
عصاره ی هسته ی انگور، یک مکمل نسبتاً جدید در ایالات متحده است، اگرچه در اروپا برای سال های متمادی استفاده شده است.
عصاره ی هسته ی انگور از فشردن و تصفیه هسته ی انگور تازه تهیه می شود.
PCO پاسخ های آلرژیک و دستگاه ایمنی بدن را با کاهش تولید هیستامین، تسکین می دهد.
حتماً می دانید که آنتی اکسیدان ها سلاح مبارزه با رادیکال های آزاد هستند. رادیکال های آزاد بمب های تخریب کننده ای هستند که سلول ها خصوصاً سلول های دیواره رگ ها را تخریب می کنند.
این بمب های تخریبی در اثر بسیاری از مواد آلوده کننده مثل مواد شیمیایی ، الکل ، داروها ، دود سیگار ، خوردن چربی خصوصاً روغن های جامد ، فعالیت میکروب ها و ویروس ها در بدن ، حتی برخورد اشعه خورشید به پوست ، برخورد اشعه X به بدن و سوختگی بوجود می آیند که در رگ ها حرکت می کنند و سلول ها را می کشند. آنچه این مولکول های مضر را تخریب می کند، آنتی اکسیدان هایی مثل ویتامین C، ویتامین E، بتاکاروتن(در سبزیجات فراوان است)، سلنیوم ، بیوفلاوونوئید و بیوفلاوانول است.
یک نوع بیوفلاوونوئید است که ماده طبیعی گیاهی است و بافت های زنده را تقویت می کند. این ماده از سال 1950 مورد تحقیق و بررسی قرار گرفته و فواید بسیاری از آن بدست آمده که از نظر علمی هم ثابت شده است ، از آن جمله :
• افزایش استحکام رگ ها که مانع از بروز سکته و بیماری های قلبی می شود. از عوارضی مثل کبودی ، ادم ناشی از ضربه یا تصادف ، واریس ، ورم پاها و مشکلات عروق چشم جلوگیری می کند.
• سطح ایمنی بدن را بالا می برد.
• بینایی چشم را بهتر می کند.
• گردش خون محیطی را بهبود می بخشد.
• پاسخ های ایمنی و آلرژیک بدن را کاهش می دهد.
• فرایند پیری را کند می کند و پوست را شاداب نگه می دارد.
اخیراً به این نتیجه رسیده اند که اثر PCO در بدن ، 20 برابر ویتامین C و 50 برابر ویتامین E است.

PCO در بسیاری از مواد غذایی وجود دارد ، ولی به مقدار بسیار کم . بهترین منابع غذایی آن انگور ، تمشک، آلبالو، گیلاس و آلو است و معمولاً در پوست و دانه آنها موجود است. از این رو چون انگور را با دانه اش میل می کنند ، منبع خوبی از PCO است و بالاترین مقدار آن با غلظت 95 درصد ، در هسته انگور موجود است. PCO ضد حساسیت و زخم است.
اثر هسته انگور در بهبود بسیاری از بیماری ها مشخص شده است که ما به ترتیب آنها رابرای شما بیان می کنیم.
حتی اخیراً ثابت شده است که مصرف کشمش از پوسیدگی دندان ها جلوگیری می کند ، زیرا دارای موادی است که تعداد میکروب های مولد پوسیدگی را کاهش می دهد.

عصاره ی هسته ی انگور عموماً به فرم کپسول های 50 تا 100 میلی گرمی موجود است. مناسب ترین دوز( مقدار ) آن برای افراد بالغ 150 تا 200 میلی گرم (50 میلی گرم به ازای هر 35 کیلو از وزن بدن) در روز می باشد. در اروپا OPCS عموماً به صورت کپسول هایی تا 300 میلی گرم در روز برای درمان ادم، آلرژی ، التهابات ، پیری پوست و اختلالات عروق تجویز می شود. این عصاره یک ساعت پس از مصرف به طور کامل جذب می شود و نیمی از مقدار اولیه آن تا 7 ساعت پس از مصرف همچنان در بدن عمل می کند.
تاکنون هیچ واکنش مسمومیت زا ، جهش ژنی ، سرطان زا یا اختلالات جنینی ناشی از مصرف این عصاره گزارش نشده است، اگر چه به دلیل نفوذپذیری بالای OPCS از جدار رگ های خونی، احتمال دارد مصرف این عصاره به همراه داروهای رقیق کننده خون مثل آسپرین، باعث خونریزی شود.
در افراد حساس به فرآورده های انگور حالت تهوع ، اختلالات معده و کهیر موقت در پوست ، از عوارض جانبی احتمالی این عصاره است. نظر به این که هیچ مدرک بالینی دال بر خاصیت درمانی قطعی از عصاره ی هسته ی انگور در دست نیست لازم به نظر می رسد که بیماران مبتلا به سرطان ، دیابت، امراض قلبی- عروقی و ... تنها با مشورت با پزشک معالج خود اقدام به جایگزینی این عصاره با داروهای مصرفی خود کنند.
عاتکه موسوی- کارشناس تغذیه تبیان
.:: This Template By : web93.ir ::.