اطلاعات عمومی

با وجود تأیید مدیر شبکه دو نسبت به خبر بازگشت مجریان ممنوع الکار به تلویزیون، وی از اعلام زمان دقیق یا عناوین برنامه هایی که احسان علیخانی و آزاده نامداری در آنها حضور خواهند داشت، پرهیز می کند.

موضوع ممنوعیت تصویر یا کار برای برخی از مجریان سیما، همواره در مرکز توجه قرار داشته و شایعات و حرف و حدیثها پیرامون آن فراوان ذکر شده است. از آخرین نمونه های این موضوع می توان به خبری اشاره کرد که روز گذشته در برخی سایتها منتشر شده و در آن اعلام شده بود با پایان یافتن دوره محرومیت دو مجری مرد و یک مجری زن سیما، این سه نفر به زودی روبروی دوربین قرار گرفته و برنامه اجرا خواهند کرد.

همچنین در این خبر اشاره شده بود که در این مدت شبکه های ماهواره ای تلاش فراوانی برای جذب و خروج این افراد از کشور داشتند که با پاسخ منفی مواجه شده اند.

پیگیری این اخبار نیز همواره به دلیل تلاش سازمان صدا و سیما برای پررنگ نکردن چنین موضوعاتی یا به سرانجام نمی رسد یا با پاسخهایی سرشار از ابهام، موضوع را گنگ تر جلوه می دهد. در این خصوص روی لبه تیغ بودن مجریان نیز، آنها را ناخواسته از پاسخگویی معذور می دارد. با این حال در این زمینه شاید بتوان از آخرین اخباری که در زمینه ممنوع التصویر بودن مجریانی چون آزاده نامداری و احسان علیخانی منتشر شده بود، به گفتگویی اشاره کرد که چندی پیش با علی بخشی زاده مدیر شبکه دو سیما در مهر داشتیم.

در راستای خبری که مورد اشاره قرار گرفت، دیگر بار این موضوع را با وی در میان گذاشتیم و بخشی زاده همچنان بر بازگشت دو مجری که آخرین بار در شبکه دو دیده شده بودند، اصرار کرد.

وی در گفتگو با مهر با تاکید بر اینکه نامداری و علیخانی به زودی مقابل دوربین قرار خواهند گرفت، درباره برنامه مستندی که تهیه کنندگی آن را علیخانی بر عهده دارد، اظهار کرد: وی گزینه هایی که در برنامه های مختلفی از جمله "ماه عسل" معرفی شده بودند را انتخاب کرده و درباره آنها مستندی خواهد ساخت.

مدیر شبکه دو زمان دقیق کلید خوردن این مستند که پیش از این، سعید اشناب مشاور او گفته بود نیمه شهریور ماه آغاز می شود را نامعلوم دانست و در پاسخ به اینکه آیا علیخانی را مقابل دوربین نیز خواهیم دید یا خیر؟ تصریح کرد: بله. مقدمات برنامه ای که او اجرایش را بر عهده دارد، به زودی تمام می شود و اجرایش را نیز خواهیم دید. آزاده نامداری نیز برنامه ای را اجرا خواهد کرد.

بخشی زاده از عنوان کردن نام این برنامه یا تهیه کننده آنها اجتناب کرد و دراین باره که آیا پاییز شاهد اجرای این دو تن خواهیم بود، یادآور شد: این موضوع در حال پیگیری است. پاییز نشد فصل آتی. اما ما قطعا شاهد اجرای نامداری و علیخانی خواهیم بود.

مدیر شبکه دو در گفتگویی که 25 شهریور 91 داشت نیز اعلام کرده بود این مجریان "به زودی" به تلویزیون بازخواهند گشت. اما از اعلام زمان "به زودی" پرهیز کرده بود.

هفته گذشته انتشار تصاویری از او با شکل و شمایل تازه در رسانه ها، خبرساز شده بود. "در واقع سینما هیچ ارزشی ندارد که ستاره ای داشته باشد. جایی که به راحتی خیلی ها پول می دهند و در آن بازی می کنند یا آن شخصی که بدون گذراندن دوره بازیگری و تحصیل در این رشته بازی می کند..."

با ابولفضل پورعرب در بجنورد صحبت کردیم. زمانی که محسن توکلی بعد از سالها تحمل بیماری و سختیهای زیادی که سوپر استار سینمای ایران در دهه هفتاد با آنها دست و پنجه نرم کرده بود برای تله فیلم جاودانگی از او دعوت به عمل آورد.

حاصل این گفت و گو که بیشتر درد و دل و گلایه های او از دنیای سینما بود در تیر ماه امسال انجام شد. چهره شکسته او در جلسه ای که هنرمندان در محکومیت ساخت فیلم موهن دور هم جمع شده بودند بهانه ای شد تا این گفت و گو و این درد و دل را منتشر کنیم. از بازیگری که زمانی خیلی ها را به سینما می کشاند.

پورعرب دل پردردی دارد! و کوله باری از گلایه! وقتی با سوز و گداز حرف می زند باور نمی کنی که این آقا همان هنرمند جوان دهه 70 سینمای ایران است که نامش بر سر زبانها بود، همان تازه داماد فیلم «عروس»، فرمانده فیلمهای "مردی از جنس بلور" و "مردی شبیه باران"، عادل فیلم «نرگس» و... ابوالفضل پورعرب را می گویم که طی سالها فعالیت در سینما به نقشهای مختلف جان بخشید و در ذهنها ماندگار شد. او به علت بیماری بسیار ضعیف شده است اما «پورعرب» هم چنان برای ما «پورعرب» است؛ خبر سر حال شدن و حضور دوباره اش جلوی دوربین یک فیلم تلویزیونی بسیار خوشحال کننده بود. «جاودانگی» در شهر بجنورد جلوی دوربین رفت و پورعرب باز هم پس از یک سال دست و پنجه نرم کردن با بیماری جلوی دوربین رفته بود. بازیگری که هر چند چهره شکستهاش هیچ نشانی از شادابی سالهای جوانی را ندارد اما به همان اندازه امیدوار و به همان اندازه با انگیزه به آینده فکر می کند و راجع به آن حرف می زند.

در شروع این گفت و گو می خواهم از حال و هوای «ابوالفضل پورعرب» دهه 70 که ستاره سینمای ایران بود بپرسم.

حال عمومی ام بد نیست، اما هنوز ناخوش احوالم و اگر بازی در فیلم «جاودانگی» را پذیرفتم فقط به دلیل دوستی دیرینه ام با محسن توکلی کارگردان فیلم است. این نکته را هم بگویم که در مجموع فضای کلی هنر و سینما خوشایند نیست. در دیداری که وزیر ارشاد با صنوف مختلف داشت، مشکلات را مطرح کردیم. ضمن این که معتقدم انحلال خانه سینما یکی از بهترین کارهایی است که وزارت ارشاد انجام داد.

یعنی از انحلال خانه سینما رضایت دارید؟

بله، به هر صورت فضای خوبی نداشت. هر کس که می خواست وارد سینما شود از کانال خیابان انتخاب می شد نه خانه سینما! انجمن بازیگران آن ها را انتخاب نمی کردند، اکنون 5 سال است که عضو خانه سینمای سابق نیستم. در کل فضا و بازی در سینما سخت شده است.

چه طور شد در دهه 70 که ورود به عرصه بازیگری مشکل بود و به راحتی نمی شد ستاره شد به ستاره سینمای ایران تبدیل شدید؟

هیچ وقت فکر نمی کنم ستاره سینما شدم، چون سینما ستاره ای ندارد؛ در واقع سینما هیچ ارزشی ندارد که ستاره ای داشته باشد. جایی که به راحتی خیلی ها پول می دهند و در آن بازی می کنند یا آن شخصی که بدون گذراندن دوره بازیگری و تحصیل در این رشته بازی می کند. به بازیگرانی که در این رشته تحصیل کرده و تئاتر خوانده اند کار نمی دهند. بنابراین بازی در سینما عشق و انگیزه ای ندارد و خیلی خوشحالم که در آن کمتر حضور دارم.

پس خودتان چگونه وارد سینما شدید؟

من در این رشته تحصیل کردم و در تئاتر بازی می کردم. روزی آقای بهروز افخمی به تئاتر شهر آمد و من را برای بازی در فیلم عروس انتخاب کرد. البته آن مقطع تصور میکرد من به هیچ عنوان سینما را نمی شناسم البته من برای بازی خودم سخن نمی گویم بلکه راجع به آدمهایی صحبت می کنم که خیلی به گردن این سینما حق دارند.

به طور مثال چه کسانی؟

آدم هایی که سوخته اند و دیگر در سینما نیستند. خیلی ها زحمت کشیده اند و دیگر نیستند. من، اکبر عبدی و خسرو شکیبایی و امثال این دوستان سالها نقش اصلی را در فیلم ها بازی کردیم. متأسفانه عده ای دیگر در سینما نیستند، داستان این است که عده ای در این رشته تحصیل کرده اند و اکنون دارند آواز می خوانند! نمی دانم یعنی چه. خیلی بد است که ما در این شرایط هستیم.

در دهه 70 چهره ای محبوب و مشهور بودید. داشتم به این فکر می کردم که شاید برخی اتفاقها در زندگی یک هنرمند باعث می شود که از مسیر اصلی اش دور شود، چون در برنامه «هفت» گفتید که درگذشت خواهرتان شوکی به شما وارد کرد و وقفه ای طولانی در فعالیت شما ایجاد کرد.

من وقتی بازی در فیلم «قرمز» را نپذیرفتم به فریدون جیرانی برخورد و 5 سال درباره ام مطلبی در هفته نامه خودش منتشر نکرد، اما کناره گیری ام ربطی به حاشیه ندارد. من مبتلا به سرطان ریه شدم. سالها پیش که در فیلم بهشت پنهان در پاریس بازی می کردم ضربه ای به من خورد که 2 روز در بیمارستان بستری بودم و بعد از پایان فیلم به تهران آمدم و بیماری ام را پیگیری نکردم تا این که در مجموعه «وضعیت سفید» حالم بد شد و 11 روز در کما بودم و جراحی داشتم. این نکته را هم بگویم که سوپراستار نبودم که کناره گیری کنم.

قبول دارید که عده ای به عشق «ابوالفضل پورعرب» به سینما می رفتند و عکس شما روی جلد مجله ها و بیلبورد بر فروش گیشه تأثیر داشت؟

من خودم را باور نداشتم، چون هیچ زمان خودم را درگیر این مسائل در زندگی ام نکردم و نخواستم مغرور شوم. وقتی انسانی تغییر می کند، علامت خطری است و باید خیلی از لحاظ آسیبهای اجتماعی مراقب خود باشد. در هر حرفه ای این مشکلات وجود دارد، مهم این است که وقتی انسان کار می کند، رفتاری معقولانه و انسانی داشته باشد. من درگیر شهرت نبودم. چندین مرتبه در جشنواره فیلم فجر نامزد دریافت سیمرغ شدم، اما به من جایزه ندادند! و بعد از 7 سال که نامزد بازیگری در جشنواره شدم به من جایزه دادند. معتقدم هنرمندان باید مراقب شخصیت خود باشند تا آسیب نبینند و این سینما چیزی ندارد که انسان بخواهد در آن کار کند.

چرا اکنون هر پیشنهادی که برای بازی به شما می شود نمی پذیرید؟

رابطه دوستانه ای با «محسن توکلی» کارگردان فیلم «جاودانگی» داشتم و باعث شد در آن بازی کنم. کارگردان گفت می خواهم امضای تو پای فیلمم باشد هم چنین تولید یک فیلم سینمایی 2 ماه طول می کشد و من به دلیل بیماری و ناتوانی ام نمی توانم کار کنم. البته کیفیت فیلم های سینمایی هم پایین آمده است، ما به واقع داریم به بیراهه می رویم.

از تشکیل سازمان سینمایی کشور راضی هستید؟

بله، حداقل ما بدون واسطه با وزارت ارشاد ارتباط پیدا می کنیم. دوم این که باید به آنها فرصت داد تا فعالیت خود را در سازمان آغاز کنند.

با بازی در فیلم عروس بهروز افخمی به شهرت رسیدید و در جشنواره فیلم فجر از بازی تان تجلیل شد. نظرتان درباره آن چیست؟

فیلم نامه ای نوشته می شود و ما بازی می کنیم، وقتی فیلمی اکران می شود برخورد مردم برایم اهمیت دارد و با همه مسائل موجود چه خوب و چه بد برای نقش زحمت می کشم و نمی توانم بگویم که برای ارائه نقش انرژی نمی گذارم. همان گونه که اشاره کردم در تئاتر شهر مشغول بازی در نمایش حاکم یک شبه بودم که هم بازی هایم مصطفی کاری، مجید مظفری و جهانگیر الماسی بودند که به انتخاب بهروز افخمی، داماد فیلم عروس شدم.

بازی قابل تحسین تان در فیلم مردی شبیه باران سیمرغ بهترین بازیگر جشنواره فیلم فجر را برایتان به ارمغان آورد و این تنها سیمرغی بود که گرفتید. هنگام دریافت این جایزه چه احساسی داشتید؟

هنوز هم سیمرغم را دارم. وقتی بعد از 7 سال در جشنواره فیلم فجر به من جایزه دادند و پرسیدند چه احساسی داری گفتم خیلی وزنش سنگین بود! جوایز بسیاری گرفته ام. جایزه تأثیری در روند کاری ام نداشت. وقتی که کار می کنم نمی توانم کم بگذارم، مردم برایم اهمیت دارند.

دستمزدی که از بازیگری می گیرید راضی کننده است؟

اکنون 3 برابر آن دوران دستمزد دریافت می کنم. شعرهایم هم قرار است به زودی چاپ شود.

نسل جدید سوپراستارهای سینمای ایران را چگونه می بینید؟ آیا توان جذب تماشاچی به سینما را دارند و فروش گیشه را تضمین می کنند؟

هر دوره ای جوان خودش را دارد. اکنون به طور مثال محمد رضا گلزار مطرح شده است و خیلی خوب هم بازی می کند و عده ای علاقه مند دارد. مسلما عده ای به خاطر عکس روی جلد او به سینما می روند. آن موقع که جوان بودم تصور نمی کردم که مردم به خاطر من به سینما می روند اما اکنون که 50 ساله شده ام با زمینه فکری و مطالعاتی بیشتری کار می کنم.

اگر سخنی در پایان باقی مانده است بفرمایید.

من فیلم نامه طلاق را نوشته ام که برگرداننده فیلم عروس است و اگر بهروز افخمی نسازد خودم فیلم را خواهم ساخت. با نیکی کریمی هم درباره این فیلم مذاکراتی کرده ام. هم چنین صحبت هایی با ضیاء هاشمی کرده ام و نیکی کریمی پیشنهاد داد که به طور مشترک سرمایه گذار فیلم باشیم.

 

ای که با آمدنت زیباترین لحظه های عمرم را رقم زدی. ای که با همدم شدنت واژه ها جلوه ی دیگری گرفت.

ای بهترین ارمغان زندگی با آمدنت به من آموختی زندگی با عشق گذر لحظه ها نیست بلکه عطر و بوی دیگریست.

فرزند نازنینم مرا رفتنیست و تو خواهی زیست.

من فرشته نبودم ولی تا آنجا که توانستم تلاش کردم تا انسان باشم و تو هم اینچنین باش...

اما تا به چرخش دورانم این آرزوها را در ذهنم برای تو خواهانم:

برایت از طلا تختی، و راهی رو به خوشبختی
برایت عمر نوحی را، وقار همچو کوهی را
برایت صبر ایوبی، حیات مملو از خوبی
برایت شاد بودن را، به دل آزاد بودن را
صداقت را
محبت را
شرافت را
برایت من دعا دارم
ز عشق تو صفا دارم...

همه ی فرشته های کوچولوی دنیا روز شما مبارک.

سال پیش در چنین روزهایی شایعه ای در محافل سینمایی دهان به دهان نقل می شد؛ داستان گیتاریست گروه آرین که با حمایت یک سوپر استار، تجربه سینمایی خود را می خواست آغاز کند.

از تهیه کنندگانی می گفتند که از شرط گذاری سوپراستار معروف برای دادن نقش اول به گیتاریست جوان آرین عصبانی بودند و حتی قراردادشان را لغو کرده بودند اما سماجت آن سوپراستار جواب داد و آن گیتاریست جوان و خوش قیافه راهی سینما شد؛ اتفاقی که سینمای تجاری ایران هرگز از آن متضرر نشد.
در بهمن سال 81 تماشاگران اولین بار او را در فیلم شام آخر فریدون جیرانی دیدند. به گزارش ایسنا "کافه سینما" به نقل از روزنامه "هفت صبح" بر مقدمه مطلبی با عنوان "محمدرضا گلزار کجاست؟" افزوده است: در مقابل هانیه توسلی و کتایون ریاحی. نامش محمدرضا گلزار بود، با چهره ای معصوم که بلافاصله همراهی تماشاگر را به دست می آورد و بیانی متوسط...
او جای خالی سوپر استار مرد در سینمای تماشاگرپسند را به سرعت پر کرد؛ کاری که هیچ کس حتی بازیگران ماهرتر و قدرتری مثل فروتن، عرب نیا و رادان نتوانستند انجام دهند. در یک دهه ای که متعاقب شام آخر آمد، نام گلزار همواره مترادف استقبال تماشاگران و موفقیت فیلم در گیشه بود.

او یک تنه میلیاردها تومان سود برای سینمای ایران درآمد داشت و البته دستمزدهای نجومی خودش هم شهره آفاق شده بود؛ مثل (مبلغی) که برای یک هفته کار در دموکراسی در روز روشن گرفت یا دستمزد نجومی اش برای بازی در سریال ساخت ایران. مهندس و گیتاریست سابق، بچه محله اندیشه عباس آباد، در این یک دهه، جزیره اطمینان دریای متلاطم سینمای ما بود. جلوتر از مهناز افشار و امین حیایی و الناز شاکردوست. او به ندرت نقش آفرینی متمایزی انجام داد (به جز بوتیک).

به لحاظ هنری برخلاف رادان و فروتن و حامد بهداد و شهاب حسینی کوچکترین جاه طلبی سینمایی ای نداشت. مهناز افشار از یک همبازی مناسب گلزار تا سطح بهترین بازیگران زن سینمای ایران پیش رفت اما گلزار در همان دایره قدیم چرخ می زد. شاید تن آسا بود... شاید هم سینما دغدغه اصلی اش نبود... شاید هم این تله تهیه کننده ها بود تا گلزار آن شمایل مردم پسند معمول را رها نکند.

هرچه بود تماشاگران دوستش داشتند حتی به قیمت اینکه بسیاری او را نماد احیای سینمای فارسی می دانستند. اما شاید دوره او هم تمام شده باشد. پس از شکست پروژه سریال شبکه خانگی ساخت ایران، آخرین فیلم او "تو و من" با یک فروش حقیرانه آخرین نفس هایش را در سینماهای تهران می کشد. با فروش روزانه کمتر از کمدی جنگی ضد گلوله. با فروشی معادل یک دوازدهم کلاه قرمزی در هر روز؛ آن هم در فیلمی که سازندگانش در همه زمینه ها سنگ تمام گذاشته اند.

از میکس الناز شاکردوست و بهنوش بختیاری گرفته تا غمزه های گل درشت و کرشمه های پر آب و تاب و البته فامیل بازی درجه یک! دوران گلزار تمام شده است؟ پس از یک دهه؟ بازیگر 37 ساله سینمای ما در سنی که همه ستارگان بزرگ تازه قدرت نمایی اصلی شان شروع می شود به حاشیه سینما خواهد رفت؟ راستی گلزار الان کجاست؟

 

این خانم 19 ساله زیبا توانست با پشت سر گذاشتن رقبای خود عنوان دختر شایسته لبنان در سال 2012 را ازآن خود کند.

“رینا چیبانی” 19 ساله روز 30 سپتامبر سال جاری به عنوان دختر شایسته کشور لبنان در بیروت تاج ملکه زیبایی را بر سر گذاشت. بدین ترتیب او در رقابتهای جهانی انتخاب دختر شایسته دنیا شرکت خواهد کرد.

این دوره از رقابتهای جهانی انتخاب دختر شایسته در لاس وگاس امریکا برگزار خواهد شد. تاریخ برگزاری این رویداد مهم در دنیای بانوان 19 دسامبر اعلام شده است و طی آن دختر شایسته دنیا در سال 2012 مشخص خواهد شد.

گفتنی است سال آینده رقابت انتخاب دختر شایسته دنیا در جاکارتای اندونزی صورت خواهد پذیرفت. گفته میشود خواهر دوقلوی رینا و روما چیبانی نیز در این رقابتها شرکت داشته است که در دور نخست از رقابتها حذف شد.

شرکت کننده های فینال

یک زن 60 ساله آمریکایی شش سال پس از فوت همسرش واقعیت تلخی را کشف کرد که حاکی است او با پدرش ازدواج کرده بود.

والری سبرویل که ساکن ایالت اوهایو است از طریق عموی خود خبردار شد که همسر سابق او که 6 سال پیش فوت کرده ، پدر او بود.

سپرویل که ابتدا این اظهارات را باور نداشت اقدام به آزمایش DNA کرد و وقتی که نتایج آزمایش ثابت کرد همسر سابقش پدر او بود دچار شوک شدیدی شد.

به گزارش روزنامه " الرای" چاپ کویت، مادر والری که یک پیش خدمت بود دخترش را نزد پدر و مادرش رها کرد. او که بعضی اوقات از محل کار خود که در مکانی دور بود برای دیدن پدر و مادرش می رفت با دخترش نیز دیدار می کرد اما پدر و مادر او می گفتند او دوست آنها است و نامش کریستین است.

هنگامیکه پدربزرگ والری فوت کرد وی گمان می کرد پدر خود را از دست داده و هیچکس هویت واقعی پدرش را برای وی فاش نکرد.

او سال ها بعد با یک راننده کامیون به نام پیرسی آشنا شد و با وی ازدواج کرد بدون اینکه بداند که وی پدرش بود.

پیرسی سرانجام در سال 1998 به دلیل بیماری فوت کرد. والری اما از طریق دوستان وآشنایان زمزمه هایی در مورد ازدواج عجیب او با یکی از نزدیکان می شنید.

شش سال پس از درگذشت پیرسی یکی از عموهای والری به او گفت که همسر او در واقع پدرش بود.

والری پس از آزمایش DNA از این مساله شوکه شد و برای درمان زیرنظر روان پزشکان در بیمارستانی در اوهایو بستری شد.

عکس های تکان دهنده ای که از ابوالفضل پورعرب، سوپر استار دهه ی 60 و 70 در فضای اینترنتی از شامگاه 9 مهر ماه منتشر شده است، هر مخاطبی را متاثر می کند.

ابوالفضل پور عرب که با فیلم «عروس» بهروز افخمی در سال 1369 مطرح شد، متولد 1340 در تهران است و تحصیلات خود را در رشته بازیگری و کارگردانی تئاتر از دانش سرای هنر به پایان رسانده و سال 1359 با فعالیت در تئاتر و بازی در نمایش «ماموریت حساس» کار هنری خود را آغاز کرده است.

آن طور که گفته می شود، این هنرمند به دلیل سرطان وضعیت جسمانی اش نامناسب است.

او با فیلم «زخمه» به کارگردانی خسرو ملکان در سال 1362 وارد سینما شد و در ادامه در فیلم «دزد و نویسنده» به عنوان دستیار کارگردان فعالیت کرد.

ابوالفضل پور عرب به عنوان جوان اول فیلم های دهه 70 نقش های زیادی را بازی کرد که از جمله آنها می توان به «قربانی»، «آواز تهران»، «نرگس»، «رابطه پنهانی»، «مهاجران»، «سوء ظن»، «دوروی سکه»، «نیش»، «چهره»، «مرضیه»، «بهشت پنهان»، «در کمال خونسردی »، «بی قرار»، « مردی شبیه باران»، «قاصدک»، «حماسه قهرمانان»، «غریبانه»، «بادوشقایق»، «جوانی»، «مردی از جنس بلور»، «عشق کافی نیست»، «معصوم»، «دست های آلوده»، «رقص شیطان»، «همسر دلخواه من»، «تیک» و «زندانی 707» اشاره کرد.

این بازیگر از اوایل دهه 80 دوران کم کاری اش در سینما آغاز شد و بیشتر در مجموعه های تلویزیونی به ایفای نقش پرداخت.

ابوالفضل پورعرب در سال 1375 برای فیلم «مردی شبیه باران» موفق به دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد شده است.

همچنین برای فیلم «عروس» از جشنواره پیونگ یانگ جایزه بازیگری گرفت.

 

اس ام اس و پیام تبریک روز ولنتاین، متن های زیبا تبریک ولنتاین به همسر و دوست

دانلود رایگان مجموعه کارت ویزیت لایه باز فوق العاده زیبا / بیش از 2000 کارت ویزیت رنگارنگ و حرفه ای

مقایسه ی روز /  گران‌ترین و ارزان‌ترین خودرو‌های بازار ایران کدامند؟ با عکس

سرگرمی قشنگ اینکه اگه زنای سلبریتی‌، مرد بودن چه شکلی می‌شدند؟خخخ

تست شخصیت شناسی جدید و واقعی ؛ کدوم حیوان را زودتر می‌بینی؟؟

چطوری یک پست وایرال با کیفیت در اینستاگرام بنویسیم؟

علی ضیا و حقیقت هایی که به کام مسئولین تلخ بوده است!!