آینه چگونه ساخته شد

تاكنون به استخری پر آب نگاه كرده اید؟ آیا دیده اید كه چگونه عكس آسمان و درختان بر سطح آرام آن نمایان می گردد؟ چنین وضعیتی در درون استخر در حقیقت یك آینه است، زیرا آینه چیزی جز یك سطح صاف نیست كه نور را منعكس می كند و تصویری را پدید می آورد.

در روزگاران گذشته، آینه را از صفحه فلزی جلا داده شده درست می كردند. ولی بعدها آینه را از صفحه ای شیشه كه پرداخت شده بود، ساختند كه البته پشت آینه را نقره اندود هم می كردند. گفته می شود فكر استفاده از آینه برای بشر از زمانی پیدا شد كه انسان عكس خود را در سطح آب دید ، و یا شاید برحسب حادثه برخی تكه های صاف فلزی را به دست آورده و عكس خود را درون این شی مشاهده نمود. به مرور زمان و با پیشرفت مواد اولیه برای زندگی انسان های نخستین توانستند تكه های فلزات را به اشكالی درآورده و صیقل داده و چیزی شبیه به آینه را برای استفاده خود بسازند.

در نظر بگیرید امروزه یك كودك دو سه ساله ممكن است از تماشای چهره خود در آینه دچار هیجان و حیرت شود. در روزگار گذشته نیز بشر پیرامون آینه با چنین شگفتی و معمایی روبرو بود. چرا كه به درستی نمی دانست راز این قطعه های صاف فلزی را كه عكس وی را به روشنی نشان می دهد چیست. از این رو تصور می كرد باید نیروی سحرآمیزی درون این شیء نهفته شده باشد. به همین علت بود كه از آن زمان تا به امروز همگان بر این باورند كه اگر آینه ای بشكند معنای خوبی نخواهد داشت و باید در انتظار بلا و آسیبی بود.

اما نخستین مردمی كه توانستند با شیشه و جیوه و قلع یك آینه زیبا بسازند همانا مردم " ونیز" بودند. حدود سال 1300 بود كه آنان شروع به ساختن چنین آینه هایی كردند و طولی نكشید كه این آینه ها جایگزین آینه های فلزی شد.