اطلاعات عمومی

ماهی‌هایی که در غارهای تاریک زندگی می‌کنند، در طی تکامل خود از ماهی‌های آب‌های سطحی، چشم‌ها و رنگدانه‌های خود را از دست داده‌اند. این ماهیان نمونه‌های نادر و جالب برای مطالعه تکامل در بین جانوران هستند

 بر اساس نظریه تکامل و انتخاب طبیعی، موجودات در طی تکامل بر اساس تطابق و سازگاری بیشتر با محیط، تغییر کرده و گونه‌هایی موفق به ادامه بقا شده‌اند که بهترین سازگاری را با محیط پیدا کرده‌اند. اغلب این تغییرات به واسطه جهش ژنی در گونه‌ها اتفاق می‌افتد. یکی از بهترین موجودات برای مطالعه تکامل، ماهی‌هایی هستند که در غارهای تاریک زندگی می‌کنند.

به گفته محققین،‌ اجداد این ماهی‌ها چشم داشته‌اند اما ماهی‌های فعلی نه چشم دارند و نه رنگدانه. آن‌ها در غارهای تاریک زندگی می‌کنند و ظاهرا دیگر به چشم نیازی ندارند.

بر اساس گزارش ساینس‌دیلی، در حال حاضر بیش از 80 گونه از ماهیان غارنشین روی زمین وجود دارند که اغلب آن‌ها نوادگان ماهی سطح‌نشین  به شمار می‌آیند. در این بین،‌ گونه‌ای از این ماهیان وجود دارد که هنوز اجداد سطح‌نشین آن هم به ندرت یافت می‌شوند. بدین ترتیب شانس مقایسه رفتاری و ژنتیکی آن‌ها با اجدادشان وجود دارد که خب شانس نادری است.

محققین می‌گویند در مقایسه، به جز چشم‌ها و رنگدانه‌ها، این دو ماهی تفاوتی با هم ندارند. به نظر می‌رسد این سازگاری با محیط است که این اختلافات را ایجاد کرده است. یکی از تفاوت‌های بارز ماهیان غارنشین با اجدادشان، ‌نحوه پیدا کردن غذا است.

این ماهی‌ها به سیستم توجه به لرزش مجهز شده‌اند. آن‌ها می‌توانند جایی که آب به هم می‌خورد را تشخیص بدهند و به سمت آن شنا کنند. در آب‌های تاریک غارها که شکارچیان بسیار کمی حضور دارند، این رفتار دردسری برای ماهی به دنبال ندارد و به او کمک می‌کند که در تاریکی غذای خود را پیدا کند، در حالی که برای اجدادش که در آب‌های پر از شکارچی زندگی می‌کردند، می‌توانست پر از خطر باشد، چون ممکن بود ماهی درست به سمت شکارچی حرکت کند و طعمه آن شود.