اطلاعات عمومی

شب ها بر گاهواری من بیدار نشست و خفتن آموخت

دستم بگرفت و پا به پا برد تا شیوه ی راه رفتن آموخت

یک حرف و دو حرف بر زبانم الفاظ نهاد و گفتن آموخت

لبخند نهاد بر لب من بر غنچه ی گل شکفتن آموخت

پس هستی من ز هستی اوست

تا هستم و هست دارمش دوست

( ایرج میرزا)

اما جدیدا نسخه ی جدید اون رسیده

گوینــــــــد مرا چـــو زاد مـادر روی کاناپه، لمــــیدن آموخت

شب ها بر مـــاهــواره تا صبــح، بنشست و کلیـپ دیدن آموخت

بر چهـــره، سبوس و ماست مالید تا شیوه ی خوشگلیـدن آموخت

بنــــمود «تتو» دو ابروی خویش تا رســم کمان کشـیدن آموخت

هر مــــاه برفـــت نزد جـــــراح، آیین چروک چیـــــدن آموخت

دستـــــــــم بگـــرفت و برد بازار همـــــواره طلا خریدن آموخت

با دایــــــی و عمه های جعــــلی پز دادن و قمپــــــزیدن آموخت

با قوم خودش، همیــــــشه پیوند، از قوم شــــوهر، بریدن آموخت

آســــــوده نشست و با اس ام اس، جک های خفن، چتیدن آموخت

چون سوخت غذای ما شب وروز، از پیک، مدد رسیــــدن آموخت

پای تلفــــن دو ساعت و نیــــــم گل گفتن و گل شنیـــدن آموخت

بابــــــام چــــو آمد از سر کـــار بیماری و قد خمیـــــدن آموخت!

ایرج میرزای قرن 21