اطلاعات عمومی

خدايا، به فضل خودت عبادات ما را بپذير!

خبرگزاري فارس: امروز روز وداع با ماه رمضان است، ماهي كه پيامبر اسلام (ص) درباره آن فرمود: «ماه رمضان ابتدايش رحمت، ميانه‌اش مغفرت و پايانش آزادي از آتش است.»

و امروز روز شوق درك فطر است. ماه ميهماني خداي بي‌همتا، بار سفر خود را مي‌بندد و از سحر ديگر دلتنگ سفره‌هاي ساده نان و خرما خواهيم بود.
سحرهاي يك ماه گذشته نجواي صميمي خالق در لحظه‏هايش شناور بود، در شب‏هاي بي‏مانند و برابر با هزار ماه قدرش، جان‏هاي سالك در عشق ازلي محبوب ذوب مي‏شد؛ و اينها همه از نزد ما رفت تا شايد اگر عمري را خدا براي ما خواسته باشد، در رمضان آينده باز هم تجربه شيرين مناجات و شب زنده‌داري داشته باشيم.
اما؛ رمضان را كه بندگي كرديم و با اين محصول بزرگمان مي‏توانيم به تمام ماه‏ها و روزهايي كه خالق يكتا خلق كرده، به ايمان خودمان رنگ يكرنگي خلوص بزنيم.
دل‌هايمان براي شب‏هاي استجابت دعا تنگ مي‏شود؛ براي قرآن به سر گرفتن‏ها و «الغوث الغوث» گفتن‌هاي شب قدر.
دل‌هايمان براي مناجات امام رضا (ع) هنگام سحر، براي ابوحمزه ثمالي هنگام دلتنگي، براي دعاي «يا علي و يا عظيم» بعد از هر نماز، براي دعاهاي روزهاي ماه رمضان بعد از اذان صبح، براي «اللهم لك صمنا ...» بعد از افطار و براي خاطراتي كه همچون موجي سيال ما را به تمام رمضان‌هاي زندگي‌مان مي‌برد، تنگ مي‌شود.
و در پس اين دعاها، دعاي امروزمان اين است: «خدايا، آنچه در توانمان بود، انجام داديم. به فضل و كرمت از ما بپذير!»
اما لطف اين دعاها اين بود كه در تنگناي زندگي دنيايي و نگراني از عاقبت خود در آخرت، به دست‏هاي پرنيازمان آموختيم كه تنها رو به آسمان بي‏كران كرامت و مهرباني تو دراز شوند و در وراي سياه‏ترين لحظه‏هاي تنهايي، به اميد نور روشن درگاهت، به انتظار بنشينند.
خدايا! در ناب‏ترين لحظه‌‏هاي راز و نياز با تو، ميهمان سفره‏هاي رنگينت بوديم و در گذر تند زمان چه زود، بدرقه كرديم روزهاي روزه‏داريمان را و حالا با روحي سرشار از معنويت و دل‏هاي لبريز از مهر تو، دست‏هاي در هم گره شده‏اي كه بوي وحدت مي‏دهند و شعارشان همدلي است، با قدم‏هاي استواري كه مقصدشان يكپارچگي است، به استقبال روز موعود مي‏شتابيم؛ در شكوه و عظمت نماز عيد، غرق شده و با رمضان وداع مي‏كنيم.
فرشتگان آسمان، رشك مي‏برند به اين همه يكرنگي و اتحاد ما.

* دعاي وداع با ماه مبارك رمضان

ماه مبارك رمضان حقيقت و باطنى دارد كه اين حقيقت در قيامت ظهور مى‏كند. اهميت آن تا آن اندازه است كه امام سجاد (ع) رمضان را عيد «اولياءالله» مى‏داند. پايان اين ماه بزرگ و پرخير و بركت براي كساني كه ارزش‌هاي آن را درك كرده‌اند، غم‌انگيز است و در روزها و ساعات پاياني تلاش مي‌كنند بهترين و بيشترين بهره را از زمان باقيمانده كسب كنند و البته براي فرصت‌هاي از دست رفته متأثر هستند.
شيخ صدوق، محدث بزرگ شيعي براي وداع ماه مبارك رمضان دعائي ذكر كرده كه مي‏گويد: ابوبصير از امام صادق (ع) روايت كرده كه حضرت فرمود در وداع ماه مبارك رمضان بگوئيد: «اللهم انك قلت في كتابك المنزل علي نبيك المرسل و قولك الحق شهر رمضان الذي انزل فيه القرآن هدي للناس و بينات من الهدي و الفرقان، و هذا شهر رمضان قد انصرم فاسالك بوجهك الكريم، و كلماتك التامات ان كان بقي علي ذنب لم تغفره و تريد ان تحاسبني به او تعذبني عليه او تقايسني به ان يطلع فجر هذه الليلة، او ينصرم هذا الشهر الا و قد غفرته لي يا ارحم الراحمين‏»
«بار پروردگارا، تو خود گفتي در كتاب مقدس كه بر نبي مرسلت نازل فرموده‏اي و قول تو حق است كه ماه رمضان كه در او قرآن نازل شده و مايه هدايت و رستگاري مردم و دلائل آشكار از هدايت و وسيله تشخيص حق از باطل است، اينك ماه رمضان به پايان رسيد و فيوضاتش تا سال آينده از ما قطع شد، پس تقاضا مي‏كنيم از تو به آبروي گراميت و كلمات تام و تمامت، اينكه اگر بر من گناهي باقي مانده (و پاك نشدم) كه هنوز آن گناهم را نيامرزيدي، و اراده حسابرسي او را داري، يا مي‏خواهي به آن گناه باقيمانده عذابم كني و يا به اندازه گناهم عقوبت كني، تا اينكه طلوع كند فجر اين شب، يا پايان پذيرد اين ماه مبارك، مگر آنكه آن گناهانم را بيامرزي و از تقصيرم در گذري، اي مهربانترين مهربانان.»
امروز روز وداع با ماه رمضان است، ماهي كه پيامبر اسلام (ص) درباره آن فرمود: «ماه رمضان ابتدايش رحمت، ميانه‌اش مغفرت و پايانش آزادي از آتش است.»