ابوسعید فضل الله ابوالخیر در سال 357 هجری در« میهنه ازقراء خاوران
خراسان» دیده به جهان گشود. پس از تحصیلات مقدماتی در سلک عرفا در آمد و
در فضل و کمال سر آمد عصر خویش بود و در سیر و سلوک از مشاهیر و گویندگان
بزرگ و از عرفای اهل تصوف بود. وفات وی در سال 440 هجری قمری اتفاق افتاده
است. در مورد زندگی و شرح مقام عرفانی او دو کتاب مهم موجود است،
«اسرارالتوحید» نوشته محمد منور، نوه ابوالسعید و « رساله حالات و سخنان
شیخ ابوسعید» که توسط یکی از نزدیکان او نوشته شده است.