بخشى از روايات تصريح دارندكه حضرت در ميان مردم است و آنان را مى بيند و مى شناسد، ولى مردم آن حضرت را نمى شناسند و به طور مطلق نفى رؤيت مى كنند. امام صادق (ع) از حضرت على (ع) نقل مى كند: "اگر زمين، يك ساعت از حجت خالى باشد، ساكنان خود را فرو خواهد برد. حجت، مردم را مى شناسد، ليكن مردم او را نمى شناسد، همان گونه كه يوسف، مردم را مى شناخت و آنان او را نمى شناختند(1)
امام صادق (ع) نيز درباره آن حضرت مى فرمايد: "چگونه اين امت انكار مى كندكه خداوند با حجت خود، آن گونه عمل مى كند كه با يوسف انجام داد و صاحب شما مظلومى است كه از حقش بازداشته شده. صاحب حكومت، در ميان مردم رفت و آمد مى كند، در بازارهاى آنان گام مى نهد و در منزل هاى آنان قدم مى گذارد، ولى او را نمى شناسند، تا زمانى كه خداوند به او اجازه دهدكه خود را به آنان بشناساند؟ آن گونه كه به يوسف اجازه دادكه در پاسخ برادرش كه پرسيد: آيا تو يوسفى بگويد: بله من يوسفم(2)
از اين روايات استفاده مى شودكه امام زمان (ع) همراه با مردم و دركوچه و بازار است، مانند يوسف كه برادرانشان او را نمى شناختند، ولى او آنان را مى شناخت سخن مردم را مى شنود و بر آنان سلام مى كند. در مراكز آنان حاضر مى گردد از اين روى، در بحث امام زمان )ع ( سخن از روح مجرد و حضور غير فيريكى نيست حضرت مانند ديگران در مجامع حضور مى يابد، ولى افراد او را نمى شناسند.(3)
|
|
|
.:: This Template By : web93.ir ::.