آدم: الو؟ كجائي؟ چرا موبايلتو جواب نميدي؟
حوا: سلام... هيچي... رفته بودم دو كيلو سيب از درخت ممنوعه بچينم! حالا يه ساعته واستادم اينجا، نه از تاكسي خبريه، نه از شخصي.
آدم: چي ميگي زن؟! تاكسي كه هنوز اختراع نشده بابا!
حوا: اِوا راست ميگيا! پاك يادم رفته بود!
آدم: پياده بيا تورو خدا! اين هابيل بيچاره از گشنگي با جورابش دلمه درست كرد خورد!
حوا: واي خاك عالم! اومدم...! راستي قابيل كجاس؟!
آدم: نميدونم والا! من كه اومدم خونه نبود.. لابد بازم رفته بيرون الواتي!
ديشب هم دير اومد خونه و بو سيگار ميداد! اين پسر آخر سر خودشو بدبخت
ميكنه! حالا ببين من كي گفتم!
حوا: نگو تو رو خدا! خدا مرگم بده! بچهام گناه داره! برخورد ديروز تو هم
باهاش اصلا صحيح نبود! اين طرز برخورد از نظر روانشناسي كاملا رد شدهاس و
روي شخصيت بچه تاثير منفي ميذاره!
آدم: من كه چيزي بهش نگفتم! فقط گفتم حق نداره تلويزيون نگاه كنه! مگه ما
خودمون بچه نبوديم؟ مگه ما تنبيه نشديم؟ مگه ما از بابامون كتك نخورديم؟
شما زنها اصلا بلد نيستين بچه تربيت كنين!
حوا: خبه حال...ا! خيلي زوده كه تو و امثال تو توي اين دنيا برا ما زنها
شاخ و شونه بكشن! شما ماها رو نشناختين هنوز...! اصلا حالا كه اينطور شد
امشب از شام خبري نيست! زنگ بزنين از بيرون پيتزا ميوهجات براتون بيارن!
آدم: عزيزم! حالا من يه چيزي گفتم! شوخي كردم به خدا...! الو ؟ الو؟
حوا:...
«مشترك مورد نظر عصباني ميباشد! لطفا بعدا شماره گيري نمائيد...!»