اطلاعات عمومی

  از نام هاى حضرت مهدى است كه در قرآن ذكر شده است.

روايت شده است از حضرت صادق (ع)كه فرمودند: در آيه شريفه، هُدىَ للمتقين الذين يومنونَ بالغيب(1)متقين شيعيان على بن ابى طالب (ع)هستند، واما غيب، او غايب است و شاهد بر اين، قول خداوند تبارك و تعالى است كه فرمود: "مى گويند چرا فرو فرستاده نشده براى او آيتى از پروردگارش پس بگو نيست غيب، مگر خداى را. پس منتظر باشيد(2) به درستى كه من با شما از منتظرانم (3) يعنى بر آمدن آن غيب از آيات خداوندى است. در تفسير آيه شريفه الذين يومنون با لغيب ، آمده است كه غيب سه روز است: روز رجعت، روز قيامت و روز قيام قائم (ع)(4).

  از القاب حضرت مهدى(ع) است در روايات آمده است كه در آيه شريفه، والله متم نوره (1) يعنى به ولايت قائم (ع) و به ظهور آن حضرت، و در آيه واشرقت الارض به نور ربها (2) مراد، روشن شدن زمين به نور آن حضرت است.

در يكى از زيارات جامعه نيز در اوصاف آن حضرت مى خوانيم: نور الانوار الذي تشرق به الارض عما قليل روايت شده از جابر بن عبدالله انصارى كه گفت: در مسجد كوفه داخل شدم، در حالى كه اميرالمؤمنين (ع) با انگشتان مبارك خود مى نوشت و تبسم مى فرمود. گفتم: "يا اميرالمؤمنين(ع) چه چيز شما را به خنده آورده است؟ " فرمود: "عجب دارم از آن كه اين آيه را مى خواند، ولى به حق، به آن معرفت ندارد".

گفتم: كدام آيه فرمود: الله نور السموات و الارض، تا آخر مثل نوره كمشكوة،؟ "مشكوة" محمد(ص) است " فيها مصباح، منم مصباح زجاجة الزجاجة" حسن و حسين(ع) هستند. كانهاكوكب درى " على بن الحسين (ع) و "يوقد من شجرة مباركة" محمد بن على(ع) است.، زيتونه، جعفر بن محمد(ع) است. " لا شرقيه " موسى بن جعفر(ع) است. "ولا غربيه " على بن موسى الرضا(ع) است. "يكاد زيتها يضء، محمد بن على(ع) است. " لو لم تمسسه نار" على بن محمد(ع) است "نور على نور" حسن بن على (ع) ست. و "يهدى الله لنوره من يشاء" قائم مهدى (ع) است (3 )

در پاره اى از اخبار معراج آمده است كه نور آن حضرت، در عالم اظله ميان انوار ائمه (ع) مانند ستاره اى درخشان بود در بين سايركواكب (4)

  از القاب حضرت و به معنى روز است.

شيخ فرات بن ابراهيم در تفسير خود روايت كرده از امام باقر(ع )كه فرمود: حارث اعور عرض كرد به امام حسين(ع)كه: يابن رسول الله ا فداى تو شوم مرا از قول خداوند "والشمس و ضحيها (1) خبر ده. فرمود: "واى بر تو اى حارث اين محمد، رسول خدا است ". گفتم: "فدايت شوم معناى قول خداوند والقمر اذا تليها، (2) چيست؟ " فرمود: "اين اميرالمؤمنين، على ابن ابى طالب (ع )است كه در پى محمَد (ص) آمده. " باز گفتم: "قول خداوند والنهار اذا جليها(3) چيست؟ گفت: اين قائم آل محمد (ع) است كه زمين را از عدل و داد پر مى كند و نيز در تفسير على بن ابراهيم روايت شده از امام باقر(ع) كه فرمود: در آيه شريفه "والنهار اذا تجلى " (4) نهار" آن قائم از ما اهل بيت است كه هرگاه بر خيزد، بر دولت باطل غلبه مى كند... "

  از القاب حضرت و به معنى روز است.

شيخ فرات بن ابراهيم در تفسير خود روايت كرده از امام باقر(ع )كه فرمود: حارث اعور عرض كرد به امام حسين(ع)كه: يابن رسول الله ا فداى تو شوم مرا از قول خداوند "والشمس و ضحيها (1) خبر ده. فرمود: "واى بر تو اى حارث اين محمد، رسول خدا است ". گفتم: "فدايت شوم معناى قول خداوند والقمر اذا تليها، (2) چيست؟ " فرمود: "اين اميرالمؤمنين، على ابن ابى طالب (ع )است كه در پى محمَد (ص) آمده. " باز گفتم: "قول خداوند والنهار اذا جليها(3) چيست؟ گفت: اين قائم آل محمد (ع) است كه زمين را از عدل و داد پر مى كند و نيز در تفسير على بن ابراهيم روايت شده از امام باقر(ع) كه فرمود: در آيه شريفه "والنهار اذا تجلى " (4) نهار" آن قائم از ما اهل بيت است كه هرگاه بر خيزد، بر دولت باطل غلبه مى كند... "

  وقتى از امام هفتم تفسير آيه "و اسبغ عليکم نعمه ظاهرة و باطنه، (1) را پرسيدند، فرمود: نعمت ظاهر، امام ظاهر و نعمت باطن، امام غائب است.

پرسيده شد: آيا در ميان شما كسى هست كه غائب شود، فرمود آرى، اوكسى است كه شخصاً از ديدگان غائب مى گردد، ولى يادش از دل هاى مؤمنان نمى رود. او دوازدهمين ما ائمه است، خداوند هر مشكلى را براى او آسان مى كند و هرگردن كشى را به وسيله او سركوب مى نمايد... ".(2)

علاوه بر اين كه وجود حضرت، نعمت است، آن چه از نعمت هاكه بندگان در آن غوطه ورند از نعمت هاى ظاهرى و باطنى همه به بركت وجود شريف حضرت حجت (ع) است.

امام صادق (ع) در تفسير آيه شريفه ثم لتسئلن يوم عن النعيم، (3) مى فرمايد: نعيم ما هستيم (4)

وجود امام، عظيم ترين نعمت هاى الهى است، زيراكه اصل ساير نعمت هاى ظاهرى و باطنى است و از اين جا است كه در روايات آمده كه همه مردم روز قيامت درباره نعيم مورد سؤال قرار مى گيرند.

البته نعمت هاى آن حضرت در زمان ظهورش نيز ويژگى خاصى دارد. (5) چنان كه اخبارى در اين باره وارد شده است.

پيامبر اكرم (ص) فرمود: امت من در زمان مهدى به نعمتى متنعم خواهند شدكه هيچ گاه به مثل آن متنغم نگشته اند. آسمان باران رحمتش را بر آن ها مى بارد و زمين هيچ گياهى را رها نمى كند، مگر اين كه آن را برآورد (6)

حضرت امير (ع) در تفسير آيه مباركه: الم تر الذين بدلوا نعمة الله کفرا (7) آيا نديدى آنان راكه نعمت الهى را به كفر بدل ساختند، فرمود: ما آن نعمت هستيم كه خداوند بر بندگانش عنايت كرده و به سبب ما رستگار مى گردند آنان كه روز قيامت رستگار مى شوند (8)

پس خود حضرت مهدى (ع) نعمت است و از آن جاكه شكر نعمت واجب است، شيعيان بايد شكر نعمت حضرت را چنين به جا بياورند: 01 شناخت قلبى و معرفت اين نعمت والاى الهى 2. بيان كردن فضايل و نشر دلايل آن بزرگوار 03 صدقه دادن براى سلامتى وجود آن حضرت 4. تقرب جستن به آستانه او با انجام دادن كارهايى كه مورد پسند و مايه نزديك شدن به درگاهش است 05 اهتمام به دعاهاى خالصانه براى تعجيل فرج آن حضرت (9)

  عنوان دسته اى از سوره هاى قرآن كريم است كه با تسبيح خداوند آغاز مى شود.

اين سوره ها عبارتند از: بني اسرائيل ، حديد، صف، حشر, جمعه، تغابن واعلی

اما م باقر(ع) در باب فضيلت اين سوره ها فرمود: هركس همه مسبحات را پيش از آن كه بخوابد، تلاوت نمايد، نمى ميرد تا حضرت مهدى (ع) را درك كند و چنان چه مرد، در پناه و همسايگى رسول خدا(ص) خواهد بود(1)

  دو باغ سبز ر سيراب كه از فرط سبزى به سياهى مى زند.

اَيه اى است از سوره مباركه الرحمن.

يونس بن ظبيان می گويد: از امام صادق تأويل اين اَيه را پرسيدم. فرمود: "باغ ماى درخت خرما در عصر ظهور مهدى ، يا قبل از ظهور اَن حضرت بين مكه و مدينه به هم گسسته مى شوند". (1)