مراقبت از گیاهان آپارتمانی - بنجامین

بنجامین ( BENJAMINA )

گیاهی بسیار زیباست از خانواده انجیر ( موراسه ) که برگ های کوچک با رنگ سفید و سبز به صورت ابلق در آن دیده می شود. معمولاً بنجامین را به دلیل حساسیت بالا و مقاومت کم در برابر عوامل محیطی روی فیکوس بنجامین (عکس زیر) پیوند می زنند تا مقاومتر شود که در صورت مشاهده برگ های سبز یکنواخت بهتر است قطع شوند تا گیاه ابلق بهتر رشد کند.

نیازها

نور : به نور بیشتری نسبت به سایر گیاهان آپارتمانی نیازمند است اما تابش مستقیم آفتاب را تحمل نمی کند (معمولاً بهترین نور حالتی است که گلدان در زیر سایه بان جنوبی طوری قرار گیرد که آفتاب به گلدان گیاه برسد اما به برگ های گیاه آفتاب نتابد و برگ ها در سایه ( نور کامل ) باشند.

نکته : چون بنجامین نسبت به تغییر عوامل محیطی بسیار حساس است و با کمترین تغییری برگ های آن ریزش می کند از چرخاندن و جا به جایی گلدان بپرهیزید.

هنگامی که گیاه تازه خریداری شده را به خانه می آورید برخی از برگ های آن زرد یا قهوه ای می شوند؛ انتظار نداشته باشید برگ های زرد یا قهوه ای یا ریخته ، مجدداً رشد کنند؛ در عوض بهتر است مراقبت کنید که محیط گیاه کاملاً مناسب باشد. برگ هایی که از این پس می رویند می توانند رشد و نمو خوبی داشته باشند.

دما : حداقل درجه حرارت در زمستان 15 و در تابستان حداکثر 24 درجه. در زمستان حتماً باید در اتاق نگهداری شود (نسبت به سرما حساس است) .

آبیاری : در بین دو آبیاری اجازه دهید تا سطح خاک خشک شود ( باید به اندازه یک انگشت در زیر خاک را بازدید نمود، اگر خشک بود باید آبیاری بعدی صورت گیرد ). معمولاً در خانه ها به دلیل عدم رعایت این مسئله و آبیاری بیش از اندازه گیاه از بین می رود. بهتر است از آبی که چند ساعت در محیط بوده و هم دمای محیط است برای آبیاری استفاده شود، هرگز با آب سرد آبیاری نکنید .

خاک : بهترین خاک کمپوست ( خاکبرگ ) یا کود حیوانی یا خاک لوم است [مخلوطی از شن ، رس و مواد آلی ( برگ پوسیده ) ] .

تکثیر: تکثیر این گیاه در آپارتمان مشکل است؛ برای تکثیر از قلمه هایی که حداقل یک برگ همراه دارد استفاده شود.

نکته مهم : برای اشخاصی که در نگهداری گیاهان آپارتمانی تازه کار هستند نگهداری بنجامین توصیه نمی شود زیرا گیاه خیلی حساسی است. فیکوس بنجامینا (انجیر گریان) که بومی هندوستان است، چنانچه در شرایط مساعد محیطی قرار بگیرد گیاهی است که به سرعت محیط را از آن خود می کند و به سایر گیاهان اجازه رشد نمی دهد. در واقع بزرگترین درختی که در جهان وجود دارد نوعی فیکوس است که در هند واقع شده و مساحتی حدود 2 میلیون متر مربع را در بر گرفته است! (عکس تزیینی است)