اطلاعات عمومی

آیا می‌دانید که چه نوع غذاها و خوردنی‌هایی متناسب با نوع گروه خونی شما هستند و با توجه به گروه خونی خودتان چه غذاهایی باید بخورید و یا از مصرف چه خوردنی‌هایی باید پرهیز کنید؟

 متخصصان تغذیه در پاسخ به این سوال می‌گویند؛ هر گروه خونی در زمان متفاوتی از تاریخ تکامل بشری، شکل گرفته است و بنابراین ما باید رژیم‌های غذایی خود را مطابق با رژیم غذایی اجدادمان در زمان تکامل گروه خونی مشابه در بدن آن‌ها هماهنگ کنیم.

آن‌ها تاکید دارند: اگر غذاهایی را بخورید که متناسب و سازگار با گروه خونی خودتان هستند، می‌توانید به راحتی آن‌ها را هضم کنید، وزنتان کاهش یابد و سلامت و شادی بیشتری را تجربه کنید.

به گزارش سایت اینترنتی مرکز مطالعات پزشکی مایوکلینیک، افرادی که گروه خونی آن‌ها «O» است، در واقع قدیمی‌ترین گروه خونی را به لحاظ سابقه تکامل بشری دارند و بنابراین با این گروه خونی اگر از رژیم غذایی یک شکارچی مثل اجداد انسان در آن زمان پیروی کند، احساس بهتری خواهد داشت.این افراد تمایل دارند که سطح زیادی از انرژی را دریافت کنند و بسیار سازمان یافته هستند.

برای افراد با گروه خونی «O» توصیه می‌شود که رژیم غذایی حاوی پروتئین زیادی باشند و اگر این گروه فقط سبزی خوار باشند، دائم احساس گرسنگی می‌کنند و در نتیجه به خوردن تنقلات روی می‌آورند که در نتیجه با مشکلاتی در میزان قند خون و متابولیسم مواجه خواهند شد. این افراد می‌توانند آزادانه گوشت لخم و ماهی مصرف کنند، اما از خوردن زیاد لبنیات یا کربوهیدارت‌ها باید خودداری کنند.

از نظر ورزش کردن هم این گروه باید در روز یک ساعت، فعالیت بدنی داشته باشند و ترجیحا در هنگام صبح به جای عصر ورزش کنند. برای این اشخاص شنا، پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری توصیه می‌شود.

در مورد گروه خونی «B» نیز، هیچ گروه خونی دیگری به اندازه «B» مظهر میانه‌روی نیست. این گروه خونی در زمانی تکامل یافته که انسان‌ها بیشتر سفر می‌کردند و بنابراین گوشت، سبزیجات و غلات به شیوه‌ای متعادل‌تر مصرف می‌شده‌اند. اگر گروه خونی شما «B» است، باید بدانید که به طور کلی طبعی قوی‌تر و سالم‌تر دارید و بسیار واقع بین و عمل گرا هستید.

برای افرادی که گروه خونی «B» دارند، رژیم غذایی ترکیبی از رژیم گروه خونی «A» و «O» است. یعنی از هر چیزی می‌توانند کمی بخورند و این گروه به طور کلی خوش شانس‌تر هستند، چون راحت‌تر می‌توانند وزن از دست بدهند. گروه خونی «B» می‌توانند به راحتی گوشت، ماهی، قهوه، سبزیجات و غلات عاری از گندم استفاده کنند و از خوردن غذاهای فرآوری شده باید خودداری کنند.

این افراد بهتر است تمرینات ورزشی ملایمی را انجام دهند که هم از جسم و هم از مغزشان استفاده کنند و اما در مورد گروه خونی «A» باید گفت که این گروه خونی کمی دیرتر از گروه خونی «O» تکامل یافته است، یعنی زمانی که بشر به جای شکار، کشاورزی می‌کرده است. بنابراین افراد با گروه خونی «A»، پروتئین کمتر، اما غلات بیشتر احتیاج دارند. گروه خونی «A» اغلب خلاقیت بالایی دارند و در عین حال که بسیار حساس هستند، می‌توانند حلال مشکلات خوبی هم باشند. این اشخاص باید گوشت کمتر، اما سبزیجات بیشتر بخورند.

آن‌ها در مصرف مغز خشکبار، دانه‌ها، غلات، پاستا، میوه و سبزیجات کاملا آزاد هستند، اما در خوردن لبنیات به ویژه‌ اگر آلرژی دارند و نیز از مصرف زیاد گوشت، باید پرهیز کنند.

افراد با گروه خونی «A» نسبت به «O» به فعالیت و تحرک کمتری نیاز دارند و برای آن‌ها فقط ۳۰ دقیقه نرمش آرام در روز مثل یوگا، تای‌چی یا پیاده روی در فضای آزاد، بسیار مناسب است و بالاخره گروه خونی «AB» که ترکیبی از گروه «A» و گروه «B» است و افراد با گروه خونی «AB» می‌توانند ترکیبی از رژیم غذایی هر دو گروه را داشته باشند.

این افراد دارای خلاقیت هستند و مغز خوبی برای تجارت و کنار آمدن و سازگاری با مردم دارند. این گروه باید از خوردن زیاد گوشت پرهیز کنند و همیشه در رژیم غذایی خود سبزیجات را بگنجانند.

بهترین خوردنی‌ها برای گروه خونی «AB» ماهی، سبزیجات، کربوهیدارت‌ها و غلات است، اما گوشت زیادی برای این گروه مفید نیست و باید از آن پرهیز کنند. از نظر فعالیت بدنی به این گروه توصیه می‌شود که ترکیبی از فعالیت‌های آرام مثل یوگا و نیز جلساتی از تمرینات اندکی پرتحرک‌تر مثل پرش سبک را داشته باشند.

غلام‌حسين ساعدی - پنجشنبه سیزدهم آبان 1389
ژول ورن - پنجشنبه سیزدهم آبان 1389
آنه ماری شمیلآنه ماری شمیل - پنجشنبه سیزدهم آبان 1389
مجید درخشانی - پنجشنبه سیزدهم آبان 1389
لوئی کان - پنجشنبه سیزدهم آبان 1389
نادر اردلان - پنجشنبه سیزدهم آبان 1389
سانتیاگو کالاتراوا - پنجشنبه سیزدهم آبان 1389
رنتسو پیانو - پنجشنبه سیزدهم آبان 1389
نیکلاس گریمشاو - پنجشنبه سیزدهم آبان 1389
چارلز جنکز - پنجشنبه سیزدهم آبان 1389
کامران دیبا - پنجشنبه سیزدهم آبان 1389
علي‌اكبر جلالی - پنجشنبه سیزدهم آبان 1389
علی شيرازپور پرتو (شين پرتو) - پنجشنبه سیزدهم آبان 1389
استيفن هاوكينگ - پنجشنبه سیزدهم آبان 1389
مرتضی ممیز - پنجشنبه سیزدهم آبان 1389
دیمیتری اوانوویچ مندلیف - پنجشنبه سیزدهم آبان 1389
امير خواند محمد بن امير برهان الدين خاوند شاه - پنجشنبه سیزدهم آبان 1389
ابوالمعالي نصرالله بن محمد بن عبدالحميد منشي - پنجشنبه سیزدهم آبان 1389
احمد بن عمر بن علي النظامي العروضي السمرقندي - پنجشنبه سیزدهم آبان 1389
مسعود سعد سلمان - پنجشنبه سیزدهم آبان 1389
ایرج میرزا - پنجشنبه سیزدهم آبان 1389
محمود شبستری - پنجشنبه سیزدهم آبان 1389
شهاب الدین سهروردی - پنجشنبه سیزدهم آبان 1389
ابو نصر فارابی - پنجشنبه سیزدهم آبان 1389
شمس تبریزی - پنجشنبه سیزدهم آبان 1389
چارلی چاپلین - پنجشنبه سیزدهم آبان 1389
شیخ بهایی - پنجشنبه سیزدهم آبان 1389
ژاندارک - پنجشنبه سیزدهم آبان 1389
شاه نعمت الله ولی - پنجشنبه سیزدهم آبان 1389
ابوالقاسم حسن عنصری بلخی - پنجشنبه سیزدهم آبان 1389
مولانا جلال الدين محمد بلخي - مولوی - پنجشنبه سیزدهم آبان 1389
خواجه جلال الدین (یا شمس الدین) محمد بن محمد بن محمود الحافظ البخاری - پنجشنبه سیزدهم آبان 1389
جورج جان تامسون - پنجشنبه سیزدهم آبان 1389
بابا طاهر عریان - پنجشنبه سیزدهم آبان 1389
مهدي اخوان ثالث م.اميد - پنجشنبه سیزدهم آبان 1389
بیهقی - پنجشنبه سیزدهم آبان 1389
خواجه عبدالله انصاری - پنجشنبه سیزدهم آبان 1389
نیلز هنریک دیوید بوهر - پنجشنبه سیزدهم آبان 1389
ابوالمجدود مجدودبن آدم سنايي - پنجشنبه سیزدهم آبان 1389
بیدل - پنجشنبه سیزدهم آبان 1389
رشیدالدین میبدی - پنجشنبه سیزدهم آبان 1389
محمد فریدالدین عطار نیشابوری - پنجشنبه سیزدهم آبان 1389
محمدعلی بهمنی - پنجشنبه سیزدهم آبان 1389
دقیقی - پنجشنبه سیزدهم آبان 1389
ایمانوئل کانت - پنجشنبه سیزدهم آبان 1389
بزرگ علوی - پنجشنبه سیزدهم آبان 1389
آلفرد نوبل - پنجشنبه سیزدهم آبان 1389
آلساندور جوزپه آنتونیو آنستازیو ولتا - پنجشنبه سیزدهم آبان 1389
ابن خلدون - پنجشنبه سیزدهم آبان 1389
مهدي اخوان ثالث م.اميد - پنجشنبه سیزدهم آبان 1389

محمد حسن گنجی - پنجشنبه سیزدهم آبان 1389
یوهان کپلر - پنجشنبه سیزدهم آبان 1389
صائب تبریزی - پنجشنبه سیزدهم آبان 1389
احمد بهمنیار - پنجشنبه سیزدهم آبان 1389
رابرت هوک - پنجشنبه سیزدهم آبان 1389
محمد رضا شفیعی کدکنی - پنجشنبه سیزدهم آبان 1389
هوشنگ گلشیری - پنجشنبه سیزدهم آبان 1389
رابرت نوزیک - پنجشنبه سیزدهم آبان 1389
شمس کسمائی - پنجشنبه سیزدهم آبان 1389
محمدرضا صیاد - پنجشنبه سیزدهم آبان 1389
خسرو گلسرخی - پنجشنبه سیزدهم آبان 1389
غلامحسین یوسفی - پنجشنبه سیزدهم آبان 1389
پائولو كوئليو - پنجشنبه سیزدهم آبان 1389
ويلارد ون اورمن كواين - پنجشنبه سیزدهم آبان 1389
هنری برگسون - پنجشنبه سیزدهم آبان 1389
لودويگ ويتگنشتاين - پنجشنبه سیزدهم آبان 1389
ریچارد مروین هر - پنجشنبه سیزدهم آبان 1389
اسپینوزا - پنجشنبه سیزدهم آبان 1389
آيزايا برلين - پنجشنبه سیزدهم آبان 1389
آلبرت انیشتین - پنجشنبه سیزدهم آبان 1389
محسن کاوه راد - پنجشنبه سیزدهم آبان 1389
آندره ماری آمپر - پنجشنبه سیزدهم آبان 1389
احمد کسروی - پنجشنبه سیزدهم آبان 1389
احمد شاه مسعود - پنجشنبه سیزدهم آبان 1389
پرویز یاحقی - پنجشنبه سیزدهم آبان 1389
احمد رسول‌زاده - پنجشنبه سیزدهم آبان 1389
لطفي زاده - پنجشنبه سیزدهم آبان 1389
هاشم رفیعی تبار - پنجشنبه سیزدهم آبان 1389
مجید سمیعی - پنجشنبه سیزدهم آبان 1389
افسانه صفوي - پنجشنبه سیزدهم آبان 1389
کاظم معتمد نژاد - پنجشنبه سیزدهم آبان 1389
حمید نطقی - پنجشنبه سیزدهم آبان 1389
علاءالدين ابوالحسن بن علي بن ابي‌الحزم قرشي ( ابن نفیس - پنجشنبه سیزدهم آبان 1389
ملاصدرا يا صدرالمتألهين - چهارشنبه دوازدهم آبان 1389
میخائیل گورباچف - چهارشنبه دوازدهم آبان 1389
محمد حسین بهجت تبریزی معروف به شهریار - چهارشنبه دوازدهم آبان 1389
پروین اعتصامی - چهارشنبه دوازدهم آبان 1389
علی اکبر دهخدا - چهارشنبه دوازدهم آبان 1389
شارل. فردريك گائوس - چهارشنبه دوازدهم آبان 1389
خواجه نصیر الدین طوسی - چهارشنبه دوازدهم آبان 1389
اسحاق نیوتن - چهارشنبه دوازدهم آبان 1389
"لویی پاستور - چهارشنبه دوازدهم آبان 1389
ابوسعید ابوالخیر - چهارشنبه دوازدهم آبان 1389
"آنتوان لوران لاووازیه - چهارشنبه دوازدهم آبان 1389
ماری کوری - چهارشنبه دوازدهم آبان 1389
احمد پارسا - چهارشنبه دوازدهم آبان 1389
زرتشت - چهارشنبه دوازدهم آبان 1389
سالوادور دالی - چهارشنبه دوازدهم آبان 1389
نيكولاس كوپرنيک - چهارشنبه دوازدهم آبان 1389
ابوالحسن خان صدیقی - چهارشنبه دوازدهم آبان 1389

هوشنگ مرادی کرمانی - چهارشنبه دوازدهم آبان 1389
محمود حسابی - چهارشنبه دوازدهم آبان 1389
ابوالفتح عبدالرحمان منصور خازني - چهارشنبه دوازدهم آبان 1389
رضا مافي - چهارشنبه دوازدهم آبان 1389
ابراهيم پورداود - چهارشنبه دوازدهم آبان 1389
نصرالله خادم - چهارشنبه دوازدهم آبان 1389
محمد غفاری( کمال الملک) - چهارشنبه دوازدهم آبان 1389
ارنست رادرفورد - چهارشنبه دوازدهم آبان 1389
برنارد شاو - چهارشنبه دوازدهم آبان 1389
ولفگانگ آمادئوس موتسارت - چهارشنبه دوازدهم آبان 1389
بلز باسکال - چهارشنبه دوازدهم آبان 1389
سهراب سپهری - چهارشنبه دوازدهم آبان 1389
صوفی رازی - چهارشنبه دوازدهم آبان 1389
ر فلورتین اسمارانداچ - چهارشنبه دوازدهم آبان 1389
نیما یوشیج - چهارشنبه دوازدهم آبان 1389
حسن صباح - چهارشنبه دوازدهم آبان 1389
عباس میرزا - چهارشنبه دوازدهم آبان 1389
میرزاتقی‌خان امیرکبیر - چهارشنبه دوازدهم آبان 1389
ستارخان - چهارشنبه دوازدهم آبان 1389
ارد بزرگ - چهارشنبه دوازدهم آبان 1389
محمد مصدق - چهارشنبه دوازدهم آبان 1389
سورنا - چهارشنبه دوازدهم آبان 1389
بابک خرمدین - چهارشنبه دوازدهم آبان 1389
ابوريحان محمد بن احمد بيرونى - چهارشنبه دوازدهم آبان 1389
محمد بن زکریای رازی - چهارشنبه دوازدهم آبان 1389
ناصر خسرو قبادیانی - چهارشنبه دوازدهم آبان 1389
حافظ شیرازی، شمس الدین محمد - چهارشنبه دوازدهم آبان 1389
رودکی - چهارشنبه دوازدهم آبان 1389
ابن سینا (شیخ الرئیس ابو علی سینا) یا پور سینا - چهارشنبه دوازدهم آبان 1389
داریوش بزرگ - چهارشنبه دوازدهم آبان 1389
کورورش کبیر - چهارشنبه دوازدهم آبان 1389
شیخ مُصلِح الدین مُشرف بن عَبدُالله مشهور به سعدی شیرازی - چهارشنبه دوازدهم آبان 1389
عمر خیام - چهارشنبه دوازدهم آبان 1389
نادر شاه افشار - چهارشنبه دوازدهم آبان 1389
فردوسی بزرگ - چهارشنبه دوازدهم آبان 1389

موضوعات مرتبط:
• مشاهیر ایران و جهان

«غلام‌حسين ساعدی، الگوی بر حق رئاليسم جادويی برای نويسندگان جوان‌تر »



داريم نويسندگان جوانی که ـ درست يا نادرست ـ جذب رئاليسم جادويی شده‌اند، اگر از آن‌ها سؤال شود که خواندن داستان‌های کدام نويسنده شما را به اين سبک و سياق مايل کرده، بيشترشان گابريل گارسيا مارکز را بی‌درنگ نام می‌برند و حق دارند، چون حتم «صدسال تنهايی» را (با ترجمه‌ای مثله شده، يا کمی مثله شده) خوانده‌اند و نيز مجموعه‌ای از داستان‌های مارکز را با ترجمه‌ی درخشان و خوب صفدر تقی‌زاده (يا شايد ترجمه‌ی کدر و شير بی دم و يال و شکم شده بهمان و فلان) بارها با چشم و ذهن بلعيده و آناليز کرده‌اند.
اما حق ندارند بی‌درنگ نام اين نويسنده را به زبان آورند، چون از ادب و فرهنگ بيست، سی سال پيش خود بی‌خبر مانده‌اند و نمی‌دانند غلام‌حسين ساعدی (گوهرمراد) زمانی رئاليسم جادويی نوشت که در ايران هنوز مارکز و فوئنتس را کسی نمی‌شناخت جز خواص زبان‌دان توی باغستان ادب داستانی جهان و خيلی‌ها «بچه‌های نيمه‌شب» را با ترجمه‌ی خوبی که درآمده بود، نديده بودند، يا نمی‌دانستند نويسنده در نوشتن بچه‌های نيمه‌شب از الگوی همان رئاليست کذايی پيروی کرده است (که فعلاً به درست و نادرستش کار نداريم).

البته بعضی از قصه‌نويسان جوان‌تر که به سينما توجهی داشتند، شايد با ديدن «گاو» و «دايره‌ی مينا»‌ی مهرجويی، گمان کردند غلام‌حسين ساعدی، کار اصلی‌اش سينما بوده و احياناً نمايشنامه‌هايی از او هم به دستشان رسيد تا بيش‌تر مطمئن شوند که مرد، اهل هنرهای صحنه‌ای و تصويری بوده است.
اما، اين يکی از وجوه اين نويسنده‌ی بی‌نظير انسان‌دوست و پرمايه‌ی ايرانی بوده است. غلام‌حسين ساعدی، بيست و چهارم دی ماه 1314 در تبريز متولد شد و متأسفانه، چند روز مانده به پنجاه‌سالگی‌اش در پاريس جوان‌مرگ شد و طرافدارانش را ـ که کم هم نبودند ـ عزادار کرد.
او به خاطر سانسورچيان بسيار شاهی که به نوشته‌ها و کارهايش سخت ظنين شده بودند (به همان دليلی که تا چوب برداری گربه‌ها‌ی دزد، حساب کار خود را می‌کنند) کارهای اوليه‌اش را با نام مستعار گوهرمراد درآورد. روان‌پزشک بود و شايد به دليل دقت در بيمارهاش، ديدی تازه در موضوعاتی تازه و استوار بر شخصيت‌هايی زنده را در داستان‌پردازی کشف کرد و همين باعث سبک خصوصی و جذابش شد.
ساعدی به انسان، مخصوصاً به انسان‌های شريف تهی‌دست، توجهی قابل تقدير داشت. برای کمک به همين آدم‌ها به کمک برادرش علی‌اکبر ساعدی که جراح ماهر و انسانی است (و هنوز هم هست) و چند پزشک جوان، درمانگاهی در ميدان رازی تهران تأسيس کرد و با ويزيتی ناچيز به درمان ستم‌ديدگان حاشيه‌نشين پرداخت و صد البته خستگی کار در درمانگاه به کار نوشتنش خللی وارد نياورد. مرد، تنها و بعد هم‌پای ناصر تقوايی به تمام شهرها و بنادر گرسنه‌ی حاشيه‌ی خليج فارس و دريای عمان سفر کرد، از نزديک مردم بی‌چيز و ندار و حاشيه‌نشين را ديد، دردشان را شناخت و بيماری‌های ساری و مزمنشان را به درمان نشست و خميرمايه‌ی کارهای درخشان خود را از آنان گرفت.
«واهمه‌های بی‌نام و نشان» و «دنديل»، نمونه‌ای از همين شناخت ظاهر و باطن همان آدم‌هاست. شايد گاه قصه و داستان و نمايش‌نامه راضی‌اش نمی‌کرد که در کنار قصه‌ها و نمايشنامه‌ها به نوشتن تک‌نگاری هم دست زد. دراين مورد بده‌بستان فکری دوستانه‌ای با جلال آل احمد داشت.

در آغاز کار بيش‌تر وقتش به نوشتن نمايش‌نامه گذشت و اکثر اين نمايش‌نامه‌ها در تئاتر سنگلج به وسيله‌ی اساتيد کارگردانی اجرا شد و بعد هم به صورت تله‌تئاتر از تلويزيون پخش شدند. کارهای ادبی زنده‌ياد غلام‌حسين ساعدی آن‌قدر فراوان و متنوعند که نمی‌توان درموردشان حتا به خلاصه سخن گفت. پس بايد به نام آثار هنرمند اکتفا نمائيم، برای شناخت بيش‌تر جوان‌ترها و ثبت در ذهن و خاطره‌ی آن‌ها، تا مصمم شوند کارها را بخوانند و خودشان از نقطه‌نظر هنری، مقام و رتبه‌ی کارها را دريابند.
مجموعه داستان و کارهای بلند:
شب‌نشينی باشکوه، عزاداران بيل، دنديل، واهمه‌های بی‌نام و نشان، گور و گهواره، توپ، ترس و لرز، تاتار خندان.
نمايش‌نامه‌ها:
کار با فک‌ها در سنگر، بهترين بابای دنيا، چوب به دست‌های ورزيل، پنج نمايشنامه از انقلاب مشروطيت، خانه روشنی، آی باکلاه آی بی‌کلاه، ديکته و زاويه، پرواربندان، وای بر مغلوب، جانشين، چشم در برابر چشم، عاقبت قلم‌فرسايی.
و چند شماره‌ی «الفبا»، جنگی درخشان در ادب و فرهنگ ايران. گويا شش شماره، شماره‌ی هفتم را در پاريس درآورد و اين‌ها غير از «خياو» يا مشکين‌شهر و تک‌نگاری‌های ديگر اوست و فيلم‌نامه‌های گاو، آرامش در حضور ديگران، دايره‌ی مينا و...

اين حرف‌ها را در پاريس زده است، چندماهی پيش از مرگ:
«در پاريس هستم، شهر خودکشی و ملال. شهر بدکاره‌ها، فاحشه‌ها و دلال‌ها. مطلقاً جايی نمی‌روم و ابداً حوصله ندارم. از همه‌چيز نگرانم. ميزان گريه‌هايی که در کوچه‌های تاريک و زير درخت‌ها کرده‌ام اندازه ندارد. روزهای اول ورود تمام حضرات به سراغم آمدند از بختيار بگير تا گروه‌های عجيب و غريب.
دوری از وطن و بی‌خانمانی تا حدود زيادی کارهای اخيرم را تيزتر کرده است. من نويسنده‌ی متوسطی هستم و هيچ‌وقت کار خوب ننوشته‌ام. ممکن است بعضی‌ها با من هم‌عقيده نباشند ولی مدام، هرشب و روز صدها سوژه‌ی ناب مغز مرا پر می‌کند. فعلاً شبيه چاه آرتزينی هستم که هنوز به منبع اصلی نرسيده، اميدوارم يک مرتبه موادی بيرون بريزد...»

محمود امین:مجيد درخشاني، تربيت‌يافته كانون چاووش است و موسيقي را نزد بزرگاني چون محمدرضا لطفي فرا گرفته است.

. اين سابقه براي او پشتوانه و استوانه قرص و محكمي است كه از او يك نوازنده و آهنگساز توانا ساخته است.
وي پس از بازگشت به ايران در سال 1383 گروه موسيقي خورشيد را تاسيس كرد كه تاكنون بسيار فعال بوده است. او در سال گذشته به گروه آوا پيوست كه چند سالي دست از فعاليت كشيده بود. اگرچه درخشاني سال‌ها پيش همكاري با محمدرضا شجريان را در آلبوم «در خيال» تجربه كرده بود اما حضور در گروه آوا شكلي ديگر از همكاري است كه براي وي يك تجربه تازه تلقي مي‌شود.
او به تازگي از اصفهان برگشته و كنسرت اخير گروه را با حضور جوانان و استقبال اصفهاني‌ها بي‌سابقه ارزيابي كرد.اين گفت‌وگو درحالي انجام شد كه وي و دوستانش در هتل عباسي اصفهان خودشان را براي اجراي واپسين شب كنسرت آماده مي‌كردند. بخوانيد:

چطور شد كه شما به يكباره به گروه آوا پيوستيد؟
حقيقت اين است كه همكاري با استاد شجريان و گروه آوا به‌منظور ادامه فعاليت‌هاي گروه آوا نبود. ما به بهانه ساخت و ضبط و توليد در كنار يكديگر جمع شديم و به تدريج اين تصميم گرفته شد كه همين افراد در كنار هم گروهي تشكيل بدهيم كه نامش آوا باشد. استاد اين گروه را داشتند و مجموعه آثاري را كه با هم تمرين كرده بوديم، بهانه‌اي بود تا دوباره اين گروه فعال شود و كارهاي ما هم تحت لواي يك عنوان انسجام پيدا كند.
پس گروه «آوا»ي جديد را مي‌توان ادامه آن گروه «آوا»ي سابق تلقي كرد؟
بله، تقريباً مي‌توان گفت اين گروه در ادامه فعاليت‌هاي گروه سابق كارش را ادامه مي‌دهد. اين گروه شباهت‌هايي به آن گروه دارد اما نمي‌توان گفت صددرصد مانند آن است. طبعاً هر آدمي كه وارد يك گروه مي‌شود، سلايق و تفكرات خاصي را همراه خود مي‌آورد و روي روند كار گروه تاثيرگذار خواهد بود. از طرف ديگر آواي سابق يك گروه كامل‌تر بود و از سازهاي بيشتري استفاده مي‌كرد اما حالا كمي كوچك‌تر و جمع و جورتر شده است. به همين دليل چندان مناسبت ندارد كه اسم گروه را روي چنين تركيبي گذاشت. گروه براي من تعريفي وسيع‌تر و بزرگ‌تر دارد. اين مجموعه تركيبي از 5ـ4 نوازنده است كه در كنار يكديگر نشسته‌اند و سعي در اجراي موسيقي دارند. به نظرم بايد بيشتر به اين مقوله پرداخت و مانند غربي‌ها روي تركيب‌هاي مختلف نامگذاري كرد. مثل كوارتت (چهارنوازي)، تريو (سه‌نوازي)، دوئت (دونوازي) و ...
در سال‌هاي اخير ما شاهد اين بوديم كه گروه‌نوازي در موسيقي ايراني با مشكلات زيادي روبه‌رو بوده است. فكر مي‌كنيد چرا پس از گذشت سال‌ها هنوز نتوانسته‌ايم به يك تركيب اركسترال تعريف شده برسيم؟
سازهاي ما براي حضور در اركستر و امكان هماهنگي محدودند. مگر اينكه سازهاي جديدي توسط اساتيد سازنده ساز مثل استاد قنبري مهر ساخته شود كه قابليت استفاده در اركستر را داشته باشند. ما وقتي مي‌توانيم در گروه‌نوازي به يك جايگاه تثبيت شده و خوب برسيم كه اشكال فني سازهايمان رفع شود. ممكن است سازي مثل تار براي تكنوازي و بداهه‌نوازي ساز بسيار خوب، خوش‌صدا و كارآمد باشد اما در گروه‌نوازي يك ساز ضعيف است و توانايي‌هايش افت مي‌كند. براي اينكه ما دائم در اركستر نمي‌توانيم درگير كوك و مسائل جانبي سازهايمان باشيم فكر مي‌كنم در آينده بايد اتفاقي براي سازهاي ايراني بيفتد و براي كوك آنها فكر ‌شود تا ما بتوانيم از آنها در اركسترهاي بزرگ استفاده كنيم. حتي اگر شده باشد كه صداي اين سازها تغيير كند.
از طرف ديگر، ما براي تكميل يك اركستر با سونوريته موسيقي ايراني مستقل به سازهايي نياز داريم كه محدوده صوتي‌شان بم باشد. مثل كنترباس كه وسعت زيادي براي بم كردن صداي اركستر دارد.
اركسترال كردن موسيقي ايراني تا چه حد ضروري است؟
نسل امروز سليقه‌هاي خاص خودش را دارد و نياز به اركستري‌شدن در همه جاي دنيا ديده مي‌شود. به دليل اينكه اركسترال شدن سبب تنوع رنگ‌آميزي صوتي و در نتيجه گسترش دايره مخاطب مي‌شود. در واقع اركستراسيون امكان گفت‌وگوي وسيع‌تري را به موسيقيدان مي‌دهد تا بتواند به اشكال مختلف هنرش را ارائه دهد. در واقع نياز به رنگ‌آميزي صوتي و سوال و جواب‌هاي موسيقايي چيزي است كه امروزه روز بسيار مورد توجه است و امكانات خاص خودش را مي‌طلبد. بي‌شك روز به روز اين نياز بيشتر احساس خواهد شد، همانطور كه اين موج از كلنل وزيري آغاز شد و هرچه به سال‌هاي اخير نزديك شد، شكل ايراني‌تري به خود گرفت. به هر حال نوازنده‌هاي موسيقي ايراني و نوازنده‌هاي آن در سال‌هاي اخير به قابليت‌هاي فراوان خود پي برده‌اند و اگر در يك همنشيني با سازهاي كلاسيك هم قرار بگيرند، يك حضور مستقل دارند. در اين زمينه ما خيلي پيشرفت كرده‌ايم ولي متاسفانه در زمينه آهنگسازي پيشرفت چنداني نداشته‌ايم. البته اين جمله نقض توانايي نوازنده‌هاي ما نيست. اركسترها اجراي خوبي دارند اما آثار درخور توجهي در سال‌هاي اخير براي اجرا با اركسترهاي بزرگ خلق نشده است.
شما دليل اين عدم خلاقيت و ماندگاري آثار موسيقايي را در چه مي‌بينيد؟
فكر مي‌كنم بسياري از كساني كه دست به ساخت آهنگ مي‌زنند، موسيقي ايراني را خوب نمي‌شناسند. يعني درك درستي از جمله‌بندي موسيقي ايراني ندارند. نمي‌دانند يك جمله كه شروع مي‌شود تا وقتي كه به پايان برسد، بايد چه مراحلي را طي كند. در واقع يادگيري زودگذر آنها و تامل نكردن روي اجزاي موسيقي ايراني سبب شده كه آنها نتوانند احساس نهفته در موسيقي ايراني را به خود و در نتيجه به مخاطب انتقال دهند. به همين دليل آثار ماندگار نمي‌شوند. شما ببينيد در 30 سال اخير چند ملودي و تصنيف ماندگار خلق شده است. خيلي كم است. دست‌ كاردان در كار نيست. فكر مي‌كنم بخش عمده‌اي از اين نقيصه به عدم حمايت دستگاه‌هاي دولتي و موسسات توانمند برمي‌گردد. در سال‌هاي اخير جوانان بسيار بااستعداد و با ذوقي را ديدم كه آثار خوبي خلق كرده‌اند اما به دليل حمايت نشدن از سوي حاميان بزرگ از گردونه خلق خارج شده‌اند. كارهاي درخشاني را در پايان‌نامه‌هاي دانشجويي مي‌بينيم كه انتشار آنها فرصت مناسبي براي معرفي استعدادهاست. از طرف ديگر، فكر مي‌كنم همنسلان ما راه‌ها را براي جوانان بسته‌اند و اجازه نمي‌دهند آنها به ميدان بيايند.
به موضوع خوبي اشاره كرديد. به نظر مي‌رسد برخي از استادان موسيقي ايراني چندان دل خوشي از مطرح شدن نسل جوان ندارند؟
نسل جوان امروز در تكنيك نوازندگي و اطلاعات تئوريك نسبت به نسل‌هاي پيشين بسيار قوي‌ترند. شايد عده‌اي با خود فكر مي‌كنند اگر به چنين جوان‌هايي پر و بال بدهند، آنها بيايند و جاي بزرگ‌ترها را بگيرند. متاسفانه اين بيم و اين طرز فكر همچنان وجود دارد.
شما در اوج سال‌هاي پختگي خود به سر مي‌بريد و امكان فعاليت‌هاي مستقل بسياري را داريد. از اينكه در همكاري با آقاي شجريان زير سايه ايشان بمانيد، هراسي نداريد؟
زير سايه كه هيچ وقت نمي‌مانم. چون آقاي شجريان امكان استقلال را به همه اعضاي گروهش مي‌دهد. نمونه‌اش اينكه از اعضاي گروه مي‌خواهد هنگام جواب آوازهاي خودشان را رها كنند و هنرشان را به معرض نمايش بگذارند. او مي‌خواست كه هيچ وقت به فكرش نباشيم و هنر تکنوازی را نشان بدهيم. در واقع زير سايه ماندن يك اتفاق ظاهري است و هر كسي مي‌تواند به تنهايي و با استقلال كامل به كارش ادامه بدهد. علاوه بر تمام اين موضوعات فراموش نكنيد كه همكاري با استاد شجريان، به اعتبار و ارزش يك نوازنده اضافه مي‌كند، نه كم. من هنوز در حال يادگيري هستم.
ارزيابي‌تان از كنسرت تهران و اصفهان چيست؟
كنسرت تهران در مجموع و با همه حرف و حديث‌هايي كه وجود داشت يك كنسرت موفق بود كه شكل تكميل شده‌اش را در اصفهان تجربه كرديم. اجراهاي پرشوري بود كه واقعا كم‌سابقه بود.
گروه شما در كنسرت اصفهان چه تغييراتي داشت؟
در اين اجرا يك نوازنده ني به نام شاهو عندليبي به تركيب اصلي گروه كنسرت تهران اضافه شد و به جاي آقايان فرجپوري و فيروزي، سينا جهان‌آبادي (كمانچه) و محمدرضا ابراهيمي (عود) جايگزين شدند.
پس در واقع اين گروه گروه «آوا» نبود؟
بله، اين گروه تركيب ديگري بود كه ان‌شاءالله در ادامه با افزودن چند نوازنده ديگر به چهارده نفر خواهد رسيد و آثاري جديد را توليد خواهد كرد.
اگر امكان دارد راجع به قطعاتي كه در اصفهان اجرا كرديد، توضيحاتي بدهيد.
قطعات همان قطعاتي بود كه در تهران اجرا شد با اين تفاوت كه آوازها و اشعار كمي تغيير كرد. استاد بيشتر از اشعار مولوي استفاده كردند و گوشه‌هايي را اجرا كردند كه در تهران اجرا نكرده بودند.
وضعیت موسیقی حال حاضر را چگونه ارزیابی می کنید؟
به هر حال و به رغم بی مهری هایی که نسبت به موسیقی می شود این هنر متعالی به کار خود ادامه می دهد.خوشبختانه در تابستان گذشته با برگزاری چند کنسرت مهم چرخ موسیقی ایرانی سرعت بیشتری گرفت و همین نکته سبب شده است که خون تازه ای در رگ های موسیقی ایران جاری شود .امیدوارم روزی برسد که پیوند میان هنرمندان موسیقی باعث شود این هنر از تنهایی و بی یاوری بیرون بیاید .

 

ژول ورن (۱۹۰۵-۱۸۲۸) نویسنده نامی و آینده نگر فرانسوی بود که کتابهای زیادی با مضمون علمی-تخیلی نوشت. ژول ورن در هشتم فوريه ۱۸۲۸ میلادی در یک خانواده مرفه در جزيره ريدو شهر نانت فرانسه به دنیا آمد.

ژول ورن بنا به خواست پدرش تحصيلاتش را در رشته حقوق به پايان برد اما ذوق نمایشنامه‌نویسی و رمان‌نویسی او را بر آن داشت كه کم‌کم به سوی ادبیات کشیده شود. در ابتدا هرچند موفق نبود، ولی بعد پیشرفت سریعی کرد. «پنج هفته در بالون» او بسیار موفق بود و هواخواهان بسیاری یافت. ناشر آثار او، ژول هتزل برای او دوست و مشاور و همراه بسیار خوبی بود.

از این گذشته، ژول ورن با دقت و نکته بینی به معرفی کشورها می‌پرداخت برای نمونه در بخشی از کتاب فاتح آسمان‌ها به شناساندن ایران نیز می‌پردازد. از کویر لوت و خطه شمال و دریای مازندران سخن به میان می‌آورد و در توصیف آن مکانها از خود مهارت به سزایی نشان می‌دهد.

در آغاز آثار ژول ورن تنها در میان کودکان طرفداران و علاقمندانی داشت تا آن که منتقد و نویسنده‌ای به نام مارسل موره (۱۹۶۹-۱۸۸۷) چندین کتاب و رساله درباره ژول ورن نوشت و او را چنان که بود به دنیا معرفی کرد. مارسل موره در دو کتاب: «ژول ورن بسیار شگفت انگیز» (۱۹۶۰) و «اکتشافات ژول ورن» (۱۹۶۳) ژول ورن را به دنیا شناساند و از آن به بعد دوستداران ادب با نظر جدی تری به ژول ورن می‌نگرند.

ژول ورن در ۲۴ مارس ۱۹۰۵ بر اثر بیماری دیابت، در شهر آمیین درگذشت. آثار او همه جا شهرت دارند و به زبانهای مختلفی نیز ترجمه شده‌اند.

نادر اردلان معماري پركار محقق و معلمي تواناست او در ايران متولد شد و در سن هفت سالگي همراه خانواده اش به ايالات متحده امريكا سفر كرد او 18 سال از زندگي اش را به تحصيل در امريكا گذرانده و كارش را با اسكيدمور اونيگز مريل در سانفرانسيكو آغاز كر و در سال 1964 به ايران بازگشت و به دنبال آن موقعيتي را به عنوان رياست بخش معماري شركت نفت در ميادين نفتي ايران پذيرفت او به همراه خانواده اش به مسجد سليمان رفت جايي كه اولين چاههاي نفت در خرابه هاي معابد زرتشتيان كشف شده بوند او در آنجا مدت 2 سال ساختمانهاي زيادي را طراحي كرد . نادر اردلان مقدار زيادي از آگاهي اكولوژيكي خود را در طي همكاري نزديك با يان مك هارگ كه كتاب طراحي با طبيعت را به رشته تحرر در آورده پرورش داده تجربه او با اكولوژي به مدت جهار سال الي پنج سال تجربه هيجان آوري بود كه اداره محيط زيست به او و يان مك هارگ ماموريتي براي طراحي پارك محيط زيستي در تهران ماموريت داد از جمله تاثير گذار ترين معلمان او مي توان به لويي كان اشاره كرد كه در سالهاي تحصيل او كان برخي از مهمترين كارهايش را مي ساخت  نادر اردلان بعد از مدتي با لويي كان كارش را شروع كرد اين كان بود كه توصيه نامه هايي را با انتشارات دانشگاه شيكا گو نوشت كه حس وحدانيت مي بايد چاپ شود . تفكرات كان د رابره اعتدال و غير اعتدال خصوصا تا زماني كه به كارش در ايالات متحده و هند و بنگلادش مربوط بود اثر شديد و مهمي در تفكر طراحي نادر اردلان داشت و تاثير غير اعتدال بود كه او آن را در فرهنگ ايراني و طي مطالعه اجمالي موسيقي – صنايع -ادبيات – شعر – طراحي باغ- و در نهايت معماري گذشته ايران كشف كرد. محيطهاي بسيار گرم و خشك و نيمه مرطوب بود كه سر آغاز انديشيدن اردلان درباره معماري سازگار با محيط شد . او به زودي نارسايي تحصيلات امريكايي خود را ياف كه براي به عهده گرفتن طراحي مناسب با فرهنگ آماده نساخته بود .

 

در آن زمان رومن گيرشمن –باستان شناس بزرگ فرانسوي در خرابه هاي معابد آتش زرتشتيان مشغول حفاري بود و اساسا روي ساختمانها وسايتهاي هخامنشيان و ساسانيان كار مي كرد نادر اردلان در انتها و در ترسيم پلانهاي بعضي از يافتها به گيرشمن كمك كرد . البته بعد ها كمك هاي شايان نادر اردلان در طراحي موزه هنرهاي معاصر تهران به كامران ديبا را نمي توان از خاطر برد .

 

او هر گز به مطالعه معماري ايران در يك دوره تاريخي مبادرت نكرد او به سرتاسر اين چشم انداز علاقهمند بود او از غارهاي خطي شمال ايران تا مارليك (قرن نهم تا هفتم قبل از ميلاد )شروع كرد و بقاياي خارق العاده اي در اصفهان و كاشان دوره اسلامي رسيد و بعد از آن دوره قاجار و به ويژه ساختمانهاييكه مادر بزرگ او در آنها زندگي ميكرد و آنجا بزرگ شده بود .

 

در سالهاي 1970 بود كه او در دانشگاه تهران تدريس ميكرد و در آن سال بود كه به فكر راه انداختن چند كنفرانس بين المللي افتاد او در سال 1970 اولين كنگره بين المللي معماران در ايران و در اصفهانبا كمك چند نفر از دوستانش در حرفه معماري و همكاري وزارت مسكن و شهرسازي ايران شكل گرفت مهمانان اين كنفرانس : لويي كان – پال رودولف- باك مينستر فولر – و جمعي از مغزهاي عالي را به مشاركت دعوت كرد موضوع كنفرانس نمايش امكان بالقوه تقابل خلاق بين سنت و تكنولوژي بود اما تلاشهاي بي پايان نادر اردلان چهار سال بعد در پرسپوليس هم ادامه داشت و او چنين گردهمايي را در شهر پارسه برپا كرد .

 

ماندالا در سال 1972 براي انجام سك معماري بر اساس موضوعات و تحقيقاتي كه او با آن مرتبط بود شكل گرفت . ماندالا از اين رو انتخاب شد كه ايده كلمه يكپارچه كردن دوباره اجزا با كل بود اردلان در اين رابطه چنين مي گويد : جامعه اي را تصور ميكرديم كه تاريخ افكار و معماري آن گسسته شده بود و بايد دوباره در يك سنتز جديد گذاشته مي شد در گسترش اين ايده سنتز هاي هماهنگ سنت و تكنو لوژي هم از طريق انتشارات و هم كار ساختماني در حال ايجاد يك همكاري خاصه براي آن زمان بوديم .

 

 

در پايان به تلاشهاي بي پايان نادر اردلان براي معرفي معماري ايران دست مريزاد مي گوييم . آقاي اردلان معمار و محقق خستگي ناپذير مچكريم . معماري ايران امثال نادر اردلان را كم داشته مهره هايي كه مي بايد به جستجوي تاريخ ايران و تاريخ معماري ايران مي پرداختند و اين گوهر بي مانند را به نسل هاي بعدي ميدادند كم كاري كردند نسل امروز كه نگارنده خود جز اين نسل است با معماري پر از چالشي به نام معماري ايران رو به روست . براستي چرا اينگونه ايم؟ مدتهاست كه دلخوشي مان چند بنا از اجدادمان شده . نه معماري امروز آن قوام ديروز را دارد نه شكوه آن را . اي كاش مهرهايي چون نادر اردلان پيشتر ها در آسمان معماري ما ظهور پيدا ميكردند و مي درخشيدند و درخشيدنشان همچنان ادامه دار بود بعد از نادر اردلان و عبدالحميد اشراق همچنان ستاره ها پر فروغ تر از ديروز سر بر مي آوردند .

اس ام اس و پیام تبریک روز ولنتاین، متن های زیبا تبریک ولنتاین به همسر و دوست

دانلود رایگان مجموعه کارت ویزیت لایه باز فوق العاده زیبا / بیش از 2000 کارت ویزیت رنگارنگ و حرفه ای

مقایسه ی روز /  گران‌ترین و ارزان‌ترین خودرو‌های بازار ایران کدامند؟ با عکس

سرگرمی قشنگ اینکه اگه زنای سلبریتی‌، مرد بودن چه شکلی می‌شدند؟خخخ

تست شخصیت شناسی جدید و واقعی ؛ کدوم حیوان را زودتر می‌بینی؟؟

چطوری یک پست وایرال با کیفیت در اینستاگرام بنویسیم؟

علی ضیا و حقیقت هایی که به کام مسئولین تلخ بوده است!!