از زندگي او اطلاع
زيادي در دست نيست. شهرت او به خاطر تفسير عرفاني او بر قرآن كريم به نام
"كشف الاسرار و عده الابرار" است. او تفسير خواجه عبدالله انصاري را اساس
كار خود قرار داده و آن را به پارسي شرح كرده است.
ميبدي
در نوبت اول به تفسير هر سوره- كه در اين تفسير آمده- مانند همه تفسيرهاي
قديم فارسي، از نظر لغوي پرداخته است. در نوبت دوم، احكام، اخبار و آثار و
نوادري را كه در آن باره ميان مفسران شهرت داشته، آورده و در نوبت سوم به
تاويلات صوفيان درباره آيات پرداخته است