مراقبت از گیاهان آپارتمانی - یوکا

(YUCCA ELEPHANTIPES)

گیاهی است زیبا از خانواده آگاواسه با برگ های کشیده و خنجری نوک تیز و به رنگ سبز ؛ این گیاه دو گونه دارد یکی که فاصله برگ ها در آن زیادتر است و گل نمی دهد و این نوع برای آپارتمان بیشتر توصیه می شود و نوع دیگر که فاصله برگ های آن کمتر است و گل هایی به شکل زنگوله واژگون و سفید و کرم رنگ می دهد و برای کشت در باغچه مناسبتر است.

هر دو گونه را می توان هم در آپارتمان و هم در باغچه نگهداری کرد.

این گیاه نسبت به شرایط نامساعد نور، دما و هوا بسیار مقاوم است و در هر جای خانه می توان از آن استفاده کرد و به همین دلیل در اکثر خانه ها دیده می شود.

نیازها

نور : به نور کافی احتیاج دارد، در آفتاب کامل می توان آن را نگهداری کرد؛ ولی در سایه پس از مدتی گیاه بد شکل می شود و فاصله برگ ها زیاد می گردد .

درجه حرارت: درجه حرارت مطلوب در زمستان 10 تا 16 درجه سانتیگراد است و در تابستان محتاج به نگهداری در خارج از اتاق است ولی کلاً از نظر دما در هر فصلی می توان آن را در اتاق یا خارج از خانه نگهداری نمود ( نسبت به سرما مقاوم است ).

آبیاری : در تابستان آن را همیشه مرطوب نگهدارید و هر 2 تا 3 روز یکبار آبیاری نمایید. در زمستان بین دو آبیاری اجازه دهید تا سطح خاک گلدان خشک شود.

کلاً اکثر گیاهان چون در زمستان به علت دمای پایین رشد نمی کنند به آب کمی نیازمند هستند.

خاک : خاک مناسب خاک لوم است که مخلوطی از شن رس و مواد آلی است.

تکثیر : جدا کردن پاجوش ها ( پا گیاه ) در بهار از گیاه مادر و کاشتن آنها. کاشتن قلمه در شن و ریشه دار کردن آن که در اوایل بهار بهتر جواب می دهد. البته اگر جوانه انتهایی گیاه را ببرید گیاه پس از مدتی در قسمت جوانه انتهایی دو یا سه شاخه می شود که از آنها می توانید برای قلمه زدن استفاده نمایید .

مراقبت از گیاهان آپارتمانی - بنجامین

بنجامین ( BENJAMINA )

گیاهی بسیار زیباست از خانواده انجیر ( موراسه ) که برگ های کوچک با رنگ سفید و سبز به صورت ابلق در آن دیده می شود. معمولاً بنجامین را به دلیل حساسیت بالا و مقاومت کم در برابر عوامل محیطی روی فیکوس بنجامین (عکس زیر) پیوند می زنند تا مقاومتر شود که در صورت مشاهده برگ های سبز یکنواخت بهتر است قطع شوند تا گیاه ابلق بهتر رشد کند.

نیازها

نور : به نور بیشتری نسبت به سایر گیاهان آپارتمانی نیازمند است اما تابش مستقیم آفتاب را تحمل نمی کند (معمولاً بهترین نور حالتی است که گلدان در زیر سایه بان جنوبی طوری قرار گیرد که آفتاب به گلدان گیاه برسد اما به برگ های گیاه آفتاب نتابد و برگ ها در سایه ( نور کامل ) باشند.

نکته : چون بنجامین نسبت به تغییر عوامل محیطی بسیار حساس است و با کمترین تغییری برگ های آن ریزش می کند از چرخاندن و جا به جایی گلدان بپرهیزید.

هنگامی که گیاه تازه خریداری شده را به خانه می آورید برخی از برگ های آن زرد یا قهوه ای می شوند؛ انتظار نداشته باشید برگ های زرد یا قهوه ای یا ریخته ، مجدداً رشد کنند؛ در عوض بهتر است مراقبت کنید که محیط گیاه کاملاً مناسب باشد. برگ هایی که از این پس می رویند می توانند رشد و نمو خوبی داشته باشند.

دما : حداقل درجه حرارت در زمستان 15 و در تابستان حداکثر 24 درجه. در زمستان حتماً باید در اتاق نگهداری شود (نسبت به سرما حساس است) .

آبیاری : در بین دو آبیاری اجازه دهید تا سطح خاک خشک شود ( باید به اندازه یک انگشت در زیر خاک را بازدید نمود، اگر خشک بود باید آبیاری بعدی صورت گیرد ). معمولاً در خانه ها به دلیل عدم رعایت این مسئله و آبیاری بیش از اندازه گیاه از بین می رود. بهتر است از آبی که چند ساعت در محیط بوده و هم دمای محیط است برای آبیاری استفاده شود، هرگز با آب سرد آبیاری نکنید .

خاک : بهترین خاک کمپوست ( خاکبرگ ) یا کود حیوانی یا خاک لوم است [مخلوطی از شن ، رس و مواد آلی ( برگ پوسیده ) ] .

تکثیر: تکثیر این گیاه در آپارتمان مشکل است؛ برای تکثیر از قلمه هایی که حداقل یک برگ همراه دارد استفاده شود.

نکته مهم : برای اشخاصی که در نگهداری گیاهان آپارتمانی تازه کار هستند نگهداری بنجامین توصیه نمی شود زیرا گیاه خیلی حساسی است. فیکوس بنجامینا (انجیر گریان) که بومی هندوستان است، چنانچه در شرایط مساعد محیطی قرار بگیرد گیاهی است که به سرعت محیط را از آن خود می کند و به سایر گیاهان اجازه رشد نمی دهد. در واقع بزرگترین درختی که در جهان وجود دارد نوعی فیکوس است که در هند واقع شده و مساحتی حدود 2 میلیون متر مربع را در بر گرفته است! (عکس تزیینی است)

مراقبت از گیاهان آپارتمانی - پپرومیا

PEPEROMIA

پپرومیا از گیاهان همیشه سبز و از خانواده ی پیپراسه (فلفلی ها) PIPERACEAE می باشد. دارای گونه های مختلف و اغلب دارای برگ گوشتی و نیمه گوشتی و جثه ای کوچک هستند. بیش از چهارصد گونه از این خانواده شناخته شده، منشأ این گیاهان، آمریکای جنوبی (برزیل) و آفریقای جنوبی و آفریقای مرکزی و به طور کلی مناطق گرمسیری است؛ حتی دیده شده که در مناطق گرمسیر روی تنه درختان می روید.

این گیاه اگرچه رشد سریعی ندارد، ولی در هر شرایطی در آپارتمان پرورش می یابد. معمولاً آنها را در تراریوم و باغ شیشه ای یا مجموعه ی گل های یک سبد پرورش می دهند.

اگرچه تعداد انواع این خانواده بسیار زیاد است، ولی فقط تعداد محدودی مورد توجه قرار گرفته و در آپارتمان ها پرورش داده می شوند و خاک آنها بایستی خاک پیت (خاک جنگل) باشد تا به خوبی رشد کند.

با توجه به شکل ظاهری و نحوه ی رشد، آنها را به سه گروه تقسیم نموده اند:

گروه اول: بوته ای که دارای دمبرگ های قرمز هستند و بعضی نیز برگ های گوشتی و قلبی شکل دارند .

گروه دوم: دارای ساقه های بلند و قرمز رنگ هستند و بعضی ساقه های گوشتی و برگ های گوشتی دارند و لبه ی برگ ها ارغوانی است و گاه سطح برگ با موهای بسیار ظریفی پوشیده شده است .

گروه سوم: گروه بالا رونده که به داربست یا قیم بسته می شوند و بالا می روند، یا این که از اطراف گلدان آویزان می شوند و دارای ساقه های قرمز و برگ های ظریف نقره ای و بعضی دارای برگ های سبز آبدار هستند و بخصوص برای گلدان های آویز بسیار مناسبند.

نگهداری

گیاه پپرونیا یك ساقه گل دهنده با شاتون های سبز رنگ تولید می كند كه ارزش زینتی ندارد. زمانی كه این گیاه به گل می رود كیفیت برگ ها و زیبایی گل های آن كمتر می شود. با حذف ساقه های گل دهنده می‌توان گیاه را به طور مرتب به حالت رویشی و نونهالی مشاهده كرد.

حرارت : این گیاه به سرمای زیاد مقاومت ندارد و حداکثر می تواند در زمستان 15 درجه سانتیگراد را تحمل نماید و در فصل رشد دمای 24 – 30 درجه برای آن بسیار مناسب است.

نور: مناطق پرنور یا نیمه سایه اطاق که دور از تابش مستقیم خورشید باشد، مناسب است. این گیاه در زیر اشعه ی چراغ فلورسنت پژمرده می شود.

آبیاری : این گیاه نیاز چندانی به آب ندارد. همیشه مقدار زیادی آب در برگ های آن وجود دارد و سطح خاک گلدان بین دو آبیاری باید کاملاً خشک شود، ولی نباید آبیاری آنقدر به تعویق بیفتد که برگ ها پژمرده شوند. در زمستان به آب ولرم نیاز دارد و مقدار آبیاری باید خیلی کمتر باشد.

ریشه آن سطحی است و گسترش چندانی ندارد و در هوای آلوده، زرد و خشک می شود. در صورت آب دادن زیاد اطراف یقه ساقه، موجب پوسیدگی آن می گردد.

رطوبت هوا : میزان رطوبت لازم حدود 50 درصد است. چنانچه رطوبت و حرارت و سرما از حد خود تجاوز نماید، لکه هایی بر روی سطح برگ ظاهر می گردد و برگ را بی حس می کند و برگ می افتد.

* هر دو ماه یک مرتبه سطح خاک گلدان را خراش دهید تا هوا به داخل آن نفوذ کند و در فصل بهار گلدان را در فضای آزاد در محلی سایه قرار دهید تا حالت طبیعی خود را به دست آورد.

خاک : هر اندازه قابلیت نفوذ خاک بیشتر باشد، ریشه و ساقه از پوسیدگی محفوظ خواهد بود. برای تهیه خاک، یک قسمت پیت، یک قسمت ماسه و یک قسمت خاک باغچه استفاده کنید و کف گلدان مقداری ماسه و سنگریزه بریزید.

تکثیر : پپرونیای ابلق یا سفید با قلمه های بذر و ساقه تكثیر می¬ شود؛ پپرونیای سبز با قلمه¬ های برگ و ساقه تكثیر می شود. پپرونیای معمولی که گیاهی است با برگ های چروكیده، كاملاً متفاوت با گیاهان دیگر این خانواده است و آن را به كمك برگ های كاملش تكثیر می كنند.

دستور کلی برای تکثیر: در بهار و تابستان از قلمه ی یک ساله گیاه استفاده نمایید. قلمه را به میزان 4- 5 سانتیمتر در ماسه ی شسته فرو کنید و در محلی که دمای آن 18 درجه باشد، در تاریکی قرار دهید. در مورد انواع گوشتی آن، برگ را روی سطح ماسه بخوابانید و روی آن ماسه شسته بریزید؛ پس از مدتی از انتهای رگبرگ ها ریشه ظاهر می گردد.

زمان مناسب برای تغییر گلدان، فصل بهار است و خاک مناسب برای آن مخلوطی از خاک چوب و تورب و ماسه است. گلدان را باید در محل کاملاً روشن و دور از اشعه ی مستقیم آفتاب قرار داد. در این صورت سنبله گل سفید یا کرم رنگی تولید می کند.

مراقبت از گیاهان آپارتمانی - برگ بیدی

(گروه ترادسكانتیا)The TRADESCANTIA Group

این گروه از خانواده ی كملیناسه و دارای گونه های متعدد است و بیشتر آنها را برای تزئین طاقچه ی گلخانه ها و پشت پنجره ها و بالكن های سرپوشیده نگهداری می كنند و احتیاج به خاك مرغوب و تقویت شده دارد.

تمام گیاهان این گروه دارای ساقه های رونده و برگ های بیضی شكل هستند كه اغلب با رنگهای متنوعی در طول برگ تزیین شده اند و برای پرورش در سبدهای آویزان بسیار مناسبند.

رشد آنها بسیار سریع  است و در فصل بهار و تابستان در فضای آزاد به خوبی پرورش می یابند. برای آنكه گیاه  پرپشت و زیبائی شود، لازمست سرشاخه های آنرا مرتباً قطع نمود و هر ماهه كود مایع تقویتی به آن داد. بسیاری از آنها گل های سفید یا سوسنی و شیری رنگی می دهند كه جنبه تزئینی ندارد. گلهای آنها بیشتر در اواخر فصل تابستان ظهور می كند، ولی در مناطق معتدل گرم، در اواخر بهار گل می دهند.

انواع مختلف ترادسكانتیا در شش تیره ی مختلف به شرح زیر بیان می گردد:

1-تیره ترادسكانتیا كه به نام یهودی سرگردان (wandering Jew) مشهور است، دارای واریته های مختلفی به قرار زیر است:

بلوسفلد دیانا واریه گاتا blossfeldiana variegate كه دارای ساقه های پرزدار و برگ های كرم رنگ و حاشیه ی سبز و زیر برگ ارغوانی است .

گونه های دیگر آن

: فلومی تنزیس واریه كاتا fluminesis variegataكه بر روی ساقه های باریك و بلند آن برگ های بیضی شكل كشیده  با خطوط سبز روشن و كرم و لبه سرخ رنگ می روید. نوع دیگر فلومی تنزیس تری كالر fluminesis tricolor و البوویتاتاalbovittataمی باشد.

2-تیره زبریناzebrineدارای ریشه های نابجاست و به سرعت در جهت نور رشد می كند. ساقه های گوشتی و ضخیم آن دارای برگ های سبز مایل به نقره ای با نوارهای سبز روشن با قرمز و سطح زیرین برگ ارغوانی روشن است. انواع مهم آن پندولاpendula و پرپوسی ایpurpusii می باشد.

3-تیره ی كالیسیا callisia دارای شاخه ای ترد و شكننده با رنگ ارغوانی روشن است. برگ ها دارای رگه های طولی به رنگ كرم  و پشت برگ ها ارغوانی است.

4-تیره سیانوتیس cyanotisدارای برگ های گوشتی پوشیده از پرزهای نرم و ساقه ارغوانی آن خود را به طرف پائین گلدان می كشاند.

5-تیره  ست كریزیا  setcreasea كه دارای گونه های متعدد بوده و برگ های دائمی دارد. ساقه  و برگ ها به رنگ ارغوانی تیره  است. گلهای زردرنگ بسیار كوچكی تولید می كند كه جنبه ی زینتی ندارد. از انواع آن پورپورآ یا  قلب ارغوانی است  كه رنگ ارغوانی خود را پس از مدتی كه در سایه بماند از دست می دهد.

6-تیره سیدرازیسsiderasis دارای برگ های پهن و برجسته با رگبرگ های كرم و زرد است كه به موازات طول برگ كشیده شده و پرزهای قهوه ای رنگی دارد كه سطح برگ را پوشانده و سطح زیرین برگ قرمز رنگ است. از انواع آن فوسكاتاfuscata است كه احتیاج به نور فراوان دارد.

نگهداری

درجه حرارت – به سرمای زمستان بسیار حساسند و در كمتر از 8 درجه از بین می روند.

نور

– بسیاری از انواع گیاهان این خانواده احتیاج به نور فراوان و نور مستقیم خورشید دارند. در هر صورت باید آنها را در محل پرنور ساختمان قرار داد.آبیاری – در بهار و تابستان احتیاج به آبیاری روزانه دارند و در فصل زمستان هفته ای یك مرتبه آبیاری كافیست.

تكثیر

– در موقع تغییر گلدان در هنگام بهار قلمه های آنرا در ماسه شسته می كارند  و سال بعد به گلدان منتقل می كنند. فقط تكثیر سیدرازیس از طریق تقسیم ریشه است.

مشكلات پرورشی

- طویل شدن و كم برگ شدن شاخه ها؛ علت آن كافی نبودن نور محیط، كم آبی و كمبود مواد غذائی گیاه است. بایستی شاخه های باریك شده را قطع نمود و نسبت به رفع نواقص گیاه از جمله تغذیه با كود محلول تقویتی اقدام كرد.

- زائل شدن رنگ برگ ها؛ علت آن كافی نبودن نور است.

- شاخه ها سست و خم  می شود و برگ ها زرد، و نقاط قهوه ای رنگی در سطح برگ ظاهر می گردد. علت آن كمبود آب است  ولی در هر صورت بین دو آبیاری بایستی خاك سطح گلدان كاملاً خشك گردد.

- نوك برگ ها قهوه ای شده و چروك می خورد. علت آن خشكی هوا و وجود كنه قرمز در زیر دمبرگ هاست. بایستی برگ های آسب دیده را قطع نمود و سطح برگ ها را با غبارپاش شستشو داد. چنانچه آلودگی شدید باشد، هر 15 روز یك مرتبه از اول بهار تا آخر فصل تابستان با محلول دو در هزار مالاتیون سمپاشی می نمایند.

منبع: پرورش گل در باغ، خانه، و آپارتمان؛ تالیف مهندس حسن حسنی زاده

عكس ها از اینترنت

اس ام اس و پیام تبریک روز ولنتاین، متن های زیبا تبریک ولنتاین به همسر و دوست

دانلود رایگان مجموعه کارت ویزیت لایه باز فوق العاده زیبا / بیش از 2000 کارت ویزیت رنگارنگ و حرفه ای

مقایسه ی روز /  گران‌ترین و ارزان‌ترین خودرو‌های بازار ایران کدامند؟ با عکس

سرگرمی قشنگ اینکه اگه زنای سلبریتی‌، مرد بودن چه شکلی می‌شدند؟خخخ

تست شخصیت شناسی جدید و واقعی ؛ کدوم حیوان را زودتر می‌بینی؟؟

چطوری یک پست وایرال با کیفیت در اینستاگرام بنویسیم؟

علی ضیا و حقیقت هایی که به کام مسئولین تلخ بوده است!!