اولین بانكها به چه منظور ایجاد شدند؟

در قرون وسطی صرافان ایتالیایی كار خود را در خیابان روی نیمكت های كوچك و بزرگ انجام می دادند كه در زبان ایتالیایی به این نیكمت ها « پانكو» می گفتند. كلمه بانك از این لفظ گرفته شده است. در بابـِل قدیم، مصر و یونان بانكدار وجود داشت. در واقع معابد مكانی بودند كه در آنجا پول به ودیعه گذاشته می شد. در كشور روم نیز در سال 210 قبل از میلاد، فرمانی صادر شد كه مكان مخصوصی در میدانی تحت عنوان « فوروم» برای صرافان تعیین شود. اولین بانك قانونی در كشور آمریكا ایجاد شد  كه متعلق به بانك شمال آمریكا واقع در فیلادلفیا بود و امتیاز آن به وسیله كنگره در سال 1782 تصویب شده بود.

بانكداری به اندازه خود تاریخ عمر دارد. بانكداری و عملكرد كار بانكها با گذشت زمان و رشد و فراهم آمدن امكانات موجود باعث شد كه امروزه بانكها به كارهای مختلفی دست بزنند ؛ چنان كه هر آن ممكن است فراموش كنیم كه آنها زمانی فقط برای دو منظور مهم به وجود آمدند.

اولین هدف تأسیس بانك ها قبول كردن ودیعه مردم و نگهداری آن بود تا زمانی كه صاحب پول آن را بخواهد دریافت كند و دومین منظور اینكه به مردم وام بدهد و بهره بگیرد. در آن زمان چون بانك برای پولی كه قرض می داد بهره می گرفت بانكداری شغلی جالب توجه به حساب نمی آمد. زیرا گرفتن بهره را كاری خلاف شرع و اخلاق می دانستند و بعضی از كشورها مردم خود را از دخالت در امر بانكداری برحذر می نمودند.

بالاخره بانكداری جدید در كشور "ونیز" در سال 1578 هنگام گشایش «بانكودی ریالتو» آغاز شد. این بانك سپرده قبول نموده ، موافقت می كرد كه صاحبان سپرده در برابر پول خود چك بكشند. در سال 1619 بانك بزرگتری به نام «بانكودل جیرو» ، بانك «بانكودی ریالتو» را در خود ادغام كرده و برای سكه های نقره و طلای سپرده شده ، رسید می داد و مردم این رسیدها را به جای پول استفاده می كردند. بانك مجهزی به نام «آمستردام» در سال 1609 تشكیل شد و این بانك هم رسیدهایی می داد كه به اسم « پول بانكی» به كار برده می شد. در كشور انگلستان زرگران ، بانكداران بزرگ مملكت بودند ، تا سال 1694 كه « بانك آف انگلند» شخصیت حقوقی پیدا كرد.