لوپوس بیماری سیستم ایمنی بدن است که میتواند قسمتهای مختلفی از بدن رادرگیر کند، شامل : پوست،مفاصل ، قلب ، ریه ، خون،کلیه ها و مغز.
بیمارى لوپوس اریتماتوى منتشر SLE که به اختصار لوپوس نامیده
میشود از دسته بیمارى هاى خود ایمنى است . لغت " منتشر " بدین معنى است
که این بیمارى قادر است قسمت هایى از بدن را درگیر سازد ." اریتماتو " به
معنى قرمز رنگ است که بخاطر هاله قرمز رنگ روى پوست گونه ها به این نام
گذاشته شده است .
سیستم ایمنی بدن به صورت طبیعی،آنتی بادیهایی* دارد که این آنتی بادی ها علیه ویروس ها ودیگر مواد خارجی عمل میکنند.این موادخارجی درواقع بعنوان آنتی ژن * عمل
می کنند و اختلالات سیستم ایمنی بدن راسبب می شوند دربیماری لوپوس درواقع
سیستم ایمنی نمی تواند فرقی بین ماده خارجی و سلول ها و بافت خود بدن
بگذارد،درنتیجه به بافت خودی حمله می کند . این روند دلیل التهاب و درد و
صدمه، در قسمتهای مختلف بدن است .
کلمهء " لوپوس" که در زبان لاتین به معنى گرگ است ، در قرن هیجدهم براى توصیف تظاهرات پوستى گوناگون لوپوس بکار برده شد، به این علت که هاله قرمز رنگ روى گونه ها ظاهرى شبیه به محل گاز گرفتگى گرگ ایجاد میکند .
علائم شایع این بیماران درد و تورم مفصلی است که بیشتر مفاصل کوچک درگیر میشوند. این دردها ممکن است مداوم و یا گذرا باشند. در کنار این دردها ضایعات پوستی در بیماران ایجاد میشود به این صورت که بیماران وقتی در معرض نور خورشید قرار میگیرند، پوست صورتشان قرمز رنگ میشودوضایعات شبیه بال پروانه ممکن است روی گونهها و پل بینی ایجاد شود. زخمهایی هم در دهان این بیماران ایجاد میشود، علاوه بر اینکه این بیماری همراه با ریزش مو هم هست. علائم خستگی، تب با علت نامشخص و کاهش وزن هم ممکن است در این افراد ایجاد میشود.
انواع لوپوس
1. پوستی Discoid Lupus Erythematosus )DLE) یک بیمارى مزمن پوستى است که در صد کمى از آنها مبتلا به SLE نیز هستند و بقیه فقط مشکل پوستى دارند.
2. لوپوس منتشر Systemic ( در بالاى صفحه توضیح دادیم ).
3. دارو یی Drug – Induced : بیمارى است با علائم مشابه لوپوس
که در اثر مصرف بعضى داروها ایجاد میگردد و با قطع (تذکر: قطع این بعضى از
داروها باید توسط پزشک باشد ) دارو بر طرف میشود. در این بیمارى آنتى
بادیهایى تولید میشود که بجاى عمل کردن بر علیه باکتریها ، بر علیه سلولهاى
بدن فرد وارد عمل میشوند . حاصل عملکرد آنتى بادیها بر علیه سلولهاى بدن
تولید کمپلکس هاى ایمنى است که با گردش در جریان خون و رسوب در بافت هاى
مختلف سبب تخریب بافت ها میگردند.
اگر چه لوپوس یک بیمارى چند ارگانى ( مولتى سیستم ) است که ارگان هاى مختلف بدن را میتواند درگیر سازد ، بیشتر بیماران به فرم هاى شدید بیمارى مبتلا نمیشوند.
سیر بیمارى به صورت دوره هاى عود و بهبود میباشد . درگیرى شدید ارگان هاى حیاتى ( کلیه ، قلب ، ریه ، مغز ) نادر است و بیشتر بیماران زندگى عادى خواهند داشت .
4. نوزادی – جنینی Neonatal Lupus: یک بیمارى نادر است که نوزادان به ان مبتلا میشوند و با علائم پوستى ، قلبى و کاهش پلاکت هاى خون تظاهر میکند .
بیماران مبتلا به لوپوس به مطلب زیر توجه بیشترى کنند که :
لوپوس یک بیماری خود ایمن مزمن و جزء دسته بیماریهای روماتولوژیکی است. در این بیماری سیستم ایمنی با علت نامشخصی علیه خود بدن فعال میشود.همچنین اکثر بیماران لوپوس درگیریهای ارگانیک خفیفی دارند و اطلاعرسانی به آنها در مورد اینکه ممکن است ارگانهای مهمشان هم درگیر شوند، مهم است. البته نه از این نظر که فکر کنند به این مشکل مبتلا میشوند بلکه از این نظر که به فکر باشند اگر علامتی داشتند، زودتر به پزشک مراجعه کنند و ارتباط نزدیکی با پزشک داشته باشند تا بیماریشان به مرحله غیرقابل درمانی نرسد. در سالهای گذشته طول عمر بیماران خیلی کمتر بود ولی الان اگر بیماری خوب تشخیص داده و یا درمان شود بیمار طول عمر خوب و طبیعى دارد .
توضیح آنتى بادى و آنتى ژن:
*آنتى بادى ( پادتن): نوع خاصى از پروتئین خون که در بافت لنفویید در پاسخ به حضور آنتى ژن( پادگن) خاصى تولید میشود و درپلاسما به گردش در میاید تابه پادگن (آنتى ژن) حمله ور شودو آن را بى زیان وضرر سازد. تولید پادتن هاى ( آنتى بادى هاى )ویژه در برابر آنتى ژن هاى متنوعى چون باکترى هاى مهاجم ، دانه هاى گرده ى استنشاق شده و گویچه هاى سرخ بیگانه ، هم مبناى ایمنى و هم آلرژىاست . رد بافت یا اندام به دنبال پیوند زدن نیز ناشى از تشکیل آنتى بادى است . از لحاظ شیمیایى ، آنتى بادى ها پروتئین هایى از نوع گلوبولین هستند ؛ آنها را طبق ساختار و کارکردشان رده بندى میکنند( ایمونوگلوبولین ).
* آنتى ژن ( پادگن ) : هر ماده یى که بدن آن را بیگانه یا بالقوه خطرناک تلقى کند و بر ضد آن پادتن( آنتى بادى) بسازد . آنتى ژن ها معمولا پروتئین هستند ، ولى مواد ساده ، حتى فلزات ،ممکن است با پروتئین هاى بدن ترکیب شده آنها را تغییر دهند و آنتى ژن شوند.
نکته مهم :
ازآنجائیکه بعضی از درمانها سبب عوارض جانبی می شوند،مهم است که به پزشک هر گونه علامتی را اطلاع دهید و همچنین مهم است که بدون اجازۀ پزشک مصرف دارو هایتان را قطع نکرده یا تغییر ندهید و یا خود سرانه دارویى را شروع نکنید .
پس مهم این است که بیمار به پزشک اعتماد کند و بداند که پزشک تمامی عوارض این بیماری و عوارض درمان ها را میداند.
بیماران مبتلا به نفریت لوپوسى " لوپوس با درگیرىکلیه " بایستى جداً از مصرف خودسرانه انواع مسکن ها جهت پیشگیرى از نارسایى کلیه پرهیز نمایند .
بیماران با داشتن اطلاعات مفید از بیماری خود و پیگیری منظم زیر نظر پزشک معالج خود میتوانند زندگی ای همانند افراد سالم
داشته باشند و از زندگی خود لذت ببرند .
توجه داشته باشید :
تشخیص
بیماری لوپوس سخت است و از شخصی به شخص دیگر فرق می کند و دوران خاموشی و
بیداری دارد و علائم آن می تواند تقلیدی از بیماری های دیگر باشد .
خیلی مهم است که علائم لوپوس رابدانید و آگاه باشید که در خطر ابتلا به این بیماری قرار دارید یا نه.
باید
به این نکته توجه داشته باشیم که به دلیل پیشرفت در تشخیص زودهنگام
ومدیریت صحیح در کنترل بیماری ، بیشتر بیماران زندگی معمولی راادامه می
دهند.
از آنجا که بیمارى لوپوس یک بیمارى خودایمن و مزمن مى باشد و دوره هاى فعالیت بیمارى درافراد بیمار مبتلا به لوپوس یکسان نیست ، آگاهى بیمار و اطرافیان او از چگونگى روند بیمارى به بهتر شدن زندگى بیمار و سودمند تر شدن پیامد درمان ها کمک ارزنده اى مى نماید . آشنایى بیماران درگیر با بیمارى لوپوس، با یکدیگر و در میان گذاردن آگاهى ها و دستاوردهاى هر یک از آنان بایکدیگر در بهبود زندگى آنان کمک شایانى است وهمینطور اطمینان از اینکه در صورت دریافت درمان کامل و موثر ، میتوانند مانند افراد سالم ، زندگى معمولى خود را داشته باشند .
10 سئوال مهم که باید از پزشک خود بپرسید :
1- آیا مصرف همه داروها براى من مجاز است یا دارویى هست که سبب شعله ور شدن بیمارى من شود ؟
2- چه وضعیت هایى مى توانند سبب تشدید بیمارى ام شوند ؟
3- آیا این بیمارى به هیچ یک از قسمت هاى بدن من آسیبى وارد کرده است یا نه؟
4- آیا لازم است من تست سنجش تراکم استخوان انجام دهم؟
5- آیا مصرف کلسیم و سایر مکمل ها براى من ضرورى است ؟
6- عوارض احتمالى داروهایى که مصرف میکنم چیست ؟
7- چه مدت لازم است دارو مصرف کنم ؟
8- آیا من میتوانم باردار شوم ؟
9- چند وقت یکبار لازم است به پزشک مراجعه کنم ؟
10-چه تغییرى لازم است در شیوه زندگى خود ایجاد کنم ؟

در ادامه مطلب "بیماری لوپوس و علائم آن"، در این مقاله عوامل به وجود آورنده ی این بیماری و راه های تشخیص و درمان آن را برای شما بیان می کنیم.
عوامل ایجاد کننده این بیماری مانند بقیه بیماری های سیستم ایمنی ناشناخته می باشد، اما طبق بررسی های انجام شده، هم عوامل محیطی و هم عوامل ژنتیکی در ایجاد این بیماری دخالت دارند. در مورد عوامل ژنتیکی معلوم شده در خانواده هایی که مبتلا به بیماری لوپوس هستند، افراد آن خانواده حدود 3 تا 4 برابر بیشتر از افراد دیگر ممکن است دچار این بیماری شوند.
از عوامل محیطی نور آفتاب، به خصوص اشعه ماورای بنفش در ایجاد این بیماری نقش اساسی دارد و کسانی که بیشتر در معرض نور آفتاب و اشعه ماورای بنفش می باشند، به همان نسبت بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری هستند.
از دیگر عوامل موثر، هورمون های جنسی هستند که بیشتر در مورد خانم ها تاثیر گذار می باشند. از عوامل دیگر می توان به تاثیر نامطلوب یک سری از داروها در خانم ها اشاره کرد. مصرف برخی داروها، بیماری لوپوس را در این افراد تشدید می کنند.
البته لازم به ذکر است این عوامل در ارتباط با لوپوس سیستمیک عنوان می شود و لوپوس دارویی علایم و علت های دیگری دارد. لوپوس دارویی، بیماری می باشد که فقط در اثر مصرف داروها ایجاد می شود و مانند لوپوس سیستمیک، سیستم های مختلف بدن را درگیر نمی کند.
عوامل ویروسی و میکروبی نیز به عنوان عامل ایجاد کننده این بیماری مطرح می باشند. مشاهده شده است افرادی که با جوانه های حاوی ماده آلفا آلفا در تماس زیاد می باشند، امکان ابتلا شدن آن ها به این بیماری بیشتر است.
این بیماری، بیشتر در خانم های جوان رخ می دهد و از دهه دوم و سوم عمر شروع می شود و بیشترین تعداد مبتلا شدن، در دهه سوم و چهارم می باشد، ولی ممکن است در هر سنی نیز دیده شود. از نظر شیوع، خانم ها در سنین باروری حدود 9 برابر آقایان و در سنین دیگر حدود 3 برابر آقایان به این بیماری مبتلا می شوند.
در تشخیص این بیماری حدودا 11 علامت تشخیصی داریم. اگر از این 11 مورد، حداقل 4 مورد در یک بیمار موجود باشد، تشخیص لوپوس قطعی می شود. در این بیماری مجموعه علایم بالینی با هم در تشخیص بیماری استفاده می شوند. اما با توجه به این که همه علایم ممکن است به صورت پشت سر هم در یک فرد ایجاد نشود، گذشت زمان خیلی وقت ها تشخیص را قطعی خواهد کرد.
بایستی به بیمار فرصت داده شود و چند بار مراجعه کند تا مشخص شود که بیمار مبتلا به لوپوس است یا نه، زیرا ممکن است همه علائم در یک زمان و در آن واحد با هم ایجاد نشوند و همانطور که گفته شد باید حداقل 4 مورد از 11 مورد در یک

شخص موجود باشد تا به آن فرد، بیمار مبتلا به لوپوس اطلاق شود.
راه های درمان با توجه به این که کدام یک از علایم ذکر شده در بیمار موجود می باشد، متفاوت بوده و باید مشخص شود بیمار کدام یک از علایم را دارد؛ مثلا اگر بیمار دچار مشکلات مفصلی و یا پوستی شده باشد، داروهایی مانند استروئیدها و یا کورتون(پردنیزولون) با دوز پایین توصیه می شود. این بیماران نباید زیاد در معرض نور آفتاب قرار بگیرند، به خصوص در ساعت هایی که تابش نور آفتاب شدید است.
در این بیماران بر اساس علایم موجود، درمان شروع می شود. برای بیمارانی که اختلالات سیستم هایی مانند مغز و کلیه را به حالت شدید داشته باشند، بایستی از داروهای سایکوتوکسیک یا داروهای قوی تر که سیستم ایمنی را ضعیف می کند، استفاده شود.
در درمان این بیماری، پیگیری از اهمیت خاصی برخوردار است و با توجه به اینکه برای این بیماران درمان قطعی و اساسی وجود ندارد و فقط بیماری کنترل می شود، بنابراین نیاز به پیگیری های مجدد وجود دارد. این بیماران باید بدانند که اگر در یک دوره، بهبودی پیدا کردند، بدان معنی نمی باشد که تا آخر عمر بهبودی کامل خواهند داشت، مثلا اگر مشکل کلیه این بیماران برطرف شد و مقدار دوز داروها کم شد، نباید درمان بیماری را رها کنند و بایستی هر چند وقت یک بار از لحاظ آزمایشگاهی و بالینی به دقت بررسی شوند.
عدم درمان به موقع، عوارض خطیری دارد، طوری که اگر این بیماران به موقع درمان نشوند و مثلا درگیری ریوی شدت پیدا کنند، احتمال فوت شدن بیمار حتمی است و یا اگر ناراحتی کلیه داشته باشند، ممکن است دچار نارسایی کلیه شده و نیاز به دیالیز پیدا کنند و کلیه تا آخر عمر کارآیی خود را از دست بدهد.
به طور کلی اگر در یکی از موارد و علایم ذکر شده، نسبت به درمان به موقع اقدام نشود، ممکن است منجر به فوت بیمار شود.
با توجه به اینکه علت بیماری به طور کامل مشخص نمی باشد، بنابراین راه پیشگیری خاصی نیز وجود ندارد، ولی خانواده هایی که دچار این بیماری هستند بایستی به محض مشاهده اولین علامت، مثلا با مشاهده راش پوستی یا درد مفصل یا ورم صورت، سریعا به پزشک مراجعه کنند و تحت درمان قرار بگیرند.
این بیماری می تواند هم زمان با سایر بیماری ها رخ دهد، مثلا چند بیماری روماتیسمی با هم موجود باشد؛ یا به همراه لوپوس، بیماری آرتریت روماتوئید هم داشته باشند؛ و یا همزمان اسکلرودرمی هم موجود باشد، ولی نباید این بیماری یا بیماری های مشابه اشتباه شود.
به عنوان مثال کسی که بیماری خونی دارد، نباید با سرطان خون اشتباه شود؛ یا بیماری که سرطان کلیه دارد، نباید با سایر بیماری های کلیه اشتباه شود.
به دلیل اینکه بیماری لوپوس، همه قسمت های بدن را درگیر می کند، در درمان این بیماری باید نهایت دقت انجام گیرد.
این بیماران بایستی به محض مشاهده اولین علامت این بیماری به پزشک مراجعه کنند، به خصوص بیمارانی که مشکل کلیوی دارند، چون اگر بلافاصله نسبت به درمان اقدام کنند، کلیه خیلی خوب به درمان جواب می دهد. اگر سریعا کلیه درمان نشود، بیمار در مدت کمی دچار نارسایی کلیه خواهد شد.
فراموش نکنید با درمان این بیماری خیلی از مشکلات بیمار حل خواهد شد و از عوارض بعدی جلوگیری می شود و تا حدود زیادی بیماری خاموش خواهد شد، ولی اگر به موقع مراجعه نشود، عوارض شدیدتری ممکن است به همراه داشته باشد.
دکتر زهرا بصیری- فوق تخصص روماتولوژی
ماهنامه دنیای سلامت-10

اگر خانم بارداری با ویروس آبله مرغان تماس پیدا کند، 25درصد احتمال ابتلا جنین وی به این بیماری نیز وجود دارد. میزان ابتلا و شدت درگیری جنین بستگی به سن بارداری دارد. هر چند که وقتی خانم باردار با ویروس آبله مرغان تماس پیدا میکند، ایمونوگلوبولین ضد ویروس برای وی تجویز میشود، ولی میزان تأثیر آن در پیشگیری از عوارض در جنین مشخص نیست. در بیماریهای شدید مادر ممکن است درمان با داروی ضد ویروسی «اسیکلوویر» انجام شود، ولی تأثیر و یا عوارض آن روی جنین هنوز کاملاً مشخص نشده است.
پیشگیری از آبله مرغان مشکل است، زیرا بیماری از 2- 1 روز قبل از بروز مسری است و بهتر است افراد مبتلا در اتاق جداگانهای استراحت نمایند. در کودکان دچار نقص ایمنی، خانمهای باردار و نوزادان مادران مبتلا به آبله مرغان پس از تماس با افراد دچار آبله مرغان، میتوان از ایمونوگلوبولین ضد ویروس آبله مرغان استفاده نمود. تجویز ایمونوگلوبولین ممکن است موجب عدم بروز بیماری شود، ولی احتمال بروز آن را منتفی نمیکند. برای پیشگیری از بروز آبله مرغان، واکسن هم وجود دارد که در بسیاری از کشورها به طور عمومی و گسترده برای کودکان 18- 12 ماه تجویز میشود. به کودکان بزرگتر و نوجوانی که آبله مرغان نگرفتهاند هم میتوان واکسن فوق را تزریق نمود، ولی در ایران این واکسن همگانی نبوده و تنها در برخی از بیماران و با نظر پزشک معالج ایشان تزریق میگردد.
آبله مرغان معمولاً در فصول زمستان و بهار همه گیری پیدا میکند که در زمستان 83 و بهار 84 نیز شاهد همه گیری آن در مدارس ابتدایی بودیم. بهترین راه مقابله با همه گیر شدن بیماری، استراحت بیماران در منزل و عدم حضور ایشان در مجامع عمومی است تا از انتشار بیماری جلوگیری شود. البته چون 2- 1 روز قبل از شروع تب و یا بثورات جلدی، ویروس از طریق ترشحات تنفسی قابل انتقال میباشد، پیشگیری از آن مشکل میباشد.
این بیمار گرامی باید توجه داشته باشد که چون تا قبل از بروز علایم هم قابلیت انتقال ویروس را داشتهاند، احتمال ابتلا کودک 2 ساله ایشان وجود دارد، ولی با توجه به آن که آبله مرغان یک بیماری خفیف و خود به خود بهبود شونده است و 95 درصد کودکان به آن دچار میشوند، جای نگرانی نیست. آبله مرغان در بزرگسالان معمولاً شدیدتر بوده و با توجه به شرایط این بیمار نیاز به اقدامات درمانی و نیز پیشگیرانه برای جنین وجود دارد که با مراجعه به پزشک متخصص بیماریهای عفونی و رعایت موارد خواسته شده از طرف پزشک معالج از نگرانی ایشان کاسته خواهد شد.
توصیه کلی به بیماران مبتلا به آبله مرغان این است که استراحت داشته و از تماس با افرادی که در معرض خطر ابتلا میباشند خودداری نمایند. از خارش ضایعات بثوری پرهیز نمایند، چون این کار هم موجب عفونی شدن ضایعات می شود و هم باعث باقی ماندن جای جوش در محل ضایعات میشود. در صورت بروز علایمی مثل سردرد، کاهش سطح هوشیاری، عدم تعادل در راه رفتن، سرفه و تنگی نفس سریعاً به پزشک خود مراجعه نمایند.

بسیاری از مردم به اشتباه تصور میکنند فقط بچهها آبله مرغان میگیرند. اما بزرگسالان نیز دچار این عفونت میشوند. اگر کسی یک بار در طول زندگی خود به آبله مرغان مبتلا شود، دیگر به آن دچار نخواهد شد، یعنی در برابر بیماری مصونیت پیدا میکند. بنابراین اگر کسی در دوران بچگی آبله مرغان بگیرد، در بزرگسالی به آن مبتلا نمیشود. به همین علت است که کمتر میشنوید یک فرد بالغ آبله مرغان گرفته باشد.
آبله مرغان یک بیماری مسری است و چون به آسانی از شخصی به شخص دیگر منتقل میشود، باید بچههایی که به آبله مرغان دچار شدهاند از بچههای دیگر دور نگهداشته شوند، مثلاً والدین آنها را به مدرسه نفرستند.
اولین نشانه ی آبله مرغان، جوشهای روی پوست(تاول های آبکی کوچک) است. دمای بدن افزایش مییابد. بیمار سردرد میگیرد و اشتهایش را از دست میدهد.
مشکلی که در مورد آبله مرغان وجود دارد این است که در شروع بیماری، بدون آنکه نشانههایی در بیمار مشاهده شود، بیماری را به دیگران انتقال میدهد. بنابراین گروهی از بچهها قبل از اینکه بتوان جلوی بیماری را گرفت به آن دچار خواهند شد.
معمولاً آبله مرغان یک بیماری ملایم است. اما لازم است بیمار تحت مراقبت پزشک قرار گیرد تا از بروز عوارض بعدی جلوگیری شود.
منبع : آیا میدانید؟ - مترجم : نادر محمدزاده

توضیح كلی
آبله مرغان عبارت است از یك بیماری خفیف و بسیار مسری كه توسط ویروس هرپس زوستر ایجاد میشود. این بیماری میتواند در هر سنی رخ دهد، اما در كودكان شایعتر است.
علایم شایع
علایم زیر معمولاً در كودكان خفیف، اما در بزرگسالان شدید هستند:
تب
درد شكمی یا احساس ناخوشی عمومی كه 1 تا 2 روز طول میكشد.
بثورات پوستی كه تقریباً در هر جای بدن میتواند پدید آید، از جمله روی پوست سر، آلت تناسلی، و داخل دهان، بینی، گلو یا مهبل. تاولها ممكن است در نواحی بسیار وسیعی از پوست گسترده شده باشند، اما در دست و پا كمتر ظاهر میشوند. تاولها در عرض 24 ساعت میتركند و در محل آنها دلمه تشكیل میشود. هر 3 تا 4 روز مجموعههایی از تاولهای جدید به وجود میآیند.
در بزرگسالان یك سری علایم شبیه آنفلوآنزا وجود دارد.
عفونت با ویروس هرپس زوستر. این ویروس از راه قطرههای ریز در هوا یا تماس با ضایعات پوستی، از فرد بیمار انتقال مییابد. دوره نهفته پیش از آغاز علایم بیماری 7 تا 21 روز است.
اگر مادر یك نوزاد قبلاً یا در حین حاملگی آبله مرغان گرفته باشد، كودك وی تا چندین ماه در برابر آبله مرغان ایمنی دارد. اما این ایمنی در عرض 4 تا 12 ماه پس از تولد كاهش مییابد.
عوامل افزایش دهنده خطر
استفاده از داروهای سركوبكننده دستگاه ایمنی بدن
در حال حاضر نمیتوان از آن پیشگیری به عمل آورد. سرم حاوی پادتن علیه این ویروس، برای افرادی كه خطر ایجاد بیماری خطرناك در آنها زیاد است (مثل كسانی كه داروهای ضد سرطان یا سركوبكننده ایمنی دریافت میكنند) استفاده میشود. اخیراً یك واكسن جدید برای این بیماری مورد تأیید قرار گرفته است.
عواقب مورد انتظار
بهبود خود به خودی. كودكان معمولاً در عرض 7 تا 10 روز بهبود مییابند. اما در بزرگسالان این مدت بیشتر است و احتمال بروز عوارض در آنها بیشتر است.
پس از بهبود، فرد برای تمام عمر در مقابل آبله مرغان ایمنی دارد.
گاهی پس از طی شدن سیر بیماری آبله مرغان، ویروس در بدن به حالت خفته باقی میماند (احتمالاً در ریشه اعصاب نزدیك نخاع). این ویروس خفته ممكن است سالها بعد دوباره بیدار شود و بیماری زونا را ایجاد كند.
عوارض احتمالی
عفونت باكتریایی ثانویه برروی تاولهای آبله مرغان
عفونت ویروسی چشم
به ندرت آنسفالیت (التهاب یا عفونت مغز)
احتمال بروز زونا سالها بعد در دوران بزرگسالی
به ندرت باقیماندن جای تاول، در صورتی كه تاول عفونی شود
میوكاردیت (التهاب عضله قلب)
آرتریت (التهاب مفصل) به طور گذرا
ذاتالریه
نشانگان رای
درمان
تشخیص معمولاً با ظهور تاولهای پوستی داده میشود و بنابراین انجام آزمایش ضرورتی ندارد.
درمان با هدف تخفیف علایم انجام میگیرد.
برای كاهش خارش از پارچه، حوله، یا كمپرس آب سرد استفاده كنید.
بیمار را تا حدامكان آرام و خنك نگهدارید. گرما و تعریق باعث بروز خارش میشوند.
ناخنها را كوتاه دارید تا بیمار نتواند خود را بخاراند. خاراندن تاولها میتواند باعث عفونت ثانویه شود.
- داروهای زیر ممكن است خارش را كم كنند:
بیحسكنندههای موضعی و آنتیهیستامینهای موضعی. این داروها موجب تخفیف خارش به سرعت و در كوتاه مدت میشوند. محصولاتی كه حاوی لیدوكایین و پراموكسین هستند، كمترین احتمال بروز واكنشهای آلرژی را دارند.
لوسیونهای حاوی فنول، منتول و كافور(مثل لوسیون كالامین) نیز شاید توصیه شود. دستور دارویی را در مورد محصولات فوق رعایت كنید.
- اگر تب وجود دارد، از استامینوفن استفاه كنید. به هیچ عنوان از آسپیرین استفاده نكنید، زیرا این دارو ممكن است در بروز نشانگان رای (یك نوع آنسفالیت) در كودكانی كه دچار عفونت ویروسی هستند نقش داشته باشد.
- امكان دارد آسیكلوویر تجویز شود.
استراحت در رختخواب ضروری نیست. بیمار میتواند فعالیت آرام در یك محیط خنك داشته باشد. اگر هوا خوب باشد، كودك میتواند بیرون از خانه و در سایه بازی كند.
رژیم غذایی
رژیم خاصی توصیه نمیشود.
در این شرایط به پزشك خود مراجعه نمایید:
اگر شما یا كودكتان علایم آبله مرغان را دارید.
اگر بیحالی، سردرد یا حساسیت به نور روشن رخ دهد.
اگر تب بالای 3/38 درجه سانتیگراد وجود داشته باشد.
اگر سرفه نیز به علایم آبله مرغان اضافه شود.

بیماری زونا به آبله مرغان بالغین شهرت دارد. این بیماری معمولا در افرادی رخ می دهد كه سابقه این بیماری را در سال های گذشته داشته اند و یا این كه ویروس زونا را به صورت نهفته در خود جای دادهاند كه عامل مولد آن شبیه ویروس آبله مرغان است.
تاولهای منطقه ای یا زونا؛ تاول های كوچكی هستند كه جنب یكدیگر در منطقه یك عصب محیطی و در امتداد مسیر آن پدید می آید و با درد و سوزش همراه است.
ویروس زونا با ویروس آبله و آبله مرغان از یك گروه است. زونا می تواند در هر سنی رخ دهد، اما در افراد بالای 50 سال شایع تر است.
بیماری زونا به دلیل فعال شدن مجدد ویروس "واریسلازوستر" است كه در دوران كودكی بیماری آبله مرغان را در فرد سبب شده است.
این ویروس در سیستم عصبی بدن پنهان می شود و هنگامی كه سیستم ایمنی تضعیف می شود خود را به شكل بیماری زونا نمایان می كند.
ویروس "واریسلازوستر" جزء خانواده ویروس های "هرپس" كه تبخال را ایجاد می كند است، لغت زوستر به معنی تسمه یا كمربند است. در بیماری زونا درد شدید و سوزنده ای به صورت ثابت در طول یك مسیر عصبی حس می شود و تاول های قرمزی چند روز بعد در محل درد ظاهر می شود كه رنگ تاول ها كم كم به تیرگی می گراید.
تاولهای قرمز و دردناك كه امكان دارد در هر جایی از بدن به وجود آیند. این تاولها 5 - 4 روز پس از آغاز علائم اولیه ظاهر می شوند.

تاولها معمولا روی یك نوار پهن پوست در امتداد مسیر رشته های عصبی حسی در یك ناحیه خاص پوست پدید می آیند.
تاولها را غالبا می توان در ناحیه قفسه سینه دید كه البته تنها در یك طرف بدن گسترش می یابند. از علائم شایع این بیماری می توان به موارد زیر اشاره کرد:
* تب و لرز خفیف
* احساس كسالت
* تهوع، دل پیچه یا اسهال خفیف
* درد روی قفسه سینه، صورت، یا درد سوزشی در پوست شكم بر حسب ناحیه ای كه گرفتار شده است.
* سن بالای 50 سال
* استرس
* وجود یك بیماری كه باعث كاهش مقاومت بدن شده باشد.
* استفاده از داروهای سركوب كننده ایمنی یا ضد سرطان
* جراحی یا تاباندن اشعه به نخاع
در حال حاضر نمی توان از آن پیشگیری به عمل آورد. واكسن های تحقیقاتی كه برای پیشگیری از آبله مرغان در حال آزمایش هستند نتوانسته اند جلوی زونا را بگیرند. البته فرد با یك بار گرفتن زونا، تا آخر عمر در برابر آن ایمن خواهد بود؛ مگر در موارد نادر.
* عفونت باكتریایی ثانویه در تاول های زونا
* درد مزمن، خصوصا در سالمندان، كه تا ماهها یا سالها در مسیر رشته های حسی محل قبلی وجود تاول ها باقی می ماند.
* زخم قرنیه
* عفونت دستگاه عصبی مركزی

* تشخیص معمولا تا زمان بروز بثور پوستی امكان پذیر نیست. قبل از آن، علائم ممكن است شبیه آپاندیسیت، جمع شدن مایع دور ریه یا سایر بیماری ها باشند.
* ندرتا آزمایش خون، كشت مایع تاول ها و نمونه برداری از پوست انجام می گیرد.
هدف اصلی درمان عبارت است از تخفیف خارش و درد تا حد امكان، كه برای این كار معمولا از داروهای مالیدنی و خوراكی استفاده می شود. دردی كه پس از پاك شدن تاول ها باقی می ماند را خیلی مشكل می توان درمان كرد و متأسفانه هیچ راه قطعی برای درمان آن وجود ندارد.
* در وان آبی بخوابید كه به آن نشاسته ذرت یا پودر جو دوسر اضافه شده باشد.
* سایر روشهای كاهش درد نیز مطرح هستند، اما تأثیر هیچ كدام به طور قطعی اثبات نشده است. این روشها عبارت هستند از: تحریك یا مالش متناوب، استفاده از جریان الكتریكی در پوست، اسپری سرد و قطع رشته های عصبی یا جراحی.
برای بهبودی سریع تر این كارها را انجام دهید
مسكن مصرف كنید
بهعنوان مسكن به جای آسپیرین از استامینوفن استفاده كنید به این صورت كه هر 4 ساعت 2 عدد قرص استامینوفن را میل كنید.
با مصرف ویتامین ها بدن را تقویت كنید
چنانچه مقدار بالای ویتامین ث و ب كمپلكس مصرف شود، سیستم ایمنی بدن تقویت خواهد شد. مصرف روزانه 2000میلی گرم ویتامین ث كفایت می كند.
همچنین خوردن روزانه 2 عدد قرص ویتامین ب كمپلكس یا یك عدد كپسول مولتی ویتامین مینرال كافی است. البته در این موارد حتما باید نظر پزشک معالج تان را جویا شوید.
پس از بروز تاول ها برای تسكین درد بهتر است به نكات زیر توجه كرد:
تاولها را دستكاری نكنید
چنان چه مقدار زیادی كرم و پماد روی پوست بمالید با تحریك پوست سبب تاخیر در بهبودی خواهید شد بنابراین بهتر است تاول ها را دستكاری نكنید.

از محلول كالامین استفاده كنید
هنگامی كه ایزوپروپیل الكل به میزان 20 درصد و فنلومنتول به میزان یك درصد به لوسیون كالامین اضافه شود محلولی به دست می آید كه در بهبود تاولها بسیار مؤثر است. از این محلول ها تنها طی یك روز به مقداری كه تاول ها خشك شده و روی شان پوسته ببندد، استفاده كنید و دیگر از آن استفاده نكنید.
خمیر آسپیرین با كلروفوم را به كار ببرید
از پزشك داروساز تقاضا كنید كه این فراورده را برای شما تهیه كند. دكتر داروساز 2 عدد قرص آسپیرین را پودر كرده و 2 قاشق غذاخوری كلروفوم به آن می افزاید تا به صورت خمیر در آید.
حال شما با تكه ای پارچه تمیز، خمیر را به آرامی روی ناحیه مجروح بمالید، خمیر را چندین بار در روز به كار برید.
به خاطر داشته باشید كه اگر به آسپیرین حساسیت دارید از این فراورده استفاده نكنید.
كلروفوم بقایای صابون، روغن و سلول های مرده پوست را حل می كند و به این ترتیب آسپیرین می تواند به درون لایه های پوست نفوذ یابد و از انتقال درد توسط پایانههای عصبی جلوگیری كند. پس از به كار بردن این خمیر در عرض 5 دقیقه احساس درد كمتری خواهید داشت. تاثیر این مسكن ساعت ها بهجای می ماند.
از پوشش مرطوب استفاده كنید
حوله ای را در آب سرد فرو برده و بعد از آبكشی روی ناحیه صدمه دیده قرار دهید. هر چه آب خنك تر باشد احساس بهتری خواهید داشت. تاثیر این عمل مانند قرار دادن یخ روی پوست سوخته شده است. به این دلیل بهتر است از رسیدن گرما به پوست آسیب دیده نیز جلوگیری كنید.
عفونت روی تاول را با آب اكسیژنه بشویید
اگر تاول ها عفونی شدهاند بهتر است روی آن ها را با محلول آب اكسیژنه 6 درصد ضد عفونی كنید یا آن كه از پمادهای آنتی بیوتیك نظیر "جنتامایسین" استفاده كنید.
|
|
| یکی دیگر از بیماریهای جنسی زگیل ناحیه تناسلی است که عامل ویروسی دارد . | |
| زگیل تناسلی، یک بیماری ویروسی منتقله از طریق جنسی است که هر دو جنس را مبتلا می کند. این بیماری ضایعات پوستی به شکل برامدگیهای تو پر و کوچک در پوست یا مخاط ناحیه تناسلی ایجاد می کند که فاقد درد یا خارش می باشند. زگیلها می توانند از چند هفته تا چند ماه بعد از تماس با فرد آلوده ایجاد شوند. عامل ایجاد کننده ویروسی به نام ویروس پاپیلومای انسانی است که به نظر می رسد در ایجاد برخی بدخیمی ها نیز نقش دارد.این ویروس مشابه با ویروس ایجاد کننده ی زگیل معمولی است ولی در مقایسه با آن از قدرت انتقال بیشتری برخورداراست. ضایعات بیشتر در نواحی مرطوب ایجاد می شوند. انتقال: از طریق تماس مستقیم با زگیل تناسلی صورت می گیرد که حاوی ویروس است و می تواند از طریق ارتباط جنسی، تماس با ترشحات تناسلی و لباس آلوده و همچنین از طریق مادر به نوزاد در هنگام تولد منتقل شود.
علايم زگیل تناسلی: 1- برآمدگی های پوستی توپری به ابعاد حدود ٢ تا چند میلیمترهستند كه ممکن است به صورت متعدد وحتی خوشهای باشند. 2- فاقد درد، سوزش و خارش بوده ومسری تر از زگیل معمولی سایر نواحی بدن هستند.
اگرچه زگیلهای کوچک بدون درمان نیز پس از مدتی خود به خود از بین خواهند رفت اما از آنجا که این بیماری می تواند زمینه ساز بدخیمی باشد باید در پی درمان و پیگیری بود. احتمال عود بیماری نیززیاد است. زگیل تناسلی ممکن است درمردان منجر به انسداد ادراری ویا در زنان موجب ایجاد سرطان گردن رحم گردد. پیشگیری: 1- تا زمان بهبودی کامل ضایعات باید ازارتباط جنسی خودداری شود زیرا احتمال انتقال زیاد است. 2- استفاده از کاندوم در سایرمواقع احتمال ابتلا را کاهش می دهد. 3- همچنین از خراشیدن و دستکاری ضایعات باید پرهیز نمود چرا که موجب انتقال آلودگی شده ویا ممکن است عفونت ثانویه باکتریایی روی دهد. 4- رعایت بهداشت و تمیز وخشک نگه داشتن محل ضایعات به بهبودی کمک می کند. 5- همچون سایر بیماریهای جنسی بهترین راه پشگیری، ارتباط جنسی معقول ومطمئن است. 6- واکسن جدیدی را که (FDA)سازمان تائید غذا و داروی آمریکا در سال 2006 برای پیشگیری از چهار گونه از ویروسهای زگیل به نام گارداسیلGardasilساخته شد، مورد تائید قرار داد که می توان آنرادر سه نوبت به فاصله 6 ماه جهت پیشگیری تزریق نمود. 5- ( دیده شدن بیماری در كودكان می تواند مطرح کننده ی احتمال سوءاستفاده جنسی از کودکان باشد، اگرچه احتمال انتقال از مادر در هنگام تولد نیز وجود دارد.)
درمان: روش درمان توسط پزشک و با توجه به محل درگیری و اندازه ضایعات تعیین می شود.بسته به نظر پزشک درمان استفاده از داروهای موضعی مثل پودوفیلین، استفاده از کرایوتراپی ونیتروژن مایع، تا استفاده از لیزر یا جراحی متفاوت است. پیگیری توسط آزمون پاپ اسمیدر خانمها باید به صورت جدی
مد نظر قرار گیرد. ممکن است در این زمینه حتی به بررسیهای بیشترمانند
نمونه گیری از بافت نیز نیاز باشد.درمان کامل ضایعات توصیه می شود.
تهیه و ترجمه : گروه سلامت سیمرغ ـ دکتر سمیرا سرخوش
اختصاصی سیمرغ www.seemorgh.com/health
|
|
|
| فرض كنید كه در یك دنیای دیگر وارد شدهاید و از بین اعضای بدن برای زندگی خود فقط باید سه عضو را انتخاب كنید. كدام اعضا را انتخاب میكنید؟ احتمالا.... | |
| از این 5 عضو حیاتی غافل نشوید.
فرض كنید كه در یك دنیای دیگر وارد شدهاید و از بین اعضای بدن برای زندگی خود فقط باید سه عضو را انتخاب كنید. كدام اعضا را انتخاب میكنید؟ احتمالا قلب یكی از آنهاست. مغز چطور؟ آیا ریه را انتخاب نمیكنید؟ پس غذا خوردن و معده را باید فراموش كنید! اما اینها فقط فرض هستند. نمیتوان از بین اعضای بدن انتخابی انجام داد، همهی عضوها حیاتی هستند و باید ازهمهی اعضا به بهترین شكل محافظت كنید. اما اگر اعضای بدن شما میتوانستند از بین مطالب مختلف یكی را برای محافظت خود انتخاب كنند، احتمالاً این مقاله انتخاب آنها بود. ریهها : اگر فكر میكنید كیسهی هوای ماشین شما تكنولوژی پیشرفتهای دارید، لحظهای به ریههای خود فكر كنید. ریهها اكسیژن هوا را میگیرند و آن را وارد خون میكنند و دی اكسید كربن را خارج میكنند. ولی این تنها كار ریه نیست. ریهها باكتریها و ویروسها را كه با هوا وارد ریهی شما میشوند پاكسازی میكنند. موثرترین عملكرد ریه بالا بردن سطح انرژی بدن و كاهش عفونتهایی است كه از طریق هوا منتقل میشوند. بهترین راه حفاظت از ریه : پرخوری و زیاده روی در مصرف چربیها فقط برای قلب ضرر ندارد. اضافه وزن فشار بیاندازهای به ریهها وارد میكند. چربی اضافی در قفسه سینه باز شدن ریهها را هنگام پر شدن هوا محدود میكند. خوشبختانه حتی كاهش مختصری در وزن، تاثیر بزرگی دارد. تحقیقات نشان میدهند كه 10% كاهش وزن حجم ریه را 5% افزایش میدهد. میزان كربوهیدرات غذا را كاهش دهید و بر میزان فلاونوئید مصرفی خود بیافزایید. فلاونوئید یك ماده آنتیاكسیدان است كه عملكرد ریه را بهبود میبخشد و در سیب وجود دارد. تحقیقات نشان میدهد در افرادی كه حداقل 2 بار در هفته سیب میخورند احتمال ابتلا به آسم 32% كمتر است. یك مطالعه نشان میدهد كه مصرف یك سیب در روز خطر ابتلا به سرطان ریه را 40% كاهش میدهد. كلیهها: كلیهها از لحاظ ارزش قابل قیمتگذاری نیستند و بسیار ارزشمندند. این دو ارگان آب اضافی بدن و مواد زاید خون را تصفیه میكنند. اما این تنها كار آنها نیست. بلكه مایعات بدن، نمك و اسیدها راتنظیم میکنند. بهترین راه حفاظت از كلیهها : سنگ كلیه بسیار دردناك است. اما اگر میخواهید بزرگترین خطری كه كلیه را تهدید میكند بشناسید باید بدانید كه فشار خون بالا به مرور زمان عروق كلیه را تخریب میكند و عملكرد كلیه را از بین میبرد و حتی فشار خون را بالاتر نیز میبرد. اگر این مشكل درمان نشده باقی بماند ممكن است منجر به مرگ شود. علاوه بر كنترل فشارخون، مصرف سدیم كمتر و آب و پتاسیم بیشتر و مصرف گوشت ماهیچهگاو نیز برای كلیه مفید است. مطالعات نشان میدهد مصرف گوشت ماهیچه گاو فشار خون را كاهش میدهد. ورزش نیز موجب تنظیم فشار خون میشود. كیسهی صفرا: كیسه صفرا مخزن بسیار با ارزشی است. این عضو گلابی شكل كه صفرای تولید شده در كبد را ذخیره میكند به هضم چربیها در رودهی كوچك كمك میكند. اگر از سنگ كیسهی صفرا در امان بمانید بهترین راه حفاظت از كیسه صفرا: سنگ كیسهی صفرا قطعهی كوچكی ازكلسترول است كه كریستالی شدهاست. تا وقتی كه سنگ كیسهی صفرا در مجرای صفرا گیر نكند دردناك نمیشود. یك راه ساده وجود دارد كه خطر سنگ صفرا را نسبتا كاهش میدهد. تحقیقات نشان میدهد كه ورزش 30 دقیقه ای روزانه میتواند باعث پیشگیری از ایجاد سنگ كیسه ی صفرا شود. فیبرهای محلول و ویتامین c كه در میوه ها موجود است نیز احتمال بروز سنگ كیسهی صفرا را كاهش میدهد. لوزالمعده (پانكراس) : این عضو ارزشمند كه بین معده و ستون مهرهها واقع شدهاست انسولین را برای تنظیم قندخون و متابولیسم بدن ترشح میكند. همچنین آنزیمها و موادی را ترشح میكند كه برای بدن حیاتی هستند. برای حفاظت از پانكراس: اگر در مقابل سنگ كیسهی صفرا در امان بمانید خطر ابتلا به التهاب پانكراس در شما كاهش مییابد. در این بیماری ملتهب شدن پانكراس ایجاد میشود كه میتواند در اثر وجود سنگ ایجاد شود. اگر از التهاب پانكراس پیشگیری كنید میتوانید خطر ابتلا به سرطان بسیار كشندهی پانكراس را نیز كاهش دهید. میوهی تازه و سبزیجاتی مانند سیبزمینی خطر سرطان پانكراس را 49% كاهش میدهد. مطالعات نشان میدهند كه مصرف منظم گوجهفرنگی و محصولاتی كه حاوی آن است احتمال بروز سرطان پانكراس را 31% كاهش میدهد. علت این تاثیر رنگدانهی قرمز رنگی است كه لیكوپن نام دارد. تاثیر این رنگدانه قبلا در مبارزه با سرطان پروستات اثبات شده بود. كبد: الكل مواد مختلف و سمومی كه وارد بدن میشود توسط كبد پاكسازی میشوند. این عضو صفرا را میسازد. همچنین كبد باكتریها را از جریان خون پاك میكند، آهن بدن را ذخیره میكند و گلوكز را به گلیكوژن تبدیل میكند تا انرژی را ذخیره كند. بهترین راه حفاظت از كبد: اگر مشروبات الكلی مصرف نكنید و غذاهای سالم مصرف كنید عمر كبد زیاد میشود. مطالعات نشان میدهد كه مصرف غذاهای سالم و عدم مصرف الكل از خطر ابتلا به التهاب كبد و سرطان كبد میكاهد. قهوه
سرشار از آنتی اكسیدان است و مطالعات نشان میدهد كه تركیبات قهوه عامل
سرطانزای كبد را مهار میكند. تحقیقات نشان میدهد كه قهوهی متوسط كه كمتر
برشته شده، از قهوهی تیره، آنتیاكسیدان بیشتری دارد.
|
|
|
| آنفولانزا یک عفونت ویروسی است که بینی، گلو و ریه را در گیر می کند. | |
| آنفولانزا چیست؟
آنفولانزا یک عفونت ویروسی است که بینی، گلو و ریه را در گیر می کند. علائم این بیماری شامل تب، درد بدن، سر درد، خستگی، بی اشتهایی،سرفه ی خشک، احساس خشکی یا زخم در گلو می باشد که به صورت ناگهانی ایجاد می شوند. آنفولانزا با سرماخوردگی متفاوت است و علائم شدید تری دارد. بیشتر افراد بدون عارضه خوب می شوند امابرخی اوقات عفونت باکتریایی هم به آن اضافه می شود مانند عفونت گوش، فونت سینوسها، و یا التهاب مجاری هوایی (برونشیت). مراقبت
خوب در منزل می تواند از ایجاد این عوارض جلوگیری کند. عفونت ریه ها عارضه
ی خطرناکتری است که ممکن است در برخی افراد ایجاد شود. کودکان زیر ٢سال ،
افراد بالای ٦٥سال و افرادی که بیماری جدی دارند بیشتر دچار این وارض شده و
ممکن است در بیمارستان بستری گردند. آنفولانزا یک بیماری ویروسی است.ویروسهای آنفولانزای ( آ ) و ( ب ) بیماری را ایجادمی کنند. ویروس نوع ( آ ) معمولاً عامل ایجاد کننده ی شیوع سالیانه ی آنفولانزا است. این ویروسها مدام در حال تغییر خود هستند و انواع جدیدی ایجاد می کنند که خصوصیات متفاوتی دارد.به همین دلیل ساختمان ویروس از سالی به سال دیگر تغییر می کند و واکسنها و حتی داروها برای اثر بخشی باید تغییر کنند. علائم بیماری چیست؟ آنفولانزا چگونه تشخیص داده می شود؟ پزشکان بیماری را از روی علائم آن تشخیص می دهند. با این وجود آزمایشهایی جهت کمک به تشخیص وجود دارند. درمان آنفولانزا : داروهای ضد ویروسی برای کاهش شدت و طول مدت علائم وجود دارند اما درمانهای خانگی می توانند موثر باشد. بیشتر افراد بدون مصرف دارو خوب می شوند. مصرف مایعات، استراحت، و بخور برای مرطوب کردن مجاری تنفسی کمک کننده است. از پزشک خود درخواست تجویز آنتی بیوتیک نکنید چون آنتی بیوتیک تنها بر عفونت باکتریایی تاثیر دارد. مصرف بیش از حد مکملها و ویتامینها نیز تاثیری بر شدت و طول دوره ی بیماری ندارد. داروهای ضد ویروسی نیز وجود دارند که بیشتر در سالمندان و کسانی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند ودرمعرض خطر عوارض هستند به کار می رود. درمان دارویی باید در دو روز اول آغاز علائم بیماری شروع شود و گرنه تاثیر زیادی نخواهد داشت. داروها در مقابل همه ی انواع ایجاد کننده ی آنفولانزا موثر نیستند. پیشگیری: با تزریق واکسن به صورت هر ساله، می توان از ابتلا به آنفولانزا پیشگیری کرد.
مترجم:دکتر سمیرا سرخوش منبع:AOL
|
|
|
| . این ویروس بعد از ایجاد آبلهمرغان ، در همه افراد به صورت نهفته ، در مسیر رشتههای عصبی که از نخاع خارج میشوند، جایگزین میشود و منجر به بیماری زونا. ... | |
|
آبله مرغان یک عفونت شدیدا مسری است که علامت و مشخصه آن ضایعات پوستی (بثورات وزیکولی varicella zouster) میباشد. بیماری آبلهمرغان توسط ویروس واریسلا زوستر که از خانواده هرپس ویروس است، ایجاد میشود. این ویروس بعد از ایجاد آبلهمرغان ، در همه افراد به صورت نهفته ، در مسیر رشتههای عصبی که از نخاع خارج میشوند، جایگزین میشود و فعالیت مجدد آن منجر به بیماری زونا یا هرپس زوستر Herpes zoster میگردد. این ویروس از راه قطرههای ریز در هوا یا تماس با ضایعات پوستی ، از فرد بیمار انتقال مییابد.انسان تنها مخزن ویروس آبلهمرغان است. یک بیماری شدیدا مسری است بطوری که میزان ابتلای آن در افراد حساس حداقل ۹۰ درصد میباشد. عمدتا در اواخر زمستان و اوایل بهار در نواحی معتدل بروز میکند. بیشترین گروه سنی مستعد ابتلا ۹-۵ ساله هستند بقیه موارد اغلب بچه های زیر ۱۵ سال است. در حدود ۱۰% بالای ۱۵ سال را درگیر میکند. در نواحی معتدل معمولا ۹۵-۹۰% افراد ویروس واریسلا زوستر را در دوران کودکی کسب میکنند. استفاده از داروهای سرکوب کننده دستگاه ایمنی بدن خطر بروز این بیماری را افزایش میدهد. علایم آبلهمرغان علایم عمومی ضایعات پوستی
انتقال یا سرایت بیماری
محتملترین راه سرایت بیماری از طریق سیستم تنفسی و ترشحات تنفسی است. راه دیگر انتقال تماس مستقیم با ضایعات پوستی بیمار مبتلا به آبلهمرغان یا زونا است. میزان انتقال در تماسهای خانوادگی ۹۰-۸۰% است. دوره سرایت آبلهمرغان از ۴۸-۲۴ ساعت قبل از ظهور ضایعات پوستی شروع میشود و تا وقتی است که تمام وزیکولها ضایعات پوستی دلمه بسته و خشک شوند و ضایعات آبدار وجود نداشته باشد. دوره نهفته (کمون) بیماری بین ۲۱-۱۰ روز است اما معمولا ۱۷-۱۴ روز طول میکشد. عوارض آبلهمرغان عفونت پوست: شایعترین عارضه عفونی آبلهمرغان ، اضافه شدن عفونت ثانویه باکتریال بر روی ضایعات پوستی است. علت این عفونت خراشیدگی آنها بدنبال خاراندن میباشد. همچنین برخی اوقات جای تاول در صورتی که تاول عفونی شود، باقی میماند. عفونت ریه: بیماری زونا: گاهی
پس از طی شدن سیر بیماری آبله مرغان ، ویروس در بدن به حالت
خفته باقی میماند (احتمالاً در ریشه اعصاب نزدیک نخاع ). این
ویروس خفته ممکن است سالها بعد دوباره بیدار شود و بیماری زونا را
ایجاد کند.این بیماری ناشی از فعال شدن دوباره ویروس واریسلا زوستر در رشته
عصبی نخاعی است که با درد شدید و ضایعات پوستی مشخص میشود.
سایر عوارض:
عبارتند از عفونت مغز یا یردههای مغزی بوسیله ویروس واریسلا زوستر ، التهاب قلب ، قرنیه ، مفاصل و کبد و پانکراس. سیر بیماری بهبود خود به خودی کودکان معمولاً در عرض ۱۰-۷ روز بهبود مییابند، در بزرگسالان این مدت بیشتر است و احتمال بروز عوارض در آنها بیشتر است. پس از بهبود ، فرد برای تمام عمر در مقابل آبله مرغان ایمنی دارد. آبلهمرغان در حاملگی درمان پیشگیری
واکسن: اخیرا نوعی واکسن زنده ضعیف شده واریسلا مورد تایید قرار گرفته است. این واکسن در کودکانی که از نظر ایمنی سالم هستند، استفاده میشود. ایمنوگلوبولین واریسلا زوستر (VZIG) VZIG حاوی آنتیبادی ضد ویروس واریسلا است که در موارد زیر استفاده میشود (در صورتی که این افراد تماس با بیمار داشته باشند.):
- بچههای با ضعف سیستم ایمنی - افراد طبیعی در سن بلوغ که حساس هستند (از نظر ایمنی) - خانمهای حامله - نوزادانی که در معرض آبلهمرغان مادر قرار گرفتند. - نوزادان با سن کمتر از ۲۸ هفتگی که در بیمارستان بستری شدهاند. در موارد بالا VZIG باید در عرض ۹۶ ساعت بعد از تماس تزریق شود. در صورت ابتلا به آبلهمرغان معمولا ایمنی برای تمام عمر باقی میماند و دو بار ابتلا به آبلهمرغان نادر است، ولی احتمال ابتلا به زونا در این فرد وجود دارد. تاثیر آبله مرغان مادر بر جنین آبله مرغان مادردر هفته های اول بارداری( یا تماس با فرد بیمار یا ناقل بیماری)
آبله مرغان مادرزادی می تواند از زن باردار به جنین وی سرایت کند. مشخصه این عفونت وزن کم هنگام تولد, آتروفی کورتکس مغز, حملات تشنج عقب افتادگی ذهنی, آب مروارید , کوریورتینیت , میکروسفالی, کلسیفیکاسیون های داخل مغزی و جوشگاه های سیکارتریس بدن و اندام ها می باشد.بطور کلی احتمال اینکه آبله مرغان مادر باعث ناهنجاری زنتیکی بچه بشه.. بین دو دهم درصد تا ۲.۵ درصد هست… یعنی از بین ۱۰۰۰ زن حامله ای که ابله مرغان گرفتن.. بین ۲-۲۵ نفرشون .. بچه هاشون دچارمشکل آبله مرغات مادرزادی میشن….درسته که زیاد نیست و لی به هرحال باید جانب احتیاط را رعایت کرد.شما اگر در دوران ۰-۲۰ سالگیتون واکسن آبله مرغان را تزریق کردین یا اینکه بهر حال حد اقل یکبار مبتلا به بیماری شدین… اصلا جای نگرانی نداره.. برای اینکه بدن شما به اندازه کافی سلول دفاعی داره تا اگه مجددا ویروس وارد بشه دفاع کنه… امااگر دوحالت اول را ندارین.. و در معرض بیمار ان آبله مرغان هستید… بهتر هرچه زودتر اون واکسن رو تزریق کنید.. درسته که احتمالش خیلی کمه اما ممکنه از بدشانسی , کودک شما جزء اون ۲.۵ درصد باشه…آبله مرغان مادردر هفته های آخر بارداری در نوزادان مادرانی که عفونت با این ویروس را دارند( به غیر از زونا) و بین ۵ روز قبل از زایمان و ۲ روز بعد از زایمان علایم بیماری را نشان داده اند سندرم واریسلای شدید نوزادی اتفاق می افتد که به نظر می رسد به علت فقدان انتقال آنتی بادی ها از طریق جفت باشد. این نوزادان سریعا باید یا یک ایمنو گلوبین بنام ZIG درمان شوند.خلاصه: اگه قبلا خودتون یک بار به بیماری مبتلا شدین.. یا اینکه واکسنشو زدین..جای هیچ گونه نگرانی نیست.. و هیچ اقدام دیگری هم لازم نیست… اما اگر او ن اتفاق ها نیفتاده.. بهتره از بیماران آبله مرغانی پرهیز کنید برای اینکه به احتمال ۲.۵ % بجه شما دچار نقص عضو میشه… |
.:: This Template By : web93.ir ::.