اطلاعات عمومی

وب‌سایت پزشکان بدون مرز: دیابت روی قسمت های مختلف بدن، از جمله پوست که آیینه بدن است تأثیر میگذارد و حتی گاهی علائم و مشکلات پوستی می توانند اولین علامت ایجاد بیماری دیابت باشند که فرد را متوجه بیماری خود می کنند. خوشبختانه اکثر این تغییرات و مشکلات با رسیدگی به موقع و صحیح قابل درمان است.

علائم و عوارض شایع پوستی در بیماران دیابتی شامل چند نوع اصلی است: عفونتهای باکتریایی یا قارچی، خارش، عوارض ناشی از اختلالات عروقی در پا، انواع لکه ها، دانه ها و تغییرات در رنگ یا ضخامت پوست و … که توضیح مختصری در مورد هر کدام ارائه می شود.

 
انواع عفونت ها

عفونتهای باکتریال:

این عفونتها می توانند قسمت های مختلف پوست و نیز ضمائم آن (مثل ریشه مو یا ناخن) را مبتلا کنند و درجات مختلفی از کاملاً سطحی تا کاملاً عمیق داشته باشند. بافت های عفونی معمولاً گرم، متورم، قرمز و دردناک هستند.

عفونتها به دلیل پاسخ ضعیف تر سیستم ایمنی بدن و نیز مشکلات در خونرسانی بافتی در افراد دیابتی بیشتر بروز کرده و بسیار خطرناکتر از افراد عادی می باشند، به طوریکه یک زخم ساده که در یک فرد غیر دیابتی به راحتی و بدون مراقبت ویژه بهبودی می یابد ممکن است در یک فرد دیابتی عفونی شده ودر صورت عدم درمان صحیح و به موقع و پیشرفت عفونت حتی منجر به قطع عضو شود.

 

لذا برای درمان عفونت ها حتما نیاز به مراقبت و توجه ویژه تحت نظر پزشک وجود دارد. درمان علاوه بر مصرف آنتی بیوتیک مناسب (به مدتی طولانی تر از فرد غیر دیابتی ) و کنترل دقیق قندخون که هر دو بسیار ضروری می باشند می تواند شامل موارد متعدد دیگری بسته به شدت و محل عفونت باشد.

عفونتهای قارچی:

این عفونتها قسمتهای مختلف پوست به خصوص نواحی گرم و مرطوب آن (مثل زیر سینه ها، گوشه های لب، زیر بغل، کشاله ران و فضای بین انگشتان به خصوص انگشتان پا و همچنین ناخنها و کناره آنها) را درگیر می کند. این عفونتها به صورت دانه های قرمز ریز و خارش دار گاهی همراه تاولها و پوسته های کوچک و یا حالت لهیدگی بروز می کنند و لازم است حتماً زیر نظر پزشک درمان شوند.

خارش: خارش می تواند به صورت وسیع در اثر کاهش رطوبت و چربی پوست و خشک شدن آن ایجاد شود. البته به دلیل عفونت قارچی اختلال در گردش خون و یا درگیری عصبی ممکن است در نواحی کوچکتر و محدودتری نیز ایجاد شود. توصیه کلی برای درمان خارش، افزایش رطوبت پوست با استفاده از صابون های ملایم و مرطوب کننده و کرمهای مرطوب کننده پوستی می باشد.

 

 

عوارض ناشی از اختلالات عروقی در پا

این عوارض در اثر اختلال در خونرسانی به پوست معمولا در ساق پا و پا به وجود می آیند. این اختلال به دلیل بروز تغییرات ساختمانی به صورت کاهش خاصیت ارتجاعی و تشکیل پلاک ها و…در دیواره عروق خون رسان (تصلب شرایین) ابجاد شده و معمولا به صورت ریزش مو در ناحیه ساق پا، نازک و براق شدن پوست در این نواحی، تغییر رنگ و ضخیم شدن و افزایش شکنندگی در ناخنها و … بروز می کند. همین اختلال در خونرسانی است که می تواند باعث بروز زخم هایی شود که بسیار سخت التیام می پذیرند و در موارد شدید می تواند منجر به سیاه شدن و از بین رفتن بخش هایی از اندام شود.

سایر ضایعات پوستی

ایجاد پلاک(های) قرمز (یا زرد تا نارنجی و یا متمایل به قهوه ای) در ساق پا که به مرور زمان شاید حالت گودی و فرورفتگی پیدا کرده و زخمی شود. این ضایعه در خانمها بیشتر رخ میدهد و میتواند منفرد یا متعدد باشد. این ضایعات به درمان نیاز دارند البته درمان آنها اغلب کاملاً رضایتبخش نبوده و جای آنها به شکل لکه های سفید باقی می ماند. این عارضه علامت خوبی نیست و میتواند همراه با صدمات چشمی و کلیوی دیابت باشد. البته این ضایعات تنها در ۳/۰ درصد بیماران بروز میکند. (نام علمی: نکروبیوزیس لیپوئیدیکا دیابتیکروم)

به وجود آمدن لکه های رنگی صورتی تا قرمز و یا قهوه ای روشن تا تیره با پوسته ریزی مختصر و اغلب گرد یا بیضوی که بیشتر در ساق پا یا ران یا جلوی ساعد ایجاد میشود. این ضایعات بسیار شایع بوده و در نیمی از بیماران دیابتی دیده می شوند و البته در مردان شیوع بیشتری دارند که معمولاً در زمینه کنترل نامطلوب قند، ضربه های ساده و بیماری طولانی ایجاد میشوند؛ خطری نداشته و به درمان خاصی هم نیاز ندارند. در طول زمان بهبود می یابند اما بعد از بهبودی ممکن است حالت فرو رفته پیدا کنند.

 

مرطوب نگه داشتن پوست و اجتناب از هر صدمه یا ضربه ای و کنترل صحیح قند خون میتواند از ایجاد چنین ضایعاتی جلوگیری کند. در ضمن از آنجا که این ضایعات پوستی همراهی زیادی با عوارض چشمی دیابت دارند، لذا در افراد مبتلا به این ضایعات، معاینات چشمی حتماً باید جدی تر پیگیری شود. (نام علمی: shin spot یا درموپاتی دیابتی)

تاول های دیابتی

تاول هایی بزرگ و بدون درد و حاوی مایعی شفاف هستند که روی دست، پا و یا انگشتان و گاهی روی ساق پا و یا ساعد ایجاد میشوند و معمولاً خودبه خود در عرض دو تا شش هفته بهبود می یابند و جای آنها باقی نمی ماند. خطرشان احتمال ایجاد عفونت در صورت پاره شدن می باشد.

ضخیم و تیره شدن پوست پشت گردن، چینهای کشاله ران و زیر بغل و حتی در موارد شدید در محلهای تا شدن اندامها و انگشتان. البته این علامت فقط مختص دیابت نبوده و در افراد غیر دیابتی هم دیده میشود. (مثلا در افراد چاق که در این صورت اغلب با کاهش وزن فرد خودبه خود بهبود می یابد). اهمیت این علامت در همراهی موارد شدید آن با بعضی از بدخیمی هاست که به بررسی دقیق توسط پزشک نیاز دارد. (نام علمی: آکانتوزیس نیگریکنس)

قرمزی و گرگرفتگی صورت که اوایل معمولا به صورت مقطعی و گذرا بوده و با کنترل قند بهبود می یابد ولی ندرتاً پایدار می شود که در این صورت دیگر درمان قطعی ندارد. (نام علمی: روبوئوزیس فاسئی)

ایجاد دانه های برجسته کوچک و قرمز که یا نافدار بوده و مواد خشک شده ای از آن خارج میشود و یا حاشیه ای قرمز و برجسته دارد که میتواند در سر و دست و پا ظاهر شود ولی گاهی روی تنه هم به وجود می آید و انواعی از این دانه ها گاهی درد و خارش دارند.

سفت و ضخیم شدن پوست که به مرور و در دیابت پیشرفته در دستها یا انگشت شصت پا و یا پیشانی اتفاق می افتد. این به گونه ای است که دامنه حرکات انگشتان را کاسته و فرد قادر به چسباندن کامل دو کف دست به هم نمی باشد. (مومی شدن پوست)

زرد شدن پوست که بیشتر در کف دست و پا وخطوط آنها دیده می شود جوش های دیابتی که برآمدگی های زردرنگ و سفت (نخود مانند) با هاله قرمز در اطراف آن بوده که شاید خارش داشته باشد و معمولاً با کنترل قند و چربی به مرور ناپدید می شوند.

توصیه های کلی برای مراقبت از پوست در بیماران دیابتی

• کنترل صحیح و دقیق قندخون

• تمیز و خشک نگه داشتن پوست و استفاده از پودر تالک در قسمت چینه ای پوستی مانند زیر بغل و کشاله ران

• اجتناب از حمام داغ گرفتن (اگر پوست شما خشک است از شامپو بدن یا کف حمام استفاده نکنید)

• استفاده از صابون های مرطوب کننده یا صابون های مخصوص کودک یا صابون گلیسرین برای استحمام

• استفاده از یک کرم روغنی مناسب بعد از استحمام به منظور جلوگیری از تبخیر آب از پوست و در نتیجه خشک شدن آن (در ضمن هیچگاه بین انگشتان پا را چرب نکنید، رطوبت بیش از حد می تواند باعث رشد قارچ شود).

• پرهیز از خشکی پوست. خراشیده شدن پوست خشک یا خارش آن می تواند منجر به ایجاد زخمهای باز و در نتیجه ایجاد عفونت شود. مرطوب کردن پوست به ویژه در هوای سرد یا در هنگام وزش باد می تواند از ترک خوردن پوست جلوگیری کند.

• درمان هرگونه بریدگی در بدن به شیوه صحیح بریدگی های کوچک را با آب و صابون شستشو دهید. از محلول های آنتی سپتیک مانند مرکوکروم، الکل و بتادین برای تمیز کردن پوست استفاده نکنید. می توانید از محلول نرمال سالین استفاده نمایید. بریدگی های کوچک را با گاز استریل بپوشانید واگر به یک زخم، سوختگی، بریدگی و یا عفونت مبتلا هستید حتماً به پزشک مراجعه و تحت درمان قرار بگیرید.

• در ضمن اگر قادر به حل مشکل پوستی خود نیستید به یک متخصص پوست مراجعه کنید.

• از پاهای خود به خوبی مراقبت کنید. هرروز آنها را از نظر وجود زخمها و بریدگی ها کنترل کنید و از کفش های صاف و بدون پاشنه و متناسب با اندازه پایتان استفاده کنید و قبل از اینکه کفش خود را بپوشید درون آن را از نظر وجود جسم خارجی بررسی کنید.

وب‌سایت تناسب اندام: گرفتگی منافذ فقط یکی از معضلاتی است که ممکن است با آن رو به رو شوید. اگر ابزارهای آرایشی شما با پودرها، مایعات، کرم ها و خدا می داند چه چیزهای دیگری پوشانده شده است، داشتن چهره ای بی نقص را فراموش کنید.

 

و آرایش نا مرتب به کنار، ابزار آرایشی کثیف می تواند برای شما مشکلات سلامتی جدی نیز به ارمغان بیاورد. توصیه های ما را رعایت کرده و از این نکات برای تمیز نگه داشتن ابزارهای زیبایی و حفظ  سلامت پوست خود استفاده کنید.

۱- جوش ها

هدلی کینگ M.D. ،متخصص پوست تائید شده  می گوید «برس های پوشیده از گرد و خاک، روغن ها و مواد آرایشی، می توانند منافذ را با باکتری ها مسدود کرده و منجر به ایجاد جوش و یا تحریکات پوستی شوند. برس های مصنوعی کانسیلر و فونداسیون، باید حداقل یک بار در هفته تمیز شوند. به این دلیل که آنها دارای منافذی بوده و بیش از برس های طبیعی (که فقط نیاز است دو بار در ماه تمیز شوند) مواد آرایشی را جذب می کنند.»

کینگ می گوید «بهترین روش برای تمیز کردن برس های طبیعی استفاده از  آب و تمیزکننده ی برس و یا شامپو بچه است. یک قسمت از شامپو بچه را با چهار قسمت آب ولرم مخلوط کرده، موهای برس را در آن فرو ببرید و سپس مالش دهید.

 

 

 

و یا اگر از تمیز کننده برس استفاده می کنید، موهای برس را مرطوب کرده، یک قطره از تمیز کننده را در کف دست خود بریزید، موهای برس را به آرامی در آن فرو برده  و مالش دهید. سپس شستشو داده، آب اضافی را با فشار خارج کنید و شکل سر برس را مرتب کنید، بگذارید در حالی که موهای برس از لبه میز آویزان است، خشک شود.»

از مایع ظرفشویی، مانند داون، برای تمیز کردن برس های مصنوعی استفاده کنید، چون لازم است چربی های جمع شده در آنها از بین برود. مقداری از مایع داون را روی برس ریخته، سپس موهای برس را مالش دهید و یا آنها بر روی یک حصیر پاک کننده برس مانند حصیر تمیز کننده برس سیگما اسپا اکسپرس ، تمیز کرده و سر آن را شستشو داده و شکل آن را مرتب کنید تا خشک شود.

۲- پوست یکنواخت

لری تیلور دیویس، گریمور اصلی اسمش باکس گلوبال پرو می گوید «اهمیت تمیز کردن اسفنج آرایشی به همان میزان اهمیت تمیز کردن برس آرایش است . دلیلش این است که اسفنج های کثیف می توانند باعث نا هموار شدن یا یک دست نشدن یک فونداسیون کرم پودری یا مایع  روی سطح پوست شوند.» دیویس می گوید «بهترین راه برای تمیز کردن یک اسفنج آرایشی استفاده از مایع ظرفشویی مانند داون است؛ پترولیوم آن، در روغن ها و سیلیکون های آرایشی  پوشش دهنده ی ماده، نفوذ می کند.»

۳- عفونت های ویروسی

دیویس می گوید: جوش ها شوخی نیستند، اما یک خطر حتی شدیدتر تمیز نکردن برس ها به طور منظم، انتشار عفونت های ویروسی است. عفونت هایی که خود شما قبلا به آنها مبتلا بودید و یا عفونت هایی که شخص دیگری که با شما به صورت اشتراکی از ابزارهای آرایشی استفاده می کند، به آنها مبتلا بوده است. بنابراین برس خود را به طور منظم  تمیز کنید، به خصوص اگر به تازگی بیمار بوده اید.

۴- گرفتگی منافذ

شاون  فیشر گریمور ملی Japonesque  می گوید استفاده از برس هایی با تجمع آلودگی قابل توجه بر روی آنها، می تواند منجر به مسدود شدن منافذ پوست و ایجاد Milia بشود. Milia، یک گروه از کیست ها است که مانند برجستگی های کوچک سفید هستند و معمولا بر روی بینی و گونه ها ظاهر می شوند و بر خلاف جوش، شما نمی توانید Milia را بترکانید برای خلاص شدن از آنها باید به متخصص پوست مراجعه کنید.

 

 

۵- رشد بیش از حد مخمر

آیا هرگز برس تمیز کننده پوست صورت خود را تمیز نمی کنید؟ باید انجام این کار را شروع کنید. این ابزارهای آرایشی معمولا در مکان های مرطوب مانند حمام نگه داری می شوند، جایی که باکتری ها و مخمرها وجود دارند و تکثیر می شوند. 

 

مخمر به طور طبیعی در محیط اطراف ما و بر روی پوست ما یافت می شود، اما رشد بیش از حد آن می تواند منجر به ناراحتی های پوستی و لکه های پوسته پوسته قرمز بشود. کینگ می گوید «یک سر برس، اگر به صورت هفتگی پاک شود، سه ماه عمر می کند.  چند قطره از مایع ظرف شویی ضد باکتری روی انگشتان دست خود و یا روی یک مسواک، قرار دهید و موها و  شکاف های برس را مالش دهید. با آب گرم آن را شستشو داده، و سپس اجازه دهید که سر برس به مدت یک شب هوای آزاد خشک شود.»

وب‌سایت دکتر کرمانی: از جوش ها، لکه ها، آثار قرمزی و قسمت های خشک شده پوست خسته شدید؟ در این مقاله می خواهم ترفندهای سبک زندگی را به شما آموزش دهم تا پوست حساس خود را آرام و تمیز نگه دارید.

 

 

 

با دقت دستکش انتخاب کنید

اگر می خواهید یک جفت دستکش برای محافظت از دست ها بخرید – برای شستن ظروف، رنگ کردن موها و دیگر کارهای این چنینی – انتخابی هوشمندانه داشته باشید. استفاده بلند مدت از دستکش هایی با جنس لاتکس یا نترل می توانند باعث عرق کردن پوستی که در آن فضا قرار گرفته شوند.

 

چنین فضایی می تواند باعث بروز مشکلات پوستی خفیف یا شدید شود.  ممکن است انگشتانتان دچار مشکلاتی نظیر راش و تاول نیز شوند. بهتر است قبل از انتخاب دستکش، نظر یک متخصص پوست را بپرسید.

 
وارد بازی مقایسه نشوید

حساسیت پوستی مشکلی نیست که به یک شکل باشد، پس مواظب باشید واکنش های پوست خود را با یک دوست یا فامیل مقایسه نکنید. برای مثال ممکن است پوست شما با خفیف ترین مواد شیمیایی تحریک شود در حالی که پوست شخصی دیگر فقط با محلول وایتکس دچار واکنش می شود. چون پوست دوستتان در برابر یک محصول مقاومت می کند دلیل نمی شود که پوست شما نیز همینطور باشد.

محرک ها را در برابر آلرژن ها بشناسید

برخی مواد شیمیایی مانند وایتکس همه را اذیت می کند و معمولا همیشه باعث تحریک پوستی می شود. اما از طرف دیگر موادی هم هستند که فقط برخی افراد را تحت تاثیر قرار می دهند این موارد را آلرژن می نامند. برخی از آلرژن های معمول عبارتند از نیکل در جواهرات ارزان، عطرهای معمولی، آتی بیوتیکی به نام نئومایسین و نگهدارنده های متیلکلروایزوتیازولینون و تیمروسول که به صورت گسترده مورد استفاده قرار می گیرند.

 

گفته می شود متیلکلروایزوتیازولینون که معمولا به عنوان نگهدارنده لوازم آرایشی و بهداشتی به کار می رود و تیمروسول نیز در برخی واکسن ها و لنزهای خاص یافت می شود.

از لیست بلند بالای مواد تشکیل دهنده بترسید

افرادی که پوستی حساس دارند باید به مواد تشکیل دهنده محصولات خوب دقت کنند و از محصولات معطر، حاوی صابون و الکل بپرهیزند. این کار کمک می کند سلامت پوستشان حفظ شود.

 

مواد آرام کننده مانند پلیفینول های چای سبز، بابونه و آلوئه ورا مفید هستند. یک قانون کلی را نیز به خاطر بسپارید، هرچه مواد تشکیل دهنده یک محصول کمتر باشد بهتر است.

در برابر وسوسه شستن با صابون، آب کشی و تکرار مقاومت کنید

اگر تمایل دارید پوست صورت خود را بیش از یک مرتبه در طول روز بشویید، متخصصان پوست توصیه ای برای شما دارند: این کار را نکنید، روزانه یک مرتبه شستشوی صورت برای تثبیت سلامت پوست صورت کافی است و شاید شستشوی بیش از این مقدار باعث تحریک حساسیت پوستی تان شود. حتی فکر لایه برداری را هم نکنید، این کار می تواند باعث تشدید حساسیت پوستی تان شود.

مراقب تحریک کننده ها باشید

تک تک چیزهایی که در طول روز با آنها تماس پیدا می کنید، می توانند به صورت بالقوه باعث تشدید حساسیت پوستتان شوند. اگر حس کردید پلک بالایی تان همیشه دچار حساسیت است، یکی از احتمالات این است که پوست آن منطقه به لاک ناخن یا لاک پاک کن حساسیت دارد.

 

در چنین موردی ممکن است بدون اینکه متوجه لاک یا لاک پاک کن روی دستتان باشید ناحیه چشم را لمس کرده باشید. همین مورد را می توان در مورد خیلی چیزهای دیگر مانند خمیردندان یا دهان شویه هم دید.

 

 

قبل از استفاده بشویید

کمپانی های تولید لباس معمولا برای اینکه شکل لباس ها جذاب بماند، در پایان نوعی مواد شیمیایی به آنها می زنند که می تواند باعث تحریک پوست شود. اگر مشکل اگزما یا پوست حساس دارید متخصصان توصیه می کنند لباس های جدید را قبل از استفاده بشویید.

مواد شوینده مناسب پوست خود را پیدا کنید

پیدا کردن مواد شوینده ای که مناسب پوست حساس باشد به کمی آزمون و خطا نیاز دارد. اما بهتر است ابتدا به سراغ مواد شوینده ضد حساسیت بروید که برای پوست های حساس ساخته شده اند. همچنین بهتر است از مواد شوینده مایع به جای انواع پودری استفاده کنید. مواد شوینده مایع پس مانده های کمتری دارد و به همین دلیل کمتر تحریک کننده پوست هستند.

مناسب نوع پوست خود لباس بپوشید

از پوشیدن لباس هایی که حساسیت پوستی تان را تشدید می کند پرهیز کنید. این یعنی از پوشیدن لباس های پشمی یا هر چیزی که خیلی به تنتان بچسبد پرهیز کنید. همچنین مواظب لباس های دارای کش نیز باشید (مانند انواع لباس زیر). مالیده شدن این موارد به پوست – مخصوصا اگر همراه با عرق کردن باشد – می تواند باعث بروز خارش و راش های پوستی شود.

با یک متخصص ملاقات کنید

اگر فکر می کنید به چیزی حساسیت دارید، به سراغ حدس و گمان خودتان نروید. برای تشخیص به دیدن یک متخصص پوست بروید. هرچه بیشتر در معرض چیزهایی که پوستتان را حساس می کنند قرار بگیرید، وضعیت پوستتان نیز بدتر می شود.

 

متخصص پوست با معاینه قسمتی از پوست به شما می گوید پوستتان دقیقا به چه مواردی حساسیت دارد. همچنین این متخصص به شما خواهد گفت برای بهبود پوست خود از چه توصیه هایی استفاده کنید. این توصیه ها می تواند برخی محصولات مراقبت از پوست یا تجویز داروهایی خاص باشد.

وب‌سایت تناسب اندام: محافظت از ناخن ها زمانی که می‌خواهید آن‌ها را بلند کرده تا برای یک مانیکور زیبا هزینه کنید، اهمیت زیادی پیدا میکنند. ناخن های شما هر روز در خطر شکستن هستند. برای قوی و سالم نگه داشتن ناخن هایتان کمی به آن‌ها رسیدگی کنید.

 

 

 

وب‌سایت تناسب اندام: شما هم می‌توانید برای کم شدن مخارجتان، بجای اینکه موهایتان را در سالن های زیبایی رنگ کنید، خودتان در خانه کار رنگ کردن را انجام دهید. برای دست یافتن به رنگ مویی زیبا، کافیست تا نکاتی ساده که در این مقاله به آن‌ها اشاره کرده‌ایم را رعایت کنید.

 

 

 

واقع‌بین باشید

اگر قصد دارید موهای سفید خود را بپوشانید، یا اینکه موهایتان را چند درجه روشن یا تیره تر کنید، آن وقت به شما پیشنهاد می‌کنیم تا موهایتان را در خانه رنگ کنید. اما اگر به دنبال رنگی دراماتیک هستید، بهتر است که به یک سالن زیبایی مراجعه کنید. همچنین اگر موهای آسیب دیده یا تحت درمان دارید نیز بهتر است رنگ کردن موهایتان را به یک حرفه‌ای بسپارید تا مطمئن شوید که به موهایتان صدمه نمی‌زنید.

یک درجه‌بندی را انتخاب کنید

خودتان را غرق در هزاران رنگ موی مختلف چیده شده در قفسه های فروشگاه ها نکنید! به وب سایت برند های Revlon یا Clairol یا Loreal یا دیگر برند ها مراجعه کنید، در این وب سایت‌ها می‌توانید پرسشنامه هایی را تکمیل کنید و درجه‌بندی رنگ موی مناسب خودتان را بیابید.

ماندگاری بالا یا پایین

اگر اولین بار است که می‌خواهید موهایتان را رنگ کنید یا اینکه می‌خواهید درجه رنگی متفاوتی را امتحان کنید، بجای رنگ مویی با ماندگاری بالا یا اصطلاحا پایدار، انواع موقتی یا نیمه پایدار را انتخاب کنید. رنگ‌های موقتی با ۶ تا ۱۲ بار شست و شو از بین خواهند رفت، در صورتی که رنگ‌های نیمه پایدار معمولا پس از ۲۰ تا ۲۶ بار شست و شو از بین خواهند رفت. رنگ‌های پایدار نیز می‌توانند شش تا هشت هفته یا حتی بیشتر ماندگاری داشته باشند.

همه چیز را آماده کنید

برای اینکه کارهایتان راحت‌تر شود، می‌توانید از یکی از دوستانتان بخواهید تا در رنگ کردن موهایتان به شما کمک کند. اگر چه حتی با وجود یک دوست، نیاز دارید تا همه چیز را از پیش آماده کنید. شما، علاوه بر بسته ی رنگ مویتان، به چیز های دیگری هم برای رنگ کردن احتیاج دارید.

•     دستکش پلاستیکی (معمولا بهمراه بسته رنگ مویتان وجود دارد)
•     یک تیشرت قدیمی و بی استفاده
•     وازلین
•     دستمال مرطوب برای پاک کردن لکه های رنگ
•     تعدادی گیره ی مو
•     شانه ی دندانه درشت
•     یک حوله ی قدیمی و بی استفاده
•     یک سنجاق قفلی بزرگ

پیش از اینکه کارتان را شروع کنید تیشرت را بپوشید و حوله را با سنجاق قفلی به دور گردن خود ببندید.

 

 

تست کنید، تست کنید !

دستورالعمل همراه کیت رنگ مو به شما می‌گوید که باید ابتدا روی چند تار مویتان این رنگ را تست کنید، اما خیلی از خانم‌ها این مرحله را نادیده می‌گیرند. اگر شما قبلا از این رنگ موی خاص استفاده نکرده‌اید، قطعا باید قبل از رنگ کردن این تست را انجام دهید، برای اینکه مطمئن شوید این همان درجه رنگی است که می خواستید.

رنگ کردن موها

روزی که می‌خواهید موهایتان را رنگ کنید، موهایتان را نشویید. اکثر متخصصان توصیه می‌کنند ۲۴ تا ۴۸ ساعت پس از شست و شوی سرتان موهایتان را رنگ کنید. موهای تازه شسته شده، فاقد روغن های مورد نیاز برای جذب رنگ مو است. به تمام پوست اطراف موهایتان مانند پیشانی و پشت گوش‌هایتان وازلین بمالید تا پوستتان در مقابل رنگ مو محفوظ باشد.

رنگ مو را با توجه به دستورالعمل همراه بسته رنگ مویتان مخلوط کنید. از شانه برای تقسیم کردن موهای خشکتان به چهار بخش مساوی استفاده کنید. یکی از آن چهار بخش را به دسته های کوچک‌تر تقسیم کرده و یکی از آن‌ها را بگیرید و رنگ را به آن بمالید. دسته‌ای بزرگ از مو را رنگ نکنید، چرا که باید مطمئن شوید رنگ مو کاملا به موهایتان آغشته شده است.

از ریشه موهایتان شروع به رنگ کردن کنید و به سمت پایین بیایید. هنگام رنگ کردن ، باید موهایتان را بالای سرتان جمع کنید. می‌توانید برای این کار از کلیپس هایتان استفاده کنید. دستورالعمل های همراه بسته رنگ مویتان را دنبال کنید، معمولا ۲۵ تا ۴۵ دقیقه باید صبر کنید تا رنگ مو به خورد مویتان برود. اگر موهای سفید زیادی دارید، بهتر است تا حداکثر زمانی که می‌توانید صبر کنید. پس از اینکه رنگ‌آمیزی موهایتان تمام شد، موهایتان را آب سرد آب کشی کنید.

برای شست و شو عجله نکنید

بعد از اینکه موهایتان را آب کشی کردید، نرم کننده ی همراه بسته رنگ مویتان را استفاده کنید، اما موهایتان را با شامپو نشویید. پس از رنگ کردن موهایتان، برای شستن آن، حداقل یک روز کامل، و ترجیحا ۴۸ ساعت صبر کنید. این کار باعث می‌شود تا رنگ مو کاملا به بدنه ی موهایتان نفوذ کند.

ریشه موهایتان را رنگ کنید

۴ تا ۶ هفته پس از اینکه موهایتان را رنگ کردید، ممکن است احتیاج پیدا کنید تا ریشه موهایتان را رنگ کنید. در این زمان انتهای موها نیاز به رنگ زیادی ندارند. به انتهای موهایتان نرم کننده بمالید و فقط ریشه و بالای موهایتان را رنگ کنید. پنج دقیقه قبل از اینکه زمان آب کشی موها برسد، از یک شانه ی دندانه درشت برای پخش کردن رنگ مو به انتهای موهایتان استفاده کنید. سپس مانند همیشه موهایتان را آب کشی کنید.

 

 

در خانه هایلایت کنید

برای اینکه موهایتان را طوری هایلایت کنید که طبیعی بنظر بیاید، رنگ موی دیگری، یک یا دو درجه روشن‌تر خریداری کنید. می‌توانید از یک قلم مو برای مالیدن رنگ با ضخامت مورد نظرتان بر دسته هایی از موهای اطراف صورتتان استفاده کنید.

روزنامه آرمان امروز: بسياري از افراد هندوانه را مصرف مي‌كنند ولي دانه‌هاي آن را دور مي‌ريزند. در بسياري از كشورهاي آسيايي تخمه‌هاي هندوانه جمع‌آوري مي‌شوند، طي فرآيندهاي مخصوص خشك مي‌گردند و سپس آنها را به صورت بو داده در بازارها عرضه مي‌كنند. اين تخمه‌ها يكي از ميان وعده‌هاي معمول مردم مصر است و در تهيه نان‌ها، سوپ‌ها و بسياري از غذاها كاربرد دارد. در بسياري از كشورهاي آفريقايي نيز روغن اين دانه‌ها استخراج مي‌شود و در تركيب بسياري از محصولات آرايشي و پوستي به كار مي‌رود.

 

 

روغن تخمه هندوانه

دو روش براي استفاده از تخمه هندوانه به منظور مراقبت از پوست وجود دارد: مصرف تخمه هندوانه به صورت خوراكي و استفاده موضعي، بالاخص از روغن تخمه هندوانه. تخمه هندوانه سرشار از نياسين مي‌باشد كه توليد سراميد و اسيدهاي چرب موثر در مراقبت پوستي را افزايش مي‌دهد. نياسين باعث قدرت ارتجاعي مناسب در پوست، سفت شدن پوست، محو خط و چين چروك‌ها، از بين بردن لكه‌هاي سياه، رفع خارش و زرد شدگي پوست مي‌شود. همچنين باز كردن منافذ پوستي مسدود شده و تامين آبرساني به پوست، نرمي و درخشش پوست، زدودن آلودگي‌هاي ناشي از مواد آرايشي و... از جمله اثرات استفاده مداوم از روغن تخمه آفتابگردان مي‌باشد.

سرشار از اسيدآمينه‌ها

از بين تمام اسيدهاي آمينه مورد نياز بدن بعضي از اسيدهاي آمينه به عنوان اسيدآمينه‌هاي ضروري شناخته مي‌شوند كه بدن نمي‌تواند آنها را توليد كند و نياز است تا از طريق مواد غذايي مختلف تامين گردند. از جمله اين اسيدهاي آمينه تريپتوفان و ليزين است و تخمه هندوانه سرشار از آرژنين، ليزين، تريپتوفان و گلوتاميك اسيد مي‌باشد.

اثرات درماني

۱. تخمه هندوانه به دليل سرشار بودن از منيزيم و اثرات متعددي كه اين ريزمغذي بر تنظيم متابوليسم كربوهيدرات‌ها و قندها دارد؛ منجر به كنترل قند خون در ديابتي‌ها مي‌شود.

۲. تخمه هندوانه به دليل سرشار بودن از تيامين (B۱)، ريبوفلاوين (B۲)، نياسين (B۳)، پانتوتنيك اسيد (B۵)، پيريدوكسين (B۶) و فولات جايگزين طبيعي مناسبي براي قرص ويتامين B كمپلكس مي‌باشد.

۳. اين تخمه‌ها باعث بهبود عملكرد سيستم عصبي مي‌شوند. زيرا سرشار از نياسين مي‌باشد و ۱۰۰ گرم از تخمه هندوانه ۱۹ درصد نياز روزانه به نياسين را تامين مي‌كند كه سيستم عصبي را محافظت مي‌نمايد.

۴. دفع ادرار به وسيله اين تخمه‌ها تسهيل مي‌شود و به منظور بهبود عملكرد كليه‌ها و دستگاه ادراري مي‌توان از تخمه هندوانه استفاده كرد. تخمه هندوانه به خاطر اثرات ديورتيك، دفع آب از بدن را تسهيل مي‌كند و دفع اوره را القا مي‌نمايد. در نتيجه بدن را از اثرات سمي اوره در امان مي‌دارد.

۵. تخمه هندوانه در تنظيم فعاليت دستگاه گوارش مفيد مي‌باشد و به منظور بهبود اختلالات روده‌اي كاربرد دارد.

تولد دوباره پوست

تخمه هندوانه به دليل اينكه سرشار از منيزيم مي‌باشد، به منظور پيشگيري از التهاب‌هاي پوستي، خراش‌ها و زخم‌ها كاربرد دارد. روي، ماده معدني ديگري است كه در تخمه هندوانه به وفور يافت مي‌شود و باعث رشد سلولي و تولد دوباره پوست مي‌شود. روي، توليد چربي در پوست را كنترل مي‌كند و براي جوش و ساير اختلالات پوستي نيز مفيد است. امروزه اين روغن براي تهيه محصولات مراقبت پوست و مو به عنوان مرطوب‌كننده، به صورت بسيار گسترده مورد استفاده قرار مي‌گيرد.

پركالري

تخمه هندوانه سرشار از اسيدهاي چرب، پروتئين‌ها، اسيدهاي آمينه ضروري چون ليزين و تريپتوفان؛ ويتامين‌هاي تيامين، نياسين، فولات و B۶؛ و مواد معدني چون منيزيم، منگنز، فسفر، روي، آهن، پتاسيم و مس است. ۱۰۰ گرم از تخمه هندوانه ۶۰۰ كالري انرژي دارد كه معادل با ۱۰ برش از نان مي‌باشد. چربي موجود در اين دانه‌ها، ۴۰۰ كالري از كل انرژي اين دانه‌ها را تامين مي‌كند. در حقيقت چربي موجود در ۱۰۰ گرم تخمه هندوانه ۸۰ درصد از نياز روزانه به چربي را برآورده مي‌سازد.

سرشار از آهن

خانم‌ها در محدوده سني ۱۹-۵۰ سال نياز به مصرف ۱۸ ميلي‌گرم آهن در روز دارند و اين نياز در طي حاملگي افزايش مي‌يابد و به ۲۷ ميلي‌گرم در روز مي‌رسد. تخمه هندوانه سرشار از آهن مي‌باشد و هر ۳۰ گرم از آن حدود ۲ ميلي‌گرم آهن دارد كه اگر همراه با منابع ويتامين C نيز مصرف شود، جذب آهن افزايش مي‌يابد. آهن براي ساخت گلبول‌هاي قرمز لازم است و اكسيژن را به بافت‌ها حمل مي‌كند و كمبود آهن منجر به كاهش اكسيژن در بافت‌ها و در نتيجه خستگي و ضعف مي‌شود.

كنترل فشارخون

تخمه هندوانه به دليل دارا بودن منيزيم و اسيدآمينه آرژنين براي بيماري‌هاي قلبي بسيار مفيد است. منيزيم يك ماده معدني است كه در بدن براي عملكرد صحيح قلب، فشارخون نرمال، عملكرد صحيح سيستم ايمني، جلوگيري از گرفتگي عضلات، متابوليسم انرژي و... كاربرد دارد. علاوه بر منيزيم تخمه هندوانه، به دليل دارا بودن اسيدآمينه آرژنين، براي تنظيم فشارخون و پيشگيري از بيماري‌هاي قلبي بسيار مناسب مي‌باشد؛ زيرا آرژنين از باريك شدن رگ‌هاي خوني جلوگيري مي‌كند.