اطلاعات عمومی

وب‌سایت کودک آنلاین: در کودکان معمولاً ویروس ها موجب اسهال و استفراغ می شوند. دست های خود را مکرر بشویید؛ زیرا اسهال ویروسی بسیار مسری است. در صورت ادامه و استفراغ بعد از چند بار تغذیه، احتمال کم شدن آب بدن نوزاد وجود دارد.

در صورتی که به کودک خود شیر می دهید و او به اسهال مبتلا شده است، دفعات شیردهی را بیشتر کنید و در صورت تغذیه با پستانک، کودک را با مایعات خوراکیِ بدون نیاز به نسخۀ پزشک که علاوه بر جبران آب از دست رفته، الکترولیت های بدن را نیز دوباره فراهم می آورد، تغذیه کنید. (نوشیدنی های فانتزی مصرف نکنید؛ زیرا دارای سدیم کافی نیستند)

 

 

این مایعاتِ جایگزین به صورت ساده یا با طعم های مختلف و بدون نیاز به نسخۀ پزشک در دسترس قرار دارند. نوع سادۀ آن را مصرف کنید، زیرا اغلب نوزادان طعم های گوناگون را دوست ندارند.

در صورت آبکی بودن مدفوع کودک، سعی کنید هر بار او را به نوشیدن چهار اونس محلول فوق وادارید. چنانچه اسهال کمتر آبکی باشد و دفع مدفوع نوزاد حالت عادی پیدا کند، تغذیه با شیر خشک را ادامه دهید.

گاهی مادران با استفاده از آب برنج یا جو موفق به درمان اسهال می شوند. (جو با برنج را بسیار نرم بپزید، آبکش کنید و مایع به دست آمده را با پستانک به کودک بدهید، به هر دو فنجان آب، یک چهارم قاشق مربا خوری نمک بیفزایید).

چنانچه کودک خسته و بی رمق به نظر می رسد، میزان ادرار او بسیار کمتر از حالت عادی شده است و گریه هایش اشک چندانی ندارند، ملاج او فرو رفته یا اسهال او بیش از یک هفته ادامه یافته است، با پزشک خود تماس بگیرید.

چنانچه کودکی که غذای سفت می خورد به اسهال مبتلا شود؛ رژیم او را موز، برنج، پوره سیب بخارپز و نان تست قرار دهید، تا اسهال کامل برطرف شود. بر غذاهای نشاسته ای مانند انواع نان، ماکارونی یا پاستا و بیسکویت تمرکز کنید. از آب سیب و آب انگور که موجب شدت یافتن اسهال می شوند، اجتناب کنید.

در صورت تهوع و استفراغ کودک، چند حوله روی سطوح در معرض خطر آلودگی پهن کنید. در مورد شیر مادر، زمان شیردهی – ولی نه تناوب آن – را کوتاه کنید.

در صورت یک یا دو بار استفراغ کودک، هر یک یا دو ساعت تنها از یک پستان و اگر بیش از دو بار استفراغ کند، هر نیم تا یک ساعت یک بار، پنج دقیقه شیر بدهید. بعد از گذشت هشت ساعت بدون استفراغ، برنامۀ قبلی شیردهی را از سر بگیرید.

برای کودکی که از پستانک تغذیه می شود، یکی از محلول های آبرسان فوق الذکر را شروع کنید و هر ده دقیقه یک قاشق شربت خوری محلول به او بخورانید و بعد از گذشت چهار ساعت بدون استفراغ، مقدار محلول را افزایش دهید. بعد از هشت ساعت، برنامۀ عادی تغذیه را شروع نمایید.

بابونه، نعناع یا زنجبیل می توانند به درمان دل بهم خوردگی کمک کنند. بابونه یا نعناع به صورت دم نوش کیسه ای و به صورت باز و فله ای در دسترس هستند.

در مورد زنجبیل از تازه بودن آن مطمئن شوید. برای استفاده چند برش از آن را در آب بجوشانید. در مورد کودک مبتلا به استفراغ شدید، علاوه بر محلول آبرسان، این درمان های گیاهی نیز مفید خواهند بود.

چنانچه نوزاد تنها یک بار استفراغ کرده باشد، چند اونس محلول در یک پستانک به او بدهید. به خاطر داشته باشید که این درمان های جایگزین برای کودکان بیش از شش ماهه مفیدند و برای نوزادی که هرگز چیزی به جز شیر مادر نخورده است، تجویز نمی شوند.

بار دیگر متذکر می شویم که با پزشک تماس بگیرید اگر:

- در کودک علائم کم آبی، مانند ادرار نکردن طی یک مدت هشت ساعته مشاهده شود.

- در استفراغ خون وجود داشته باشد.

- به نظر برسد که کودک به شکم دردی مبتلا است که بیش از چهار ساعت طول کشیده است.

- استفراغ و تهوع بیش از بیست و چهار ساعت ادامه یافته است.

- کودک واقعاً بیمار به نظر می رسد.

وب‌سایت بدونیم - مریم اسدی: تبریک می گویم شما باردار هستید اما در عین حال می توانید یک دونده هم باشید. هرگز نباید پیاده روی صبحگاهی که باعث کاهش استرس می شود را کنار بگذارید. البته مطالعات و تحقیقات نشان داده است که این ورزش برای بچه هیچ ضرری نمی تواند داشته باشد. و اما نکاتی که هر دونده بارداری باید رعایت کند به این شرح است.

برای استواری بیشتر یک جفت کفش پیاده روی جدید بخرید

بارداری مرکز گرانشی بدن را تغییر می دهد و در نتیجه پاها ورم می کند. انتخاب کفش های مناسب به حفظ تعادل بدن کمک می کند. اگر ذره ای احساس کردید که کفش به پاها فشار می آورد همین حالا یک کفش مناسب برای خودتان تهیه کنید.

لباس های ورزشی عرق گیر مناسب بپوشید

در طول دوره بارداری پوست بسیار حساس است. بنابراین استفاده از لباس های عرق گیر مانع ایجاد حساسیت در پوست می شوند.

قبل از شروع به پیاده روی با پزشک خود مشورت کنید

همیشه قبل از ورزش برنامه های ورزشی تان را با پزشک درمیان بگذارید. زیرا او تاریخچه پزشکی بدن تان را می داند و به شما در مدیریت برنامه روزانه ورزشی تان و احتیاط هایی که باید در نظر بگیرید کمک می کند.

به خودتان اجازه پیاده روی و دو بدهید

درست است که قبل از بارداری می توانستید در مسابقات دو شرکت کنید اما اکنون وضعیت فرق کرده و باید کمی سرعت خود را پایین بیاورید. دیگر در دوره بارداری نباید مسیرهای خیلی طولانی بدوید یا از موانع بپرید. شاید بعد از تمرین احساس کوفتگی زیادی در بدنتان کنید. اگر احساس سرگیجه داشتید بدانید که در ورزش کمی زیاده روی کرده اید.

حواستان به ضربان قلب خودتان باشد

اگر قبل از بارداری دونده باشید در دوره بارداری هیچ مشکلی نخواهید داشت و همه چیز خوب پیش خواهد رفت. اما خوب است که همیشه حواستان به ضربان قلب تان باشد. پس برای اطمینان بیشتر یک نمایشگر ضربان قلب همراه خودتان داشته باشید.

کشش را فراموش نکنید

معمولا خانم های باردار به دلیل وزن بالایی که دارند هنگام ورزش بیشتر در کمر و پاها احساس درد می کنند. بنابراین یک سری ورزش های کششی برای ساق پا و عضلات عقب ران پیشنهاد شده است که برای تسکین درد بعد از دو باید انجام دهید.

اگر ذره ای احساس نا آرامی کردید متوقف شوید

کوتاهی تنفس، خستگی مفرط و کمر درد از نشانه هایی هستند که به شما دستور توقف می دهند و باید در رابطه با این علائم حتما با پزشک خود مشورت کنید.

وب‌سایت زندگی آنلاین - دکتر محمد رضا صفری نژاد: اگر شما دارای مشکل بچه‌دار شدن هستید، بدانید که تنها نیستید. حدود 10-15 درصد زوج‌ها از ناباروری در رنج هستند. زن و شوهر به یک میزان در ناباروری دخیل هستند. بنابراین قسمت اعظم خانواده‌های ایرانی که مشکل بچه‌دار نشدن را به گردن خانم‌ها می‌اندازند، درست نیست.

 

در بعضی از نواحی کشور، ناباروری تبعات منفی زیادی برای خانم‌ها دارد، از جمله طلاق، چند همسری مردان، سرزنش اطرافیان و غیره. خود ناباروری به دو دسته بزرگ تقسیم می‌شود: اولیه و ثانویه.

 

ناباروری اولیه بدین معنی است که زوج از بدو ازدواج در بچه‌دار شدن مشکل دارند و ناباروری ثانویه بدین معنی است زوج دارای فرزند هستند، و بعد از چند سال که می‌خواهند صاحب فرزند دیگری شوند، دچار مشکل می‌شوند.

ناباروری تعریف علمی خاص خود را دارد. ما به زوجی نابارور می‌گوئیم که پس از 12 ماه نزدیکی مرتب و بدون پیشگیری صاحب فرزند نشوند. لطفاً به عدد 12 ماه توجه کنید. گاهاً مشاهده می‌شود که زوج‌های جوان بطور مثال 3 یا 6 ماه پس از ازدواج جهت درمان ناباروری مراجعه می‌کنند.

 

باید به این زوج‌ها گوشزد کرد که هرگونه اقدام تشخیصی و درمانی پس از یکسال خواهد بود. تشخیص و درمان ناباروری بخصوص در خانم‌ها پر هزینه و پر عارضه است.

اگر سن خانم بیش از 35 سال باشد، عدد 12 ماه به 6 ماه تقلیل پیدا می‌کند. چون خانم‌ها پس از سن 35 سالگی به سختی حامله می‌شوند، بنابراین تشخیص و درمان نباید به تأخیر بیفتد. خوشبختانه امروزه با پیشرفت علم پزشکی بسیاری از موارد ناباروری به راحتی قابل درمان هستند. یکی از مواردیکه به والدین توصیه می‌شود این است که فرزند دختر و پسر خود را از نزدیک تحت نظر داشته باشند.

هم دختر و هم پسر با افزایش سن باید دو نوع بلوغ کسب کنند: بلوغ فیزیکی و بلوغ باروری. پدر و مادر باید آگاه باشند که علائم فیزیکی بلوغ در پسر و دختر چه زمانی شروع می‌شوند، توالی این علائم چگونه است و کی فرزند آنها به بلوغ کامل می‌رسند. هر نوع تأخیر و تغییر در این روند ممکن است سبب ایجاد مشکلات زناشوئی و باروری در آینده شود. من موارد متعددی از پسران را دیده‌ام که فاقد هر دو بیضه هستند و هنگام رفتن به سربازی تشخیص داده شده است و والدین از وجود آن نا آگاه بودند.

اگر زوجی بخواهد صاحب فرزند شود و هیچکدام نیز دارای مشکل نباشند، این اتفاق معمولاً در ظرف 6 ماه می‌افتد. رویهم رفته پس از 12 ماه نزدیکی بدون پیشگیری، 90 درصد زوج‌ها صاحب فرزند خواهند شد. و اکثر این 10 درصد باقیمانده، بعدها با یا بدون درمان صاحب فرزند خواهند شد.

ناباروری علائم خاصی ندارد، یکی از علائم مهم آن در خانم‌ها نامنظم بودن پریودها یا عادات ماهیانه می‌باشد ولی آن دلیل بر این نیست که هر خانمی که دارای عادات ماهیانه نامنظم است، نابارور می‌باشد. در آقایان اختلالات جنسی و اختلال در طرز انتشار موهای بدن می‌تواند از علائم ناباروی باشد.

 

 

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنید؟

تا 12 ماه از نزدیکی بدون پیشگیری شما نگذشته است، در مورد بچه‌دار شدن نگران نباشید. یک خانم با خصوصیات زیر بهتر است زودتر از 12 ماه با پزشک معالج خود مشورت نماید:  سن بیش از 34 سال باشد و 6 ماه از نزدیکی بدون پیشگیری گذشته باشد.  عادت ماهیانه نامنظم باشد و یا بطور کلی قطع شده باشد.

عادت ماهیانه همراه با دردهای شدید باشد.  اگر دارای سابقه تشخیص بیماری آندومتریوز و یا بیماری التهابی لگنی باشد.  اگر سابقه بیش از یک بار سقط داشته باشد. مردانیکه دارای سابقه بیماری بیضه، پروستات و یا مشکلات جنسی هستند باید با پزشک خود مشورت نمایند.

علل ناباروری

علت یک سوم موارد ناباروری بعلت وجود مشکلات در خانم، علت یک سوم دیگر وجود مشکل در مرد، و علت یک سوم باقیمانده وجود مشکل هم در مرد و هم در زن می‌باشد.

مهمترین علل ناباروری در مردان به قرار زیر هستند:

 تولید و عملکرد غیر طبیعی اسپرم: علل آن بسیار زیاد است از علل شایع می‌توان از بیضه‌های نزول نکرده، بیماری‌های ژنتیک و عفونت‌های بیضه نام برد. بیضه‌ها در جنین پسر ابتدا در داخل شکم قرار دارند، با پیشرفت سن حاملگی، بیضه‌ها در یک مسیر خاصی نزول کرده و هنگام تولد در داخل کیسه بیضه قرار می‌گیرند.

نزول بیضه‌ها در این مسیر ممکن است در هر قسمتی متوقف شود که به آن بیضه نزول نکرده می‌گویند و باید تا 12 ماهگی پس از تولد صبر کنیم، اگر تا پایان یک سالگی بیضه وارد کیسه مربوطه نشد، حتماً کودک باید تحت عمل جراحی قرار گیرد. اگر بیضه دچار عفونت شدید شود، ممکن است بدنبال عفونت تحلیل رفته و کارایی خود را از دست بدهد. یکی از علل شایع عفونت بیضه‌ها، عفونت ادراری و بیماری‌های مقاربتی است.

علت دیگر بیماری اوریون است. اگر پسر بچه‌ای دچار اوریون شود، در یک سوم موارد یکی از بیضه‌ها نیز دچار عفونت اوریونی خواهد شد که متأسفانه حاصل آن از بین رفتن بیضه مبتلا می‌باشد. اگر گرفتاری بیضه‌ها دو طرفه باشد، برای همیشه ناباروری ایجاد می‌شود.

 مشکل در رساندن اسپرم به دستگاه تناسلی زن: مثل وجود انزال زودرس خیلی شدید (انزال قبل از برقراری رابطه زناشوئی)، انزال پسگرد که در آن منی بداخل مثانه می‌ریزد، و انسداد در مسیر عبور اسپرم مثل انسداد اپیدیدیم و یا انسداد لوله‌های منی.

 مشکلات بهداشت عمومی و سبک زندگی: مثل چاقی مفرط، کشیدن سیگار، اعتیاد به الکل، سوء تغذیه و مصرف بعضی از داروها مثل داروهای شیمی درمانی، هورمون‌های مردانه و غیره.

 مواجهه بیش از حد با بعضی از عوامل محیطی: بعضی از عوامل محیطی تولید و عملکرد اسپرم را مختل می‌کنند از جمله می‌توان به ضد آفت‌های گیاهان و درختان و مواد شیمیائی اشاره کرد. درجه حرارت بیش از حد، سبب آسیب به تولید اسپرم و عملکرد آن می‌شود، مثل استفاده بیش از حد از سونا و جکوزی.

در بعضی از مشاغل که مرد با گرمای بیش از حد سروکار دارد، ممکن است تولید و عملکرد اسپرم مختل شود، مثل کوره‌های آهنگری، شاطری، و غیره.

 آسیب‌های ناشی از سرطان و درمان آن: هم رادیوتراپی (برق دادن) و هم شیمی درمانی تولید اسپرم را بشدت آسیب می‌زنند. گاهاً تا 5 سال پس از خاتمه شیمی درمانی تولید اسپرم طبیعی نمی‌شود و گاهاً تا آخر عمر نیز تولید اسپرم طبیعی نمی‌گردد. اشعه X نیز سبب آسیب به بیضه‌ها می‌شود.

گاهاً بدنبال خود بیماری‌های بیضه لازم می‌شود که بیضه‌ها برداشته شوند. یکی از موارد شایع آسیب به بیضه‌ها وارد شدن ضربه حین ورزش و یا شوخی کردن می‌باشد. بیضه اگر از چند محل پاره شود، باید برداشته شود.

 واریکوسل: حدود 30 درصد علت ناباروری در مردان واریکوسل است. واریکوسل بیماری خیلی شایع است و حدود 15 درصد مردان به آن مبتلا هستند.

 در مردان بالای 40 سالگی قدرت باروری به مقدار زیادی کاهش می‌یابد.

علل نا باروری در خانم‌ها

 آسیب به لوله‌های رحمی و یا انسداد آن: علت آن معمولاً عفونت و التهاب لوله‌های رحمی می‌باشد. یکی از بیماری‌های شایع مقاربتی، عفونت با کلامیدیا است. شایع‌ترین علت عفونت و انسداد لوله‌های رحمی، عفونت با کلامیدیا است که از طریق مقاربت منتقل می‌شود.

 آندومتریوز: اگر مخاط رحم خارج از آن در هر قسمت از بدن، مثلاً داخل لگن کاشته شده و رشد نماید به آن آندومتریوز گفته می‌شود. آندومتریوز سبب اختلال در عملکرد اسپرم، تخمک، تخمدان‌ها، رحم و لوله‌های رحمی می‌شود.

 اختلال در تخمک گذاری که در آن بدلیل عدم تخمک‌گذاری، خانم نابارور می‌شود. از علل آن، بیماری‌های تخمدان، آسیب به تخمدان، مصرف بعضی از داروها، سرطان، ورزش حرفه‌ای و سوء تغذیه شدید می‌باشد.

 افزایش هورمون پرولاکتین خون: هورمون پرولاکتین سبب ترشح شیر در خانم‌ها می‌شود. اگر خانمی حامله نباشد و نیز بچه شیر ندهد ولی هورمون پرولاکتین خون وی افزایش پیدا کند، می‌تواند تخمک‌گذاری را آسیب بزند. یکی از علائم بالا رفتن هورمون پرولاکتین خون، ترشح شیر از سینه‌ها است.

 سندرم تخمدانهای پلی کیستیک: کیست تخمدان در خانم‌ها یک بیماری نسبتاً شایع است ولی آن با سندرم تخمدان‌های پلی کیستیک متفاوت است. در سندرم تخمدان‌های پلی کیستیک، هر دو تخمدان پر از کیست‌های ریز و درشت می‌شود. در این سندرم، تخمدان‌ها شروع به ترشح هورمون‌های مردانه کرده و سبب ایجاد پرموئی در خانم‌ها و آسیب به تخمک‌گذاری می‌گردد. سندرم تخمدان‌های پلی کیستیک سبب مقاومت بدن در برابر انسولین شده و منجر به چاقی خانم نیز می‌شود.

 یائسگی زودرس: قطع شدن عادات ماهیانه و خالی شدن تخمدان‌ها از فولیکول قبل از 40 سالگی را یائسگی زودرس می‌گویند. اگرچه علت آن هنوز نامشخص است ولی بعضی موارد مثل بیماری‌های خودایمنی، رادیوتراپی، شیمی درمانی و سیگارکشیدن را جزو عوامل ایجاد کننده یائسگی زودرس می‌دانند.

 فیبروم رحم: آنها توده‌های خوش‌خیم هستند که در جدار رحم ایجاد می‌شوند و بیشتر خانم‌ها را در دهه سوم و چهارم زندگی مبتلا می‌سازد. گاهاً این توده‌ها بزرگ شده و سبب مسدود شدن لوله‌های رحمی می‌شوند. ولی اغلب حاملگی اتفاق می‌افتد ولی بعلت وجود توده در داخل رحم، لانه گزینی جنین با مشکل مواجه می‌شود.

 چسبندگی لگنی: پس از عفونت لگنی، آپاندیسیت، و هر نوع جراحی در داخل لگن، ممکن است چسبندگی لگنی اتفاق بیفتد. چسبندگی لگنی سبب آسیب به باروری زن می‌شود.

 مصرف دارو: بعضی از داروها بطور موقت سبب ناباروری در زن می‌شوند. معمولاً پس از قطع کردن دارو، مشکل نیز برطرف می‌شود.

 بیماری‌های تیروئید: هم کم کاری تیروئید و هم پر کاری تیروئید می‌توانند سبب قطع شدن عادت ماهیانه و ناباروری شوند.

 سرطان و درمان آن: بعضی از سرطان‌ها، بخصوص سرطان دستگاه تولید مثل در خانم‌ها بشدت سبب آسیب به قدرت باروری خانم‌ها می‌شوند. مثل مردان، شیمی درمانی و رادیوتراپی سبب آسیب به باروری خانم‌ها نیز می‌شود.

 سایر بیماری‌ها: هر بیماری که سبب تأخیر در بلوغ و قطع شدن عادت ماهیانه شود، می‌تواند منجر به ناباروری شود، مثل پرکاری غده فوق کلیوی، بیماری قند یا دیابت، کم خونی و بیماری‌های کلیوی.

باید به خاطر داشته باشیم که تشخیص و درمان به موقع بیماری‌ها، مثل عفونت لگنی در پیشگیری از ایجاد ناباروری خیلی کمک کننده خواهد بود.

وب‌سایت رژیم سلامتی: یکی از رایج ترین اشتباهات پدر و مادر و (پدربزرگ و مادربزرگ) این است که دندان در آوردن کودک را مقصر برای همه چیز، از جمله مشکلات خواب، تب، تحریک پذیری، اسهال و بسیاری از شرایط می دانند اما آنها تا چه حد درست است؟ اول از همه، اجازه دهید ما اصول اولیه آغاز دندان کودک را روشن کنیم.

 

دندان در آوردن چیست؟

دندان در آوردن کودک یک فرایند رشد طبیعی در نوزاد است که به موجب آن دندانهای شیری شروع به ظهور در لثه می کند این روند عموماً بدون درد است و یا ممکن است درد کمی بر روی لثه باشد به ویژه هنگامی که دندان های آسیا شروع به درآمدن کنند.

 

 

چه هنگامی دندان های کودک شروع به درآمدن می کنند؟

سن دندان در آوردن از کودک به کودک متفاوت است اما اولین دندان کودک معمولاً در حدود سن 6 ماهگی نمایان می شود برخی از نوزادان ممکن است آنها را قبل از آن، در 3 ماهگی و یا برخی از آنها تا اولین سالگرد تولد خود در نیاوردند.

علائم و نشانه های دندان درآوردن چیست؟

دندان در آوردن است به طور کلی با ناراحتی لثه و فک همراه است دندان در زیر سطح بافت لثه حرکت می کند این منطقه ممکن است کمی قرمز و متورم به نظر برسد گاهی اوقات یک منطقه پر از مایع شبیه به یک "تاول خون"  ممکن است بر روی دندان در حال درآمدن دیده شود برخی از دندان ها ممکن است زمانی که در حال در آمدن هستند حساس تر از دیگران باشند دندان آسیا ممکن است به علت سطح بزرگتر خود سبب ناراحتی بیشتر شود علائمی که با دندان درآوردن رخ می دهد عبارتند از:

• لثه در محل دندان قرمز و متورم است.
• یاوه سرایی کردن بیش از حد معمول در اکثر نوزادان است.
• برخی از نوزادان ممکن است ایرادگیر شوند.
• در برخی نیز ممکن است افزایش خفیفی در درجه حرارت بدن (کمتر از  101 درجه فارنهایت) یا 38.3 درجه سانتیگراد رخ دهد.
• سرازیر شدن آب از دهان.
• بی قراری و یا کاهش خواب به علت ناراحتی لثه.
• امتناع از خوردن مواد غذایی به دلیل درد در منطقه لثه.
• ایراد گیری که می آید و می رود.
• دست به دهان آوردن.
• بثورات خفیف در اطراف دهان به علت سوزش پوست، ثانویه به سرازیر شدن آب بیش از حد.
• مالش گونه یا منطقه گوش به عنوان یک نتیجه از درد راجعه در طول درآمدن دندان آسیا.

 

چه علائمی با دندان درآوردن ایجاد نمی شود؟

• تب: از آنجا که رویش دندان یک فرایند فیزیولوژیک طبیعی است ارتباط با تب و اختلالات سیستمیک قابل توجیه نیست هر  تب بیش از 101 ° F ارتباطی با دندان درآوردن ندارد.
• راش.بیقراری مشخص شده.
• اسهال.
• علائم سرماخوردگی.
• آبریزش بینی و سرفه.
• ایراد گیری طولانی مدت.
• دیگر بیماری های جدی مانند تشنج، عفونت گوش، عفونت دستگاه تنفسی و حتی مرگ به اشتباه به رویش دندان نسبت داده شده است.

 

آیا دندان درآوردن باعث تب در کودکان می شود؟

بسیاری هنوز هم عقیده دارند که یک کودک می تواند در هنگام درآوردن دندان (حتی ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی!) تب کند اما نتایج حاصل از پژوهش های پزشکی که به خوبی انجام داده اند نشان داده اند که درجه حرارت بیش از 101 درجه فارنهایت با دندان درآوردن در ارتباط نیست اگر تب در این دوره وجود داشته باشد آن یک تصادف محض است و باید با چیز دیگری ایجاد شود.

با این حال اگر شما دمای بدن کودک درحال درآوردن دندان را با کودکی که در حال دندان درآوردن نیست مقایسه کنید ممکن است درجه حرارت او کمی بالا باشد اما این افزایش به اندازه کافی مهم نیست که تب نامیده شود پس چرا بسیاری از نوزادان هنگام درآوردن دندان کمی تب دارند؟ اغلب دندان ها بین 4 تا 15 ماه و در طول این مدت نمایان می شوند و نوزادان فعال تر و متحرک می شوند آنها یاد می گیرند بخزند و راه بروند آنها اغلب بلافاصله در معرض یک طیف وسیع تری از عفونت قرار می گیرند دست زدن به اشیاء و قرار دادن آنها در دهان خود یک چیز مشترک است که انجام می دهند این است که هنگامی که کودک شما شروع به کاوش در اطراف می کند این کار یک راه عالی برای گرفتن یک ویروس است که ممکن است پس از آن به تب منجر شود.

چگونه درد دندان درآوردن کودک خود را مدیریت کنیم؟

• برای کمک به مدیریت دندان درآوردن کودک خود از این چند راه حل در دندان درآوردن استفاده کنید
• سعی کنید زمانی که کودک درد دارد برای حمایت در دسترس باشید.
• ناراحتی کودک خود را با ارائه چیزی سرد برای جویدن (مانند یک لیف حمام مرطوب و یا پستانک سرد یا حلقه دندان درآوردن) کاهش دهید حلقه دندان درآوردن باید به لباس کودک باشد نه در اطراف گردن او زیرا ممکن گره خورده و باعث خفگی کودک شود.
• سعی کنید از اشیاء منجمد که ممکن است سبب یخ زدگی شود استفاده نکنید.
• هیچ غذای سختی مانند هویج خام به کودک خود ندهید ممکن است باعث خفگی شود.
• سعی نکنید به کودک خود بیسکویت دندان درآوردن بدهید زیرا ممکن است حاوی مقدار زیادی قند باشد.
• هنگام دندان درآوردن لثه کودک خود را با انگشت تمیز، ماساژ دهید زیرا به ظهور و خروج دندان از شکاف کمک کند.
• استامینوفن یا قرص می تواند به تخفیف درد و ناراحتی مداوم دندان درآوردن کمک کند اما با دکتر خود قبل از ارائه هر گونه درمان مشورت کنید.
• ژل بدون نسخه، دندان درآوردن که شامل ضد درد موضعی است می تواند به کاهش درد کمک کند اما باید با احتیاط و تنها با نظر یک دکتر استفاده شوند.
• التهاب لثه قبل از فوران کامل از تاج دندان ممکن است سبب درد موقت شود اما معمولاً در عرض چند روز فرو خواهد نشست لازم نیست تا پوشش لثه روی دندان برای کمک به پدیدار شدن دندان حذف شود.

 

چه هنگامی که باید یک دکتر مراجعه کنید؟

اگر کودک شما تب (بالای 101 ° F در درجه حرارت)، اسهال، استفراغ و سایر مسایل مهمی مانند تشنج دارد باه یک دکتر مراجعه نمایید.

وب‌سایت تناسب اندام: حاملگی به شدت بدن شما را دچار تغییرات می‌کند. ممکن است تعجب کنید که چطور حتی پس از اینکه فرزندتان متولد شده کماکان مانند یک زن باردار بنظر می‌رسید! بدنتان از ریخت افتاده و ممکن است باعث ناراحتی شما شده باشد. اما بخاطر داشته باشید که در این باره نباید عجله کنید.

 

 

بعد از حاملگی

بدن خانم‌ها در زمان حاملگی و پس از زایمان، پیش از اینکه به حالت طبیعی بازگردد، دستخوش تغییرات شگرفی می شود. این اتفاق خیلی عادی است که پس از زایمان چند کیلو اضافه وزنتان باقی بماند، اما راه‌هایی هم هست تا دوباره به شکل و شمایل قبلی و تناسب اندام‌تان بازگردید. در ادامه‌ی این متن با ۵ نکته برای کاهش وزن پس از حاملگی آشنا خواهید شد.

۱- شیر دادن کلی کالری مصرف می‌کند

آیا به این فکر می‌کنید که با بطری به نوزادتان غذا دهید؟ صبر کنید و اینجا را بخوانید. تحقیقات اثبات کرده‌اند که شیر دادن به شما کمک خواهد کرد تا انحناهای بدن پیش از بارداری‌تان را دوباره بدست بیاورید! پروسه‌ی شیر دادن، حدود ۴۰۰ تا ۵۰۰ کالری در روز خواهد سوزاند، و به شما کمک خواهد کرد تا کاهش وزن سریع‌تری داشته باشید. همچنین فوق‌العاده برای کودکتان مغذی است و یک کمک بزرگ برای مادر جدید.

۲- آبرسانی و آبرسانی

زمانی که شما به نوزادتان شیر می‌دهید، احساس تشنگی خواهید کرد. بنابراین احتیاج دارید تا مقدار زیادی آب بنوشید تا بدنتان را تازه نگاه دارید. آب همچنین پوست شما را جوان نگاه داشته و سموم را از بدنتان دفع می‌کند. بعلاوه نوشیدن آب بصورت منظم به شما کمک خواهد کرد تا خودتان را از تنقلات چرب و چیل دور نگاه دارید. بنابراین به بدنتان آبرسانی کنید تا اندامتان متناسب بماند و از آن خوراکی‌های ناسالم دور بمانید تا چاق‌تر از این نشوید!

۳- ورزش‌های پس از زایمان

یک ایده‌ی خیلی خوب برای کاهش وزن این است که به کلاس‌های ورزشی پس از زایمان بپیوندید و دوباره شکم صاف و عضلانی خودتان را با پیشنهادات تمرینی مربی‌تان بدست آورید. بعلاوه می‌توانید استقامت و حال و هوای خودتان را با انجام ورزش‌هایی همچون پیاده‌روی یا دویدن بهبود بخشید. ورزش‌های کاردیو ضربان قلب شما را افزایش می‌دهند، و به شما کمک می‌کنند تا چربی اطراف شکمتان را سریع‌تر آب کنید. اگر شما تحت عمل سزارین زایمان کرده‌اید، زمان مناسب برای شروع ورزش را با پزشکتان چک کنید.

۴- وعده‌های غذایی متعادل داشته باشید

پس از زایمان هم، آنچه که می‌خورید خیلی اهمیت دارد، چرا که همین موضوع هم یکی از مهم‌ترین عوامل افزایش وزن است. از غذاهای چرب، تند و پر کالری دوری کنید. سبزیجات تازه و انواع میوه را به خوراکتان بیفزایید. نسبت متعادلی از ویتامین‌ها، پروتئین‌ها و مواد معدنی را در غذاهایتان رعایت کنید. گوشت بدون چربی، ماهی، شیر کم چرب و سبزیجات برگ دار مصرف نمایید.

۵- برای کاهش وزن خوب بخوابید

این موضوع روشن است که بیدار شدن نوزاد در نیمه‌ی شب، خواب راحت و خوب را برای مادران سخت می‌کند. اما با استراحت کافی در طول روز باید آن را جبران کنید. اگر استراحت نکنید و چندین روز بی‌خوابی داشته باشید، کاهش وزن برایتان سخت خواهد شد! زمانی که بدنتان استرسی باشد، کورتیزول را در کنار هورمون‌های استرس دیگر ترشح می‌کند که می‌توانند باعث افزایش وزن شود. پس به درستی استراحت کنید تا بتوانید وزن کم کنید.

برگشتن به تناسب اندام برای مادران جدید کار خیلی سخت و بزرگی نیست، اما به شرط اینکه به خوبی و از راه سالم برای تناسب اندامشان تلاش کنند. نکاتی که یادآور شدیم را پیگیری کنید و با اضافه وزن پس از زایمانتان خداحافظی کنید.