alcohol الکل چیست؟ |
|
|
گروه دارويي: تضعيف كننده هاي سيستم اعصاب مركز، مسكن ها قدرت اعتيادآوري: چون كه پاسخ هر فرد در برابر الكل بسيار متفاوت است اندازه گيري قدرت اعتيادآوري آن مشكل مي باشد. اما در بيماري الكليسم، ناتواني شخص در خودداري از مصرف الكل كاملا ً مشهود است. نوشيدن منظم و افراطي الكل به تنهايي عامل اعتياد به الكل نيست بلكه وابستگي رواني و جسمي تواماً معرف اين بيماري هستند. نحوه مصرف: از راه دهان به صورت شراب، آبجو، ويسكي و غيره مصرف ميشود. استفاده هاي مجاز: از نظر طبي، الكل كه حاوي ايزوپروپيل يا الكل اتيل است، در جراحي به عنوان يك عامل ضدعفوني كننده براي انواع جراحي ها و نيز در محل تزريق مصرف مي گردد. براي سخت كردن پوست و جلوگيري از زخم هاي بستر و زخم هاي پا در دوچرخه سواران و دوندگان نيز بكار مي رود. تأثيرات كوتاه مدت: الكل بر سيستم اعصاب مركزي تأثير مي گذارد و اضطراب و تنش را كاهش مي دهد. به مقدار كم احساس اعتماد و آرامش مي دهد، فرد را حراف و خوش مشرب مي كند اما كارآيي ذهني را تقويت نمي كند، رگهاي خوني كوچك، بويژه رگهاي زيرپوست را باز مي كند و احساس برافروختگي و گرما به شخص مي دهد. مصرف بيشتر الكل، تمركز و قضاوت را مختل مي كند و واكنشهاي بدن را لحظه به لحظه كندتر مي سازد. احتمال تصادفات بويژه سوانح رانندگي بالا مي رود. با بالا رفتن ميزان الكل در خون، رفتار تهاجمي و پرخاشگرانه ظاهر ميشود. صحبت كردن با لكنت و كندي همراه است و شخص دچار بي تباتي و تزلزل ميشود و ممكن است تشخيص ديد او بهم خورد و تعادلش را از دست بدهد. تهوع و استفراغ و بي اختياري ادراري از عواقب آن است. اگر ميزان الكل خون همچنان بالا رود امكان از دست دادن هشياري وجود دارد و شخص ممكن است بيهوش شود و به خاطر استنشاق بخارات استفراغ يا توقف تنفس جان خود را از دست بدهد. تأثيرات و خطرات بلند مدت: بسياري از الكلي هاي حرفه ايي دچار بيماريهاي كبدي از جمله هپاتيت الكلي، سيروز، سرطان كبد يا كبد چرب (رسوب فراوان چربي كه در كبد منجر به سيروز مي گردد) مي شوند. بيماري كرونر قلب، فشار خون بالا و سكته هاي مغزي نيز از عواقب افراط در نوشيدن مشروبات الكلي است. از ديگر بيماريهاي شايع التهاب معده (گاستريت) و زخم هاي معده مي باشد. معتادين به الكل بيشتر در معرض فراموشي و تخريب مغز و ذهن قرار دارند. افراط در نوشيدن الكل به مدت طولاني معمولاً ناشي از وابستگي فيزيكي است. يك الكلي ممكن است حتي با افراط در نوشيدن الكل هشيار به نظر برسد اين به علت تحمل الكل يا عادت به آن است اما خيلي از الكلي ها عاقبت تحمل خود را نسبت به آن از دست مي دهند بطوري كه مقدار نسبتاً كمي الكل مي تواند نشانه هاي مسموميت را در آنها ظاهر كند. وابستگي به الكل علاوه بر خطراتي كه براي سلامتي انسان دارد مشكلات و گرفتاريهاي شخصي و اجتماعي نيز بهمراه مي آورد. اشخاص الكلي دچار اضطراب و افسردگي هستند و چون اشتهاي طبيعي خود را از دست مي دهند در معرض بيماريهاي ناشي از كمبود تغذيه يا سوء تغذيه، بويژه كمبود تيامين (ويتامين ب1) قرار مي گيرند. نوشيدن الكل در دوران حاملگي ناهنجاريهايي در جنين ايجاد مي كند و رشد جسمي و فكري اطفال را ضعيف و نامناسب مي كند. حتي مصرف مقدار كمي الكل مي تواند منجر به سقط جنين، كاهش وزن تولد و عقب ماندگي ذهني نوزاد شود. نشانه هاي سوء مصرف: علائمي كه مصرف الكل را خارج از كنترل شخص نشان مي دهند عبارتند از: تغيير در زمان و نوع مصرف الكل (مثلاً صبح زود يا ترك آبجو و نوشيدن الكل با غلظت بالا)، تغيير در عادت نوشيدن (مثلاً تنهايي نوشيدن يا قبل از قرار ملاقات يا ورود به يك محل الكل استعمال كردن)، تغيير شخصيت، عدم توجه به ظاهر شخص، بدغذايي يا كم اشتهايي، رفتارهاي ناپيدار و گذرا، فراموشي هاي موقت و مسموميت هاي طولاني، نشانه هاي جسمي عبارتند از: تهوع، استفراغ و لرزش بخصوص هنگام صبح، دل درد، گرفتگي عضلات، ضعف دست وپا، قرمزي و بزرگ شدن رگهاي صورت، بي ثباتي، حافظه ضعيف و بي اختياري در دفع ادرار، اگر ناگهان مصرف الكل ترك شود مي تواند ايجاد هذيان و توهم، لرزش هاي شديد و گاهي اوقات تشنج هاي كشنده كند. اين علايم بعد از يك تا چهار روز از ترك الكل شروع و سه روز ادامه دارند. نشانه هاي ترك الكل را مي توان با داروهايي مثل كلرومتيازول يا بنزوديازپين ها از قبيل ديازپام كه به مدت كوتاه تحت نظر پزشك تجويز ميشود برطرف كرد. تداخل الكل با داروهاي ديگر: الكل با بسياري از داروها تداخل مي كند. بويژه خطر تسكيني داروهايي را كه بر سيستم اعصاب مركزي اثر تسكيني دارند افزايش مي دهد. اين داروها عبارتند از: داروهاي ضد افسردگي، خواب آورها، ضد دردهاي عمومي، ضددردهاي مخدر، آنتي سايكوتيك ها (ضد جنون ها)، ضد افسردگي هاي سه حلقه ايي، آنتي هيستامين ها و برخي از داروهاي كاهنده فشارخون مثل متيل دوپا و كلونيدين. مصرف الكل با ديگر داروهايي چون مخدرها، باربيتورات ها يا حلال ها مي تواند منجر به كما شود كه ممكن است كشنده باشد. مصرف الكل با آسپيرين و ضددردهاي مشابه، خطر خونريزي معده را بويژه در كساني كه زخم معده دارند بالا مي برد. كساني كه دي سولفيرام مصرف مي كنند اگر حتي مقدار بسيار كمي الكل بنوشند دچار واكنش هاي بسيار ناخوشايند مي شوند. دي سولفيرام دارويي است كه براي دوري كردن از الكل تجويز ميشود. اين واكنش ها منجر به داغ شدن صورت، سردرد نبض دار، تپش قلب، تهوع و استفراغ مي گردد. الكل مي تواند از تجزيه برخي از داروهاي خوراكي پايين آورنده قندخون و ضد انعقادهاي خوراكي جلوگيري كند و در نتيجه اثرات اين داروها را افزايش دهد. چنانچه الكل با مهاركننده هاي مونوآمين اكسيداز (MAOIS)، بويژه اگر شراب قرمز باشد، مصرف شود مي تواند فشار خون را بطور خطرناك افزايش دهد. |
|
.:: This Template By : web93.ir ::.