروگذار نكرده
و اروپاييان را از بسياري سوءتفاهمات و كجفهميها برحذر داشته است. صداقت
و شجاعت او در اين مسير بسيار ستودني است. اين بانو با صراحت لهجه كه تنها
از يك محقق بسيار مطلع و بينياز به تعريف و تمجيد غرب برميآيد، گفت:
«قرآن تنها كتاب آسماني است كه به همان صورتي كه به رسول اكرم(ص) وحي شده،
حفظ و نگهداري شده است». آنه ماري شيمل در خصوص استكبار جهاني و صهيونيست
نيز نظرات درخشاني دارد و در خصوص جهاد ميگويد: ترجمههايي كه امروز در
مغربزمين از اين واژه ميشود غيراسلامي است. او ميگويد: ادعاي توسعه
اسلام با خون و شمشير اتهام واهي است و اسلام قلبهاي مردم را به سوي خويش
معطوف كرده است.آنه ماري شيمل هيچگاه اجازه نميداد كه در حضورش به شأن
زنان توهين شود يا شخصيت آنها كوتاه نگاشته شود. ميگويند روزي در حضورش
خبري را از غزالي نقل كردند كه «اگر سجده بر غيرخدا واجب بود زنها بايد
در پيشگاه مردان به خاك ميافتادند». او اعلام كرد كه اينگونه سخنان به
گسترش انديشه تساوي حقوق زن و مرد در اسلام كمك نميكند. نشانهاي شايستگي و لياقت اين
بانوي دانشمند از معدود مشاهير دنياي معاصر است كه موفق شده است نزديك به
20 مدال و نشان افتخار دريافت كند. به عنوان نمونه ميتوان به موارد زير
اشاره كرد: در سال 1965 ستاره قائد اعظم، در سال 1975 دكتراي افتخاري از
دانشگاه قائد اعظم در اسلامآباد، در سال 1978 دكتراي افتخاري دانشگاه
پيشاور، در سال 1984 نامگذاري خياباني در لاهور به نام وي، در سال 1965
مدال فريدريش روكرت از شهر «شواين فورت» به او اهدا شد، مدال طلايي
هامرپور كشتال از شهر گدادز اتريش در سال 1974، مدال صليب نشان درجه يك از
جمهوري فدرال آلمان در سال 1980 و نيز جايزه يوهان هاينريش فوس از آكادمي
شعر و زبان، عضويت در آكادمي سلطنتي هلند در سال 1981، دكتراي افتخاري
دانشگاه اوپسالا در سال 1985، جايزه صلح ناشران آلماني كه در 15 اكتبر
1995 به پروفسور شيمل اهداگرديد، قبلااين جايزه به مشاهيري چون آلبرت
شوايتزر، مارتين يوبو و هرمان هسه اهدا شده بود. او همچنين در همايشي به
نام «عرفان، پلي ميان فرهنگها» با هدف بزرگداشت مقام علمي خانم شيمل در
تالار علامه اميني دانشگاه تهران در سال 1381 برگزار شد. در اين همايش
دكتراي افتخاري در رشته تاريخ اسلام دانشگاه الزهرا(س) و نشان ويژه وزارت
علوم، تحقيقات و فناوري به پروفسور شيمل اهدا شد.