آنچه در موسیقی فولكلور ما با عنوان آهنگ خراباتی مطرح است و در
قهوهخانهها نیز اجرا میشده و طی آن با موسیقی عرب اشعار فارسی خوانده
میشده، خراباتخوانی جا نیفتاده است و مطرود و متروك شده است. همین امروز
اگر متون فارسی و اشعار ایرانی خودمان را با آهنگهای اروپایی بخوانیم،
زیبا نخواهد بود؛ همان چیزی كه امروز به اسم موسیقی پاپ جا افتاده است.
اساسا متن هندی باید با آهنگ هندی خوانده شود و نتیجتا برازندهاست كه متن
عربی را با آهنگ عربی خواند. این عرف موسیقایی بحث مطرح شده است.
اما قرائت قرآن با آهنگ فارسی دارای دو عنصر بیگانه از هم است. متن عربی و
آهنگ فارسی این گونه قرائت همانقدر نازیبا خواهد بود كه قرائت شعر فارسی
با آهنگ عربی.
اما از نظر جنبه نقلی، در احادیث به صورت كاملا متقن و بر اساس فرمایشات
پیامبر اكرم(ص) كه متصل به سرچشمه وحی هستند نیز دعوت به عربی خواندن قرآن
شدهایم. این فرمایش ایشان از نظر علمی نیز اثبات شده است و قطعا ضد علم
نیست. پیامبر(ص) در خصوص نحوه قرائت قرآن فرمودهاند: «إقرءوا القرءان
بألحان العرب و أصواتها»، قرآن را با الحان و اصوات عربی بخوانید، ایشان
البته در ادامه فرمایششان پیشبینی میكنند كه در آینده افرادی خواهند
آمد كه قرآن را از لحن عرب خارج خواهند كرد و به شكلهای مختلف دیگری
خواهند خواند. بر این اساس قرائتی غیر از قرائت عربی از دید پیامبر
اسلام(ص) مردود است و ما نیز موظف به اطاعت از پیامبر(ص) هستیم.
هم از نظر علم و عرف و هم از جنبه نقلی در حدیثی كه بدان اشاره شد، قرآن
میبایست با لحن عربی تلاوت شود. ضمن اینكه اگر قرآن با لحن فارسی خوانده
شود، فاقد اصول و قواعد عربی تجویدی خواهد بود؛ چراكه قواعد تجویدی عرب در
بستر موسیقی فارسی نمیگنجند. به همین دلیل پیامبر اسلام(ص) در حدیثی كه
گذشت، اشاره ظریف و عالمانهای به «الحان العرب و اصواتها» میكنند.
الحان عرب همان موسیقی عرب است اما اصوات همان علم آواشناسی و فونتیك است؛
یعنی نحوه ادای حروف در یك زبان. پیامبر اكرم(ص) در همان زمان به این
نكته اشاره كردند. امروزه این مساله به اسم آواشناسی مطرح است و در قرآن
چنین امری تحت عنوان تجوید مطرح شده است.
اگر قرآن با موسیقی فارسی خوانده شود، در اجرای تجوید مشكل خواهد داشت.
قرآن اگر در ردیفهای موسیقی نواحی یا ردیفهای آوازی قرائت شود، باید در
تمام اصول تجوید و نحوه قرائت فتحهها، كسرهها، كشش حركات را با موسیقی
فارسی تطبیق دهد. در این صورت تجوید قرآن به هم خورده و این كار اساسا
حرام است. قرآن به هیچ زبان و هیچ لهجه دیگری به جز لحن عرب نباید خوانده
شود. لحن عربی نیز قرین با تجوید است. موسیقی ایرانی نیز قرائت قرآن را از
تجوید خارج خواهد كرد.
.:: This Template By : web93.ir ::.