اطلاعات عمومی

پیامبراکرم(صلّی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند: ثلاثه لا ینظر اللَّه إلیهم غدا: شیخ زان و رجل اتّخذ الإیمان بضاعه یحلف من کلّ حقّ و باطل و فقیر مختال یزهو؛ سه کسند که روز رستاخیز خدا به سوى آنها نمی نگرد: پیر زنا کار و مردى که قسم را سرمایه خود قرار داده در حق و باطل قسم می خورد و فقیر متکبر و مغرور. نهج الفصاحه

پیامبراکرم(صلّی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند: ثلاثه لا ینتصفون من ثلاثه حرّ من عبد و عالم من جاهل و قویّ من ضعیف؛ سه کس از سه کس انتقام نگیرند: آزاد از بنده و دانا از نادان و توانا از ناتوان. نهج الفصاحه

پیامبراکرم(صلّی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند: ثلاثه لا یکلّمهم اللَّه یوم القیامه و لهم عذاب ألیم: شیخ زان و ملک کذّاب و عائل مستکبر؛ سه کسند که خداوند روز رستاخیز با آنها سخن نمى گوید و عذابى دردناک دارند: پیر زنا کار، پادشاه دروغ گو و فقیر متکبر. نهج الفصاحه

پیامبراکرم(صلّی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند: ثلاثه لا یقبل اللَّه منهم یوم القیامه صرفا و لا عدلا: عاقّ و منّان و مکذّب بالقدر؛ سه کسند که روز رستاخیز خداوند از آنها عوضى نمی پذیرد: عاق و منت گذار و کسى که تقدیر را تکذیب کند. نهج الفصاحه

پیامبراکرم(صلّی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند: ثلاثه لا یستخفّ بحقّهم إلّا منافق ذو الشّیبه فی الإسلام و ذو العلم و إمام مقسط؛ سه کسند که هر که تحقیرشان کند منافق است آن که مویش در اسلام سپید شده باشد و دانشمند و پیشواى دادگستر. نهج الفصاحه

پیامبراکرم(صلّی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند: ثلاثه لا یریحون رائحه الجنّه: رجل ادّعى إلى غیر أبیه و رجل کذب علىّ و رجل کذب على عینیه؛ سه کسند که بوى بهشت بدانها نمی رسد مردى که خود را به کسى جز پدرش نسبت دهد و مردى که بر من دروغ بندد و کسى که بر خلاف آنچه دیده است، سخن گوید. نهج الفصاحه

پیامبراکرم(صلّی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند: ثلاثه لا یردّ اللَّه دعاءهم: الذّاکر اللَّه کثیرا و المظلوم و الإمام المقسط؛ سه کسند که خدا دعایشان را رد نمی کند آن که فراوان یاد خدا کند و ستمدیده و پیشواى دادگر. نهج الفصاحه

پیامبراکرم(صلّی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند: ثلاثه لا یدخلون الجنّه: مدمن الخمر و قاطع الرّحم و مصدّق بالسّحر؛ سه کسند که داخل بهشت نشوند: شراب خوار و آن که از خویشان ببرد و آن که جادو را تصدیق کند. نهج الفصاحه

پیامبراکرم(صلّی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند: ثلاثه لا یحجبون النّار: المنّان و عاقّ والدیه و مدمن الخمر؛ سه کسند که میان آنها و جهنم حجابى نیست: منت گذار و عاق پدر و مادر و شراب خوار. نهج الفصاحه

پیامبراکرم(صلّی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند: ثلاثه لا یجیبهم ربّک عزّ و جلّ رجل نزل بیتا خربا و رجل نزل على طریق السّبیل و رجل أرسل دابّته ثمّ جعل یدعو اللَّه أن یحبسها؛ سه کسند که خدا دعایشان را نمی پذیرد: مردى که در خانه ویران جاى گیرد و مردى که کنار راه اقامت گزیند و مردی که حیوان خود را رها کند و سپس دعا کند که خدا آن را نگهدارد. نهج الفصاحه

  پیامبراکرم(صلّی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند: ثلاثه لا تحرم علیک أعراضهم المجاهر بالفسق و الإمام الجائر و المبتدع؛ سه کسند که آبرویشان محترم نیست: آن که به فسق تجاهر کند و پیشواى ستمگر و بدعت گذار. نهج الفصاحه

پیامبراکرم(صلّی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند: ثلاثه لا تجاوز صلاتهم آذانهم: العبد الآبق حتّى یرجع و امرأه باتت و زوجها علیها ساخط و إمام قوم و هم لها کارهون؛ سه کسند که نمازشان از گوشهاشان بالاتر نمی رود: بنده فرارى تا باز گردد و زنى که شب بخوابد و شوهرش بر او خشمگین باشد و پیشواى قومى که آن قوم از او متنفر باشند. نهج الفصاحه

پیامبراکرم(صلّی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند: ثلاثه قد حرّم اللَّه علیهم الجنّه مدمن الخمر و العاقّ و الدّیّوث الّذی یقرّ فی أهله الخبث؛ سه کسند که خداوند بهشت را بر آنها حرام کرده است: شراب خوار و آن که پدر و مادر از او ناراضى نباشند و دیوث که بى ناموسى را در خانواده خود ندیده گیرد. نهج الفصاحه

پیامبراکرم(صلّی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند: ثلاثه حقّ على اللَّه تعالى عونهم: المجاهد فی سبیل اللَّه و المکاتب الّذی یریدا الأداء و النّاکح الّذی یرید العفاف؛ سه کسند که یارى آنها بر خدا لازم است: آن که در راه خدا جهاد کند و بنده اى که براى آزادى خود قرارداد بسته و می خواهد قیمت آن را بپردازد و کسى که به منظور عفت زن می گیرد. نهج الفصاحه

پیامبراکرم(صلّی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند: ثلاث أقسم علیهنّ: ما نقص مال قطّ من صدقه فتصدّقوا و لا عفا رجل عن مظلمه ظلمها إلّا زاده اللَّه تعالى بها عزّا فاعفوا یزدکم اللَّه عزّا و لا فتح رجل على نفسه باب مسأله یسأل النّاس إلّا فتح اللَّه علیه باب فقر؛ سه چیز است که در باره آن قسم می خورم: هیچ وقت مال از صدقه کاهش نگیرد پس صدقه بدهید و هیچ کس ستمى را که بر او رفته است نبخشد مگر آنکه خداوند عزت او را بیافزاید پس ببخشید تا خداوند عزت شما را بیفزاید و هیچ کس در سؤال را بر خود نگشاید و تن به سؤال ندهد مگر آنکه خداوند در فقر را بر او بگشاید. نهج الفصاحه

پیامبراکرم(صلّی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند: التّوبه من الذّنب أن لا تعود إلیه؛ توبه گناه این است که دیگر مرتکب آن نشوى. نهج الفصاحه

پیامبراکرم(صلّی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند: التّوبه النّصوح النّدم على الذّنب: حین یفرط منک فتستغفر اللَّه تعالى ثمّ لا تعود إلیه أبدا؛ توبه کامل پشیمانى از گناه است که وقتى گناه از تو سر زد از خدا آمرزش طلبى و دیگر هرگز مرتکب آن نشوى. نهج الفصاحه

پیامبراکرم(صلّی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند: التّوده و الإقتصاد و السّمت الحسن جزء من أربعه و عشرین جزء من النّبوّه؛ تأنى و صرفه جوئى و نی کنامى یک جزء از بیست و چهار جزء پیامبرى است. نهج الفصاحه

پیامبراکرم(صلّی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند: التّوده فی کلّ شی ء خیر إلّا فی عمل الآخره؛ تأنى در همه چیز نیک است جز در کار آخرت. نهج الفصاحه

پیامبراکرم(صلّی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند: التّواضع لا یزید العبد إلّا رفعه فتواضعوا یرفعکم اللَّه و العفو لا یزید العبد إلّا عزّا فاعفوا یعزّکم اللَّه و الصّدقه لا یزید المال إلّا کثره فتصدّقوا یرحمکم اللَّه؛ تواضع مایه رفعت است تواضع کنید تا خدا شما را رفعت بخشد، بخشش مایه عزت است بخشش کنید تا خدا شما را عزیز سازد. صدقه موجب فزونى مال است صدقه بدهید تا خدا شما را رحمت آرد. نهج الفصاحه

پیامبراکرم(صلّی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند: التّسویف شعار الشّیطان یلقیه فی قلوب المؤمنین؛ اهمال شعار شیطانست که آن را در دل مؤمنان افکند. نهج الفصاحه

پیامبراکرم(صلّی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند: التّذلّل للحقّ أقرب إلى العزّ من التّعزّز بالباطل؛ کسى که در مقابل حق خوار شود عزیزتر از آن است که به باطل عزت جوید. نهج الفصاحه

پیامبراکرم(صلّی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند: التّدبیر نصف العیش و التّودّد نصف العقل و الهمّ نصف الهرم ؛ تدبیر یک نیمه معیشت است و مردم دارى یک نیمه عقل است و غم یک نیمه پیرى . نهج الفصاحه

پیامبراکرم(صلّی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند: التّحدّث بنعم اللَّه شکر و ترکه کفر و من لا یشکر القلیل لا یشکر الکثیر و من لا یشکر النّاس لا یشکر اللَّه و الجماعه خیر و الفرقه عذاب؛ گفتگو از نعمتهاى خداوند شکر است و ترک آن کفر است و هر که نعمت کم سپاس نگذارد، سپاس نعمت بسیار را نخواهد گذاشت و هر که مردم را سپاس ندارد سپاس خدا را نخواهد داشت اجتماع مایه نیکى است و تفرقه موجب رنج و عذاب است. نهج الفصاحه

پیامبراکرم(صلّی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند: التّاجر ینتظر الرّزق و المحتکر ینتظر اللّعنه؛ تاجر در انتظار روزی است و محتکر در انتظار لعنت. نهج الفصاحه

پیامبراکرم(صلّی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند: التّاجر الصّدوق لا یحجب من أبواب الجنّه؛ براى تاجر راستگوى بر درهاى بهشت حجابى نیست. نهج الفصاحه

پیامبراکرم(صلّی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند: التّاجر الصّدوق الأمین مع النّبیّین و الصّدّیقین و الشّهداء؛ تاجر راستگوى درستکار با پیامبران و صدیقان و شهیدان است. نهج الفصاحه

پیامبراکرم(صلّی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند: التّاجر الأمین الصّدوق المسلم مع الشّهداء یوم القیامه؛ تاجر درستکار راست گوى مسلمان روز رستاخیز با شهیدان است. نهج الفصاحه

پیامبراکرم(صلّی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند: التّائب من الذّنب کمن لا ذنب له و المستغفر من الذّنب و هو مقیم علیه کالمستهزئ بربّه و من آذى مسلما کان علیه من الذّنوب مثل منابت النّخل؛ کسى که از گناه توبه کند چنان است که گناه نکرده باشد و کسى که از گناه آمرزش طلبد و باز مرتکب آن شود چنان است که پروردگار خویش را مسخره کند و هر که مسلمانى را آزار رساند گناهش به اندازه نخلستانهاست. نهج الفصاحه

پیامبراکرم(صلّی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند: تهادوا فإنّ الهدیّه تضعّف الحبّ و تذهب بغوائل الصّدر؛ به یکدیگر هدیه بدهید زیرا هدیه محبت را فزون می کند و دل گیرى ها را از میان می برد. نهج الفصاحه

پیامبراکرم(صلّی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند: تهادوا فإنّ الهدیّه تذهب بالسّخیمه و لو دعیت إلى کراع لأجبت و لو أهدی إلىّ کراع لقبلت؛ به یکدیگر هدیه بدهید که هدیه دلگیرى را از میان می برد اگر مرا به کت گوسفندى دعوت کنند میروم و اگر کت گوسفندى به من هدیه دهند مى پذیرم. نهج الفصاحه

پیامبراکرم(صلّی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند: تهادوا إنّ الهدیّه تذهب و خز الصّدر و لا تحقرنّ جاره لجارتها و لو شقّ فرسن شاه؛ هدیه به یکدیگر بدهید زیرا هدیه دلگیرى را از میان می برد و هدیه را اگر چه یک قطعه پارچه بز باشد حقیر نشمارید. نهج الفصاحه

پیامبراکرم(صلّی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند: تهادوا تحابّوا فإنّ الهدیّه تضعّف الحبّ و تذهب بغوائل الصّدر؛ هدیه به یکدیگر بدهید تا رشته محبتتان استوار شود زیرا هدیه محبت را بیافزاید و کینه و کدورت را از میان ببرد. نهج الفصاحه

پیامبراکرم(صلّی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند: توبوا إلى ربّکم من قبل أن تموتوا و بادروا بالأعمال الزّاکیه قبل أن تشغلوا؛ پیش از آنکه مرگ فرا رسد توبه کنید و پیش از آن که گرفتار شوید کارهاى نیک انجام دهید. نهج الفصاحه

پیامبراکرم(صلّی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند: تواضعوا و جالسوا المساکین تکونوا من کبراء اللَّه و تخرجوا من الکبر؛ فروتنى کنید و با فقیران بنشینید تا در پیش خدا بزرگ باشید و از تکبر برکنار مانید. نهج الفصاحه

پیامبراکرم(صلّی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند: تواضعوا لمن تعلّمون منه و تواضعوا لمن تعلّمونه و لا تکونوا جبابره العلماء؛ با استاد و با شاگرد خود تواضع کنید و دانشمندان سرکش مباشید. نهج الفصاحه

پیامبراکرم(صلّی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند: تنکح المرأه لأربع، لمالها، و لحسبها و لجمالها و لدینها فاظفر بذات الدّین تربّت یداک؛ زن را براى چهار چیز گیرند، مال و شرف و جمال و دین و تو زن دین دار بجوى. نهج الفصاحه

پیامبراکرم(صلّی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند: تنظّفوا بکلّ ما استطعتم فإنّ اللَّه تعالى بنى الإسلام على النّظافه و لن یدخل الجنّه إلّا کلّ نظیف؛ هر چه مى توانید پاکیزه باشید زیرا خداوند اسلام را بر پاکیزگى نهاده و جز مردم پاکیزه کسى به بهشت نمی رود. نهج الفصاحه

پیامبراکرم(صلّی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند: تناکحوا تکثروا فإنّی أباهی بکم الامم یوم القیامه؛ ازدواج کنید تا عده شما بسیار شود زیرا من در روز رستاخیز به فزونى شما بر امتهاى دیگر افتخار مى کنم. نهج الفصاحه

پیامبراکرم(صلّی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند: تناصحوا فی العلم و لا یکتم بعضکم بعضا فإنّ الخیانه فی العلم أشدّ من الخیانه فی المال؛ در کار دانش یار همدیگر باشید و دانش خود را از یکدیگر پوشیده مدارید که خیانت در علم بدتر از خیانت در مال است. نهج الفصاحه

  امام حسن عسكري(علیه السلام) فرمودند: از خدا بترسيد و مايه‌ي زينت باشيد نه زشتي. (تحف‌العقول/488)

امام حسن عسكري(علیه السلام) فرمودند: چه زشت است كه مؤمن هوسي داشته باشد كه او را خوار كند. (كافي/2/320)

امام حسن عسكري(علیه السلام) فرمودند: بپرهيز از شهرت‌طلبي و رياست‌خواهي، كه اين دو انسان را به هلاكت و نابودي فرا مي‌خواند. (بحارالانوار/75/372)

امام حسن عسكري(علیه السلام) فرمودند: هركه را خيري نصيب شد خداوند نصيبش كرده است و هركه از شري محافظت شد، خدايش حفظ نموده است. (بحارالانوار/75/374)

امام حسن عسكري(علیه السلام) فرمودند: عابدترين مردم آن است كه واجبات را بپا دارد. (تحف‌العقول/489)

امام حسن عسكري(علیه السلام) فرمودند: انديشه‌ي نادان، سر زبانش هست و سخن حكيم در قلبش. (بحارالانوار/78/379)

امام حسن عسكري(علیه السلام) فرمودند: همنشين نادان، گرفتار است. (بحارالانوار/78/374)

امام حسن عسكري(علیه السلام) فرمودند: هيچ بلايي نيست مگر اينكه در پيرامونش از طرف خدا نعمتي است. (بحارالانوار/78/374)

امام حسن عسكري(علیه السلام) فرمودند: مجادله نكن كه ارجمندي‌ات از ميان مي‌رود و از شوخي بر حذر باش كه بر تو جسور مي‌شوند. (تحف‌العقول/486)

امام حسن عسكري(علیه السلام) فرمودند: صورت نيكو،‌ زيبايي ظاهر است و عقل نيكو زيبايي باطن. (بحارالانوار/78/379)

امام حسن عسكري(علیه السلام) فرمودند: بسيار به ياد خدا و بسيار به ياد مرگ باشيد. بسيار قرآن تلاوت نماييد و به پيامبر صلوات و درود بفرستيد كه همانا درود بر پيامبر، معادل ده نيكي است. (بحارالانوار/78/372)

امام حسن عسكري(علیه السلام) فرمودند: هر‌آنچه در باره‌ي ما اهل‌بيت از نيكي‌ها گفته مي‌شود ما سزاوار آنيم و هر آنچه بدي در‌باره‌ي ما گفته مي‌شود ما آن‌گونه نيستيم . (بحارالانوار/75/373)

امام حسن عسكري(علیه السلام) فرمودند: همه‌ي پليدي‌ها در يك خانه نهاده شده و كليد آن دروغ قرار داده شده است. (بحارالانوار/75/378)

امام حسن عسكري(علیه السلام) فرمودند: آن‌كه بر پشت باطل سوار شود، پشيماني بر او فرود آيد. (بحارالانوار/78/379)

امام حسن عسكري(علیه السلام) فرمودند: حق نعمت را نمي‌شناسد مگر انسان شاكر، ‌و شكرگذار نعمت نيست مگر عارف. (بحارالانوار/78/378)

امام حسن عسكري(علیه السلام) فرمودند: هر كس انسان ناشايستي را مدح نمايد خود را در جايگاه تهمت قرار داده است. (بحارالانوار/78/378)

امام حسن عسكري(علیه السلام) فرمودند: همه‌ي محبت‌ها را به سوي ما جلب كنيد و همه‌ي زشتي‌ها را از ما دور سازيد. (بحارالانوار/75/373)

امام حسن عسكري(علیه السلام) فرمودند: ناتوان‌ترين دشمنان كسي است كه دشمني‌اش را آشكار نمايد. (بحارالانوار/78/379)

امام حسن عسكري(علیه السلام) فرمودند: بهترين برادر تو كسي است كه خطاي تو نسبت به خود را فراموش كند. (بحارالانوار/78/377)

امام حسن عسكري(علیه السلام) فرمودند: همانا شجاعت، اندازه دارد كه اگر از آن فراتر رود گستاخي است. (بحارالانوار/78/377)

امام حسن عسكري(علیه السلام) فرمودند: ميانه روي اندازه دارد، كه اگر از آن فراتر رود بخل است. (بحارالانوار/78/377)

امام حسن عسكري(علیه السلام) فرمودند: دور‌‌انديشي را حد و اندازه‌اي است كه اگر بيشتر شود ترس است. (بحارالانوار/78/377)

امام حسن عسكري(علیه السلام) فرمودند: بخشندگي، اندازه‌اي دارد كه اگر از آن فراتر رود اسراف است. (بحارالانوار/78/377)

امام حسن عسكري(علیه السلام) فرمودند: هيچ‌ كس را به گونه‌اي احترام نكن كه او به زحمت افتد. (بحارالانوار/78/374)

امام حسن عسكري(علیه السلام) فرمودند: پرورش دادن نادان و ترك دادن معتاد از عادتش، معجزه ‌آميز است. (تحف‌العقول/520)

امام حسن عسكري(علیه السلام) فرمودند: فرزند خردسالي كه به پدر گستاخي كند، چون بزرگ شد عاق و ناسپاس او گردد.‌ (تحف‌العقول/520)

امام حسن عسكري(علیه السلام) فرمودند: زاهدترين مردم كسي است كه كارهاي حرام را ترك كند. (تحف‌العقول/489)

امام حسن عسكري(علیه السلام) فرمودند: پارساترين مردم كسي است كه در كار شبهه‌ناك، توقف كند. (تحف‌العقول/489)

امام حسن عسكري(علیه السلام) فرمودند: كوشاترين مردم كسي است كه گناهان را واگذارد. (تحف‌العقول/489 )

امام حسن عسکری (علیه السلام) می فرمایند: لا تمار فیذهب بهاؤک ، و لاتمازح فیجترأ علیک؛ جدال مکن تا احترامت برود ، و شوخی مکن تا بر تو گستاخ شوند . تحف العقول ، ص 516

  امام محمد باقر (ع) می فرمایند: برترین عبادت ، پاکی شکم و پاکدامنی است . بحارالانوار ، دار احیاء التراث العربی ، ج 75 ، ص 176

امام محمد باقر (ع) می فرمایند: خداوند عزوجل کسی را که در میان جمع ، بدون ناسزاگویی شوخی کند ، دوست دارد . کافی ، ج 2 ، ص 663

امام محمد باقر (ع) می فرمایند: دعای انسان پشت سر برادر دینی اش ، نزدیکترین و سریعترین دعا به اجابت است . کافی ، ج 2 ، ص 507

امام محمد باقر (ع) می فرمایند: چون مؤمن با مؤمنی دست دهد ، پاک و بی گناه از یکدیگر جدا می شوند . بحارالانوار ، دار احیاء التراث العربی ، ج 73 ، ص 20

امام محمد باقر (ع) می فرمایند: از دشمنی بپرهیزید ، زیرا فکر را مشغول کرده و مایه نفاق می گردد . بحارالانوار ، دار احیاء التراث العربی ، ج 2 ، ص 301

امام محمد باقر (ع) می فرمایند: هیچ کس از گناهان سالم نمی ماند ، مگر اینکه زبانش را نگه دارد . بحارالانوار ، دار احیاء التراث العربی ، ج 75 ، ص 178

امام محمد باقر (ع) می فرمایند: هر کس ظاهرش از باطنش بهتر باشد ، ترازوی اعمالش سبک می شود . بحارالانوار ، دار احیاء التراث العربی ، ج 4 ، ص 404

امام محمد باقر (ع) می فرمایند: امروز ، غنیمت است ، در حالی که نمی دانی فردا ، از آن کیست . بحارالانوار ، دار احیاء التراث العربی ، ج 75 ، ص 179

امام محمد باقر (ع) می فرمایند: پلیدترین کسبها ، کسب رباست . بحارالانوار ، دار احیاء التراث العربی ، ج 5 ، ص 147

امام محمد باقر (ع) می فرمایند: رفاقت بیست سال ، خویشاوندی است . تحف العقول ، ص 302

امام محمد باقر (ع) می فرمایند: در هر قضای الهی ، برای مؤمن خیری نهفته است . تحف العقول ، ص 302

امام محمد باقر (ع) می فرمایند: نزدیکترین و سریعترین طاعت در ثواب ، پیوند با خویشان است . تحف العقول ، ص 303

امام محمد باقر (ع) می فرمایند: دوستی قلبی برادرت را از اندازه دوستی قلبی خودت نسبت به او بفهم . تحف العقول ، ص 304

امام محمد باقر (ع) می فرمایند: ایمان ، دوستی ( با دوستان خدا ) و دشمنی ( با دشمنان خدا ) است . تحف العقول ، ص 304

امام محمد باقر (ع) می فرمایند: ایمان ، اقرار با عمل است ، و اسلام ، اقرار بدون عمل است . تحف العقول ، ص 307

امام محمد باقر (ع) می فرمایند: در طلب آمرزش از خدا اصرار کنید ، که موجب محو گناهان می گردد . تحف العقول ، ص 308

امام محمد باقر (ع) می فرمایند: خداوند ، باحیای بردبار عفیف پرهیزکار را دوست دارد . تحف العقول ، ص 310

امام محمد باقر (ع) می فرمایند: خداوند ، آشکار کردن سلام را دوست دارد . تحف العقول ، ص 311

امام محمد باقر (ع) می فرمایند: خدا رحمت کند بنده ای را که علم را زنده کند . کافی ، ج 1 ، ص 41

امام محمد باقر (ع) می فرمایند: حسد ایمان را می خورد ، چنانکه آتش هیزم را می خورد . کافی ، ج 2 ، ص 306

امام محمد باقر (ع) می فرمایند: امام محمد باقر(ع): هر چیزی بهاری دارد ، و بهار قرآن ماه رمضان است . کافی ، ج 2 ، ص 630

امام سجاد(عليه‌السلام) می فرمایند: دعا، بلاي نازل شده و نازل نشده را دفع مي‌كند. (الكافي/2/469)

امام سجاد(عليه‌السلام) می فرمایند: منافق، نهي مي‌كند و خود باز‌نمي‌ايستد و امر مي‌كند ولي خود آنچه را كه امر مي‌كند انجام نمي‌دهد. (بحارالانوار/75/138)

امام سجاد(عليه‌السلام) می فرمایند: نگاه دوستانه و محبت‌آميز مؤمن به چهره‌ي برادر مؤمنش، عبادت است. (بحارالانوار/71/280)

امام سجاد(عليه‌السلام) می فرمایند: بينديشيد و براي آنچه آفريده شده‌ايد كار كنيد، زيرا خداوند شما را بيهوده نيافريده است. (بحارالانوار/75/128)

امام سجاد(عليه‌السلام) می فرمایند: نزد خداوند چيزي محبوب‌تر از درخواست كردن از او نيست. (بحارالانوار/75/141)

امام سجاد(عليه‌السلام) می فرمایند: خداوند دل‌هاي حزين را دوست دارد. (الكافي/2/99)

امام سجاد(عليه‌السلام) می فرمایند: امر خدا و اطاعت او و اطاعت هر‌كسي كه او واجب كرده است را بر همه چيز مقدم بداريد. (بحارالانوار/75/148)

امام سجاد(عليه‌السلام) می فرمایند: همين عيب براي انسان بس كه چيزي را در ديگران ببيند كه براي خودش عيب نمي داند. (الكافي/2/460)

امام سجاد(عليه‌السلام) می فرمایند: از ترك‌كردن زشتي، هر چند به آن معروف شده باشي، امتناع مكن. (بحار‌الانوار/75/161)  قالَ الاْمامُ الْحُسَيْن - عليه السلام - : إعْمَلْ عَمَلَ رَجُل يَعْلَمُ أنّه مأخُوذٌ بِالاْجْرامِ، مُجْزي بِالاْحْسانِ ؛ امام حسين - عليه السلام - فرمودند: كارها و أمور خود را همانند كسي تنظيم كن و انجام ده كه مي داند و مطمئن است كه در صورت خلاف تحت تعقيب قرار مي گيرد و مجازات خواهد شد. و در صورتي كه كارهايش صحيح باشد پاداش خواهد گرفت. «بحارالأنوار، ج 2، ص 130، ح 15»

قالَ الاْمامُ الْحُسَيْن - عليه السلام - : لا تَقُولَنَّ في أخيكَ الْمُؤمِنِ إذا تَواري عَنْكَ إلاّ مِثْلَ ماتُحِبُّ أنْ يَقُولَ فيكَ إذا تَوارَيْتَ عَنْهُ ؛ امام حسين - عليه السلام - فرمودند: سخني ـ كه ناراحت كننده باشد ـ پشت سر دوست و برادر خود مگو، مگر آن كه دوست داشته باشي كه همان سخن پشت سر خودت گفته شود. «بحارالأنوار، ج 75، ص 127، ح 10»

قالَ الاْمامُ الْحُسَيْن - عليه السلام - : أيُّما إثْنَيْنِ جَري بَيْنَهُما كَلامٌ، فَطَلِبَ أَحَدُهُما رِضَي الاْخَرِ، كانَ سابِقَهُ إلي الْجَنّةِ ؛ امام حسين - عليه السلام - فرمودند: چنانچه دو نفر با يكديگر نزاع و اختلاف نمايند و يكي از آن دو نفر، در صلح و آشتي پيشقدم شود، همان شخص سبقت گيرنده، جلوتر از ديگري به بهشت وارد مي شود. «محجّة البيضاء، ج 4، ص 228»

قالَ الاْمامُ الْحُسَيْن - عليه السلام - : يَا ابْنَ آدَم! اُذْكُرْ مَصْرَعَكَ وَ مَضْجَعَكَ بَيْنَ يَدَي اللهِ، تَشْهَدُ جَوارِحُكَ عَلَيْكَ يَوْمَ تَزِلُّ فيهِ الْأقْدام؛ امام حسين - عليه السلام - فرمودند: اي فرزند آدم، بياد آور لحظات مرگ و خواب گاه خود را در قبر، همچنين بياد آور كه در پيشگاه خداوند قرار خواهي گرفت و اعضاء و جوارحت بر عليه تو شهادت خواهند داد، در آن روزي كه قدم ها لرزان و لغزان مي باشد. «نهج الشّهادة، ص 59»

قالَ الاْمامُ الْحُسَيْن - عليه السلام - : مَنْ طَلَبَ رِضَي اللهِ بِسَخَطِ النّاسِ كَفاهُ الله اُمُورَ النّاسِ، وَ مَنْ طَلَبَ رِضَي النّاسِ بِسَخَطِ اللهِ وَ كَّلَهُ اللهُ إلَي النّاسِ ؛ امام حسين - عليه السلام - فرمودند: هركس رضايت و خوشنودي خداوند را ـ در أمور زندگي ـ طلب نمايد گرچه همه افراد از او رنجيده شوند، خداوند مهمّات و مشكلات او را كفايت خواهد نمود. و كسي كه رضايت و خوشنودي مردم را طالب گردد گرچه مورد خشم و غضب پروردگار باشد، خداوند أمور اين شخص را به مردم واگذار مي كند. «أمالي شيخ صدوق، ص 167»

قالَ الاْمامُ الْحُسَيْن - عليه السلام - : يَا ابْنَ آدَمَ! أُذْكُرْ مَصارِعَ آبائِكَ وَ أبْنائِكَ، كَيْفَ كانُوا، وَ حَيْثُ حَلّوُا، وَ كَأَنَّكَ عَنْ قَليل قَدْ حَلَلْتَ مَحَلَّهُمْ ؛ امام حسين - عليه السلام - فرمودند: اي فرزند آدم، بياد آور آن لحظاتي را كه پدران و فرزندان ـ و دوستان ـ تو چگونه در چنگال مرگ قرار گرفتند، آن ها در چه وضعيّت و موقعيّتي بودند و سرانجام به كجا منتهي شدند و كجا رفتند. و بينديش كه تو نيز همانند آن ها به ايشان خواهي پيوست ـ پس مواظب اعمال و رفتار خود باش ـ. «نهج الشّهادة، ص 60»

قالَ الاْمامُ الْحُسَيْن - عليه السلام - : مَنْ والانا فَلِجَدّي (صلي الله عليه وآله وسلم) والي، وَ مَنْ عادانا فَلِجَدّي عادي ؛ امام حسين - عليه السلام - فرمودند: هر كه ما را دوست بدارد و پيرو ما باشد، پس دوستي و محبّتش به جهت جدّم رسول خدا (صلي الله عليه وآله وسلم)مي باشد. هركس با ما دشمن و كينه توز باشد، پس دشمني و مخالفت او به جهت جدّم رسول خدا (صلي الله عليه وآله وسلم) خواهد بود. «ينابيع المودّة، ج 2، ص 37، ح 58»

امام حسين - عليه السلام - ضمن جواب سؤال هاي پادشاه روم، فرمودند: آن هفت موجودي كه بدون خلقت در رحم مادر، آفريده شده اند، عبارتند از: حضرت آدم - عليه السلام - و همسرش حوّاء و كلاغي كه براي راهنمائي دفن هابيل آمد و گوسفندي كه براي قرباني به جاي حضرت اسماعيل - عليه السلام - آمد و شتري كه خداوند براي پيامبرش، حضرت صالح فرستاد و عصاي حضرت موسي - عليه السلام - و هفتمين موجود آن پرنده اي بود كه توسّط حضرت عيسي - عليه السلام - آفريده شد. «بحارالأنوار، ج 10، ص 137، ح 4»

قالَ الاْمامُ الْحُسَيْن - عليه السلام - : لَوْ شَتَمَني رَجُلٌ في هذِهِ الاُْذُنِ، وَ أَوْمي إلي الْيُمْني، وَ اعْتَذَرَ لي في الاُْخْري لَقَبِلْتُ ذلِكَ مِنْهُ، وَ ذلِكَ أَنَّ أَميرَ الْمُؤْمِنينَ - عليه السلام - حَدَّثَني أَنَّهُ سَمِعَ جَدّي رَسُولَ اللهِ (صلي الله عليه وآله)يَقُولُ: لا يَرِدُ الْحَوْضَ مَنْ لَمْ يَقْبَلِ الْعُذرَ مِنْ مُحِقٍّ أَوْ مُبْطِل ؛ امام حسين - عليه السلام - فرمودند: چنانچه با گوش خود بشنوم كه شخصي مرا دشنام مي دهد و سپس معذرت خواهي او را بفهمم، از او مي پذيرم و گذشت مي نمايم، چون كه پدرم اميرالمؤمنين علي - عليه السلام - از جدّم رسول خدا (صلي الله عليه وآله وسلم) روايت نمود: كسي كه پوزش و عذرخواهي ديگران را نپذيرد، بر حوض كوثر وارد نخواهد شد. «إحقاق الحقّ، ج 11، ص 431»

امام حسين - عليه السلام - فرمودند: خود را از قسم و سوگند برهانيد كه همانا انسان به جهت يكي از چهار علّت سوگند ياد مي كند: در خود احساس سستي و كمبود دارد، به طوري كه مردم به او بي اعتماد شده اند، پس براي جلب توجّه مردم كه او را تصديق و تأييد كنند، سوگند مي خورد. و يا آن كه گفتارش معيوب و به دور از حقيقت است، و مي خواهد با سوگند، سخن خود را تقويت و جبران كند. و يا در بين مردم متّهم است ـ به دروغ و بي اعتمادي ـ پس مي خواهد با سوگند و قسم خوردن جبران ضعف نمايد. و يا آن كه سخنان و گفتارش متزلزل است ـ هر زمان به نوعي سخن مي گويد ـ و زبانش به سوگند عادت كرده است. «تنبيه الخواطر، ص 429»

قالَ الإمامُ الْحَسَنُ الْمُجتبي - عَلَيْهِ السَّلام - : أكْيَسُ الْكَيِّسِ التُّقي، وَ أحْمَقُ الْحُمْقِ الْفُجُورَ، الْكَريمُ هُوَ التَّبَرُّعُ قَبْلَ السُّؤالِ؛ امام حسن مجتبي - عليه السلام - فرمودند: زيرك ترين و هوشيارترين افراد، شخص باتقوا و پرهيزكار مي باشد; أحمق و نادان ترين افراد، كسي است كه تبه كار و اهل معصيت باشد; گرامي ترين و باشخصيّت ترين افراد، آن كسي است كه به نيازمندان پيش از اظهار نيازشان، كمك نمايد. «إحقاق الحقّ، ج 11، ص 20»

قالَ الإمامُ الْحَسَنُ الْمُجتبي - عَلَيْهِ السَّلام - : وَ اعْمَلْ لِدُنْياكَ كَأنَّكَ تَعيشُ أبَداً، وَ اعْمَلْ لاِخِرَتِكَ كَأنّكَ تَمُوتُ غدَاً؛ امام حسن مجتبي - عليه السلام - فرمودند: در دنيا ـ از نظر اقتصاد و صرفه جوئي و ... ـ چنان برنامه ريزي كن مثل آن كه مي خواهي هميشه دوام داشته باشي، و نسبت به آخرت به نوعي حركت و كار كن مثل اين كه فردا خواهي مُرد. «كلمة الإمام الحسن - عليه السلام - ص 37»

قالَ الإمامُ الْحَسَنُ الْمُجتبي - عَلَيْهِ السَّلام - : إنَّ الدُّنْيا في حَلالِها حِسابٌ، وَ في حَرامِها عِقابٌ، وَفِي الشُّبَهاتِ عِتابٌ، فَأنْزِلِ الدُّنْيا بِمَنْزَلَةِ الميتَةِ، خُذْمِنْها مايَكْفيكَ؛ امام حسن مجتبي - عليه السلام - فرمودند: چيزهاي دنيا اگر حلال باشد حساب و بررسي مي شود و اگر از حرام به دست آيد عذاب و عقاب دارد و اگر حلال و حرام آن معلوم نباشد سختي و ناراحتي خواهد داشت. پس بايد دنيا (و موجوداتش) را همچون ميته و مرداري بشناسي كه به مقدار نياز و اضطرار از آن استفاده كني. «كلمة الإمام الحسن - عليه السلام -، ص 36»

قالَ الإمامُ الْحَسَنُ الْمُجتبي - عَلَيْهِ السَّلام - : لَقَضاءُ حاجَةِ أخ لي فِي اللّهِ أحَبُّ مِنْ إعْتِكافِ شَهْر؛ امام حسن مجتبي - عليه السلام - فرمودند: هر آينه برآوردن حاجت و رفع مشكل دوست و برادرم، از يك ماه اعتكاف، در مسجد ـ و عبادت مستحبّي، نزد من ـ بهتر و محبوب تر است. «كلمة الإمام الحسن - عليه السلام -، ص 139»

قالَ الإمامُ الْحَسَنُ الْمُجتبي - عَلَيْهِ السَّلام - : أللُؤْمُ أنْ لا تَشْكُرَ النِّعْمَةَ؛ امام حسن مجتبي - عليه السلام - فرمودند: از علائم پستي شخص، شكر نكردن از ولي نعمت است. «كلمة الإمام الحسن - عليه السلام -، ص 139»

قالَ الإمامُ الْحَسَنُ الْمُجتبي - عَلَيْهِ السَّلام - : ألْمِزاحُ يَأْكُلُ الْهَيْبَةَ، وَ قَدْ أكْثَرَ مِنَ الْهَيْبَةِ الصّامِت؛ امام حسن مجتبي - عليه السلام - فرمودند: مزاح و شوخي ـ هاي زياد و بيجا ـ شخصيّت و وقار انسان را از بين مي برد، و چه بسا افراد ساكت داراي شخصيّت و وقار عظيمي مي باشند. «كلمة الإمام الحسن - عليه السلام -، ص 139»

امام حسن مجتبي - عليه السلام - فرمودند: همانا در قرآن چراغ هاي روشنائي بخش; و شفا بخش دردها و گرفتاري هاي دروني وجود دارد، پس كسي كه (خود را) با قرآن جلي دهد چشمانش قوي و روشن مي گردد; وقلب و درون خويش را صفا خواهد داد، چون كه تفكّر و انديشه (در قرآن سبب) حيات قلبِ آگاه مي باشد، همچنان كه شخص روشن دل در تاريكي ها به وسيله نور چراغ حركت مي نمايد و راه مي رود. «بحارالأنوار، ج 78، ص 112»

قالَ الإمامُ الْحَسَنُ الْمُجتبي - عَلَيْهِ السَّلام - : إنّما يُجْزي الْعِبادُ يَوْمَ الْقِيامَةِ عَلي قَدْرِ عُقُولِهِمْ؛ امام حسن مجتبي - عليه السلام - فرمودند: همانا در روز قيامت بندگان به مقدار عقل و درك و شعورشان مجازات مي شوند. «كلمة الإمام الحسن - عليه السلام -، ص 209»

قالَ الإمامُ الْحَسَنُ الْمُجتبي - عَلَيْهِ السَّلام - : مَنِ اسْتَخَفَّ بِإخوانِهِ فَسَدَتْ مُرُوَّتُهُ؛ امام حسن مجتبي - عليه السلام - فرمودند: كسي كه دوستان و برادرانش را سبك شمارد و نسبت به آن ها بي اعتناء باشد، مروّت و جوانمرديش فاسد گشته است. «كلمة الإمام الحسن - عليه السلام -، ص 209»

قالَ الإمامُ الْحَسَنُ الْمُجتبي - عَلَيْهِ السَّلام - : إنّ الْحِلْمَ زينَةٌ، وَالْوَفاءَ مُرُوَّةٌ، وَالْعَجَلةَ سَفَهٌ؛ امام حسن مجتبي - عليه السلام - فرمودند: صبر و شكيبائي زينت شخص، وفاي به عهد علامت جوانمردي، و عجله و شتابزدگي (در كارها بدون انديشه) دليل بي خردي مي باشد. «كلمة الإمام الحسن - عليه السلام -، ص 198»

قالَ الإمامُ الْحَسَنُ الْمُجتبي - عَلَيْهِ السَّلام - : حُسْنُ السُّؤالِ نِصْفُ الْعِلْمِ؛ امام حسن مجتبي - عليه السلام - فرمودند: كسي كه عادت سؤال و حالت پرس و جو دارد مثل آن است كه نصف علم ها را فرا گرفته باشد. «كلمة الإمام الحسن - عليه السلام -، ص 129»

قالَ الإمامُ الْحَسَنُ الْمُجتبي - عَلَيْهِ السَّلام - : غَسْلُ الْيَدَيْنِ قَبْلَ الطَّعامِ يُنْفِي الْفَقْرَ، وَبَعْدَهُ يُنْفِي الْهَمَّ؛ امام حسن مجتبي - عليه السلام - فرمودند: شستن دست ها قبل از طعام فقر و تنگدستي را مي زدايد و بعد از آن ناراحتي ها و آفات را از بين مي برد. «كلمة الإمام الحسن - عليه السلام -، ص 46»

قالَ الإمامُ الْحَسَنُ الْمُجتبي - عَلَيْهِ السَّلام - : عَجِبْتُ لِمَنْ يُفَكِّرُ في مَأكُولِهِ كَيْفَ لايُفَكِّرُ في مَعْقُولِهِ، فَيَجْنِبُ بَطْنَهُ ما يُؤْذيهِ، وَيُوَدِّعُ صَدْرَهُ ما يُرْديهِ؛ امام حسن مجتبي - عليه السلام - فرمودند: تعجّب مي كنم از كسي كه در فكر خوراك و تغذيه جسم و بدن هست ولي درباره تغذيه معنوي روحي خود نمي انديشد، پس از غذاهاي فاسد شده و خراب دوري مي كند. و عقل و قلب و روح خود را كاري ندارد ـ هر چه و هر مطلب و برنامه اي به هر شكل و نوعي باشد استفاده مي كند ـ. «بحارالأنوار، ج 1، ص 218، ح 43»

وَسُئِلَ عَنِ الْمُرُوَّةِ؟ فَقالَ - عليه السلام - : شُحُّ الرَّجُلِ عَلي دينِهِ، وَإصْلاحُهُ مالَهُ، وَقِيامُهُ بِالْحُقُوقِ؛ از امام حسن مجتبي - عليه السلام - پيرامون مُروّت و جوانمردي سؤال شد، حضرت فرمودند: جوانمرد كسي است كه در نگهداري دين و عمل به آن تلاش نمايد، در اصلاح اموال و ثروت خود همّت گمارد، و در رعايت حقوق طبقات مختلف پا بر جا باشد. «بحارالأنوار، ج 73، ص 312، ح 3»

قالَ الإمامُ الْحَسَنُ الْمُجتبي - عَلَيْهِ السَّلام - : القَريبُ مَنْ قَرَّبَتْهُ الْمَوَدَّةُ وَإنْ بَعُدَ نَسَبُهُ، وَالْبَعيدُ مَنْ باعَدَتْهُ الْمَوَدَّةُ وَإنْ قَرُبُ نَسَبُهُ؛ امام حسن مجتبي - عليه السلام - فرمودند: بهترين دوست نزديك به انسان، آن كسي است كه در تمام حالات دلسوز و با محبّت باشد گرچه خويشاوندي نزديكي هم نداشته باشد. و بيگانه ترين افراد كسي است كه از محبّت و دلسوزي بيگانه باشد گرچه از نزديك ترين خويشاوندان باشد. «بحارالأنوار، ج 75، ص 106، ح 4»

قالَ الإمامُ الْحَسَنُ الْمُجتبي - عَلَيْهِ السَّلام - : إنَّ مَنْ خَوَفَّكَ حَتّي تَبْلُغَ الاْمْنَ، خَيْرٌ مِمَّنْ يُؤْمِنْكَ حَتّي تَلْتَقِي الْخَوْفَ؛ امام حسن مجتبي - عليه السلام - فرمودند: همانا كسي تو را ـ در برابر عيب ها و كم بودها ـ هشدار دهد تا آگاه و بيدار شوي، بهتر است از آن كسي كه فقط تو را تعريف و تمجيد كند تا بر عيب هايت افزوده گردد. «إحقاق الحقّ، ج 11، ص 242»

قالَ الإمامُ الْحَسَنُ الْمُجتبي - عَلَيْهِ السَّلام - : يَابْنَ آدَم! لَمْ تَزَلْ في هَدْمِ عُمْرِكَ مُنْذُ سَقَطْتَ مِنْ بَطْنِ اُمِّكَ، فَخُذْ مِمّا في يَدَيْكَ لِما بَيْنَ يَدَيْكَ، فَإنَّ الْمُؤْمِنَ بَتَزَوَّدُ وَ الْكافِرُ يَتَمَتَّعُ؛ امام حسن مجتبي - عليه السلام - فرمودند: اي فرزند آدم از موقعي كه به دنيا آمده اي، در حال گذراندن عمرت هستي، پس از آنچه داري براي آينده ات (قبر و قيامت) ذخيره نما، همانا كه مؤمن در حال تهيّه زاد و توشه مي باشد; وليكن كافر در فكر لذّت و آسايش است. «بحارالأنوار، ج 75، ص 111، ح 6»

قالَ الإمامُ الْحَسَنُ الْمُجتبي - عَلَيْهِ السَّلام - : اَلْخَيْرُ الَذّي لا شَرَّفيهِ: ألشُّكْرُ مَعَ النِّعْمَةِ، وَالصّبْرُ عَلَي النّازِلَة؛ امام حسن مجتبي - عليه السلام - فرمودند: آن خوبي كه شرّ و آفتي در آن نباشد شكر در مقابل نعمت ها و صبر و شكيبائي در برابر سختي ها است. «بحارالأنوار، ج 75، ص 105، ح 4»

قالَ الإمامُ الْحَسَنُ الْمُجتبي - عَلَيْهِ السَّلام - : ما تَشاوَرَ قَوْمٌ إلاّ هُدُوا إلي رُشْدِهِمْ؛ امام حسن مجتبي - عليه السلام - فرمودند: هيچ گروهي در كارهاي ـ اجتماعي، سياسي، اقتصادي، فرهنگي و ... ـ با يكديگر مشورت نكرده اند مگر آن كه به رشد فكري و عملي و ... رسيده اند. «بحارالأنوار، ج 75، ص 105، ح 4»

قالَ الإمامُ الْحَسَنُ الْمُجتبي - عَلَيْهِ السَّلام - :السِّياسَةُ أنْ تَرْعي حُقُوقَ اللّهِ، وَحُقُوقَ الاْحْياءِ، وَحُقُوقَ الاْمْواتِ؛ امام حسن مجتبي - عليه السلام - فرمودند: ـ مفهوم و معناي ـ سياست آن است كه حقوق خداوند و حقوق موجودات زنده و حقوق مردگان را رعايت كني. «بحارالأنوار، ج 73، ص 318، ح 6»

  قالَ الإمامُ الْحَسَنُ الْمُجتبي - عَلَيْهِ السَّلام - : تَرْكُ الزِّنا، وَكَنْسُ الْفِناء، وَغَسْلُ الاْناء مَجْلَبَةٌ لِلْغِناء؛ امام حسن مجتبي - عليه السلام - فرمودند: انجام ندادن زنا، جاروب و نظافت كردن راهرو و درب منزل، و شستن ظروف سبب رفاه و بي نيازي مي گردد. «كلمة الإمام حسن - عليه السلام -، ص 212»

سُئِلَ - عليه السلام - : عَنِ الْبُخْلِ؟ فَقالَ: هُوَ أنْ يَري الرَّجُلُ ما أنْفَقَهُ تَلَفاً، وَما أمْسَكَهُ شَرَفاً؛ از حضرت پيرامون بُخل سؤال شد؟ در جواب فرمودند: معناي آن چنين است كه انسان آنچه را به ديگري كمك و انفاق كند فكر نمايد كه از دست داده و تلف شده است و آنچه را ذخيره كرده و نگه داشته است خيال كند برايش باقي مي ماند و موجب شخصيّت و شرافت او خواهد بود. «أعيان الشّيعة، ج 1، ص 577»

قالَ - عليه السلام - لِبَعْضِ وُلْدِهِ: يا بُنَيَّ! لا تُواخِ أحَداً حَتّي تَعْرِفَ مَوارِدَهُ وَ مَصادِرَهُ، فَإذَا اسْتَنْبَطْتَ الْخِبْرَةَ، وَ رَضيتَ الْعِشْرَةَ، فَآخِهِ عَلي إقالَةِ الْعَثْرَةِ، وَ الْمُواساةِ في الْعُسْرَةِ؛ امام حسن مجتبي - عليه السلام - به بعضي از فرزندانش فرمودند: اي پسرم! با كسي دوستي و برادري بر قرار نكن مگر آن كه او را از هر جهت بشناسي و مورد اطمينان باشد، پس هنگامي كه چنين فردي را يافتي در همه امور با او باش. «بحار الأنوار، ج 75، ص 105، ح 3»